+شک و تردید در انتخاب بعد از 5سال ارتباط اینترنتی

سلام به همه ،لطفا نظر بدید
من دختری هستم 24 ساله حدود 5سال پیش با پسری اشنا شدم در اینترنت و بعد از یک سال رابطه ما یه رابطه تلفنی شد شهرهامون با هم فرق می کنه، بعد از 6ماه ارتباط تلفنی به شهر ما اومد تا همدیگرو ببینیم خیلی با اون چیزی که ازش تو ذهنم ساخته بودم فرق داشت اما چون ادم خوبی بود ادامه دادم گفتم دوستیه ما که قرار نیست همو ببینیم این دوستی ادامه پیدا کرد و هر 4ماه یه بار ما همو میدیدم اما هر روز یک ساعت شایدم بیشتر با هم تلفنی حرف میزدیم تا اینکه به من پیشنهاد ازدواج داد و من الان حدود سه سال دارم فکر میکنم دوسش دارم اما باهاش احساس سربلندی نمیکنم یک سال از من کوچیکتر چهرش اون چیزی نیست که میخوام فکر میکردم به مرور زمان درست بشه اما ماکه هیچ وقت پیش هم نیستیم که بخوام عادت کنم
باهام دانشگاه میرفتیم اما وسطش شازده بدون اینکه به من بگه و از ترس اینکه خوب باید بعد از درس سربازی بره و یه 4سالی سرهم طول مبکشه درس و ئانشگاه رو ول کرد و تازه 6ماه پیش به من گفته
الان اصلا نمیدونم چیکار کنم از طرفی دوسش دارم اما وقتی بهتر از اون چه از چهره چه از وضعیت مالی و درسی میبینم یا بهم پیشنهاد میدن دلم میره طرف اونا اما یه خاطر وابستگی عاطفیمون بهشون میگم نه الانم گفته تا 4ماه دیگه میاد جلو لمل من هنوز شک دام ونمیدونم چیکار کنم لطفا راهنمایی کنین

سلام
آیا تا بحال در مورد تردیدتون با خودشم صحبتی کردین ؟؟؟ ایشون می دونن که شما هنوز تصمیم خودتونو نگرفتین؟؟؟
وقتی بهتون پیشنهاد ازدواج داد چه جوابی بهش دادین؟؟؟

با سلام
به نظر او در معیار مسئولیت پذیری و تعهد مشکل داشته باشد. (ترک یکباره تحصیل و ...)
همچنین از نظر بلوغ هیجانی در وضعیت مناسبی نیست.(او در سن 18 سالگی که باید متمرکز بر تحصیل و ... بکند، خود را درگیر ارتباط عاطفی با یک دختر از طریق اینترنت می کند و بعد از چند سال از یک رابطه با هدف نامشخص در حالی که وضعیت تحصیلش مشخص نیست، بحث ازدواج را مطرح می کند)

لطفا مقاله ازدواج اینترنتی را مطالعه فرمایید
به غیر از معیارهای فوق در او منفی است، معیار مناسبی که شما را جذب کند ارائه ندادی. فقط شما به خاطر نیاز عاطفی اتون به ایشون وابسته شدید که این خود عیب بزرگی برای یک رابطه هست.

لطفا مقاله تفاوت دلبستگی و وابستگی را مطالعه فرمایید.
ولی نکته اصلی اینست که ازدواج سواد خاص خودش را می خواهد مهارتهاو آگاهی هایی لازم دارد که به وسیله آن بدانیم برای ازدواج چه چیزهایی را در خودمان و طرف مقابل باید بشناسیم، از چه راهی شناخت پیدا کنیم و چه آمادگی هایی برای ورود به زندگی نیاز هست.
در این مورد مقالات بخش مشاوره ازدواج و همچنین لینک مقالات برگزیده مشاوره ازدواج به شما پیشنهاد می شود.

خلاصه و نتیجه گیری:
تا طی آموزشهای لازم برای ازداوج از طریق مطالعه مقالات و همچنین مشاوره ، بی خیالش شو ، خلاص:305: :303: :104:

بله میدونه مرددم ازاولشم بهش گفتم اما میگه ظاهرم همینه که هست دست من نیست که درست کنم درسشم بخاطر من ول کرد این واقعا گناه که من بهس خرده بگیرم
خصوصیات مثبتش همه برمیگرده به اخلاق من اخلاقای خاص خودمو دارم لوس هستم زیاد گیر میدم زود عصبی میشم اما اون خیلی مهربون همیشه اروم میکنه منو و وقتی باهام حرف میزنه واقعا میفهمم چقدر میفهمه با اینکه کوچیکتر از منه اما چون باباش 4ماه اینجاست 4ماه دوبی به نظرم در مقایسه با هم سنامون بزرگتر از سنشه میدونم عرضه خیلی کارارو داره درسشم قول داده سربازیش تموم شد ادامه بده درکل اختلاف انچنانی نداریم اما من همش مرددم هردفعه فکر میکنم نتیجه میگیرم که کیس خوبیه اما دوباره بعد چند وقت شک میکنم من فقط میخوام بدونم بعد ازدواجمونم ممکنه این تردیدام اینکه یکی با شرایط بهتر میبینم اعصابم میریزه بهم بهش گیر میدم بازم اینجوری باشم ؟ نمیدونم اصلا دلم نمیاد تموم کنیم رابطمونو راستش بیشتر از خودمم برا اون ناراحتم اون بیشتر از من ضربه میخوره

سلام

خواهر من به جمع ما خوش آمدی:72:

آقای سنگ تراشان همه چی رو خلاصه و مفید گفتند من با ایشون کاملا" موافقم و رو حرف ایشون من یکی که حرف نمی زنم .

