مخالفت

نیلوفر عزیز، شاید اگه شما به خواهرش بگین که با پدرش صحبت کنه اینطور برداشت بشه که شما اصرار به انجام این کار دارید و پدرش بیشتر مخالفت کنه. اگه قراره خواهر ایشون صحبتی بکنن بهتره که این درخواست از طرف خود پسر انجام بشه یعنی دوست شما از خواهرش بخواد که با پدرشون صحبت کنه، دوست شما به هر حال باید کاری انجام بده اینکه هیچ تماسی با خانواده اش نداشته باشه به این امید که معجزه میشه درست نیست، ایشون باید با دلایل منطقی پدرشون رو راضی کنن نه با سکوت، اینطوری کاری از پیش نمی برن.
بهتره به صورت خصوصی با پدرشون صحبت کنن، بگن که به نظرشون احترام میذارن و می خوان که با رضایت ایشون زندگیشون رو شروع کنن...
:72:

من

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط roya.b

پارميس جان گفتي آدم 10 سال هم به پاي عشقش صبر ميكنه ؟؟؟؟
كدوم عشق ؟؟؟؟ عشقي كه وقتي تو نصيبش نشدي 2 ماه بعد ميره خواستگاري يه دختر ديگه و باهاش ازدواج ميكنه و به سرو سامون ميرسه ؟؟؟؟ عشقي كه به خاطرش همه ي موقعيت هاي ازدواجت رو از دست دادي و حالا بايد با نگراني به آينده ات نگاه كني ولي خودش تازه به سن ازدواج رسيده و اول راه جاده ي ازدواجه ؟؟؟؟
كدوم پسري بعد از اينكه به دختر مورد علاقه اش نرسيد خودش رو محدود و محصور ميكنه و ديگه به خواستگاري هيچ دختري نميره ؟؟؟؟
فقط 2 ماه و نهايتش يك ساله كه به پاي عشقش بسوزه .... بعدش ميره و زندگيشو جاي ديگه ميسازه و اصلا به اين فكر نميكنه كه با زندگي يك نفر نميشه شوخي كرد ؟؟؟ پسر تو سرنوشت و آينده ي 30-40 يك دختر رو با ندونم كاريهات به باد دادي و بعد ميري پي زندگي خودت ؟ پس اون دختر چي ؟؟؟؟؟؟

---

رؤیا جان تو به خاطر پسره منتظر نموندی ، به خاطر خودت منتظر می مونی ، به خاطر عشقت (منظورم از تو توی نوعیه). حتی اگه بهش نرسی می دونی که همه سعیتو کردی ولی قسمتت نبوده . عزیزم عشق با منطق خیلی فرق داره . من به خاطر عشقم صبر می کردم حتی 10 سال و حتی بدون قول ازدواج به خدای خودم قسم می خورم . همونطور که چند سال این کارو کردم .
بیستون کنده شد و عشق به جایی نرسید
کم کم از تیشه و فرهاد بدم می آید

پارميس جان آخه مگه آدم تا كي و چقدر ميتونه خودش رو نديده بگيره ؟؟؟؟؟ پس زندگيت چي ؟؟؟
عشق درست .... محبت درست .... ولي براي كسي كه لياقت داشته باشه !!!!!
من اگه منتظر ميمونم بيشترش به خاطر اينه كه دوستش دارم .... دلم ميخواد با اون زندگي كنم .... اونم همينو ميخواد .... اونم ميخواد كه من به خاطر اون صبر كنم .... اين وسط هم يه سري خوبي ها در رسيدن ما به هم وجود داره و هم يه سري بدي ها ( كه بدي هاش نسبت به ازدواج هاي معمولي خيلي بيشتره )من واسه هردومون اين كارو ميكنم و به خاطر همين از خيلي از چيزها ميگذرم ... و گاهي فداكاريهام نه به خاطر هردومون بلكه فقط به خاطر اونه !!!!!!
درسته من خودمو نديد نگرفتم چون اگه ميخواستم خودم رو نديد بگيرم بايد قيد زندگيمو بزنم ... اين درست نيست كه آدم همه ي سرنوشتش رو به دست يه آدم ديگه بسپاره ......
پارميس جان به نظر تو چه ارزشي داره كه تا سن 30 سالگي براي كسي كه دوستش داري صبر كني ( بدون قول ازدواج ) و بعد هم ولت كنه و بره ؟؟؟؟؟ تا به خودت بياي ميشه 40 -35 سالت ....يعني همه ي جوونيت برباد رفت و به سن اون موقع مامانت رسيدي !!!!! ولي در اصل زندگي اون موقع اونو نداري !!!!
من وقتي به اين چيزها فكر ميكنم و اينكه بيشتر از يك بار فرصت زندگي ندارم .... نميتونم 10 سال بدون قول ازدواج صبر كنم !!!!!

تنها يك مورد ميتونه اينجوري باشه و اون هم اينه كه پسره فرشته باشه !!!! و خدايي نكرده قبل از ازدواج فوت كنه !!!!!
وگرنه كسي كه نه قول ازدواج ميده و نه واسه زندگي تشكيل دادن اهميتي قائل نيست .... عاقلانه نيست كه به خاطرش صبر كني !!!!
البته ببخشيد پارميس جان من منظورم اصلا به شما نيست و صرفا نظر شخصي خودم رو در اين مورد گفتم عزيزم ......
در هر حال من خودم به شخصه واسه عشقم خيلي فداكاري كردم و تا حد توانم اين كار رو ميكنم ولي اگه قرار باشه كل زندگيم و جووني مو از دست بدم و طرفم آخر سر نامردي كنه ... بر خلاف ميل باطنيم ، احساسات شديدم رو كنترل ميكنم و راه درست زندگي خودم رو ميرم و ازش جدا ميشم ...

