من یک بیمار دو قطبی بد بختم .

من یک بیمار دو قطبیم .
زندگیم شده تلخ شده زهر .
از پدر و مادرم دورم .
گرچه با مادرم در یک خونه زندگی میکنیم اما من اصلا در طول روز یکی دو دفعه بیشتر نمیبینمش !
الان یک هفته هست منو مادرم یک جمله هم باهم حرف نزدیم .
کار هر لحظه ام شده گریه .
چشمام دیگه داره از کاسه در میاد از بس گریه کردم .
از خانواده به دوستام پناه بردم .
هر کدوم یک جور داغونم کردن و یک جور قلبمو شکستن .
چند روز پیش از دست یکیشون واقعا شکستم ......
اما خدایا خودت ببخشش که دلمو شکست .
زخمی زد که حالا حالا ها رو دلم می مونه .
چند روز پیش میخواستم خود کشی کنم .
یک مشت قرص تو دهنم و یک لیوان آب تو دستم ، کسی حتی ککشم نگزید !!!
خودم تفشون کردم وقتی دیدم انقدر بی ارزشم واسه کی خودمو بکشم ؟؟
لعنت به من لعنت به این زندگی ...
لعنت به این دارو های آرامبخش گرونی که میخورم و الان تو هیچ دارو خونه ای پیدا نمیشه و من از سر وابستگی بهم ریختم .
هر لحظه امکان داره بازم خود کشی کنم .
اما این بار جدی تر ....

سلام دوست عزیز به همدردی خوش آمدید.

کسی که بیماره بد بخت نیست. با خودکشی شما هیچ چیز درست میشه.

اگه میشه کامل بگو که چرا از پدر و مادرت دوری و چرا یه هفته هست که با مادرت حرفی نزدی؟

عزیز جان سعی کن به جای پناه بردن به دوستان و دیگران به خودت تکیه کنی. منم دلم از دست کارای خیلی از دوستام شکست واسه همین تصمیم گرفتم به خودم متکی بشم.

برای بیماریتون پیش مشاور می رید؟ روند بهبودتون چطوره؟

کسی که الان به فکرت نیست نبودنت هم براش مهم نیست. خودکشی ...یهو میزنه به سر آدم. اما جلوی خودتو بگیر !
کاش میشد جدا زندگی کرد
واسه خودمون
تنهای تنها
بدون مزاحم

خودمم نمیدونم چرا دورم .....
با مادرم سر مسائل مالی دعوام شد به خاطر همین البته قبلشم که بحثی نداشتیم اصلا با من حرف نمی زد .
من به معنای واقعی ازش متنفرم . متنفر!!!!!!
به پدرم شک تجاوز دارم .
شک دارم که میخواد بهم تجاوز کنه .
شب ها راحت نمیتونم بخوابم .
شب ها تا صبح بیدارم یا اگرم بخوابم صد دفعه می پرم .
کابوس زیاد میبینم .
من سه ساله تحت درمانم .
روند بهبودم افتضاحه .
اول با فلوکستین و ریسپریدون
الانم با دپاکین که گیر نمیاد و ابیلیزول

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nothing

کسی که الان به فکرت نیست نبودنت هم براش مهم نیست. خودکشی ...یهو میزنه به سر آدم. اما جلوی خودتو بگیر !
کاش میشد جدا زندگی کرد
واسه خودمون
تنهای تنها
بدون مزاحم

---

آره کاش می شد من هر چه زود تر میمردم و این روز ها رو نمی دیدم .
من به سرعت به دنبال استقلال مالیم تا دستم جلوی پدر مادرم انقدر برای پول دراز نشه و اونا پس بزنن به خاطر نداری

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nothing

کسی که الان به فکرت نیست نبودنت هم براش مهم نیست. خودکشی ...یهو میزنه به سر آدم. اما جلوی خودتو بگیر !
کاش میشد جدا زندگی کرد
واسه خودمون
تنهای تنها
بدون مزاحم

---

آره کاش می شد من هر چه زود تر میمردم و این روز ها رو نمی دیدم .
من به سرعت به دنبال استقلال مالیم تا دستم جلوی پدر مادرم انقدر برای پول دراز نشه و اونا پس بزنن به خاطر نداری

عزیزم چند سالته؟
سعی کن دیگه به خودکشی فکر نکنی
میدونم همه از بیرون برای ادم نسخه میپیچن
ولی اگه دوست داری بیشتر از خودت برام بگو
حداقل سبک میشی
چرا شک داری؟ اتفاقی افتاده که باعث شک شده؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nothing

عزیزم چند سالته؟
سعی کن دیگه به خودکشی فکر نکنی
میدونم همه از بیرون برای ادم نسخه میپیچن
ولی اگه دوست داری بیشتر از خودت برام بگو
حداقل سبک میشی
چرا شک داری؟ اتفاقی افتاده که باعث شک شده؟

---

خنده داره وضعیتم .....!!!!!
من همش 15 سالمه !!!
گاهی احساس میکنم چقدر پدر و مادرم رو دوست دارم و گاهی از رفتارشون میفهمم چقدر دوستم دارن ...
یک لحظه شادم و یک لحظه غمگین ...
در یک لحظه هم می خندم هم گریه و مطمئنم ترس از تجاوز پدرم یک توهمه ...
ولی بعضی وقت ها مثل الان فکر میکنم میتونه حقیقت داشته باشه ...
گیج و منگم ...
داد میزنم !!!!
سری قاطی میکنم !!!
من و مامانم رکیک ترین فحش ها رو تو دعواهامون بهم میدیم وقتی میگم رکیک یعنی یک چیزی که روت نمیشه به هر کسی بگی ...
رابطه منو و مامانم داغونه ....
من صبح تا شب از اتاقم بیرون نمیام ....
غذامم جدا می خورم نه سر سفره ...
دیگه چی بگم ؟؟

منم خیلی به خودکشی فکر میکنم.خیلی بیشتر از شما.هر روز ساعت ها...
اما تهش از خدا خجالت میکشم...
و از اینکه بعد از من هیچ اتفاقی نمیافته ...دنیا همینی که هست خواهد بود و تاریخ همون طور که باید بره جلو راه خودش رو پیدا میکنه....
خودکشی پاک کردن مسئلست.نمیگم فکر نکن بهش.چون ادم حالش خراب که باشه بهش فکر میکنه.چه دلش بخواد و چه نخواد.اما میگم وقتی خیلی بهت فشار اورد برو سراغ عقل و استدلالت...
اینکه شاید هنوز هم روشنایی و امیدی باشه.شاید روز خوبی هم باشه که روزی بالاخره فرابرسه.نگو محال و غیر ممکنه.غیر ممکن غیرممکنه....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نگارگر 1986

منم خیلی به خودکشی فکر میکنم.خیلی بیشتر از شما.هر روز ساعت ها...
اما تهش از خدا خجالت میکشم...
و از اینکه بعد از من هیچ اتفاقی نمیافته ...دنیا همینی که هست خواهد بود و تاریخ همون طور که باید بره جلو راه خودش رو پیدا میکنه....
خودکشی پاک کردن مسئلست.نمیگم فکر نکن بهش.چون ادم حالش خراب که باشه بهش فکر میکنه.چه دلش بخواد و چه نخواد.اما میگم وقتی خیلی بهت فشار اورد برو سراغ عقل و استدلالت...
اینکه شاید هنوز هم روشنایی و امیدی باشه.شاید روز خوبی هم باشه که روزی بالاخره فرابرسه.نگو محال و غیر ممکنه.غیر ممکن غیرممکنه....

