RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
خوب خانوم ساحل من هم زمان ازدواج 60-70 فاکتور ممکنه داشته باشم. شروع کنم:(غیر از اون فاکتورهایی که گفتم)
1-زیبایی
2-وضع مالی خوب خونواده
3-خوش اندام
4-جذاب و شاد و بذله گو
5-باهوش
6-مودب
7-خونواده دار
8-خونواده دوست
9-هنرمند و با سلیقه
10-دست پخت خوب
11-تحصیل کرده
12-متین
13-بخشنده
14-مومن و...
آخه لیست درست کردن که سخت نیست. مهمه اینه که شما جلسات روانشناسی نیاز دارید که از درونیات خودتون خبر دار بشید. عذر می خوام شما ضعفی رو که ممکنه عمده آقایون داشته باشند(مثل غلو کردن و خالی بندی ) رو بد می دونید ولی من یقین دارم که عمده خانومها بیشتر ازآقایون اهل غیبت هستند. خوب اینکه من هم بیام بگم که وقتی من غیبت نمی کنم اون چرا غیبت می کنه. وقتی من فلان کارو نمی کنم اون چرا فلان کارو می کنه.اصلا مقایسه درستی نیست که شما خصوصیت های مثبت خودتون رو ببینید و خصوصیات منفی تون رو نادیده بگیرید بی شک شما مشابه هر انسان خاکی دیگر ضعفهای اخلاقی زیادی دارید که دوست ندارید اونها رو در همسرتون ببینید. واقع بین باشید و خودتون رو بشناسید. بعد از شناخت خودتون و نیازهای واقعیتون اولویت بندی کار ساده ای براتون می شه.
کاترین سلام اصولا همچین آرزویی داشتنش اشکال داره. چون براورده نشدنش موجب همین آفتی می شه که تو زندگی های امروزی هست. آفتی به اسم سرد شدن و بریدن از زندگی. اصلاح باید درونی صورت بگیره
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط sorena_arman
خوب خانوم ساحل من هم زمان ازدواج 60-70 فاکتور ممکنه داشته باشم. شروع کنم:(غیر از اون فاکتورهایی که گفتم)
1-زیبایی
2-وضع مالی خوب خونواده
3-خوش اندام
4-جذاب و شاد و بذله گو
5-باهوش
6-مودب
7-خونواده دار
8-خونواده دوست
9-هنرمند و با سلیقه
10-دست پخت خوب
11-تحصیل کرده
12-متین
13-بخشنده
14-مومن و...
آخه لیست درست کردن که سخت نیست. مهمه اینه که شما جلسات روانشناسی نیاز دارید که از درونیات خودتون خبر دار بشید. عذر می خوام شما ضعفی رو که ممکنه عمده آقایون داشته باشند(مثل غلو کردن و خالی بندی ) رو بد می دونید ولی من یقین دارم که عمده خانومها بیشتر ازآقایون اهل غیبت هستند. خوب اینکه من هم بیام بگم که وقتی من غیبت نمی کنم اون چرا غیبت می کنه. وقتی من فلان کارو نمی کنم اون چرا فلان کارو می کنه.اصلا مقایسه درستی نیست که شما خصوصیت های مثبت خودتون رو ببینید و خصوصیات منفی تون رو نادیده بگیرید بی شک شما مشابه هر انسان خاکی دیگر ضعفهای اخلاقی زیادی دارید که دوست ندارید اونها رو در همسرتون ببینید. واقع بین باشید و خودتون رو بشناسید. بعد از شناخت خودتون و نیازهای واقعیتون اولویت بندی کار ساده ای براتون می شه.
کاترین سلام اصولا همچین آرزویی داشتنش اشکال داره. چون براورده نشدنش موجب همین آفتی می شه که تو زندگی های امروزی هست. آفتی به اسم سرد شدن و بریدن از زندگی. اصلاح باید درونی صورت بگیره
جناب سورنا خان!