فقط مراقب باشید موردهای مناسب دیگه رو به خاطر این مورد نامعلوم و مشکوک از دست ندید :305:

هیچ وقت با تردید ازدواج نکن چون این طوری به طرف مقابلت ترحم کردی
اگه الان شما رو از دست بده بهتر از اینه که بعدا بفهمه شما بهش ترحم کردین

وقتی شما میگین مورد مرموز یعنی فکر میکنین من نمیشناسمش من کاملا میشناسمش و به نظرم مرموز نیست ، اره تا یه حدیش ترحم هست تا یه هدیش وابستگی و یه حدیش که به نظرم هیچ وقت پیدا نمیکنم ادمی از نظر خصوصیات اخلاقی مثل اون و ادمی که به تمام حرفاش اعتماد داشته باشم ، نمیدونم یه جایی گیر کردم که اصلا نمیتونم بهش بگم نه بعد 5 سال بگم سر کار بودی؟

دوست عزيزم...مورد شما عينا براي من پيش اومده البته من 2 سال از عمرم رو به اين شكل تلف كردم.......اين حس به هيچ وجه دوست داشتن نيست فقط يه عادته مسخرس......ميدونم الان نميخواي حرفمو قبول كني......منم 4 سال پيش همينو ميگفتم فكر ميكردم فقط با اون خوشبخت ميشم در حاليكه وضعيتم در حد يه رواني شده بود....
واي خدايا نميدونم چرا اين روزا تالار نو به گذشته ها ميبره؟؟؟چرا؟؟

ممنون از اینکه همتون گریه منو در اوردید

کیمیای عزیز
چرا گریه؟؟؟ مگه نمی خوای نظر بقیه رو بدونی ؟؟؟ انتظار نداشته باش همه اون چیزی رو بنویسن که تو دوست داری بشنوی
ببین خانومی این طور که معلومه شما خودت بشتر وابسته ای
من دقیقا میدونم حست الان چیه
نه می تونی باهاش ازدواج کنی و نه میتونی ولش کنی وقتی تصمیم می گیری ازدواج کنی فکر می کنی اشتباه بزرگی داری مرتکب می شی وقتی هم می خوای جدا بشی یه حسی درونت نمی زاره
اما بالاخره که چی؟؟؟ باید یه راهی رو تو زندگیت انتخاب کنی یا این وری یا اون ورری تکلیفتو با خودت مشخص کن

متاسفم كه ناراحتت ميكنم اما حس ميكنم برگشتم به همون روزا......منم وقتي بعد از چند ماه ديدمش فهميدم من براي خودم چي ساخته بودم!!!ذهنيت من با شخصيت واقعي ش نه تنها شباهت نداشت بلكه توي بعضي موارد متضاد هم بود.....اما خودمو به كوچه علي چپ و گفتم ادامه ميدم چون دوسش دارم........بگذريم كه من از اون رابطه چه لطمه هاي روحي كه نخوردم.....البته دليل همه اونا خود من بودم........من نميخواستم قبول كنمما به درد هم نميخوري......همه دوستام نصيحتم ميكردن اما من قبول نميكردم چون تا اون روز طعم عشق واقعي رو نچشيده بودم فكر ميكردم اين عين عشق و علاقس......وقتي يادم ميفته كه شبا سر ساعت 9 ميخ كوب تلفن بودم تا بهم زنگ بزنه حالم از خودم و كارام بهم ميخوره......بعد از اون روز هميشه براي اون پسر دعا ميكنم چون هيچ وقت از من تقاضاي ازدواج نكرد جز دفعه اخري كه منو حضوري ديده بود و يه دل نه صد دل عاشقم شد!!!!
خواهر خوبم....خواهر گلم.....سر انجام اين راه تركستانه!!!!
من از اون پسر كه حكم برادر بزرگتر منو داشت خيلي چيزا ياد گرفتم يكيش هم اين جمله كه هيچ وقت يادم نميره::" در مورد ازدواج جايي براي فداكاري و ايثار نيست"منظورش اين بود كه هيچ وقت براي فداكاري و كمك به كسي باهاش ازدواج نكن......ميدونم الان يه حس بدي مثل رودروايسي با طرف مقابلت باعث ميشه نتوني بهم بزني اما باور كن تعارف و .....توي ازدواج جايي نداره....
چشماتو باز كن ......داري به خاطر اين شخص كه دلت نمياد دلشو بشكوني موقعيت هاي خوب زندگيتو از دست ميدي........
كاش ميشد باهات بيشتر حرف بزنم.........كاش ميشد از روزاي تلخ رابطه اينترنتي برات بگم.........خدا كمكت كنه خواهرم....:203:

سلام کیمیا خانم

به جمع خانواده همدردی خوش آمدی

دختر خوب ، با انچه بیان کردی ، شما بیشتر از هر چیز نیاز به شناخت خود داری ، شما تردیدت فقط در این مورد نیست ، بنده اصلاً به این مورد و جریانش کار ندارم ، چون به نظرم موضوع مهمتر خودت هستی .