---

میشه گفت خود کشی = تنها راه رهایی =====> جهنم !!!! پس دقیقا ما چطور رها بشیم؟؟؟

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نگارگر 1986

منم خیلی به خودکشی فکر میکنم.خیلی بیشتر از شما.هر روز ساعت ها...
اما تهش از خدا خجالت میکشم...
و از اینکه بعد از من هیچ اتفاقی نمیافته ...دنیا همینی که هست خواهد بود و تاریخ همون طور که باید بره جلو راه خودش رو پیدا میکنه....
خودکشی پاک کردن مسئلست.نمیگم فکر نکن بهش.چون ادم حالش خراب که باشه بهش فکر میکنه.چه دلش بخواد و چه نخواد.اما میگم وقتی خیلی بهت فشار اورد برو سراغ عقل و استدلالت...
اینکه شاید هنوز هم روشنایی و امیدی باشه.شاید روز خوبی هم باشه که روزی بالاخره فرابرسه.نگو محال و غیر ممکنه.غیر ممکن غیرممکنه....

---

میشه گفت خود کشی = تنها راه رهایی =====> جهنم !!!! پس دقیقا ما چطور رها بشیم؟؟؟

گاهی زندگی خسته کنندست...گاهی تلخه.گاهی ادم فکر میکنه فرسنگ ها از همه دوره...گاهی واقعا حس میکنی نمیشه ادامه داد...همه اینهارو میدونم...اما هربار سعی کن یه راه برای خودت پیدا کنی.حرکت کنی و جلو بری.مثل جریان ابی که وقتی ساکن میشه بالاخره یه راهی برای حرکت پیدا میکنه.خودکشی راه حل نیست.سعی کن هربار ازش عبور کنی...تو تازه اول نوجوانی هستی و حالا حالا ها باید زنگی کنیو از زندگیت لذت ببری.امیدوار باش...بخند.حتی به بیماریت...حتی به دعواهات با مادرت.نگذار احساسات منفیت تو دل و ذهنت بمونه و متراکم بشه...
حرفات رو بنویس.تویه یه دفتر یا وبلاگ...خودت رو خالی کن...راه خوبیه...

من خیلی احساسات حساسی دارم .....
میشه گفت شاعرم و شعر های غمگین هم زیاد میگم ..
متن ادبی هم مینویسم که خیلی خیلی غمگینه ....
جوری که وقتی تو وبلاگم میذاشتمش کاربر هام میگفتن داری ما رو افسرده میکنی ...
زیاد وبلاگ داشتم ولی الان حذفشون کردم یکی دارم که اونم همه مطالبشو تخلیه کردم فقط کامنت هام مونده

سرانجام خودکشی؟؟؟؟
جهنم؟؟؟؟
نمیدونم شاید باشه.شایدم نه...اره شاید یه عذاب ابدی باشه جزاش.شایدم نه...نمیدونم ...
من خدا نیستم.البته خدا گفته عذاب هست...
ببین ونوس عزیز...فرقی نداره.چه جهنم باشه بعدش و چه نباشه...
من صحبتم با شما در مورد بعدش نیست.در خصوص الانه...به این فکر کن که خب فایده این کار چیه؟این که راحت میشی از مشکلات.همین؟با انتخاب چه راهی؟حذف کردن خودت؟ایا ارزشش رو داره؟ایا ارزش تو فقط همینه؟که به خاطر جر و بحث یا بیماری بخوای این طور تصمیم بگیری؟ایا راه های بهتری نیست؟مگه غیر از این هست که فرضا با این کارت چند صباحی دوستانت و پدر و مادرت تا سال ها سال از این انتخاب تو در غم و اندوه خواهند بود و بعدش هم هیچی...کم رنگ و کم رنگ میشه...من فکر میکنم لیاقت و توانایی ما ادم ها خیلی بیشتر از این هاست.هرکسی خودش لیاقت خودش رو میسازه.لیاقت و شایستگی تو هم بیشتر از این هاست.فکر کن این بیماری یا اون دعواها و بحث ها یه ازمونه از تو.که صبرت رو...تحملت رو برای خودت بگذاره تو بوته ازمایش...
منم خیلی مشکلات خانوادگی دارم...منم چندین ماهه با پدرم کاملا قهرم...منم دچار افسردگی هستم و حتی مجبور شدم الان چند ماهه از کارم فاصله بگیرم.من تازه از تو خیلی بزرگترم...27 سالمه.اما امید دارم.سعی میکنم باتمام افکار منفی که دارم همیشه باز هم تا جایی که میشه اخر عقلانی فکر کنم .و اینکه من یه انسانم.و چقدر توانایی دارم...و چقدر میتونم بهتر باشم.سعی کن..سعی کن بهتر باشی.
این جا دوستای خوبی پیدا خواهی کرد.کسایی که خیلی میتونند بهت کمک کنند...
براشون حرف بزن...سعی کن افکارت رو بریزی بیرون و ذهنت رو خالی کنی...
حرف بزن...بنویس...

- - - Updated - - -

چقدر خوب.منم نگارگری کار میکنم.و تذهیب.و نجوم.
موسیقی هم کار میکنم.گروه کرال.دسته تنور...
منم وقتی احساساتم بهم فشار میاره میرم سراغ نقاشی...یا نوشتن.یا موسیقی...یا دوربین و تلسکوپم رو برمیدارم میزنم به کویر.یجوری سعی میکنم تخلیه کنم خودم رو...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ونوس15

خنده داره وضعیتم .....!!!!!
من همش 15 سالمه !!!
گاهی احساس میکنم چقدر پدر و مادرم رو دوست دارم و گاهی از رفتارشون میفهمم چقدر دوستم دارن ...
یک لحظه شادم و یک لحظه غمگین ...
در یک لحظه هم می خندم هم گریه و مطمئنم ترس از تجاوز پدرم یک توهمه ...
ولی بعضی وقت ها مثل الان فکر میکنم میتونه حقیقت داشته باشه ...
گیج و منگم ...
داد میزنم !!!!
سری قاطی میکنم !!!
من و مامانم رکیک ترین فحش ها رو تو دعواهامون بهم میدیم وقتی میگم رکیک یعنی یک چیزی که روت نمیشه به هر کسی بگی ...
رابطه منو و مامانم داغونه ....
من صبح تا شب از اتاقم بیرون نمیام ....
غذامم جدا می خورم نه سر سفره ...
دیگه چی بگم ؟؟