شما اینجا 14 مورد از این دست قبیل خصوصیات رو لیست کردید من میتونم مثل اینها 4 برابرش رو اینجا مطرح کنم!!!! اما اونایی که من قبلا ذکر کردم. اهمیت خیلی بالاتری نسبت به اینها دارند!!! بله لیست درست کردن اصلا سخت نیست.
من کجا گفتم که خصوصیات منفی ندارم و یا به خصوصیات منفیم آگاه نیستم؟؟؟ من نمی فهمم شما چرا بزرگنمایی مسائل رو با دروغ گفتن یکی میدونید؟؟؟ این کلا فرق میکنه. و مثلا ادم میتونه بعد از چند بار به این خصیصه طزف پی ببره. و دیگه روی حرفای اون طرف زیاد حساب باز نکنه!!! و به میزان غلو گویی همیشه نسبت ها رو کمتر بگیره!!!!!!
اما دروغ گویی یه مسئله دیگه هست. فرد تحت شرایط مختلفی دروغ میگه! 1- منافعش رو به خطر نیندازه! 2- خرابکاری های خودش رو پنهان کنه! 3- بترسه! و چند تا عامل دیگه که از نظر من منشاء منطقی نداره! شاید کسی به خاطر حفظ منافعش و ... بتونه به دیگران دروغ بگه چرا که الان خیلی ها اینکار رو میکنند. اما از نظر من حق نداره به همسرش، شریک زندگیش دروغ بگه. چون زندگی اون رو تحت تاثیر قراره میده! یکی از بچه ها گفته که شاید برای اینکه نخواد همسرش رو ناراحت کنه بخواد دروغ بگه!!! خب این زیاد منطقی نیست. چون همسران برای آرامش هم هستند. وقتی من یک دردی داشته باشم و اینقدر با همسرم راحت نباشم که بتونم بهش بگم. دیگه این زندگی چه فایده ای داره؟! چون وقتی دروغ برملا بشه که دیر یا زود هم برملا میشه. طرف فکر میکنه که باهاش بازی شده! اون وقت اوضاع خیلی بدتر میشه! من میگم یک موضوع هر چقدر هم ناراحت کننده باشه نباید دروغ گفته بشه!
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
من می گم یک موضوع هر چقدر غیر مهم نباید از درون زندگی دونفره به بیرون انتقال داده بشه... آیا شما توانایی این کار رو دارید؟ مطلق گرا نباشید. دروغ مناسب نیست ولی یقینا هیچ انسانی رو از اون گریزی نیست. غیر از معصومین. اگر قصد دارید همسر شما به شما دروغ نگوید هرگز برای شنیدن واقعیت اصرار نکنید. شاید موضوعی باشد که ایشان نخواهند شما بدانید. هر زندگی یک privacy برای هر فردی وجود دارد. وقتی شما اصرار بر شنیدن می کنید و خود رو محق بر شنیدن همه جیک و پیک زندگیش ندونید!!
به هر حال حرف من این است که آیا خصوصیات منفی را که در خود می بینید انتظار دیدن آنها را در فرد مقابلتان دارید؟این مهمترین سوال برای خود شما باشد
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
خب اگه موضوعی هست که نمیخواد من در موردش چیزی بدونم. کافیه سکوت کنه! نه اینکه دروغ بگه! در مورد اینکه شما میگید موضوعی به بیرون انتقال داده نشه. خب عملا این کار عملی نیست. چرا؟ چون ممکنه موضوعی باشه که هیچ کدام از ما توانایی، دانش برخورد یا حل و ... با اون رو به تنهایی نداشته باشیم. اما اینکه شما میگویید مطلق گرا نباشم. حق با شماست. نباید این همه حساس باشم. در مورد اینکه انتطار دیدن خصوصیات منفی خودم رو در اون داشته باشم. باید بگم که بله! چون اون وقت هم میتونم به اشتباه خودم پی ببرم و سعی در جبرانش داشته باشم. و هم اینکه از اینکه اون همچین خصیصه آزار دهنده ای رو داره، شاکی و ناراحت نشوم!!!!!!!! چون خودم هم این ضعف رو دارم!!!
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
در مورد اینکه "
سکوت کنه!"لازمش عدم اصرار شماست.