اگر اشتباه نکنم شما در کل آدم مرددی هستی یعنی تصمیم گیری برات مشکل هست و زیاد دو دل میشی ، شاید هم هر وقت چیزی را انتخاب می کنی بعد از مدتی دیگه اون جذابیت گذشته رو برات نداره ... نمیدونم درست تشخیص دادم یا نه ، اما برای این که شما را بهتر بفهمیم و بتونیم به خوبی راهنمائیت کنیم لازمه بیشتر از خودت به ما بگی .

1 - رابطه ات با پدر و مادر چگونه است ؟
2 - چند خواهر و برادر داری و فرزند چندم هستی ؟
3 - خواستگاران شما در چه سطحی هستند ؟
5 - پیش ار این رابطه ، با پسر دیگه ای رابطه داشته ای؟ اگر جواب آری است اینترنتی بوده یا غیر آن ؟ و در چه حد ارتباط داشته ای ؟
6 - از ویژگیهای شخصیتی و خانوادگی فرد مورد نظر نیز بیشتر برای ما بگو .

منتظر پاسخت هستیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kimia_s

بله میدونه مرددم ازاولشم بهش گفتم اما میگه ظاهرم همینه که هست دست من نیست که درست کنم درسشم بخاطر من ول کرد این واقعا گناه که من بهس خرده بگیرم
خصوصیات مثبتش همه برمیگرده به اخلاق من اخلاقای خاص خودمو دارم لوس هستم زیاد گیر میدم زود عصبی میشم اما اون خیلی مهربون همیشه اروم میکنه منو و وقتی باهام حرف میزنه واقعا میفهمم چقدر میفهمه با اینکه کوچیکتر از منه اما چون باباش 4ماه اینجاست 4ماه دوبی به نظرم در مقایسه با هم سنامون بزرگتر از سنشه میدونم عرضه خیلی کارارو داره درسشم قول داده سربازیش تموم شد ادامه بده درکل اختلاف انچنانی نداریم اما من همش مرددم هردفعه فکر میکنم نتیجه میگیرم که کیس خوبیه اما دوباره بعد چند وقت شک میکنم من فقط میخوام بدونم بعد ازدواجمونم ممکنه این تردیدام اینکه یکی با شرایط بهتر میبینم اعصابم میریزه بهم بهش گیر میدم بازم اینجوری باشم ؟ نمیدونم اصلا دلم نمیاد تموم کنیم رابطمونو راستش بیشتر از خودمم برا اون ناراحتم اون بیشتر از من ضربه میخوره

---

گلم شما چند تا نكته رو بيان كردي كه خودشون به تنهايي مضر هستن براي يه زندگي چه برسه .....
1::شما راجع به قيافه اين اقا شك داري كه در اينده بتوني تحمل كني يا نه....و حتي اين موضوع رو با خودش هم در ميون گذاشتي يعني راجع به ظاهرش پرده بين شما دريده شده....فردا اگه چيزي بهش بگي ميگخ تو اصلا از اولم از قيافه من خوشت نميومد تو اصلا از اول فلان بودي بهمان بودي......
2::چرا به خاطر شما درسشو ول كرده؟؟مگه ميدونخ اينده چي پيش مياد الان خيلي ها هستن كه به خاطر بالاتر بودن مدرك خانم نسبت به اقا به مشكل برخوردن از نوع اساسيش!!!
3::باااااااااااور كن هميشه ادما پاي تلفن با كنار هم بودن فرق دارن!!نه اينكه طرف بخواد فريبت بده نه......ببين بعضي مسايل و موقعيت ها هيچ وقت پاي تلفن تجربه نميشه....اصلا ممكنه 6 سال هم مسئله اي پيش نياد...هر چه قدر رابطه كمتر باشه تنش هم كمتره..
4::سن ايشون هم يه مثئله است كه مفصلا بايد راجع بهش بحث كرد......خود اين مسئله مشكلساز ميشه....
5::حس مقايسه كردن ايشون بابقيه چيزي نيست كه بعد از ازدواج برطرف بشه....حد اقل ميدونم سخت اتفاق ميفته......:305:
6::تعارف و شرم براي تموم كردن يه رابطه كه به ادامش شك داري؟خواهر خوبم چرا به خودت ظلم ميكني اين دقيقا همون حسيه كه من نسبت به رابطه ام داشتم تا كسي بهم ميگفت تموم كن ميديدم دلم نمياد....دلم براش ميسوخت من اونو به زندگي برگردوندن اما ناخواسته هم چيو......:302:
تو نميتوني با فداكاري به خاطر طرفت باهاش ازدواج كني اين ماجرا ختم به خير نميشه اگه با اين حس پا پيش بذاري........

سلام

کیمیا جان شاید منظورت از مرموز حرف من باشه که گفتم : فقط مراقب باشید موردهای مناسب دیگه رو به خاطر این مورد نامعلوم و مشکوک از دست ندید .

خواهر خوبم منظور من مرموز بودن شخص اینآقا نیست منظورم اینه که خود شما گفتید ...........


