مشكل از خودمه ! مگه من چه گناهی كردم! میگه بهم ازت متنفرم

من یه روزهایی اگه قهرامون هر دلیلی داشت من یا شوهرم مقصر بودیم من آشتی می کردم...اما فقط یه بار که جدی شد مادر شوهرم فهمید و اومد خونمون البته باورش نمی شد و ما آشتی کردیم و من سعی کردم خودمو خوشحال نشون بدم آخرش که داشت می رفت گفت: زن وشوهر دعوا کنن دیوانه ها باور کنن
از اونجا دیگه هرگز با مادرشوهرم درددل نکردم به خانوادم هم یه بار گفتم از ناراحتی دنیا جلو چشمشون سیاه شد به اونها هم هرگز نگفتم
با قرص ارام بخش با بافتنی وهر چیزی جز منت کشی دوران قهرو سر کردم تا اینکه الان این همسرمه که میاد جلو و آشتی می کنه
من فکر می کردم اگه از اشتباهم پشیمون شم و معذرت خواهی کنم همسرم هم درک می کنه.... اما( می بخشین آقایون) اکثر آقایون ترجیح می دن منت بکشن و باید هم همینطور باشه
به نظر من نه کارتو ول کن نه دانشگاهتو...اما طوری رفتار کن انگار همسرت هم یکی از دیوارهای خونته.... به مادر شوهرت بگو همه چیز روبراهه اما خونشون نرو بگو کارمو درسمو باید جدی بگیرم
تا آخر شب درس بخون... با کیفیت عالی کاربکن....کمی هم آرام بخش و قرص ضد افسردگی بد نیست
از جسمت اینقدر کار بکش که شب از خستگی تو رختخواب نرفتخ بخوابی
در کنارش واسه کارهای مثبت خودت جاییزه بگیر...(خوردنی های سالم یا حتی یه جفت جوراب)
و به همسرت نشون بده که می تونی از زندگیت بدون اون هم لذت ببری.... به خودت هم برس...به دوستات و خانوادت تلفن بزن... به همکارات در کاراشون کمک کن...
حالا نمی دونم چرا قهر کردین و چرا اینقدر از دستت خشمگینه ولی کاری به کارش نداشته باش فعلا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط soheila-horizon

و به همسرت نشون بده که می تونی از زندگیت بدون اون هم لذت ببری.... به خودت هم برس...

---

واقعا گاهی اوقات جواب می ده. من هر وقت طرف همسرم بیش از حد رفتم لوس شد ولی وقتی خیلی کاری به کارش ندارم بیشتر از قبل دور و ورم می گرده!!!

سلام به همتاي گرامي :72:
تمام پستها و نظرات دوستان را خواندم . بسياري از دوستان كه احتمالا هم مجرد بايد باشند بسيار احساساتي جواب دادند . بسياري از آنها حتي نخواستند توجه كنند كه اين آقا همسر اين خانمه نه دوست پسرش و يا نامزدش كه راهكارهايي مثل قهر كردن و بي محلي كردن و .... ديگر را ارائه كردند .
تنها پست زيبا و منطقي كه ديدم پست خانم دلناز بود . بسيار زيبا راهنمائيتون كرده و به نوعي نظر اين حقير هم هست بعنوان يك زن همسر دار كه ميتونه بفهمه يك زن چقدر لازمه براي حفظ زندگي زناشوئيش تلاش كنه و تا كجا .
دوست گرامي مردان از نظر روانشناسي با ما زنان اين تفاوت را دارند كه هرگاه مشكلي گريبانگيرشان ميشود دوست دارند تنها باشند و به نوعي به حال خودشان رها شوند تا زماني كه بحران را از سر بگذرانند . بنابراين در اين شرايط هرگونه تلاش براي نزديك شدن و به قولي توي دست و پاي مرد چرخيدن فقط و فقط اونو كلافه تر و عصباني تر ميكنه كه ممكنه باعث پرخاشگريهايي از نوع توهين هايي كه همسرتان به شما كرده بشه . مطمئن باش همانطور كه خودت هم نوشتي با كمي صبور بودن و در حاشيه قرار گرفتن مرد كم كم متوجه اشتباه خودش ميشه و در رفتارش تجديد نظر ميكنه . بنابراين همانطور كه خودت عاقلانه به نتيجه رسيدي بايد ضمن اينكه در همان خانه باقي ميماني و مشكلت را هم با خانواده ات در ميان نميزاري و ضمن حفظ احترام رفتاري با همسرتان ( همان تدارك شام و نهار و فراهم كردن زمينه آرامش فكري ايشان ) بايد بدون تظاهر به قهر رفتاري سنگين داشته باشي ( به هر حال همسرتان بايد متوجه باشد كه در ارتباط با شما رفتار خوبي را پيش نگرفته ) .
هرگونه بي احترامي - قهر و يا بلعكس زياده از حد دور و برش پلكيدن وجه شما را از نظر همسرتان خدشه دار ميكند .
باز هم تاكيد ميكنم به توصيه هاي خانم دلناز توجه لازم و كافي بكنيد . قطعا بعد از گذشتن اين بحران در فرصتي مناسب بايد با همسرتان به گفتگوي صميمانه ايي بپردازيد و علل رفتارهايش رامتوجه بشيد . شايد واقعا اشكال از شما بوده .
ضمنا برعكس تصور بعضي از دوستان سعي كنيد با مادر شوهرتان رابطه خوب و صميمي داشته باشيد . اين يك توهم بيشتر نيست كه مادر شوهر هميشه بد است . هستند مادر شوهراني كه نقش بسيار مثبتي در تداوم زندگي پسر و عروسشان داشته اند .
اميدوارم به زودي زود خبرهاي خوبي از شما داشته باشيم .
در پناه حق باشي :46:

بهتر نیست قصه چکامه با موضوع دارم از همسرم جدا میشم اما دوسش دارم تو تایپبک جدایی بخونی خیلی کمکت میکنه
وباید یکمی صبر وتحمل داشته باشی یه مدت به حال خودش بذارش
(یا حق)

همتا جان چه خبر تعطیلات خوب بود ؟ فکر میکنم دوستان همه راهنماییهای خوب رو برات گذاشتن عزیزم مردها درست مثل بچه هستند نیاز به محبت و رسیدگی دارند در عین حال از بشین وپاشو و امر و نهی و نصیحت بدشون میاد اگر چیزی ازشون می خوای باید با سیاست وارد شی در عین اینکه به اون ثابت کنی که بهش نیاز داری تا پشتیبانت باشه نباید ضعیف و دست و پا چلفتی باشی باید مثل بوته ای گل باشی که برای حفاظت از طوفان به درخت نیاز داری نه مثل ساقه نازک که برای ادامه حیاتت هم به تنه ای جهت پیچیدن و بالا رفتن محتاج باشی که در این صورت دست و پا گیر میشی و سعی میکنه از سرش بازت کنه

همتا جان چه کار کردی؟
ما منتظرتیم.

همتا جان خبری از شما نیست؟! مثل اینکه مشکل کم شده که سراغی به تایپیکتون نمی زنید؟
انشاء الله که اینطوری باشه(آمین)

سلام خانمی چه کردی ؟؟
اوضا و احوال چطوره ؟؟

همتا جان کجایی؟ خبری ازت نیست خانم
خوبی؟