نمایش نسخه قابل چاپ
مهم نیست که تو چقدر زنده ای,مهم اینست که تو چقدر زندگی میکنی, مهم نیست که تو چقدر داری مهم اینست که تو چقدر می بخشی, مهم نیست که تو چقدر درد میکشی,مهم اینست که تو چقدر صبر میکنی,مهم نیست که برای تو چه اتفاقی می افتد,مهم اینست که تو چه تصمیمی میگیری.
تو مهمی
لبخند بزن!بدون انتظار پاسخی از دنیا!
و بدان که دنیا روزی آنقدر شرمنده میشود که به جای پاسخ به لبخندهایت؛با تمام سازهایت میرقصد.
لبخند بزن [name]
زندگي ما جمع كل تمام انتخابهاي ماست....
هر راه خروجي راه ورود به جايي ديگر است....:228:
زندگی یک هدیه است : به ما حق ویژه ، فرصت و مسئولیت می دهد ؛ باید به ازای آن چیزی باز گردانیم و آن <<خود اصلاح شده>> ماست .
قابل توجه آقايون عزيز
آورده اند كه وقتي مردي بود خيّاط ــ در عفاف و صلاح؛ و زني داشت عفيفه، مستوره، و با جمال و كمال، و هرگز خيانتي از وي ظاهر نگشته بود.
روزي زن در پيش شوهر خود نشسته بود، و زبان به تطاول گشاده، و به سبيل ِ منّت ياد مي كرد كه: " تو قدر عفاف من چه داني و قيمت صلاح من چه شناسي، كه من در صلاح زبيدۀ وقت و رابعۀ عهدم ".
مرد گفت:" راست مي گويي، امّا عفاف تو به نتيجۀ عفاف من است. چون من در حضرت آفريدگار راست باشم، او تو را در عصمت بدارد".
زن را خشم آمد، گفت:" هيچ كس زن را نگاه نتواند داشت، و اگر مرا وسيلت صلاح و عفّت نيستي، هر چه خواستمي بكردمي.
مرد گفت:" تو را اجازت دادم به هر جا كه خواهي برو و هر چه مي خواهي بكن".
زن، روز ديگر خود را بياراست و از خانه برون شد، و تا به شب مي گشت، و هيچ كس التفات به وي نكرد ــ مگر يك مرد گوشۀ چادر او بكشيد و برفت.
چون شب در آمد، زن به خانه باز آمد. مرد گفت:" همه روز گرديدي و هيچ كس به تو التفات نكرد ــ مگر يك كس، و او نيز رها كرد.
زن گفت:" تو از كجا ديدي؟". مرد گفت:" من در خانه بودم، امّا من در عمر خود در هيچ زن نامحرم به چشم خيانت ننگريسته ام، مگر وقتي ــ در جواني ــ گوشۀ چادر زني را گرفته بودم، و در حال پشيمان شده رها كردم. دانستم اگر كسي قصد حرم من كند، بيش از اين نباشد".
زن در پاي شوهر افتاد و گفت:" مرا معلوم شد كه عفاف من از عفاف تو است
می‌گویند روزی ملانصرالدین به همسرش گفت:
برایم شیرینی درست كن كه تعریف آن را فراوان از ثروتمندان شنیده‌ام.
همسرش می‌گوید آرد گندم نداریم. ملا می‌گوید آرد جو استفاده كن.
همسرش می‌گوید شیر هم نداریم. ملا جواب می‌دهد: به جایش آب بریز.
همسر ملا می‌گوید: شكر هم نداریم. ملا پاسخ می‌دهد: شكر نمی‌خواهد.
همسر ملا دست به كار میشود و با آرد جو و آب به اصطلاح شیرینی می‌پزد.
ملا بعد از خوردن، قیافه‌اش درهم می‌رود و می‌گوید:
چه ذائقه بدی دارند این ثروتمندها
وقتی برگ های پاییز را زیر پات له می کنی
یادت باشه روزی به تو نفس هدیه می کردنند!!
وقتی صبح ها از خواب بیدار می شیم ما دوتا انتخاب داریم . برگردیم بخوابیم و رویا ببینیم ، یا بیدار شیم و رویاهامون رو دنبال کنیم . انتخاب با شماست....
روزی مرد کوری روی پله‌های ساختمانی نشسته و کلاه و تابلویی را در کنار پایش قرار داده بود. روی تابلو خوانده می شد: «من کور هستم لطفا کمک کنید.»
روزنامه نگار خلاقی از کنار او می گذشت؛ نگاهی به او انداخت. فقط چند سکه در داخل کلاه بود.. او چند سکه داخل کلاه انداخت و بدون اینکه از مرد کور اجازه بگیرد، تابلوی او را برداشت، آن را برگرداند و اعلان دیگری روی آن نوشت و تابلو را کنار پای او گذاشت و آنجا را ترک کرد. عصر آن روز، روز نامه نگار به آن محل برگشت و متوجه شد که کلاه مرد کور پر از سکه و اسکناس شده است. مرد کور از صدای قدمهای او خبرنگار را شناخت و خواست اگر او همان کسی است که آن تابلو را نوشته بگوید ،که بر روی آن چه نوشته است؟ روزنامه نگار جواب داد: چیز خاص و مهمی نبود، من فقط نوشته شما را به شکل دیگری نوشتم؛ لبخندی زد و به راه خود ادامه داد. مرد کور هیچ وقت ندانست که او چه نوشته است ولی روی تابلوی او خوانده می شد:
« امروز بهار است، ولی من نمیتوانم آنرا ببینم !!!!! »
وقتی کارتان را نمی توانید پیش ببرید، استراتژی خود را تغییر بدهید؛ خواهید دید بهترین ها ممکن خواهد شد؛ باور داشته باشید هر تغییر بهترین چیز برای زندگی است.
حتی برای کوچکترین اعمالتان از دل، فکر، هوش، و روحتان مایه بگذارید؛ این رمز موفقیت است.... لبخند بزنید!.
با گرمترین سلامها و درودها به همه عزیزان همدردی
زیباترین و دائمی ترین لبخندها را هدیه میکنم به آنکه در آرزوی دیدن لبخندش و نثار دوستانی که قلبهاشان پذیرای نوری است که خداوند نویدش را داده است
درد من حصار برکه نیست ! درد زیستن با ماهیانی است که فکر دریا به ذهنشان خطور نکرده است