فکر میکنم دوسش دارم اما باهاش احساس سربلندی نمیکنم......... یک سال از من کوچیکتر ........................چهرش اون چیزی نیست که میخوام فکر میکردم به مرور زمان درست بشه اما ماکه هیچ وقت پیش هم نیستیم که بخوام عادت کنم............
الان اصلا نمیدونم چیکار کنم از طرفی دوسش دارم اما وقتی بهتر از اون چه از چهره چه از وضعیت مالی و درسی میبینم یا بهم پیشنهاد میدن دلم میره طرف اونا اما یه خاطر وابستگی عاطفیمون بهشون میگم نه الانم گفته تا 4ماه دیگه میاد جلو لمل....... من هنوز شک دام و...........نمیدونم چیکار کنم


منظور دیگه ای نداشتم عزیزم:72:

سلام به همگی اول تشکر میکنم که وقت میزارین و جواب میدین دوم یه سوال اینکه من تازیه اینجا وارد شدم و میخوام بدونم این نظرها نظرهای شخصی شما ادمای مهربونه یا اینجه همه مشاور و رووانشناسان قصد توهین ندارم فقط میخوام رو حرفاتون تصمیم بگیرم و این برام مهمه بدونم ادمای عادی نظر میدن یا مشاورا
جواب سوالاتون : اینکه من رابطه خوبی با خانوادم دارم فرزند سوم هستم و دو خواهر بزرگترمم ازدواج کردن . خواستگارامم از ادمایی که تو مبل سازی کار میکنه یا ادمی که پرده فروشی داره در حد دیپلم هستن تا ادمی که اینجا دندون پزشک هست یا تو امریکا داره پدارو سازی میخونه البته من برا رد کردن اینا دلیل دارم برا هر کدوم نه اینکه بگم چون بی افم هست رد میکنم شاید یک دلیل این باشه اما دلیل قانع کنننده برا هرکدوم دارم
همونطور ghsana گفت من تو همه موارد شک و تردید دارم از خرید یه کفش تا انتخاب رشته زمان کنکور و الانم برا ازدواج دقیقا باهاتون موافقم خوب منو شناختین دیروزم وقتی شماها نظراتونو گفتین خیلی فکر کردم دیدم من مشکل دارم نمیتونم تصمیم بگیرم
راستش من دیروز به دوستم زنگ زدم و تمام حرفهای شماهارو گفتم اونم گفت به نظرم فایده نداره و باید تموم کنیم گفت 5سال به من یه بار میگی اره یه بار میگی نه زندگی شوخی بردار نیست دلم نمیخواد بعدا پشیمون بشی گفت با اینکه خیلی دوست دارم قضیمون درست بشه اما بیا بهم بزنیم من قبول کردم و اما تا ساعت 7شب بیشتر دووم نیوردم و زنگ زدم بهش همونطور که گفتم ما تو یه شهر نیستیم من تهرانم و اون یه جای دیگه قرار شد هر هفته بیاد تهران من بیشتر بببینمش جاهای مختلف تو جمع دوستان و غیره بریم تا اون چیزایی که شک دارم برطرف بشه حقیقتش من میگم چهرش دوست ندارم این ندارم نداشتم اول خوب چون ندیده بودمش یه چیز دیگه تو ذهنم بود وقتی برا اولین بار دیدمش جا خوردم اما الان که حدود 4سال از اولین دیدارمون میگزره انقدر که روز اول جا خوردم بدم نمیاد ازش اصلا دفعه اخر که دیدمش داشتم میگفتم چه خول بودم انقدر از چهرش ایراد گرفتم چهرش معمولیه این حالت که میگم از چهرش بدم میاد مال زمانی هست که دو سه ماه نمیبینمش بعد یهو قاطی میکنم اما وقتی میاد دوباره خوب میشم برا همین تصمیم گرفتیم بیشتر باهم باشیم تا من مشکلمو حل کنم حقیقتش برا من درسته پولدار بودن و مدرک طرف برام مهمه اما بودن ادمایی که دکتر بودن اما چون پول بود ردش کردم احساس کردم خیلی از بالاتر هم ادمی که دکتر بود و احساس کردم هر روز تنم میلرزه چون شیطون بود و اصلا بهش اعتماد نبود برا من بیشتر اون اخالاقه و اینکه اعتماد داشته باشم بهش مهمه که این دومورد 100 درصد در مورد دوستم هست
و بنابراین میمونه ظاهر که شاید برا من جا نیافتاده و شاید یه سری اخلاقا به قول شماها که از پشت تلفن و یا در دیدارای سه چهار ماه یه بار نشه فهمید که من تصمی گرفتم با دیدن بیشترش کشف کنم
خوشحال میشک اگه نظراتونو دوباره بگین

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی ببخشید من یه چیزی هم بگم اینکه عنوان رو گذاشتین شک و تردید پس از 5سال رابطه اینترنتی فقط 1سال اول رابطه ما اینترنتی بوده شایدم کمتر ، فکر نمیکنین بهتر هست عنوان عوض بشه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kimia_s

