:72::72::72:
نمایش نسخه قابل چاپ
:72::72::72:
شاد عزیز
مطمئنم ضعف جسمانی بعد از اون مرحله ی طی شده و خراش ها ی خار و خاشاک اطرافت اونقدر نمیتونه در برابر دل دریا ایت دوام بیاره،
شاد و قدرتمند باش دوست سر سبز ما
ممنون مهاجر عزیز :72:
بعضی وقتها نمی دونیم کجا هستیم، بعضی وقتها نمی فهمیم کی رسیدیم... من نمی دونم کجام و نمی دونم کی رسیدم! من میخوام زندگی کنم اما چطوریش برام مهمه، چطوری زندگی کردن برام خیلی مهمه، خیلی مهم...
:72:
:104::43:نقل قول:
نوشته اصلی توسط shad
سلام
واقعآ برای باز کردن ذهنی که از پیچ و خم ه ای زمانه زشت به درد اومده بهترین فکر رو کردی.همه ما میدونیم که جنگلهای شمال جاهای بکر زیبایی داره که در نوع خودش بی نظیره اما من جنگلهایی رو میشناسم که طلوع ماهش منو به وجد اورده.باران بهاریش مستم کرده.زیبایی های دلرباش منو جادو کرده.اره من احساسی که تو دوس داری تجربه کنی رو تجربه کردم مثل پرواز میمونه انگار که بدن و روحت ازاد و سبکه.فوق العاده است ولییییی به نظرم هرکسی با هر شرایطی این زیبایی ها مثل اونوقتای من مستش نمیکنه.بستگی به ادم و موودش داره.من توی شهر ایلام زندگی میکنم.جنگلهای بلوط اینجا البته نه همه جاش:نه جاهایی که مردم تا روز تعطیل گیر میارن میریزن توش و خرابش میکنن.تو فصل بهار ادم رو از زیباییش گیج و مست میکنه.من خیلی توی بارون برف به جاهایی از جنگل بکرش رفتم امیدوارم بتونی و موفق بشی به اون حس من دست پیدا کنی
مهتاب عزیز، اونجایی که شما میگید میشه برای چند روز زندگی کرد؟ یعنی کسی کاری نداره؟ میشه؟؟
:72:
نمیتونم رو در رو بهت بگم، شاید به خاطر لبخند مبهمی که همیشه روی لب داری، من متاسف هستم، همیشه حسرت زندگی تو رو می خوردم اما الان خیلی خوشحالم که به جای تو نیستم. امیدوارم بتونی مقاومت کنی. برات خیلی نگرانم.
اگه چند روز بری مسافرت بهتره، از دستم ناراحت نشو ولی این چند روزه دوست دارم سرت داد بزنم، بازم رویه قبل رو پیش گرفتی، دوباره کار دست خودت میدیا. فکر می کنی با سکوت و صبر کاری از پیش می بری؟ میگن صبر خوبه اما نه تا این حد!!!!
شاد گرامی حتما یک مسافرت برو. به دلایلی این بهترین انتخاب در شرایط فعلیه. سعی کن تمام اضطرابهای درونت رو به این شیوه از بین ببری. صبر به این شیوه کشنده می شه برای شما. بهتره که راهی هم در حین این صبر کردن برای تخلیه استرسهاتون پیدا کنید.من مسافرت واقعی و نه مجازی رو بهتون پیشنهاد می کنم
شاد عزیزم درسته که حضور ما مجازیه ولی عزیزم شونه های ما جای محکمیه برای تکیه زدنت خودت رو تخلیه کن هر چه دوست و هر آنچه آزارت میده بنویس به دیده منت با تو همراه خواهیم بود و همدرد ، از هرکه دلگیری گله شو پیش ما بیار فقط اجازه نده این خودخوری تورو از پا در بیاره این حس زیبایی که همه ما از استجابت دعا داشتیم یک سرش به تو برمیگرده پس بدون که ما مجازیها دوستان حقیقی توییم و دوستدارت و دلسوزت