اي كاش هيچ وقت به دنيا نميومدم...

دوست عزیز محمد ۸۹
خیلی خوبه که شما هم مانند تمام دوستان وارد مراحل بحث میشید و نظراتتونو عنوان میکنید ..اما خاطر نشان میکنم حتما کل تاپیک ستاره عزیز رو بخونید ..ایشون خودشون رو مورد اتهام قرار دادند ...پس دیگه شما نباید ازشون سوالات دو پهلو و تهاجمی کنید ! چون نتیجه ایی در برنداره و از بحث اصلی منحرف میشید !
در ضمن عقاید هر شخص به نوبه خودش محترمه
در مورد سوالا اخر که از ستاره عزیز پرسیده بودی ..جوابش خیلی راحته ..بله به این هم میتونه برسه ..به سادگی تموم ...زندگی مردم در دنیای مجازی تحول شدیدی پیدا میکنه و بیشتر وقت به سقوط منجر میشه ..پس در دنیای واقعیت به راحتی همه چی دست یافتنی !!
در مورد مثال ترازوتم خیلی جالب بود اما کمی خارج ...ترازو بین مادیات و معنویات قرار داره نه فقط تو مادیات !
======
ستاره عزیز .
گفتی چرا تشکر میزنید ...خب باید بگم همیشه هر حرف برای خودش جای تامل داره ..پس فردی که اونو میخونه بسته با اندیشه و مهارت خودش برداشت میکنه از اون متن ..اگه براش مفید باشه تشکر رو میزنه ..!!
توی پست ۱۱۶ شما که طولانی هم بود باید بگم حرفای زیادی خوابیده بود ...با اینکه توی لحظه ایی خاص ازت اومده بیرون اما بهت پیشنهاد میکنم خودت دوباره قشنگ بخونیش ...میدونی چرا ؟؟؟ چون راه حل بسیاری از خواسته هات اون تو قرار داره !! وجودت خیلی چیزا رو قبول کرده اما تو داری هنوز باهاش مقابله میکنی ..این اتفاق برات تجربه های خوبی به ارمغان اورد ..شاید الان بهش چقدر تلخ بود ولی در اینده دو زندگیت تاثیر چشمگیری داره !! پس خوب متن خودتو بخون
و اینگه بهتره زود قضاوت نکنی

ممنون imoon عزیز.باشه دوباره می خونم.فقط متوجه این نشدم که در مورد چی زود قضاوت نکنم؟

راستی 1 اتفاق بدم افتاده.دیشب من یادمه با اینترنت کار کردم بعد که خسته شده بودم تلویزیون رو روشن کردم و رو تخت دراز کشیدم.یه دفعه خوابم برد.نمیدونم ساعت چند بلند شدم که تلویزیون رو خاموش کردم.اینا رو گفتم که بگم بهش فکر نکرده بودم.وقتی بعدش خوابیم راجع به اون خواب دیدم.یه خواب درهم برهم.اصلا خواب خوبی نبود فکر کنم.در مورد زندگیش بود.و من فکر کنم سوالاتی به ذهنم میرسید در مورد اون و نتیجه گیری هایی می کردم.زیاد یادم نیست. انگار چیزایی واسم روشن و تیره میشد.الان زیاد یادم نیست..در هر صورت اصلا پیش نمیاد من راجع به خواب ببینم.کلا زیاد اهل خواب دیدن نیستم.نکته جالب دیگه هم این بود که وقتی نصف شب پاشدم قبل اینکه بفهمم تلویزیون روشنه تو دلم داشتم میگفتم این صدا ها چیه میاد.تو اتاق من حیوون چی می کنه.اردک چی می کنه.که یهو یادم اومد تلویزیون روشنه داره راز بقا میده:305: خلاصه اینم واسه اولین بار بود که اینجوری گیج و منگ بودم.نمیدونم چرا؟؟ صبحم که پاشدم فکرم رو اون خواب مشغول کرد و اینکه خاطرات عید های قبلی جلو چشمام اومد..:302:

سلام خانوم گل. همي گويم و گفته ام بارها..... جلو اين افكارت رو بگير. اگر بر افكارت مسلط نشي، افكارت بر تو مسلط ميشن. بعد ميشي مثل من، دنبال راه رهايي ميگردي! ميخوام خودموني باهات صحبت كنم: عزيزم ديشب يه خواب ديدي كه فقط يه خواب بوده، اونم به خاطر مشغله فكري زياد و سر و صداي اطراف (تلويزيون). ديگه اين همه فلسفه بافي نميخواد. يه ساعت خوابيدي، يه چيزي هم خواب ديدي.... من تو حسرت همين يه ساعتم. 3 روزه ميگرن ام عود كرده، خواب به چشمم نيومده. خواب گودزيلا هم ديده بودم، خدارو شكر ميكردم 2 ساعت خوابيدم، چه برسه جوجه :311:
جدا از شوخي، منظورم اينه كه در افكارت نمون. خوابت رو تنظيم كن. محدوده فكريت رو مشخص كن، اجازه نده ذهنت درگير افكار بيهوده شه. الكي خوش باش. به سادگي بخند و خودتو از دنيا و درگيريهاش بكش بيرون، حالا ديگه گذشته گذشته! امروز رو بساز. مگه خوشبختي چيه؟ جز نگرش ماست؟ جز طرز فكر ماست؟ من هميشه ادعا ميكنم خوشبختم ميدوني چرا؟ چون نه با گذشته خودمو درگير ميكنم نه با آينده. فقط امروز. فقط همين ساعت، فقط همين لحظه... واسه همين خوشبختم. چون حسرت گذشته رو نميخورم، نگران آينده هم نيستم. اگر لحظه بدي در انتظارم باشه ميگم: به اميد خدا ميگذره. اگر لحظه بدي سپري شده باشه، ميگم خدا رو شكر، گذشت. به همين سادگي. الان هم مشكلاتت گذشته، كابوست گذشته، همه چيز گذشته. فقط تويي و افكارت. پس بگو خدايا شكرت، گذشت و اونوقت خوشبخت بودن رو شروع كن.
من حرف ميزنم. ولي تا در مرحله عمل قرار نگيره نتيجه نميده. پس اين توصيه ها رو وارد زندگيت كن. ميبيني كه چند مدت ديگه به اين روزهاي آشفتگي ميخندي، قول ميدم.

منم نباید خیلی خیلی خسته بشم یا گریه کنم.چون سر درد میگیرمحالتش میگرنیه.1میگرن خفیفی دارم.که اگه سر درد بگیرم اونجور سردرده.ممنونم.این یکی از عقاید من بود که همیشه تکرار می کردم که آدم باید تو حال زندگی کنه.در لحظه.الانم همین رو میگم.اما 1 ویژگی که من دارم (نمیدونم بگم خوب یا بد)هیچ چیز از یادم نمیره.تمام خاطراتمون لحظه لحظهش یادمه.روز و ساعتش...وقتی کاری می کرد که ناراحت می شدم و میگفت من رو ببخش و خواهش می کنم فراموش کن می گفتم باشه و می بخشیدم ولی یادم میموند و اما بهش فکر نمی کردم.چون خودش واسم مهم بود.الان که اینا رو می نویسم فقط از چشمام اشک میاد.نمی دونم چرا.اسمش رو میشنوم یاد و داغش زنده میشه.و 1 علامت سوال تو ذهنم که چرا من؟میزارم به پای 1 مشت حرف الکی که قسمت نبود و خداییش به درد هم نمی خوردیم...
وقتی بیرون میرم زیاد به آدمهای دور و ورم دقت نمی کنم.اما با این حال اتفاقاتی میوفته.مثلا:امروز با پدرم بیرون بودم.حس کرذم دیدمش.سوار ماشین با 1 لباس آشنا..اما 1 لحظه حس کردم نیست.زود سرم رو برگردوندم.اما کاش نگاش می کردم که بفهمم خودشه یا نه.چون اونم 1 لحظه دقت کرد.نمیدونم اصلا چی شد.این رو گفتم که بدونین وقتی فکرشم نکنم 1 همچین اتفاقی میوفته.واقعا من با خودم چی کردم؟چی از دلم مونده؟بدجور شکسته.نه از دست اون.از دست روزگار....دلم یهو گرفت با حرفات شب بارانی عزیز.می خوام گریه کنم سبک شم.بلند بلند گریه کنم اما نمیشه...می خوام بخوابم اما خوابی که چشمبسته شه و دیگه باز نشه...از شروع بحران واسه من و اون داره 1 سال میگذره.انگار همین دیروز بود.اجازه دادم بره خاستگاری...دارم داغون میشم.این روزا خیلی وحشتناکه...خیلی....

بنظرم فقط آدمهایی که دلهای پاک و مهربونی دارن می تونن چنین حس هایی رو تجربه کنن. خداوند با گذاشتن چنین داغ هایی بر دلمون، صبر ما رو زیاد می کنه. در حال حاضر و در اکنون تو، تنها کاری که می تونی بکنی بخشیدن خودت و اون آقا و آرزوی خوشبختی برای هر دوتونه. بعد از اینکار سعی کن کم کم زمانهای فکر کردن به ایشون رو کم کنی. حتی شده در روز یک ثانیه کمتر فکر کنی حتما اینکارو بکن. اراده کن. بخاطر وجود پاک و نازنین خودت. بخاطر اینکه مثل همه انسانها تو به تنهایی خدایی هستی بر روی زمین و خداوند صلاح دیده که تو بر روی زمین باشی و ماموریت خودت رو از انسان بودن به انجام برسونی. کسی چه می دونه ماموریتت چیه؟ تو بخواه هر روز درست و با اقتدار زندگی کنی. لحظات قشنگ زندگیتو در غل و زنجیر فکر مردی که دیگه متعلق به تو نیست قرار نده عزیزم! همه ما مسئولیم. در برابر خودمون! برات دعا می کنم...

سلام. عزيزم چرا از خاطراتت تصوير منفي ميسازي؟ عشق اگر واقعا عشق باشه، بعد از جدايي هم زيباست. جمله شكسپير خيلي جالبه كه ميگه: "آري.... برو... تو عزيزتر از آني كه از آن من شوي" نميخوام بگم طرفتون عزيزه... منظورم اينه كه انسان اگر واقعا عاشق باشه، براي عشقش آرزوي خوشبختي ميكنه و هيچ وقت از اينكه عاشق شده پشيمون نميشه، چون باور داره عشق اون رو ساخته، نه اينكه نابود كرده. در غير اينصورت اسم اين علاقه رو بايد وابستگي گذاشت. حالا به علاقه ي خودت خوب دقت كن. اگر علاقت عشقه، پس نگاه كن به اينكه چه چيزهايي به تو داده، نه اينكه چه چيزهايي از تو گرفته. و اگر وابستگي بود، خدارو شكر كن كه تمام شد، چون تعلق و وابستگي روح انسان رو به تباهي ميكشونه. روحي كه آزاد نباشه آسماني نيست. متعلق به خدا نيست. دوست داشتن يه چيزه و علاقه افراطي چيزي ديگر.
خداوند در قرآن (سوره بقره) تذكر ميده كه :
"بعضي از مردم معبود هايي غير از خداوند براي خود انتخاب كرده و به بت پرستي و عشق ورزيدن بيش از حد به ديگران روي آورده و در دوست داشتن چنان افراط ميكنند كه آنها را حتي بيشتر از خداوند دوست دارند. اما آنها كه ايمان دارند، عشقشان به خدا شديدتر بوده و ديگران را نيز به خاطر رضاي خدا دوست دارند"
خوب فكر كن. ببين چقدر اونو به خاطر رضاي خدا دوست داري. شايد به گمان خودت در علاقه ي زميني شكست خوردي، اما آيا بهتر نيست عشقي والاتر و بدون شكست براي خودت در نظر بگيري. اگر خدا رو همانگونه كه شايسته است دوست داري، بايد به حكمتش، صلاح ديدش، خواستش و.... راضي باشي. بهش اعتماد كن. اون هيچ وقت اشتباه نميكنه.

منم واسه عشقم آرزوی موفقت و خوشبختی کردم.آرزوی خوشبختیش رو داشتم.و دارم.من از اینکه اون رو دوست داشتم پشیمون نیستم.به هیج وجه پشیمون نیستم.من دوستش داشتم و دارم.رهاش کردم چون خوشبختیش برام مهم بود.اگه اون شاد باشه و خوشبخت ارزشش واسم بیشتره.اگه قسمت هم باشیم بالاخره 1 روزی مال هم میشیم.اگه هم که نباشیم خوب خدا خودش میدونه باید چی کنه و به همون دلیلی که خودش صلاح دیده ما رو جدا کرده.ممنونم ازت.اما کاش زود همه چی عوض شه.یکنواخت نباشه.:302:

سلام عزيزم. عيدت مبارك. (همچنين دوستان عيدتون مبارك) .
مطمئن باش همانطور كه تا امروز گذشت، بعد از اين هم ميگذره. انسان منعطفه. فقط براي سازگاريش به مقداري زمان و مقداري تلاش نياز داره. همين. پس غصه نخور ميگذره.:72:

ممنون.عید شما هم مبارک.منم امیدوارم زمان همه چیز رو حل کنه...

من دوباره برگشتم....
من الان زندگی می کنم.بی اون.اما از یاد نبردمش.
گریه نمی کنم.فکر نمی کنم.مگر گاهی گذرا بخاطر اتفاقات آشنا...
گاهی حس می کنم 1 روزی بدجور تلافی میشه.انگار منتظر 1 تلنگر هست این زندگی...هه...