سلام به همگی اول تشکر میکنم که وقت میزارین و جواب میدین دوم یه سوال اینکه من تازیه اینجا وارد شدم و میخوام بدونم این نظرها نظرهای شخصی شما ادمای مهربونه یا اینجه همه مشاور و رووانشناسان قصد توهین ندارم فقط میخوام رو حرفاتون تصمیم بگیرم و این برام مهمه بدونم ادمای عادی نظر میدن یا مشاورا
جواب سوالاتون : اینکه من رابطه خوبی با خانوادم دارم فرزند سوم هستم و دو خواهر بزرگترمم ازدواج کردن . خواستگارامم از ادمایی که تو مبل سازی کار میکنه یا ادمی که پرده فروشی داره در حد دیپلم هستن تا ادمی که اینجا دندون پزشک هست یا تو امریکا داره پدارو سازی میخونه البته من برا رد کردن اینا دلیل دارم برا هر کدوم نه اینکه بگم چون بی افم هست رد میکنم شاید یک دلیل این باشه اما دلیل قانع کنننده برا هرکدوم دارم
همونطور ghsana گفت من تو همه موارد شک و تردید دارم از خرید یه کفش تا انتخاب رشته زمان کنکور و الانم برا ازدواج دقیقا باهاتون موافقم خوب منو شناختین دیروزم وقتی شماها نظراتونو گفتین خیلی فکر کردم دیدم من مشکل دارم نمیتونم تصمیم بگیرم
راستش من دیروز به دوستم زنگ زدم و تمام حرفهای شماهارو گفتم اونم گفت به نظرم فایده نداره و باید تموم کنیم گفت 5سال به من یه بار میگی اره یه بار میگی نه زندگی شوخی بردار نیست دلم نمیخواد بعدا پشیمون بشی گفت با اینکه خیلی دوست دارم قضیمون درست بشه اما بیا بهم بزنیم من قبول کردم و اما تا ساعت 7شب بیشتر دووم نیوردم و زنگ زدم بهش همونطور که گفتم ما تو یه شهر نیستیم من تهرانم و اون یه جای دیگه قرار شد هر هفته بیاد تهران من بیشتر بببینمش جاهای مختلف تو جمع دوستان و غیره بریم تا اون چیزایی که شک دارم برطرف بشه حقیقتش من میگم چهرش دوست ندارم این ندارم نداشتم اول خوب چون ندیده بودمش یه چیز دیگه تو ذهنم بود وقتی برا اولین بار دیدمش جا خوردم اما الان که حدود 4سال از اولین دیدارمون میگزره انقدر که روز اول جا خوردم بدم نمیاد ازش اصلا دفعه اخر که دیدمش داشتم میگفتم چه خول بودم انقدر از چهرش ایراد گرفتم چهرش معمولیه این حالت که میگم از چهرش بدم میاد مال زمانی هست که دو سه ماه نمیبینمش بعد یهو قاطی میکنم اما وقتی میاد دوباره خوب میشم برا همین تصمیم گرفتیم بیشتر باهم باشیم تا من مشکلمو حل کنم حقیقتش برا من درسته پولدار بودن و مدرک طرف برام مهمه اما بودن ادمایی که دکتر بودن اما چون پول بود ردش کردم احساس کردم خیلی از بالاتر هم ادمی که دکتر بود و احساس کردم هر روز تنم میلرزه چون شیطون بود و اصلا بهش اعتماد نبود برا من بیشتر اون اخالاقه و اینکه اعتماد داشته باشم بهش مهمه که این دومورد 100 درصد در مورد دوستم هست
و بنابراین میمونه ظاهر که شاید برا من جا نیافتاده و شاید یه سری اخلاقا به قول شماها که از پشت تلفن و یا در دیدارای سه چهار ماه یه بار نشه فهمید که من تصمی گرفتم با دیدن بیشترش کشف کنم
خوشحال میشک اگه نظراتونو دوباره بگین

---

كيميا جان من نه روانشناسم نه مشاور و ......من دارم تجربه شخصي خودمو بهت ميگم....
در حال حاضر هم فكر ميكنم شما به هيچ وجه نميخواي نظرتو عوض كني و از اين بابت خيلي متاسفم.....شما فقط با رابطه هاي مكرر و طولاني....مثلا سفر ميتوني يه ادم رو 100%بشناسي .....شما با چه اطميناني داري بعد از 5 سال رابطه محدود و ناكافي تلفني ميگي من اين دو مورد رو 100% در ايشون ميبينم........بازم ميگم ادما تا وقتي توي موقعيت هاي خاص و تجربه نشده قرار نگيرن نميتونن(دقت كن نميتونن نه اينكه نخوان يا قصد فريب داشته باشن)ذات خودشون رو نشون بدن......

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

من دارم از تجربه اي براي شما ميگم كه با تمام وجودم حسش كردم.....ميدونم وقتي ميگي دلم نمياد باهاش تموم كنم منظورت دقيقا چيه....چون اين حالت رو داشتم و اين حرفا رو هم براي خيلي ها زدم تا رابطه ي اشتباهم رو توجيح كنم....ميگفتم شماها نميفهمين دوست داشتن يعني چي.....ما عاشق هم هستيم.....الان ميفمم حرفام چه قدر بچگانه بوده!!:54:
دير نشده.....خودتو گول نزن با هفته اي يه بار ديدن هيچ فرقي نميكنه!!!اوضاع عوض نميشه....در واقع تو ميخواي هر راهي رو بري جز راه جدايي و تموم كردن...ميفهمم.....