---

خواهر و برادرم داری یا تک فرزندی؟
من دوست داشتم برام بگی چرا با مامانت و بابات مشکل داری. از اول اولش بگی. چی شد که دور شدین. چرا رابطه ها به این روز افتاده؟
تو که از بابات نشونه ای ندیدی پس باید این فکرو از خودت دور کنی دختر گل! تقریبا هیچ پدری اینکارو با دخترش نمیکنه. باید کم کم تلاش کنی. با کمک هم این احساستو دور کنیم.
منم دورم از مامان و بابا. خیلی دور! اما جز به جز میتونم برات بگم چی شد که الان اینطوری هستیم
تو هم برام بگو
منم تو 15 سالگی به خودکشی فکر کردم. این یعنی خیلی مشکل داشتم. اما مقاومت کردم الان25 سالمه. خودکشی راه حل نبود. نمیگم الان داره بهم خوش میگذره . من تا به اینجا رسیدم خیلی سختی کشیدم دختر گل. خیلی وقتا کم آوردم. خیلی شبا گریه کردم. خیلی وقتا دعوام شد. روزای بدم خیلی بیشتر از روزای خوبم بوده
ولی وضعیتم طوریه که شاید بشه مستقل بشم. توهم باید همینکارو کنی. درس بخونی. به یه جا برسی تا بتونی رو پا خودت وای سی!
به این فکر کردی؟

سلام
عزیزم بهتر هستش که مسیر درمانت را ادامه بدی و خیلی فوق العاده است که بیماریت را پذیرفتی و می دونی که تصور تجاوز بهت توهم هستش و خیلی خودت را در توهمات غرق نمی کنی
شما که واقعا نمی خواستی خودکشی کنی خوشبختانه آن فقط نمایشی برای جلب توجه دیگران بود (راه های بهتری را برای این جلب محبتشون انتخاب کن)
من وقتی می گم الهی بمیرم مامانم بهم می گه تا حالا بیماری نیامده که سگ ها را بکشه اینجوری که می گه فکر می کنی منظورش این که من واسش بی ارزشم؟؟؟؟ واقعیت غیر این است مامانم خیلی دوسم دارد ولی عملا به طنز و یا شوخی می خواهد حقارت درخواست مرگ را بهم نشون بده
منم گاهی دلم می خواهد بمیرم ولی خیلی خوشحالم خدا به حرفام گوش نداده و الان زنده ام:43: پس زنده باد زندگی
زندگی هرکس پر از اتفاق های تلخ و شیرین منم دوران تلخ وسختی داشتم پشت و سر گذاشتن بیماری ها آن هم در نوجوانی سخت هست کاملا درکت می کنم ناراحتی از اینکه باعث غم اطرافیانت هستی بیشتر آدم را اذیت می کنه بهتر اینه که باشی و با پدر و مادرت رابطه ات را بهتر کنی عزیزم آن ها هم اذیت می شند دیدن ناراحتی تو واقعا اذیتشون می کنه و رنجشون می ده این که می گی واسشون بی ارزشی را باور نمی کنم فکر نمی کنم خودت هم این مسئله را باور داشته باشی
با یک روانشناس خوب مشورت کن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ونوس15

خنده داره وضعیتم .....!!!!!
من همش 15 سالمه !!!
گاهی احساس میکنم چقدر پدر و مادرم رو دوست دارم و گاهی از رفتارشون میفهمم چقدر دوستم دارن ...
یک لحظه شادم و یک لحظه غمگین ...
در یک لحظه هم می خندم هم گریه و مطمئنم ترس از تجاوز پدرم یک توهمه ...
ولی بعضی وقت ها مثل الان فکر میکنم میتونه حقیقت داشته باشه ...
گیج و منگم ...
داد میزنم !!!!
سری قاطی میکنم !!!
من و مامانم رکیک ترین فحش ها رو تو دعواهامون بهم میدیم وقتی میگم رکیک یعنی یک چیزی که روت نمیشه به هر کسی بگی ...
رابطه منو و مامانم داغونه ....
من صبح تا شب از اتاقم بیرون نمیام ....
غذامم جدا می خورم نه سر سفره ...
دیگه چی بگم ؟؟

---

یه توصیه بهت میکنم...من روانشناس نیستم.مشاور هم نیستم.اینو از روی تجربه خودم میگم و ضربه ای که خوردم...
تویه اتاقت راکد نمون.مثل یه پیله میشه.بیا ازش بیرون.خودت رو ازش بکش بیرون...
این که بری و تو اتاقت بمونی شرایط رو روز به روز برات وخیم تر میکنه...نتیجش میشه همون قرص برداشتن...
بزن بیرون.برو فعالیتی رو شروع کن.یه کار هنری.موسیقی.ورزش.زبان.برو داخل یه فرهنگسرا یا پژوهش سرا.برو تو خانه علم یا خانه ریاضیات یا خانه نجوم شهرتون.اگر چنین امکاناتی داره شهرتون.برو و یه جایی برای خودت در کنار سایر مسایل زندگیت یه مشغله و سرگرمی یا تفریح باز کن.برو یه یه تفریح در سطح توان مالی که داری انتخاب کن و شروع کن.هرچی...اما تو اتاقت نمون ثابت.منو به عنوان برادر قبول داشته باش و این توصیه ام رو گوش کن که تنهایی و سکوت سمه.حس های منفی رو تشدید میکنه...
غذات رو جدا نکن .خوب و بد.سرد و گرم هر جورم که خانوادت هستند با اون ها غذا بخور...اگرم اصطکاکی پیش اومد بزن در بیخیالی و نشنیدگی.بخند....حس های بد رو از خودت دور کن...به سلامتیت فکر کن...
این جا مقالات و نوشته های خیلی خوبی میتونی پیدا کنی.سعی کن از کسایی که تجربیات بیشتری دارن این جا مشورت بگیری...

خسته شدم از این بیماری لعنتی .....
دو قطبی رو میگم همون هیولای سیاه که زندگیمو خراب کرده .
مشکل با پدر و مادرم از یک طرف و بیماریم یک طرف .
این بیماری یعنی همش رنج ......
شک و تردید بی مورد . یک لحظه سکوت ، یک لحظه خنده ، لحظه ها گریه ....
یعنی افسردگی مفرط ....
یعنی اگه خوب نشی باید تا آخر عمرت دارد بخوری .....
کلافه ام به خدا دیگه .....
تا حالا کلی شکست خوردم از این دور و بری های لعنتیم ....
نمیتونم بخوابم نمیتونم !!!!!!!!
فقط خود کشی تو ذهنمه که جرئتشو ندارم گرچه تا دو قدمیش رفتم و دلم میخواد بازم جلوتر برم ....
میخوام کار کنم ....
تورو خدا اگه پیشنهادی برای کار دارید بگید ....
من چطور میتونم شاغل بشم و از این وضعیت مزخرف مالی دربیام ...
سنی ندارم ....
15 سالمه ....
یک دختر 15 ساله بیمار که میخواد کار کنه و ازپدر مادرش جدا باشه و استقلال مالی داشته باشه به هر قیمتی ...

