اشعار گلچین :سری دوم

زمین خالی شد و در دست های نا خدای اسمان چر خید
زمانه بی تعارف رو به سمت قبله گاه داغ نان چرخید
تمام شب صدای زوزه های نا تمام باد می امد
سگی دیوانه شد تا صبح دم در دشت های استخوان چرخید
رسول اخرین خورشید طغیان کرده لب وا کرد نفرین را
دلش را لحظه ای از جنس گندم دید و در کامش زبان چرخید
سرسبزی رها از زحمت بودن شد و می رفت خوش باشد
ولی باز یچهای کردندش و در دست های این وان چرخید

آنها که به سر در طلب کعبه دویدند
چون عاقبت الامر به مقصود رسیدند
رفتند در آن خانه که ببینند خدا را
بسیار بجستند و خدا را ندیدند
چون معتکف خانه شدند از سر تکلیف
ناگاه خطابی هم از آن خانه شنید
کای خانه پرستان چه پرستید گل و سنگ!
آن خانه پرستید که پاکان طلبیدند

دستها را باز در شبهای ســــــــــــــــــــرد
ها کنید ها کنید ای کودکان دوره گرد...
مژدگانی ای خیابان خوابـــــــــــــــــــــ ها
میرسد ته مانده بشقابــــــــــــــــــــ ـــها.......

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

کشتی شکستگانیم ای باد شرطه برخیز

باشد که بازبینیم دیدار آشنا را

سلام

دنیای بی وفا

در بیشه و نیستان ، باران گهر نگردد
از صحبت ضعیفان ، کس معتبر نگردد

نامرد را به تعریف ،کردش نمی توان گفت
دختر به صد نصیحت آخر پسر نگردد

چندی به رنج و زحمت تحصیل مال کردی
با پول اسم خود را صاحب کمال کردی

آن قامت الف را مانند دال کردی
عمر گرانبها را فکر و خیال کردی

این خشت ها که بینی، دست و سر شهان بود
این خاک زیر پایتف مثل تو جسم و جان بود

این گوشه خرابه شاهان دودمان بود
مانند تو هزاران جانا در این جهان بود

خلق زمانه دین را بهتر ز دین شمارند
حق را کنند ناحق، شرم از خدا ندارند

بهر دو روز دنیا پا روی حق گذارند
دو دوره جوانی تخم عمل نکارند

از مرگ ناگهانی کس با خبر نگردد
کاری بکن که عمرت بیهوده سر نگردد

ای عاقلان لب گور توبه ثمر نگردد
جز یک کفن نصیبت چیز دگر نگردد

شاعر: محمد اسماعیل ابن حاجی حسن سبزواری
فصلنامه معارف اسلامی، سال 26،تابستان 86، شماره 68

سلام

هنـــــــوزم انتـــــظار و انتـــــظار اسـت
هنـــوزم دل به سـینه بیـقـــــرار است
هنـــــــوزم خـــواب میبینم به شبــــها
همان مردی که بر اسبی سوار است
همـــان مــردی که آیـــد جمعـه روزی
و این پایــــان خــــوب انتــــــظار است


***********:72:*************


صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار ، بر ملا خواهد شد
در راه عزیزی است که با آمدنش
هر قطب نما ، قبله نما خواهد شد

شاعر جوان : میلاد عرفان پور

*********:72:*************

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست
گفتند یافت می نشود جسته ایم ما
گفتم آنکه یافت می نشود آنم آرزوست

بوسه

وقتی گفتم :دوستت می دارم

می دانستم که الفبایی تازه را اختراع می کنم

به شهری که درآن

هیچکس خواندن نمی داند.

شعرمی خوانم،

درسالنی متروک

وشرابم را درجام کسانی می ریزم

که یارای نوشیدنشان نیست.!

من سکوت اختران آسمان دانم که چیست
من سکوت عمق بحر بی کران دانم که چیست

من سکوت دختر محجوب پر احساس را
در حضور مرد محبوب جوان دانم که چیست

من سکوتی را که تنها با نوای ساز چنگ
در میان انجمن گردد بیان دانم که چیست

هم سکوت جنگل خاموش پیش از بهار
هم سکوت مرگبار مردگان دانم که چیست

ماجرای شمس را با اختران دانم که چیست
اعتراضات ملائک ، آنچه گفتن آشکار
و آنچه را کردند در خاطر نهان ،دانم که چیست

آنچه حق آموخت آدم را در اسماء جمال دانم که چیست
سر آن خاک مبارک پیک، که در طوفان نوح
شد رهایی بخش نور نوریان ، دانم که چیست

آنچه آتش را گلستان کرد در جان خلیل
و آنچه گلشن کند آتشفشان ، دانم که چیست

یونس اندر بطن ماهی با خدا دانم چه گفت
رمز آن زندان بی نام و نشان دانم که چیست

عطسه آدم که روح القدوس در مریم دمید
و آنکه او را برد در اوج آسمان دانم که چیست

گفت محی الدین که حیوان شو اگر خواهی کمال
می نگویم هیچ وان خسرو مردان ، دانم که چیست

گفت رومی من ز بسیاری گفتارم خموش
غصه هاتف از عشق آن جوان دانم که چیست

آنچه را آموخت حافظ از خط زیبا ی یار
و آنچه گفت از جوهر لعل بتان ، دانم که چیست

هفت خطم گر چه خطی می نخوانم غیر عشق
خط زیبا و پر جمال شاهدان ، دانم که چیست

گر چه طفلم در طریق عشق ، ابجد خوان علم
مبدا و پایان کار عارفان دانم که چیست

طفل عشقا ، دعوی با طل مکن ، خاموش باش
من سکوت طفل عشق بی زبان دانم که چیست

یا حق

سلام

آه ای پر و بال من ، پر و بال خودت !
من را نکشان چنین به دنبال خودت

کالای شکسته را خریداری نیست
این دل که شکسته ای ، مال خودت


شاعر جوان : میلاد عرفان پور