خوب تصمیم گرفتم این کار رو بکنم به خاطر اینکه من از اولش این شک رو داشتم اما هیچ وقت برا رفعش یا حصول اطمینان هیچ قدمی بر نداشتم همیشه فکر کردم مرور زمان درست میکنه و اینکه الان تصمیم گرفتم بیشتر کنم رابطمون دقیقان به همون دلیل 100درصدی هست که پررنگش کردین بالاخره به نظر شما ، شمایی که میگین تو یه رابطه مطمئنا نتونستن بشناسمش و چرا نوشتم 100درصد ، چه کار باید بکنم بشناسم باید یه حرکتی بکنم دیگه این فکر بدیه یعنی؟ چرا فکر میکنین به جای اینکه بفهمم شکم بیخود یا نه به جای اینکه تکلیفم اول با خودم معلوم کنم باید زودی رابطمو باهاش بهم بزنم ؟ من فکر کردم اگه سعی کنم به جای سه ماه یه بار هر هفته ببینمش خوب میفهمم بالاخره که واقعا میخوام یا نمیخوام
من فکرکردم به جای اینکه سریع رابطمو باهاش تموم کنم و بعد پشیمون بشم که شایدم خوب بودو بیخود به هم زدم تصمیم گرفتم اول سعی کنم بشیتر هم خودمو هم اونو بیشتر بشناسم و بعد اگه بازهم اینجوری بودم به هم بزنم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

اصلا دلم نمیخواد بهم بزنم بعد پشیمون بشم برا همین میخوام این کارو بکنم

تنها راه شناخت كافي براي ازدواج دوران نامزديه كه با كمك از خانوادت با يه محرميت ساده(فقط در همين حد)ميتوني باهاش رفت و امد كني ....توي شهر خودش و بين همشهري ها دوستاش و خانوادش ببينيش.......رفتارشو با غريبه ها و .....ببيني....توي موقعيت هاي سخت عكس لعملشو ببيني .............نه اينكه هفته اي يه بار با هم برين گردش و تفريح(خوش و خرم بدون استرس)ادما توي موقعيت هاي حساس مثلا وقتي استرس دارن خودشونو نشون ميدن نه تو تفريح......

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بيشتر شدن تعداد ملاقات شما از سه ماه يكبار به هفته اي يكبار خوبه اما باز هم كمه!!

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببين اصلا ميتوني بگي توي ملاقات هاي هفته اي چه برنامه اي داري؟يعني با چه كارايي ميخواين همديگرو بيشتر بشناسين؟سر اين مسئله حرف زدي باهاش؟اينكه كجاها بريم؟چي كار كنيم؟چه حرفي بزنيم؟

ببخشیدا من موافقم که میگین شناخت تو شرایطو اینا حاصل میشه اما این پیشنهاد که نامزد کنیم که مثل این میمونه که دونفر باهم مشکل دارن میگن بچه بیاریم خوب میشه
میدونین مشکل عدم شناخت ما برمیگرده به توی یه شهر نبودن نه؟

نه اشتباه ميكني...اين راه پيشنهادي من نبود منظرورم اين بود كه فقط با اين كار كاملتر ميشناسيش(نسبت به الان)

من فعلا نمیتونم ببرمش تو جمع خانواده فقط میتونم ببرمش تو جمع دوستان و یا خرید و اینا
نه خیلی حرف نزیم اما بهش فکر کردم فقط همینا به ذهنم رسیده خوشحال میشم نظر بدی
اینکه گفتین باید زمان عصبانیت ببینیش من تو عصبانیتشم دیدمش مثلا خودم عصبانیش میکنم که هیچی نمیگه یا قطع میکنیم یه ساعت دیگه زنگ میزنه یا اگه پیش همیم سکوت میکنه یه بارم با باباش بحثش شده بود سر یه مسئله که از خونه رفته بود بیرون دو ساعت دیگه اومد تا عصبانیتاشون بخوابه کلا ادمی نیست که تو عصبانیت کار اشتباه بکنه یا دور از جون اقایون جمع مثل بعضی از اقایون نعره بکشه ملا خانواده ارومی داره من با خواهرشم دوست شدم اخه میدونم چه جور خانوارده ای هستن

عزيزم
كاملترين شناخت در درجه ا1 توي زندگي با آدما حاصل ميشه.....درجه بعدي 2 دوران عقد ........بعد2 نامزدي.......3 دوستي(با رفت و امد بيشتر).......دوستي 4 (رفت امد كم و تلفني و چت و نت و .....)

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بد نيست....البته در جمع دوستان بود به خريد ارجحيت داره چون ممكنه مواردي بين دوستان پيش بياد كه بيشتر به هدفت نزديكتر بشي......هدف=شناخت بيشتر
حالا كه قصد بيخيال شدن نداري.......لا اقل بعد از ملاقات هاي هفتگي به ما هم خبر بده چه چي بدست اوردي....تا بتونيم كمكي بكنيم......:46:

خوب پس فعلا که صلاح نیست به عقد و نامزدی تنها کاری که میتونیم بکنیم اینه که دیدارامونو بشتر کنیم که چون هم من سر کار میرو هم اون کار داره بیشتر از هفته ای یه بار نمیتونیم ، این از این حالا لطف کنین کمک کنین بگین حالا چیا رو باید بشناسم باید چیکارا کنم؟ کجا بریم ؟ تو چه شرایطی بسنجم هم خودم رو هم اونو

راستي ميتوني براي امتحان يه بار تو به شهر اونا بري؟يعني موقعيتش هست كه با اجازه و اطلاع خانوادت سري به شهرش بزني؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

جالبه اين مسئله تو انقدر برام اهميت داره كه همينجوري دارم پست ارسال ميكنم بعضي وقتا همزمان ميشه:D عذر ميخوام........