در خیالاتم خودم رو فاحشه تصور میکنم حتی این رو به عنوان بزرگترین دروغ زندگیم به یکی از دوستانم گفتم . اون رو که بهش دروغ گفتم خیلی دوستش داشتم و ابراز همدردیش فقط برای یک هفته بود و بعد من رو شکست . حالم خیلی بده نمیدونم دقیقا باید چیکار کنم ؟؟؟ حتی مشغول نوشتن یک رمان هستم که خودم رو شخصیت اصلی قرار دادم که مورد تجاوز عشقش و عمویش قرار میگیرد . من برای چندمین بار میگم . میتونه به خاطر بیماری دو قطبیم باشه ؟؟

سلام،کی(روانپزشک یاروانشناس) تشخیص داده دوقطبی مبتلاهستی وچه داروهای برات تجویزکرده؟چند وقته رفتی دکتروچندوقته که دوقطبی شدی؟تا حالاروند درمانت زیرنظرکی بوده وچه توصیه هایی بهت شده؟حالتهای هر دوقطبت چطوره و معمولا هرکدادم چه ساعتهایی هست؟(یه تایپیکت روپیگیری کن تا به نتیجه برسی_زیر اون یکی تایپیک گزارش بده تا با این ادغام بشه یاحذفش کنن)‏

- - - Updated - - -

سلام،کی(روانپزشک یاروانشناس) تشخیص داده دوقطبی مبتلاهستی وچه داروهای برات تجویزکرده؟چند وقته رفتی دکتروچندوقته که دوقطبی شدی؟تا حالاروند درمانت زیرنظرکی بوده وچه توصیه هایی بهت شده؟حالتهای هر دوقطبت چطوره و معمولا هرکدادم چه ساعتهایی هست؟(یه تایپیکت روپیگیری کن تا به نتیجه برسی_زیر اون یکی تایپیک گزارش بده تا با این ادغام بشه یاحذفش کنن)‏

من سه ساله زیر نظر دکتر داوری فوق تخصص روانپزشکی نوجوانان هستم
من 15 سالمه و اول با داروی فلوکستین و ریسپریدون و الان با دپاکین و ابیلیزول و دپاکین دیگه گیر نمیاد .
بیشتر غروب تا روشنایی صبح حالم بده و فقط گریه میکنم .
همین جوری بدون دلیل عاشق میشم و متنفر .

اگر شما مبتلا به این بیماری باشید حتما این یکی از آثار آن است . آیا شما نزد پزشک رفتید و تحت درمان بودید؟ شما فقط باید به درمان بیندیشید نه چیز دیگر

سلام ونوس عزیز. لطفاً تاپیک جدید نزنید و همون تاپیک قبلی رو ادامه بدید چون نتیجه گیریو برای شما و راهنماییو برای دوستان سخت میکنه تاپیک قبلیو با یه پست به روز رسانی کنید تابهش سر بزنن.

من ادرس تاپیک قبلی شمارو به کارشناسا دادم به زودی میان اونجا پس لطفاً همونو ادامه بده:72:

ونوس عزیز همه مسایل به نظرم برمی گرده روی بیماری شما نیازی نیست که به خاطرش تاپیک جدید به زنید توی همون تاپیک قبلی مطرح کنید هم تاپیکتون به روز می مونه وهم بهتر نتیجه می گیرید:72:

ببخشید دوستان به علت تازه وارد بودنم خامی کردم یک موضوع رو در چند تاپیک ارسال کردم از این به بعد برای دنبال کردن این تاپیک فقط به این تاپیک برید
http://www.hamdardi.net/thread29964-2.html#post290506

خسته شدم از این بیماری لعنتی .....
دو قطبی رو میگم همون هیولای سیاه که زندگیمو خراب کرده .
مشکل با پدر و مادرم از یک طرف و بیماریم یک طرف .
این بیماری یعنی همش رنج ......
شک و تردید بی مورد . یک لحظه سکوت ، یک لحظه خنده ، لحظه ها گریه ....
یعنی افسردگی مفرط ....
یعنی اگه خوب نشی باید تا آخر عمرت دارد بخوری .....
کلافه ام به خدا دیگه .....
تا حالا کلی شکست خوردم از این دور و بری های لعنتیم ....
نمیتونم بخوابم نمیتونم !!!!!!!!
فقط خود کشی تو ذهنمه که جرئتشو ندارم گرچه تا دو قدمیش رفتم و دلم میخواد بازم جلوتر برم ....
میخوام کار کنم ....
تورو خدا اگه پیشنهادی برای کار دارید بگید ....
من چطور میتونم شاغل بشم و از این وضعیت مزخرف مالی دربیام ...
سنی ندارم ....
15 سالمه ....
یک دختر 15 ساله بیمار که میخواد کار کنه و ازپدر مادرش جدا باشه و استقلال مالی داشته باشه به هر قیمتی

- - - Updated - - -

در خیالاتم خودم رو فاحشه تصور میکنم حتی این رو به عنوان بزرگترین دروغ زندگیم به یکی از دوستانم گفتم . اون رو که بهش دروغ گفتم خیلی دوستش داشتم و ابراز همدردیش فقط برای یک هفته بود و بعد من رو شکست . حالم خیلی بده نمیدونم دقیقا باید چیکار کنم ؟؟؟ حتی مشغول نوشتن یک رمان هستم که خودم رو شخصیت اصلی قرار دادم که مورد تجاوز عشقش و عمویش قرار میگیرد . من برای چندمین بار میگم . میتونه به خاطر بیماری دو قطبیم باشه ؟؟

- - - Updated - - -




در جواب
nothing عزیز .
من یک برادر 4 ساله دارم . پدرم رفتار های عجیبی داره که من بهش شک میکنم . ولی تاحالا به هیچ کس اصل رفتار هاشو نگفتم .
من خودمم نفهمیدم چطور شد که رابطمون این طور شد .
شاید چون اونا بیماری منو درک نمیکنن .

- - - Updated - - -
در جواب نگار گر
من پولی برای این جور کارها ندارم ...
و الا استعداد زیاد دارم .
من یک طراح فوق العاده منظره با سیاه قلم بودم .
نقاشی هام حرف نداشت .
من تو ربان دوزی خبره بودم .
من کار با کنته رو دوست داشتم .
اما همه چیز به پول کثیف وابستست .

ببخشید من به خاطر تازه واردیم خامی کردم یک موضوع رو در چند تاپیک ارسال کردم لطف کنید برای دنبال کردن این تاپیک به این آدرس مراجعه کنید این تاپیک دیگه به روز نمیشه .
http://www.hamdardi.net/thread29964-2.html#post290506

سلام ونوس عزیز
تا حالا بیمارستان هم بستری شدی؟
ونوس جان , به نظرم با روانپزشکت که تمام حالت رو می دونه و تحت نظرش هستی در مورد حالت صحبت کنی سریع تر و زودتر نتیجه می گیری .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ونوس15

فقط خود کشی تو ذهنمه که جرئتشو ندارم گرچه تا دو قدمیش رفتم و دلم میخواد بازم جلوتر برم ....
میخوام کار کنم ....
تورو خدا اگه پیشنهادی برای کار دارید بگید ....
من چطور میتونم شاغل بشم و از این وضعیت مزخرف مالی دربیام ...
سنی ندارم ....
15 سالمه ....
یک دختر 15 ساله بیمار که میخواد کار کنه و ازپدر مادرش جدا باشه و استقلال مالی داشته باشه به هر قیمتی

- - - Updated - - -
در جواب
nothing عزیز .
من یک برادر 4 ساله دارم . پدرم رفتار های عجیبی داره که من بهش شک میکنم . ولی تاحالا به هیچ کس اصل رفتار هاشو نگفتم .
- - - Updated - - -
در جواب نگار گر
من پولی برای این جور کارها ندارم ...
و الا استعداد زیاد دارم .
من یک طراح فوق العاده منظره با سیاه قلم بودم .
نقاشی هام حرف نداشت .
من تو ربان دوزی خبره بودم .
من کار با کنته رو دوست داشتم .
اما همه چیز به پول کثیف وابستست .

---

ونوس عزیز.این حرف هارو منی دارم بهت میگم که خودمم به خود کشی فکر میکنم...ساعت ها...حساس نشو.هرچند فکر کردن به خودکشی خوب نیست.مثبت نیست.ببین مثلا من به خودکشی فکر میکنم اما دایم هم بخاطر هدفی که برای سال اینده دارم تلاش میکنم.پی گیر امور کارهای شرکتم هستم...کتاب مینویسم و ترجمه میکنم.نقاشی میکنم.کارهام رو جلو میبرم!!چون امید دارم که سال دیگه به ارزوم میرسم...
یه حرف خوبی میون نوشته هات هست...اینکه دنبال کار میگردی...این یعنی امید.این یعنی اینکه فکر به خودکشی اون چیزی نیست که واقعا تو بخوای.شاید این فکرهات از سر خستگی یا کلافگی نسبت به تنهایی یا بیماری باشه.این که دنبال کار هستی یعنی از تنهایی خسته شدی و از این وضعیتت ناراضی هستی.و میخوای یه شروع دوباره داشتی باشی.حالا به هر دلیلی.مثلا استقلال مالی برا درمان بیماریت یا فرار از تنهایی یا هردلیل دیگری...مهم این هست که تو از این وضعیت راضی نیستی و بدنبال بهبود وضعیتت هستی و داری دنبال یه راه مناسب میگردی...
این خوبه که از الان چنین تفکرات خودساخته ای داری و معتقدی باید روی پای خودت باشی.حالا من به دلایل این اعتقادت خیلی کار ندارم.اما خوبه.اما ببین دوست من شاید الان بهترین کار برای تو اموزش دیدن باشه.درس خواندن.این که در کنار درس حرفه یا مهارتی رو هم یاد بگیری دیگه خیلی عالیه.گفتی طراحیت خوبه.مداد کنته رو میشناسی.ببین ونوس جان همه چیز پول و کلاس نیست.من نمیگم مثلا خودم بدون کلاس و اموزش جلو رفتم.نه اصلا.من هم ده سال اموزش دیدم.از استادای ساده اول تا ورک شاپ های دو ساعته فرشچیان.اما الان ده سالم بیشتره که تذهیب و نگاگری رو کنار گذاشتم.اما خودم برای خودم کار میکنم.یه مداد ب 6 معمولی 500 تومنه و یه کنته معمولی 3 هزار تومن.کاغذ هم که همیشه موجوده.ذغال طراحی هم که الان هر بستش 1500 تومنه.میبینی اونقدرها هم گران نیست.من منظورم این هست که از این حالت در بیا.چه اشکال داره؟کاغذ و مدادت رو بردار و برو بیرون تو پارک شاخه های یه درخت رو بکش...برو یه پل رو بکش.یه ساختمان رو.ادم هارو.نمیگم بشین تو خانه از حفظ برا خودت چشم و ابرو و دار و درخت سیاه قلم کن.نه...برو بیرون منظره بکش.مگه نمیخوای بگی ممکنه بد بشه؟بشه...ده تا اولیش بد میشه...صد تا اولیش بد میشه.اما بالاخره میاد دستت تناسبات...خودتم که ماشالله میگی طراحیت خوبه...منظور من اینه که کاری کنی که از اتاقت بیای بیرون.کاری کن که درگیرش بشی و به بیماریت کمتر فکر کنی.روبان دوزی هم قشنگه.تو ماشالله خیلی هم هنرمندی.ببین دوست خوبم من میدونم الان وضعیت مالی و معیشت و قدرت خرید خیلی کمه.اما با همه این اوصاف مهم تصمیم و همت ادم هاست.شما اگه همت کنی میتونی دست هات رو بگیری به زانو هات و خودت تصمیم بگیری بلند بشی از جات....
در هرصورت من خیلی خوش حال شدن گفتی نقاشی بلدی.من میتونم اگر برای طراحی کردن به اموزش نیاز داشته باشی بعنوان کمک تمام کتابام رو برات اسکن کنم و با ایمیل در اختیارت بگذارم.بسیار مفید هست.و سرگرم کننده.ونوس خانم توصیه اخرم بهت اینه که همت داشته باش و تصمیم بگیر.تصمیم بگیر که از این حالت دربیای و کمتر به مسایل منفی زندگیت فکر کن.ببین دنیا قسمت خیلی اعظمش برای تو مانده.من حرفم بهت اینه که یه هفته و ده روز جایی رو از زندگی تو تباه نمیکنه.اگه حرفم رو قبول نداری یه هفته ازمایش کن و به حرفام عمل کن.برو بیرون نقاشی کن.برو داخل یه فرهنگسرا یا پژوهش سرا.شروع ک فعالیت.فوق دوست نداشتی میای بیرون.اما برو و امتحان کن.برو و طعمش رو مز مزه کن ببین چطوره.مگه نمیگی نویسنده ای و رمان مینویسی؟خب برو ببین تو شهرت کجا کانونی و جمعی هست از نویسندگان.برو قاطی اون ها.برو ازشون بیاموز.
------------------------------------------------------
در مورد پدرت گفتی رفتاراش عجیبه و تا حالا در خصوص اصل رفتاراش به کسی چیزی نگفتی...معنای حرفات بدرستی چیه؟چه چیزی از رفتاراش برات عجیب بوده؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نگارگر 1986