من سوال دیگری از شما می پرسم. انتظار دیدن چه خصوصیات منفی رو در ایشون دارید؟ همون خصوصیات منفی که خودتون دارید.یا به ایشون هم اجازه می دین که مستقل از اینکه شما چه خصوصیات منفی دارید حائز برخی خصوصیات منفی باشند؟یا اگر شما خصلت منفی رو داشته باشید ایشون حق داشتن این خصلتهای منفی رو فقط دارند؟
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
خب شما از کجا فهمیدید که من آدم مصری هستم؟!!!
خب به قول خودتون گل بی خار خداست. اما خصوصیت منفی داریم تا خصوصیت منفی!!!!! همونطور که من خصوصیات منفی دارم خب مسلما اون هم داره. بعضی از خصوصیات هستند که خب آدم میتونه با اونها کنار بیاد! اما بعضی از خصوصیات هستند که به بنیان خانواده لطمه میزنه. از اینها نمیشه گذشت. خود شما توی همین تالار ببینید اکثر مشکلات کاربران عضو از چه چیزهایی ناشی میشه که این همه براشون مشکل آفریده؟؟؟
اما سوالی که شما در مورد اینکه انتظار دارم چه خصوصیات منفی در ایشون باشه و در حد تحمل من جای تفکر بسیاری داره! من همین سوال رو از خود شما میپرسم. شما حاضرید چه خصوصیات منفی همسرتون رو تحمل کنید؟ مسلما من هم بعد از فکر به این سوال جواب خواهم داد!
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
ساحل،سورنا راست میگه واقعا کدوم خصوصیت در همسر آینده ات رو می تونی ازش چشم پوشی کنی چون به نظر من همون مسئله" مشورت و یا عدم مشورت" نمی تونه باعث این بشه که بنیان خانواده از هم بپاچه همانطور که همکار من زندگیش از هم نپاچیده ولی شما در این مورد خیلی موضع سخت و خشنی گرفتی و نگفتی که شاید بشه اون مرد رو مثلا کاری کرد که عادتش رو کنار بزاره و خصوصیت منفی خودش رو به مثبت تبدیل کرد و مستقیما گفتی امکان نداره و قابل تحمل نیست و ....
ببین میتونی اگر فردی با این خصوصیات و یا خصوصیات مشابه رو انتخاب کردی با اون کنار بیای و یا مطلق فکر می کنی؟
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط رامتين
ساحل،سورنا راست میگه واقعا کدوم خصوصیت در همسر آینده ات رو می تونی ازش چشم پوشی کنی چون به نظر من همون مسئله" مشورت و یا عدم مشورت" نمی تونه باعث این بشه که بنیان خانواده از هم بپاچه همانطور که همکار من زندگیش از هم نپاچیده ولی شما در این مورد خیلی موضع سخت و خشنی گرفتی و نگفتی که شاید بشه اون مرد رو مثلا کاری کرد که عادتش رو کنار بزاره و خصوصیت منفی خودش رو به مثبت تبدیل کرد و مستقیما گفتی امکان نداره و قابل تحمل نیست و ....
ببین میتونی اگر فردی با این خصوصیات و یا خصوصیات مشابه رو انتخاب کردی با اون کنار بیای و یا مطلق فکر می کنی؟
آقای رامتین، قبل از همه چیز یه نکته بگم تا شاید شناخت بیشتری از من پیدا کنید. من اختلاف سنی خیلی زیادی با والدینم دارم! یعنی 47 سال با مادرم و 52 سال با پدرم! همین طور با خواهر و برادرانم. شاهد زندگی خیلی از بستگان و اطرافیانم بوده ام! به طوری که همه نوع رابطه ای رو هم دیده ام. چه زوج هایی که تازه ازدواج کرده اند. چه زوجهایی که چندین سال از ازدواجشون میگذره. چه زوج هایی هم که مثل پدرو مادرم سالیان طولانی با هم زندگی کرده اند. معیارهایی که قبلا ذکر کردم بر اساس اندوخته ها و دیده های این همه سالی بود که از زندگی اطرافیانم آموخته ام. اما خب به قول جناب سورنا و شما مطلق گرایانه و سفت و سخت به این مسائل نگاه میکنم!