يه سوال.....از خانوادت كسي از رابطه ات خبر داره؟

اونا اصفهان هستند نه بدون خانواده اجازه نمیدن مامانم اینا تازه با خانواده هم که میرفتیم اجازه نداشتم با اون برم بابام اجازه نمیداد(من هم به بابام گفتم هم به مامانم) و ضمنا مثل اینکه نگفتم که الان سرباز هستش برمم فایده نداره نمیبینمش که ،

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشید شما چند سالتونه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خوب علتش این هست که مشکل مشابه منو داشتین . میشه بگین مشکل شما چی بود و چرا بقیه گفتن نه؟ و چی شد که تصمیم گرفتی جدا بشی؟ الان پشیمون نیستی؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kimia_s

خوب پس فعلا که صلاح نیست به عقد و نامزدی تنها کاری که میتونیم بکنیم اینه که دیدارامونو بشتر کنیم که چون هم من سر کار میرو هم اون کار داره بیشتر از هفته ای یه بار نمیتونیم ، این از این حالا لطف کنین کمک کنین بگین حالا چیا رو باید بشناسم باید چیکارا کنم؟ کجا بریم ؟ تو چه شرایطی بسنجم هم خودم رو هم اونو

---

بايد بدون تعصب و در نظر گرفتن علاقت سعي كني مواردي رو كه توي ذهنت دربارشون ابهام و شك داشتي برطرف كني........توي اين مرحله قبول تمام حقيقت ....حتي حقايق تلخ ....اولين شرطه......
توي اين مرحله سعي كن شكياتت رو برطرف كني........همين.......

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط kimia_s

اونا اصفهان هستند نه بدون خانواده اجازه نمیدن مامانم اینا تازه با خانواده هم که میرفتیم اجازه نداشتم با اون برم بابام اجازه نمیداد(من هم به بابام گفتم هم به مامانم) و ضمنا مثل اینکه نگفتم که الان سرباز هستش برمم فایده نداره نمیبینمش که ،

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ببخشید شما چند سالتونه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خوب علتش این هست که مشکل مشابه منو داشتین . میشه بگین مشکل شما چی بود و چرا بقیه گفتن نه؟ و چی شد که تصمیم گرفتی جدا بشی؟ الان پشیمون نیستی؟

---

1::عاليه كه خانوادت ميدونن.......
2::من 22 سالمه........
3::مشكل ما هم اين بود كه به خاطر مسافت زياد نميشد همديگرو ببينيم در نتيجه شناخت كافي نداشتيم يعني نداشتم......10 سال ازم بزرگتر بود و با تجربه تر به همين دليل اون منو بهتر از خودم ميشناخت......خيلي چيزا ازش ياد گرفتم خدا حفظش كنه.... نه الان اصلا پشيمون نيستم گرچه اون اقا هيچ وقت منو نبخشيد چون يه باره عقل اومد تو سرم و همه چيو تموم كردم....گفت تو به من خيانت كردي..!!!

خوب قرار شد بگین کجا برم چیکار بکنم

ميتوني بعضي وقتا براي خريد مادرت رو هم با خودت ببري .........مادرا حس 6 عجيبي دارن......بهت كمك ميكنه شايد چيزايي رو مادرت تشخيص بده كه خودت نتوني......

اره حق با شماست من واقعا ممنونم از حرفاتون

دقيقا كه نميتونم بگم مثلا برو تنديس يا قائم خريد كن:Dيا برو توچال:D خودت ميدوني كجا ببريش اما سعي كن جمع تون 2 نفره نباشه......البته نبايد طوري رفتار كني كه حس غريبي بكنه و ساكت بشه و معمولي رفتار نكنه.........هفته اول يكي دوتا از دوستات رو بهش معرفي كن......از خواهر و شوهر خواهرت ميتوني كمك بگيري؟

نه بابا یکیشون اینجا نیست یکیشم دوتا بچه داره نمیاد من به اونی که اینجا نیست یه بار گفتم با شوهرش 4تایی بریم اما چون پسر خام هست رگ غیرتش زد بیرونو گفت نمیام اما میتونم با دوستم و شوهرش بریم با اونا میریم :D

اين عاليه با دوستاي متاهلت بري بهتره...................عاليهههههه� �هههههههههه..........
موفق باشي ...:203:
منو بيخبر نذار......

کیمیا جان

به نظر من یه کم وقت هم برای شناخت خودت بزار ، ریشه تردیدهای شما ( بدون در نظر گرفت این موضوع ) اینه که از خودت ، تمایلاتت ، علائقت و اهدافت ، شناختی نداری ، احتمال می دهم هر از چند گاهی هم دچار سرگردانی و خارج شدن سر رشته زندگیت از دستت میشه .

بهتر به صراحت بهت بگم ، تا وقتی بهتر خودت رو نشناختی و دقیقاً نفهمیدی از زندگی چی می خواهی ، نه فقط این آقا بلکه هر کس دیگری را هم نمی توانی به درستی بشناسی و همیشه مردد و کم جرأت و وابسته در تصمیم گیری باقی خواهی ماند .