ونوس عزیز.این حرف هارو منی دارم بهت میگم که خودمم به خود کشی فکر میکنم...ساعت ها...حساس نشو.هرچند فکر کردن به خودکشی خوب نیست.مثبت نیست.ببین مثلا من به خودکشی فکر میکنم اما دایم هم بخاطر هدفی که برای سال اینده دارم تلاش میکنم.پی گیر امور کارهای شرکتم هستم...کتاب مینویسم و ترجمه میکنم.نقاشی میکنم.کارهام رو جلو میبرم!!چون امید دارم که سال دیگه به ارزوم میرسم...
یه حرف خوبی میون نوشته هات هست...اینکه دنبال کار میگردی...این یعنی امید.این یعنی اینکه فکر به خودکشی اون چیزی نیست که واقعا تو بخوای.شاید این فکرهات از سر خستگی یا کلافگی نسبت به تنهایی یا بیماری باشه.این که دنبال کار هستی یعنی از تنهایی خسته شدی و از این وضعیتت ناراضی هستی.و میخوای یه شروع دوباره داشتی باشی.حالا به هر دلیلی.مثلا استقلال مالی برا درمان بیماریت یا فرار از تنهایی یا هردلیل دیگری...مهم این هست که تو از این وضعیت راضی نیستی و بدنبال بهبود وضعیتت هستی و داری دنبال یه راه مناسب میگردی...
این خوبه که از الان چنین تفکرات خودساخته ای داری و معتقدی باید روی پای خودت باشی.حالا من به دلایل این اعتقادت خیلی کار ندارم.اما خوبه.اما ببین دوست من شاید الان بهترین کار برای تو اموزش دیدن باشه.درس خواندن.این که در کنار درس حرفه یا مهارتی رو هم یاد بگیری دیگه خیلی عالیه.گفتی طراحیت خوبه.مداد کنته رو میشناسی.ببین ونوس جان همه چیز پول و کلاس نیست.من نمیگم مثلا خودم بدون کلاس و اموزش جلو رفتم.نه اصلا.من هم ده سال اموزش دیدم.از استادای ساده اول تا ورک شاپ های دو ساعته فرشچیان.اما الان ده سالم بیشتره که تذهیب و نگاگری رو کنار گذاشتم.اما خودم برای خودم کار میکنم.یه مداد ب 6 معمولی 500 تومنه و یه کنته معمولی 3 هزار تومن.کاغذ هم که همیشه موجوده.ذغال طراحی هم که الان هر بستش 1500 تومنه.میبینی اونقدرها هم گران نیست.من منظورم این هست که از این حالت در بیا.چه اشکال داره؟کاغذ و مدادت رو بردار و برو بیرون تو پارک شاخه های یه درخت رو بکش...برو یه پل رو بکش.یه ساختمان رو.ادم هارو.نمیگم بشین تو خانه از حفظ برا خودت چشم و ابرو و دار و درخت سیاه قلم کن.نه...برو بیرون منظره بکش.مگه نمیخوای بگی ممکنه بد بشه؟بشه...ده تا اولیش بد میشه...صد تا اولیش بد میشه.اما بالاخره میاد دستت تناسبات...خودتم که ماشالله میگی طراحیت خوبه...منظور من اینه که کاری کنی که از اتاقت بیای بیرون.کاری کن که درگیرش بشی و به بیماریت کمتر فکر کنی.روبان دوزی هم قشنگه.تو ماشالله خیلی هم هنرمندی.ببین دوست خوبم من میدونم الان وضعیت مالی و معیشت و قدرت خرید خیلی کمه.اما با همه این اوصاف مهم تصمیم و همت ادم هاست.شما اگه همت کنی میتونی دست هات رو بگیری به زانو هات و خودت تصمیم بگیری بلند بشی از جات....
در هرصورت من خیلی خوش حال شدن گفتی نقاشی بلدی.من میتونم اگر برای طراحی کردن به اموزش نیاز داشته باشی بعنوان کمک تمام کتابام رو برات اسکن کنم و با ایمیل در اختیارت بگذارم.بسیار مفید هست.و سرگرم کننده.ونوس خانم توصیه اخرم بهت اینه که همت داشته باش و تصمیم بگیر.تصمیم بگیر که از این حالت دربیای و کمتر به مسایل منفی زندگیت فکر کن.ببین دنیا قسمت خیلی اعظمش برای تو مانده.من حرفم بهت اینه که یه هفته و ده روز جایی رو از زندگی تو تباه نمیکنه.اگه حرفم رو قبول نداری یه هفته ازمایش کن و به حرفام عمل کن.برو بیرون نقاشی کن.برو داخل یه فرهنگسرا یا پژوهش سرا.شروع ک فعالیت.فوق دوست نداشتی میای بیرون.اما برو و امتحان کن.برو و طعمش رو مز مزه کن ببین چطوره.مگه نمیگی نویسنده ای و رمان مینویسی؟خب برو ببین تو شهرت کجا کانونی و جمعی هست از نویسندگان.برو قاطی اون ها.برو ازشون بیاموز.
------------------------------------------------------
در مورد پدرت گفتی رفتاراش عجیبه و تا حالا در خصوص اصل رفتاراش به کسی چیزی نگفتی...معنای حرفات بدرستی چیه؟چه چیزی از رفتاراش برات عجیب بوده؟

---

وارد یک سرای محله شدم به عنوان مدیر خانه فرهنگ و هنر بهم سمت دادن ولی من انصراف دادم و اومدم بیرون .
چون نه حوصله اش رو داشتم هم اینکه اونجا محدودیت جنسی نداشت . ( من خیلی از جنس مخالف میترسم و ازشون نفرت دارم حتی پدرم من نمیتونم یا یک پسر یا مرد حرف بزنم صدام میلرزه و دست و پامو گم میکنم .)
کلاس طراحی می رفتم .
اطراف ما جایی نیست که من بخوام برم بگردم
ولی اطراف ما کلاس های رایگان زیادی هست که بتونم شرکت کنم ولی نتاسفانه در ایت کلاس ها آقا و خانم باهم میشینن و من از ترس نمیتونم توشون شرکت کنم .
چند روز پیش رفتم که دوباره قلم دست بگیرم طراحی کنم وسایلشو دارم اما مدل هام همه تکراری بود و مهم تر از اینکه یک ساله طراحی نکردم و یادم رفته وو مهمتر از اون اینکه اصلا بعد مرگ مربی طراحیم دستم به قلم نمیره .
دنبال درآمد اینترنتیم اما هیچ کاری نمیتونم بکنم .
چه حرفه ای رو دنبال کنم نمیدونم .
من عشق کامپیوتر شدم و یکسالی میشه هاز اتاقم بیرون نیومدم که کار دستی انجام بدم فقط کامپیوتر و اعتیاد به اینترنت .
رشته آیندمم کامپیوتر انتخاب کردم و دوست دارم طراحی وب یاد بگیرم اما هزینش بالاست .
چون میشه ازش به خوبی در آمد کسب کرد .
در مورد اون کتاب هاتون نمیدونم انگار باید یکی هولم بده .







و اما پدرم اون رفتار های ناشایستی به عنوان پدر از خودش نشون میده روم نمیشه بگم اگه اینجا میشد خصوصی صحبت کرد خیلی خوب میشد .

ونوس جان کی بهت گفت شما اختلال دو قطبی داری؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mina1234

ونوس جان کی بهت گفت شما اختلال دو قطبی داری؟

---

عزیزم من میرم پیش روانپزشک .
من پیش دکتر داوری متخصص روانپزشکی نوجوانان .
دارو میخورم بالا دارو هامو معرفی کردم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ونوس15

عزیزم من میرم پیش روانپزشک .
من پیش دکتر داوری متخصص روانپزشکی نوجوانان .
دارو میخورم بالا دارو هامو معرفی کردم .

---

متوجه شدم ونوس جان

میشه لطفا بگی ایا پزشکت با خونوادت هم صحبت کرده یا نه؟
به خواسته کی رفتی پیش پزشک؟

زمانی دارودرمانی خوب جواب میده که درکنارش رواندرمانی هم توسط روانشاس صورت بگیره.حالت های زمان شیدایت روکامل بنویس ودرزمان افسردگی اونارومطالعه کن.وبرعکس .مخصوصا ببین مواقعی که حس نومیدی بهت دست میده چند ساعت هست وبایه تمرین دراون حالت هر روزمقداری کمترش کن با علم به اینکه یه حالت گذراوکادب هست.چون ۱۵سالت هست ارتباط بابلوغت هم پیدامیکنه وامید میره این حالت دوقطبی بعدازیک دوره ای به تثبیت خلق برسد.اینکه فکرمیکنی فاحشه هستی همانطورکه خودت میدونی به خاطر اغراق جنسی زمان شیداییست .کسانی که بیشتراهل هنرهستند به خاطر فعالیت بیشتر نیمکره راست،احتمال دوقطبی شدنشون در دوره های بیشترهست.اما قرارنیست تا آخر عمرت دارومصرف کنی.میتونی احساساتت روبه شکل رمان بنویسی به شرطی که به نوشتن وابسته نشوی. این تایپیک توضیحاتی درمورد دوقطبی دارد:http://www.hamdardi.net/thread-24066.html

- - - Updated - - -

شکت به افراد خانواده واینکه پدرت بهت نظر داشته یاداردبی اساس هست؛این یک حالت کاذب هست که عده ای برای غلبه برمشکلشون دنبال یه"تک علت"هستند وفکرمیکنند قبلاتوسط افراد خانواده یانزدیکان موردتجاوزقرارگرفتند وپس ازاون سعی به قطع ارتباط یاتنفر وانتقامجویی ازفرد موردنظرمیکنندبه امید اینکه مشکلشون حل بشود.تنهایی برات مثل سم هست.نیازت به روانشناس بیشتراز روانپزشک هست باسنی که داری مشکلت میتونه باتوجه به موارد مشابه زودتردرمان بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ammin

زمانی دارودرمانی خوب جواب میده که درکنارش رواندرمانی هم توسط روانشاس صورت بگیره.حالت های زمان شیدایت روکامل بنویس ودرزمان افسردگی اونارومطالعه کن.وبرعکس .مخصوصا ببین مواقعی که حس نومیدی بهت دست میده چند ساعت هست وبایه تمرین دراون حالت هر روزمقداری کمترش کن با علم به اینکه یه حالت گذراوکادب هست.چون ۱۵سالت هست ارتباط بابلوغت هم پیدامیکنه وامید میره این حالت دوقطبی بعدازیک دوره ای به تثبیت خلق برسد.اینکه فکرمیکنی فاحشه هستی همانطورکه خودت میدونی به خاطر اغراق جنسی زمان شیداییست .کسانی که بیشتراهل هنرهستند به خاطر فعالیت بیشتر نیمکره راست،احتمال دوقطبی شدنشون در دوره های بیشترهست.اما قرارنیست تا آخر عمرت دارومصرف کنی.میتونی احساساتت روبه شکل رمان بنویسی به شرطی که به نوشتن وابسته نشوی. این تایپیک توضیحاتی درمورد دوقطبی دارد:http://www.hamdardi.net/thread-24066.html

- - - Updated - - -

شکت به افراد خانواده واینکه پدرت بهت نظر داشته یاداردبی اساس هست؛این یک حالت کاذب هست که عده ای برای غلبه برمشکلشون دنبال یه"تک علت"هستند وفکرمیکنند قبلاتوسط افراد خانواده یانزدیکان موردتجاوزقرارگرفتند وپس ازاون سعی به قطع ارتباط یاتنفر وانتقامجویی ازفرد موردنظرمیکنندبه امید اینکه مشکلشون حل بشود.تنهایی برات مثل سم هست.نیازت به روانشناس بیشتراز روانپزشک هست باسنی که داری مشکلت میتونه باتوجه به موارد مشابه زودتردرمان بشه.

---

من یکسال بیشتره که روان درمانی میکنم و هفته ای یکبار پیش روان شناس میرم و یک ساعت صحبت میکنم .
راستش همین طوره من احساس میکنم توسط یکی ازنزدیکانم یعنی پدرم قبلا مورد تجاوز قرار گرفتم ....

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mina1234

متوجه شدم ونوس جان

میشه لطفا بگی ایا پزشکت با خونوادت هم صحبت کرده یا نه؟
به خواسته کی رفتی پیش پزشک؟

---

فقط با مامانم صحبت کرده ولی من حس میکنم اطرافیان با باور های غلط ذهنش رو شست و شو دادن .
به خواسته مشاور مدرسم 3 سال پیش رفتم پیش پزشک .

این خیلی خوبه که هم دارو درمانی روباکمک یه فوق تخصص خوب ورواندرمانی رو باکمک روانشناس باهم جلو میبری مطمئنا نتیجه خواهی گرفت_البته بخشی از احساسات متناقض و ناپایدار مربوط به سن وسالت هم هست که همه ما تجربه کردیم و درمانگرت هم اینو درنظر میگیره،با این وجود توکل به خدا وایمان قوی+خودباوری +درجمع بودن و مهمترازهمه بهبود روابطت باپدرومادر کمکهای تکمیلی به خودت هست موفق باشی

سلام ونوس
لطفا با روانشناسی خبره و آگاه در رابطه با مشکلاتی که دارید صحبت کنید، یک روانشناس جدید
البته بدون معاینه شما نمی شه قطعا گفت که چه مشکلی داشته اید یا چه مشکلی برای شما احیانا ایجاد شده
به نظرم شما دچار اختلال شخصیت مانیک یا دو قطبی نیستید و از مشکل ساده ای که با کمک روانشناس رفتار درمان حل می شه، رنج می برید
حتما و فورا به يک روانشناس خانم که دکتری روانشناسی داره، و اگاه به روشهای رفتار درمانی هست مراجعه کنيد
بدون شک طی جلساتی متوالی حال بسیار بهتری رو بدون هیچ گونه دارویی تجربه می کنید

سوالی بود بپرسید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sci

سلام ونوس
لطفا با روانشناسی خبره و آگاه در رابطه با مشکلاتی که دارید صحبت کنید، یک روانشناس جدید
البته بدون معاینه شما نمی شه قطعا گفت که چه مشکلی داشته اید یا چه مشکلی برای شما احیانا ایجاد شده
به نظرم شما دچار اختلال شخصیت مانیک یا دو قطبی نیستید و از مشکل ساده ای که با کمک روانشناس رفتار درمان حل می شه، رنج می برید
حتما و فورا به يک روانشناس خانم که دکتری روانشناسی داره، و اگاه به روشهای رفتار درمانی هست مراجعه کنيد
بدون شک طی جلساتی متوالی حال بسیار بهتری رو بدون هیچ گونه دارویی تجربه می کنید

سوالی بود بپرسید

---

نه مطمئنم تشخیص درسته دکتر داوری جزو سرشناس ترین دکتر های تهران هستن .
حتی تو تلویزیون هم برنامه زیاد دارن .

خانم ونوس به نظرم به توصیه جناب sciتوجه کنید.ایشون دکترهستند...تشخیص مسائل روحی به مراتب دشوارتراز مشکلات جسمی هست،همیشه اولویت تشخیص با دکترروانشناس هست.روانپزشک باروانشناس درجنبه های همکاری میکنه.حداقلش اینه که مطمئن میشوی.:305:

میترسم .........................................
از خودم میترسم
اتاقم شده مثل اتاق پسرهای مجرد
نه میخوابم نه چیزی میخورم .....
خسته ام .... خسته ......

- - - Updated - - -

میترسم .........................................
از خودم میترسم
اتاقم شده مثل اتاق پسرهای مجرد
نه میخوابم نه چیزی میخورم .....
خسته ام .... خسته ......

ونوس15
سلام عزیزم چرا با خودت این کارارو میکنی؟
پاشو برو بیرون از خونه یه تفریحی یه شادی
باور کن منم اوضاع زندگیم خوب نیست پدری که هیچ صلاحیتی نداره داره هفته یک بار میاد بچه رو ببنه اونم چند بار تهدید کرده که برای همیشه میبرمش یه چشمم گریست لبام میخنده تا مردم فک نکنن کم اوردم باور کن پسرم میبرم از خونه بیرون با ترس که یه دفه نیاد بدزدتش چون گفته
خانوادمون هم یه بحران مالی رو طی کردن ولی الحمدالله الان اوضامون خوبه و مشکل مالی نداریم
خودمم کارای اینترنتی میکنم مثل هلپ نویسی این حرفا اعصاببم داغون بخاطره زندگیم ولی چه میشه کرد
باید یه یا علی بگی پاشی مگه با ناراحتی چیزی درست میشه بخد آبچی بخد خدا خوشش میاد خندهاتو ببنه
یه کلاس ورزشی اگر میتونستی بری خیلی عالیه

عزیزم من دوستانی مثل شما هم داشتم توی دوران دبیرستان داشتم آدم هایی که مادر و پدرشون از هم جدا شده بودن خونه مادربزرگ زندگی میکردن که آأدم های خوبی اونجا رفت آمد نداشتن نظارتی بر روشون نبود حتی سر ازدواجشونم به پسرا بد بین شده بودن از رابطه جنسی بدش مییومد ولی خدا کمکشون کرد یه آدم خوب فرستاد براشون ازدواج کردن عاشق همسرشونن با اینکه با ترس فراوان ازدواج کردن ان مع العسر یسری

ونوس عزیزم سلام
ونوس جان حست به برادرت چجوریه؟
رفتار خانوادت با تو و اون چی؟

http://upload.wikimedia.org/wikipedi..._Landscape.jpg

- - - Updated - - -

http://www.janblencowe.com/resources/img/blog_img/4152/TheCarryingPlaceWEB.jpg
http://artforthesoulofit.com/wp-content/uploads/Enter-2013MAY-w.jpg
http://www.janblencowe.com/resources/img/blog_img/4152/TheCarryingPlaceWEB.jpg
http://www.bechler-arts.com/audrey/561-600/578a.jpg
http://cdn.theatlanticcities.com/img/upload/2013/01/31/Youngstown.MillCreek/largest.jpg
http://p1.pichost.me/i/11/1339932.jpg
http://www.deshow.net/d/file/travel/2009-06/brazil-landscape-580-2.jpg
http://www.deshow.net/d/file/travel/2009-02/landscape-photo-manipulation-415-2.jpg
http://dreyercoaching.com/wp-content/uploads/2013/05/Maine-lighthouse.jpg
http://arkanumdeslichts.ch/wp-content/uploads/Landscape-Pictures-11.jpg
http://cdn.wallwuzz.com/uploads/landscape-wallpaper-fantasy-wallpaperswide-novembro-wallpapers-array-wallwuzz-hd-wallpaper-6196.jpg
.................................................. ................................................
با سلام.وقت بخیر...
این ها همه عکس از منظره هستند...بیشتر به درد کشیده شدن با پهنای قلم گرافیت یا زغال و گچ پاستل و مداد میخورن...میتونی هم با قلم و اب مرکب کار کنی...اون هم بدک نیست...
فردا براتون چند تصویر میگذارم از طراحی منظره با مداد و گرافیت و ...بیشتر هدفم این هست که با دیدن اونها علاوه بر اینکه میتونید از مناظرشون بهره برده و از روی اون ها بکشید با دیدن نحوه قلم گذاشتن روی کاغذ و نحوه ایجاد حجم ها اشنا بشید.منظورم اینه که مثلا چطور میشه با چند خط یا سایه روشن حجم اب رو ایجاد کرد یا مثلا سطح اب رو نشون داد یا انبوه درختان و ...
ونوس عزیز باز هم بهت تاکید میکنم بزن از اتاقت بیرون...برو جایی داخل یه پارک یا یه فضای باز و اونجا نقاشی بکش...لازمش یه کاغذه و یه شاسی چوبی و دوسه تا گیره و چندتا قلم و گچ پاست سفید و یه کنته...کلش روهم خیلی بشه پونزده تومن.بازم بهت میگم خواهرم...بزن از اتاق بیرون و خودت رو از کامپیوتر و نت بیشتر جدا کن.بگذار ذهنت ازاد بشه.خوبی نقاشی تو محیط اینه که فقط به محیط طبیعت اطرافت نگاه میکنی و این خیلی ارامش بخشه.میدونم از اول اول بیرون کار کردن کمی مشکل به نظر میاد اما درستش همینه.اشکال نداره اگرم خوب نشه یا خوب نکشی...مهم این هست که بیرونی...مهم این هست که فکرت چند ساعت رها میشه و احتمالا ارومتر میشی.
امیدوارم روزی پیشنهادم رو انجام بدی...بازم میگم از امتحان کردنش ضرر نمیکنی...

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ونوس15

میترسم .........................................
از خودم میترسم
اتاقم شده مثل اتاق پسرهای مجرد
نه میخوابم نه چیزی میخورم .....
خسته ام .... خسته ......

---

از چی دقیقا میترسی؟
چرا کمی حال و هوای اتاقت رو عوض نمیکنی؟جای وسایل مثلا؟فکر نمیکنی بهتر باشه؟