در مورد مشورت کردن و اینکه چون زندگی دوست شما از هم نپاشیده نمیشه نظر داد! چرا؟ چون ممکنه اصلا برای خانمش این مسئله زیاد مهم نباشه! و از اینکه بار و مسئولیت اتخاذ تصمیمات بر عهده یک نفر دیگه هست زیاد هم ناراحت نباشه. و ممکنه خیلی از جاها و بار خیلی از مسائل رو به دوش شوهرش بیندازه و خودش رو هم راحت!!! یا خیلی از اما و اگرها میتونه وجود داشته باشه! اما در مورد من! این صدق نمیکنه. چرا؟ چون اصولا با روحیات من سازگار نیست که کس دیگه ای برام تصمیم بگیره. در کل خانواده ما هم مشورت جایگاهی بالایی تا بحال داشته! از این نظر برای من خیلی مهمه که در جریان امور باشم! و نظریات من هم در امور زندگ دخیل باشه!
در مورد اینکه که کاری کنم که اون مرد عادتش رو عوض کنه. بله در بعضی خصوصیات میشه کاری کرد که اون آقا عاداتش رو ترک کنه! اما به شرطی که خودش قبول داشته باشه و بخواد که عادتش رو ترک کنه. والا مثلا مثل همکار شما که معتقد هست که حرف آخر رو مرد باید بزنه و به این ایمان داره! نمیشه کاری کرد! چون اون فکر نمیکنه که تفکر اشتباهی داره!
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
ببین حرف من سیاست زنها در مواجه با یک چنین شرایطی است،خانم همکار من هم مثل شما از این خصوصیت بدش میومد ولی بجای اینکه به طور مستقیم مخالف خودش رو ابراز کنه با روشهایی که در ذهنش بود باعث شد به مرور زمان این تفکر رو در ذهن همکارم به شدت تضعیف کنه که در حال حاضر من تفاوت رفتار فاحشی رو در اون مشاهده می کنم و این باعث خوشحالی من شده
پس میشود مشاهده کرد که خیلی از مسائل در زندگی با مرور زمان قابل تغییر است و این شما هستی که باید در اولویتهات تفکر کنی و ببینی با مواجه شدن با کمرنگ بودن کدام شرایط میتونی اون رو اصلاح و یا از بین ببری
و ببین اگر مردی یکی از این شرایط رو با درصد پایین تری داشت میتونی تحمل کنی و یا قضیه رو به صورت صفر و یک میبینی
RE: به فکر ازدواج باشم یا نه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط رامتين
ببین حرف من سیاست زنها در مواجه با یک چنین شرایطی است،خانم همکار من هم مثل شما از این خصوصیت بدش میومد ولی بجای اینکه به طور مستقیم مخالف خودش رو ابراز کنه با روشهایی که در ذهنش بود باعث شد به مرور زمان این تفکر رو در ذهن همکارم به شدت تضعیف کنه که در حال حاضر من تفاوت رفتار فاحشی رو در اون مشاهده می کنم و این باعث خوشحالی من شده
پس میشود مشاهده کرد که خیلی از مسائل در زندگی با مرور زمان قابل تغییر است و این شما هستی که باید در اولویتهات تفکر کنی و ببینی با مواجه شدن با کمرنگ بودن کدام شرایط میتونی اون رو اصلاح و یا از بین ببری
و ببین اگر مردی یکی از این شرایط رو با درصد پایین تری داشت میتونی تحمل کنی و یا قضیه رو به صورت صفر و یک میبینی
خب باز هم به شرایطی بستگی داره! به این که چقدر آدم منطقی و همین طور تاثیر پذیری باشه! در مورد دوست شما اینطور بوده که تاثیر پذیرفتند. ولو به مرور زمان. اگر خصوصیات منفی طرف من سطحی باشه و به قول شما درصد پایین تری داشته باشه. خب میشه یه کمی بیشتر روش فکر کرد. البته باید باهاش صحبت هم بکنم. همون اول!!!