یه سئوال :

از شماخواهش می کنم وقت صرف فکر کردن و تنظیم جواب برای این سئوال نکن ، در صورتی که قبلاً خودت این سئوال رو از خودت داشتی ، و جوابش را می دانی همون جواب را بنویس ، اما اگر همین الآن که سئولا شد می خواهی فکر کنی و جواب بدی ، این کار رو نکن و فقط بنویس باید بهش فکر کنم . به عبارتی 30 ثانیه فرصت وقفه برای پاسخ داری اگر بعد از 30 ثانیه ( اینم برای تمرکز است ) چیزی به ذهنت نیامد ، بنویس وقت می خواهم بهش فکر کنم یا همون که گفتم ، " باید بهش فکر کنم " . با این کار نکته ای مد نظرم هست که بعداً خواهم گفت .


سئوال :

معیارهایت ، متناسب با اخلاقیات و روحیاتت در ازدواج چیه ؟ و چه هدفی در زندگی برای خودت در نظر گرفته ای ؟

سلام فرشته مهربان من قبلا به اینا زیاد فکر کردم
اولین چیزی که برام مهمه اعتمادیه که بتونم به طرف بکنم از اعتماد به ترک نکردنم بگیرین تا اعتماد به کارایی که میخواد تو زندگی بکنه که وقتی که میگه فلان کارو میکنم نگم ولش کن بابا بازم یه حرفی زد چون نمیدونمن این حس بد یا خوب اما یه جورایی میخوام طرفم تکیه گاهم باشه
دومین چیز برام اخلاقشه و فرهنگ و شعورش طرز برخودش با ادما صبور بودنش
سومین چیز برام قیافشه اولا فکر میکردم قیافه اصلا مهم نیست اما فهمیدم شاید زیبایی طرف برام مهم نباشه اما دلنشینیش مهمه مثلا بعضیارو دیدین یه لبخند دلنشین یا نگاه دلنشین دارن که ادمو جذب میکنه
بعدش پولش برام مهمه من یکمی پولکیم
تحصیلات برام مهم هم هست بخاطر جایگاه اجتماعی طرفم مهم نیست چون نه باهاش بهم خوشبختی میدن نه پول
هدفم تو زندگیم یه چیز اینکه درست انتخاب کنم تا بتونم تا اخر عمرم خوشبخت باشم و از زندگی با طرفم لذت ببرم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستی یه خصوصیت بد خودم بگم که دهن بین هستم و نظر دیگران برام مهمه خیلیییییییییییییییییییییی یییی سعی میکنم اینطور نباشم اما نمیتونم

کیمیا جان

باید بیشتر رو شناخت خودت کار کنی
توصیه می کنم حتماً نزد یه مشاور برو تا کمکت کنه در جهت خود شناسی .

اونچه از معیارات گفتی خیلی کلی هستش و جز یک مورد آن ( تعهد) بقیه فرعی هستند ، یعنی هنوز با آنچه اساس زندگی مشترک رو تشکیل میده ( معیارهای اصلی ) آشنا نیستی ، حتی در بیان اون معیار اصلی هم تعریف دقیق ارائه نکردی ( با عنوان اعتماد به اون اشاره داشتی ) و من در میان کلامت دریافتم و این نشونه ضعف شناختی است

از نظر روحیه ، دچار تعارض عقل و احساس هستی که احساس غلبه داره ، و این دو ، یعنی ضعف شناختی و احساسی محور عمل کردن ، عوارضی برات در زندگی به دنبال خواهد داشت و باعث میشه از زندگی ، خودت و تصمیماتی که می گیری ناراضی باشی . اول تردید پیش میاد ، و بعد از تصمیمی نامطمئن به نارضایتی می رسی .

بهتره رو خودت کار کنی .
این که در پی مشورت هستی از صفات خوب و مؤثر شماست ، از همین صفتت خوب بهره ببر ، بخصوص با مراجعه حضوری به یک مشاور بالینی ، این به نظر من برای شما پیش از هر اقدامی از نان شب واجب تره .

كيميا جان توصيه هاي فرشته مهربان رو جدي بگير.........پس مرحله اول شناخت خودت و معيارهاي منطقي و اصلي براي ازدواج.......:73:

سلام دوستان من قول داده بودم بعد از بیرون رفتنام با دوستم بیام بگم اوضاع چطور بود
این سری عالی بود با دوستم و نامزدش که یه اقای سی و دو ساله و تقریبا جا افتاده است رفتیم من همه چیو زیر نظر داشتم طرز برخورد و حرف زدن دوستم توی جمع همه چی عالی بود و فعلا خیلی خوشحالم نامزد دوستمم که دیده بودش گفته بود به که هر چند تو یه روز نمیشه شناخت اما به نظر پسر خوبی میومده و کلی تعریف کرده بوده ازش

سلام......مرحله اول رو كه پريدي خانمي......شناخت معيارهاي منطقي و اصلي براي ازدواج چي شد؟:305:
خوشحالم كه جلسه اول به خوبي برگزار شده........از ابهاماتي كه در موردش داشتي موردي بود كه برطرف بشه؟

اره خوب فکر کنم یه خورده تو جمع قرار گرفتنم دلگرمم کرد به رابطمون اره راستش همش میترسیدم چه جوری برخورد میکنه تو چمع رفتارش حرف زدنش رفتارش با من تو جمع رفتارش و ترز برخوردش با دیگران خداروشکر همه چی خوب بود

خدارو شكر......خوبه.......به نتيجه رسيدي كه از همسر ايندت چه تصوري داري؟چه معيارهايي بايد داشته باشه و.....خلاصه ايده ال هاتو پيدا كردي؟