شما هم اگه اينقدر عشقت خوب بوده كه حتي 10 سال ميخواستي به خاطرش صبر كني بهت تبريك ميگم عزيزم ...از اين جور عشق ها نصيب كمتر كسي ميشه و در ضمن به معشوقت تبريك ميگم كه همچين عاشق خوب و وفاداري داره ولي حيف كه قدرتو ندونست !!
ولي پارميس جان به نظرت اين عشق چيزي جز يك دنيا خاطره و رنج تلخ جدايي واسه آدم باقي ميگذاره ؟؟؟؟
موفق باشين

نيلوفر عزيزم سلام
خوشحالم از اينكه ميبينم كه هم وضعيتت از آخرين بار بهتر شده و هم داري تكليفت رو معلوم ميكني
از صميم قلبم واست آرزوي موفقيت ميكنم و اميدوارم به عشقت برسي و معشوق شما هم به خودش بياد و يه كاري بكنه
موفق باشي دوست عزيز و نازنينم

سلام دوستانم من
اول ازهمه میخواهم به آقای نقاب بگم که به من معذرت خواهی بدهکار نیستید.این تاپیک درسته با نام من شروع شده ولی اشکال نداره که مشکل کس دیگه ای هم اینجا مطرح بشه.ما همه دوستیم و باید به فکر هم باشیم.

شاد جان ممنون از راهنماییت.
یعنی اگه من بخوام به خواهرش بگم که :اون نمیخواد غرورشو بشکنه ومیخواد ببینه خانوادش براش چی کار میکنن؟
ممکنه من خورد شم.نمیدونم چرا همچین احساسی رو ندارم.آخه خواهرش خیلی با من راحته و روراست.هر خواهری باشه و سیاست داشته باشه میره با پدرش صحبت میکنه ولی حالا اینطوری نیست.

دوستان مادر من حاضره بره باهاش صحبت کنه.
من واقعا تو این چند روز حالم خیلی بده نمیدونم چی کار کنم.

دوستان واقعا نمیدونم چی کار کنم.
ولی واقعا نمیتونم ترکش کنم.
نمیتونم ترکش کنم.
حالم از اون چیزی که بوده بدتر شده.
مامان بابا هم فهمیدن(البته از همه چی خبر دارن).

من میخوام صبر کنم ببینم چی کار میکنه؟
وقتی ازش سوال کردم خودش گفته به من: شاید این مسئله یه روزی حل بشه اما معلوم نیست کی و اگه طولانی بشه آزار دهنده است.این یعنی چی؟قفل کردم!!!!!!!!!!!
یعنی فعلا نمیخواد کاری کنه!!!!!!!!!
حالا دیگه من نمیدونم.
!!!!!!!!!!!!!!!!

دوستان باهاش تماسی نداشتم.
(ولی 2 روز بعد از آخرین صحبتهامون بهم س م س زد وحالمو پرسید ،موندم.باورم نمیشد ولی انگار فهمیده که تو این مدت اشتباه کرده که حالم نپرسیده و همه چی تو دلش بوده)

ولی من برای اون روز که قرار بود(اخرین روز) همدیگرو ببینیم باهاش تماس نداشتم.ولی اون س م س زد که نمیتونه بیاد کاری براش پیش اومده.باشه 1 روز دیگه.(ولی میدونم که براش سخته که بیاد).

منم بعد 1 روز جوابشو دادم و گفتم س م س تو خوندم وحالشو پرسیدم.به روم نیاوردم جون نمیتونم این کارو بکنم.
و اون سریعا جوابمو داد و حالمو که پرسید گفتم حالم اصلا خوب نیست .
میدونید چی گفت،گفت: وقتی میگی حالم خوب نیست من بیشتر نگرانت میشم.


دوستان شما چی میگید؟

انگار با حرفام یه تکونی خورده.فهمیده که کارش اشتباه بوده.
(الانم به زمان نیاز داره برای حل کردن این مشکل ودر عین حالم نمیخواد من خودمو معطل اون کنم و اذیت بشم.)
من باید تو این موقعیت چی کار کنم؟
واقعا نمیتونم رهاش کنم.
تازه الان داره نگرانیای چند وقتشو در رابطه با من نشون میده.
چی کار کنم دوستان؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟
؟؟؟؟

دوستان منتظر کمکتون هستم....

نیلوفر عزیز، من نمی دونم شما تا چه حد باخواهرش راحت هستین و چقدر بهش اطمینان دارید، اما اگر هم واقعا این احساس دو طرفه هست، بهتره این قضیه طوری مطرح بشه که از طرف شما نبوده باشه، چرا از دوستتون نمی خواین که این کار رو بکنه، اگه براش سخته که مستقیم با پدرش صحبت کنه خودش خواهرش رو واسطه کنه یا حتی مادرش رو.
اگه فکر می کنید که دوست شما نمی تونه این کار رو انجام بده، می تونید با خواهرش صحبت کنید اما مطمئن بشید که این موضوع از طرف خواهرش در خانواده مطرح میشه نه اینکه از جانب شما...
:72: