من که با استادم دعوام شده بود، حالا می خوام ازش توصیه نامه بگیرم

سلام عزیزان
منو به خاطر دارید. با استادم سر موضوع مقاله دعوام شده بود. استادم گفت که دیگه نمی خواد باهام کار کنه. من سعی کردم دعوا رو مدیریت کنم. تا حدی موفق شدم و استادم گفت که دیگه از دستم عصبانی نیست. اما خب شرایط کاری مون چندان تغییر نکرد و استادم سر حرفش در مورد کار نکردن با من موند و از اون موقع به بعد خیلی خیلی کم با هم در ارتباط بودیم.
اینم لینک تاپیکی که ایجاد کرده بودم
http://www.hamdardi.net/thread-23374.html
من قصد ادامه تحصیل خارج از کشور دارم و اوایل دعوام خیلی نگران بودم که دیگه استادم از من حمایت نکنه. اما وقتی اروم شده بود تشویقم کرد که مسئله ادامه تحصیلم خارج از کشور رو جدی پیگیری کنم
حالا من دارم برای یه دانشگاه خارجی اپلای می کنم و باید اسم و ایمیل استادی که منو توصیه کنه بهشون بدم و اونا با استاد تماس خواهند گرفت. باید قبل از این که اپلای کنم با استادم تماس بگیرم و ازش اجازه بگیرم برای این که اسم اونو به عنوان توصیه کننده بدم.
حالا می ترسم. نمی دونم چجوری بهش بگم. می ترسم یه وقت بگه نه. با این که خودش گفت دنبال کار اپلای کردن باش. اما می ترسم فکر کنه همه عذر خواهی هام واسه همین بوده که رضایتشو جلب کنم که منو توصیه کنه، به خاطر همین لج کنه.
راهنمایی ام کنید چطوری موضوع رو باهاش در میون بگذارم.
ممنون

عزیزم من موردی مثل شما را قبلا زیاد دیدم...تجربه به من ثابت کرده دیگه از توصیه نامه این استاد استفاده نکن...برو از استادهای دیگه کمک بگیر...من تجربه دارم که این را میگم...جدی بگیر!! تازه موردی که من سراغ دارم به اندازه تو رابطشون با استادشون به هم نخورده بود...البته این کاملا به شخصیت و مرام استادت بستگی داره ولی ریسک نکن ...یا میخوای یه جا که برات مهم نیست ازش توصیه نامه بگیر ببین استاد خارجی تحویلت میگیره یا نه...بعد که مطمئن شدی استادت بد برات ننوشته ازش برای جایی که میخوای توصیه نامه بگیر!! یا اینکه از استادی که بش اعتماد داری و یا شاگردهای قبلیش مشورت بگیر که استادت با شرایط تو توصیه نامه خوب میده یا نه

ممنون لبخند عزیز
متاسفانه این استادم تنها استادیه که من رو تا این حد می شناسه. استادی که پروژه لیسانسمو باهاش داشتم کلا آدم مزخرفی بود و تا جایی که از بچه های دیگه شنیدم کسی رو ریکامند نمی کنه و همش امروز و فردا می کنه تا دانشجو خودش بی خیال شه. کلا استاد تنبل و بی خاصیتی بود.
اما این استادم واقعا واسم دل می سوزوند و از لحاظ کاری و علمی کاملا روی من شناخت داشت. بقیه استادای دانشکده مون من رو تا این حد نمی شناسن. فقط باهاشون کلاس داشتم و چیز زیادی راجع به من نمی دونن.
استاد مشاورم هم دوست صمیمی همین استاد راهنمای ارشدمه و ایران نیست و من همیشه از طریق استاد خودم باهاش در ارتباط بودم. یعنی خودم مستقیم باهاش در ارتباط نبودم. الانم اگه بخوام اون منو توصیه کنه باید از استاد خودم بخوام که بهش بگه و اجازه بگیره :302:
از دوستانم که کشورای دیگه دکتری می خونن هم شنیدم که استاد راهنمای پروژه ارشد آدمو توصیه کنه خیلی مهمه. چون حداقل دو سال دائم زیر نظرش کار کردیم و از هر نظر روی دانشجوش شناخت داره. دوستام میگن از بین دو استاد توصیه کننده خیلی مهمه که یکیش استاد راهنمای خود آدم باشه.
حالا من واقعا موندم. ار طرفی شما راست میگی. ممکنه از لجش منو پایین تر از اون چیزی که دیده جلوه بده و تعریفمو نکنه.
اما از طرفی استادم چه قبل از دعوا و چه بعدش که آروم شد همیشه مشوق من بود که برای دکتری خارج از کشور پیگیری کنم و حتما برم. حتی آخرین بار هم که برای عذر خواهی پیشش رفته بودم و گفتم دوست دارم هنوز با شما کار کنم، گفت تو دیگه الان باید پیگیر کارای رفتنت باشی و به طور جدی اون قضیه رو دنبال کنی. حالا با وجود این مسائل و این که می دونم چقدر دوست داره من برای دکتری برم، بازم ممکنه توصیه بدی برام بنویسه؟

به شک افتادم
البته اینم بگم که این جایی که می خوام اپلای کنم خیلی روش حساب باز نکردم. چون شنیدم خیلی سخت گیرن و به این راحتی ها هم به ایرانی ها پذیرش نمیدن. از بین بیشتر از 100 تا داوطلب کلا 5 نفر پذیرش می گیرن. بیشتر واسه دست گرمی و امتحان شانسم می خوام اپلای کنم. اما حتی اگه استادم توصیه خوبی هم نکنه و منو نپذیرن که من متوجه نمی شم چرا رد کردن منو! آخه نمی گن که علت قبول نکردنشون چیه!!!

دل سوخته عزیز

قبل از اپلای با استادت تماس بگیر بگو ب نظرتون برای اینجا اپلای کنم یا نه؟

اگر گفت آره بهش بگو اگر توصیه تان اینه آیا امکانش هست اسم شما رو ب ای توصیه بیارم.

برعکس لبخند من فکر نمیکنم توصیه منفی بکنه

سلام دوست عزیز

من هم با فکور موافقم، از اساتیدی هم که با هاشون کلاس داشتی میتونی استفاده کنی، من خودم حتی یه توصیه نامه از رییس دانشگاه گرفتم، تازه رشته هامون مربوط بود اما گرایشها فرق میکرد. ببین کدامک یک از استادهایی که درس گذروندی، رزومه قوی تری دارن، از مشاور و استاد خودت هم که حتما باید بگیری و لی تعداد رکامند زیاد باشه، ضعف رکامند استادت را جبران میکنه

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بالاخره چاره نداری
مرد و مردونه جلو برو
اون هم انسانه و تحصیلکرده، مطمئنا کاری نمیکنه سر افکنده شی فقط ممکنه سر بوانتت برای دادن توصیه نامه
محکم برو جلو

به نظر من هم یبار برین باهاش صحبت کنین
بگین مشورت میخوام واسه اینکه برم خارج یا نه
که همونطوری که میگین لابد میگه برو حتماً
که فک نکنه از اول با همین قصد آشتی کردین!

بعد بگین نمیدونم شرایطم خوب هست یا نه
بگو به نظرتون نمره زبانم خوبه؟
بگو چه چیزایی تأثیر داره تو نظرشون؟
توصیه نامه رو که گفت بگو از کی بگیرم؟
شما زحمتشو میکشین برام؟
یجوری هم از زبونش بکش که چطوری میخواد حرف بزنه در موردت؟
مثلاً بگو من اونقدر تعریفی هستم که بشه نظر اونا رو جلب کرد؟
یا به شوخی بگو که حسابی ازم تعریف میکنین دیگه؟
خلاصه یجوری بگه که حاضره در موردت چطوری حرف بزنه

حدس من که اینه که شاید عالی عالی نگه به خاطر مسائلی که پیش اومد
ولی بعید میدونم که بخواد بد بگه

عزیزم من موردی سراغ دارم که پذیرشش صد در صد بود و استاد خارجی کلی تحویلش میگرفت ..بعد توصیه نامه استاد که رسید دستش دیگه حتی جواب ایمل های این دوستم را نداد..اونم با استادش مشکل داشت اما گفت استادم اون قدر مرام داره که دروغ ننویسه و خرابم نکنه که کرد!! اون موقع یکی از شاگردهای قدیمی استادش که دیگه واسه خودش استاد شده بود دوستم را نحی کرده بود که بره از استادش توصیه نامه بگیره اما دوستم گوش نداد!!! برو از همکارهای این استادت بپرس که چه جوری میشه ....تو عالم همکاری بلاخره اینا همدیگه را خیلی بهتر میشناسند.... میتونی توصیه نامه دستی یه جورایی ازش بگیری؟؟ بلاخره بعضی جاها هستند که توصیه نامه دستی میخوان....به بهانه یکی از این جاها ازش چند تا توصیه نامه دستی بگیر یکیش را باز کن بخون...

من نفهمیدم جریانت چی شد؟ اسمت را از مقاله ها یی که تو کار کرده بودی پاک کرد؟ اگه همچین کاری کرده باشه کلا دیگه سرغش نرو...

فکور، الهه و سایه عزیز ممنون از راهنمایی تون. اگه قرار شد ازش توصیه نامه بگیرم حتما راهنمایی شما رو مد نظر قرار میدم.
لبخند جان حرفتو کاملا قبول دارم و کاملا به شخصیت استاد بستگی دراه که بخواد دانشجو رو تخریب کنه یا نه. منم باید حواسم باشه بی گدار به آب نزنم و قبلش از جانب استادم مطمئن بشم. بعد ازش بخوام توصیه ام کنه.
این استادی که می گی دانشجوشو تخریب کرد چه جور شخصیتی داشت؟ مشکلشون چه طوری بود؟ آخر دعواشون چی شد؟ میشه یه کم توضیح بدی تا شرایطشو با خودم مقایسه کنم؟

جریان من هم به اینجا رسید که مقاله دوم که کار اصلی خودم بود که سر جاش هست. البته استادم الان ول کرده به امون خدا و من که اینقدر عجله داشتم زودتر چاپش کنم حالا باید منتظر باشم کی استادم تصمیم می گیره ادامه کارشو انجام بدیم. مقاله اول هم همین طور. آخرین بار برام دلیل اورد که چرا اسمم قراره حذف بشه اما اون هم همین جور مونده و من هنوز امید دارم که شاید در لحظه اخر تصمیم بگیره اسممو حذف نکنه. نمی دونم. من واقعا خانم امیدوار هستم!!! و همیشه به خاطر کوچکترین نشونه هایی که می بینم امیدوار می شم.

مثلا یکی از نشونه هایی که امیدوارم کرد این بود که روز آخر که برای عذرخواهی پیشش رفته بودم خیلی خیلی با من مهربون بود و تو چشماش دیدم که هنوز به من اهمیت میده و براش مهم هستم. وقتی دید من این همه راه رفته بودم دانشگاه و نگهبان ها اجازه نمی دادن برم داخل، شاید هر استادی بود اهمیت نمی داد ولی استادم تمام تلاششو کرد که من دست خالی بر نگردم و از این قضیه ناراحت شده بود که من به مشکل خوردم. بعد هم که باهاش صحبت می کردم خیلی نرم و مهربونانه گوش می کرد.
یکی دیگه از نشونه هایی که امیدوارم کرد به این که هنوز استادم روی من حساب می کنه اینه که هفته پیش دو تا از دانشجوهای جدیدش زنگ زدن و با من مشورت کردن. استادم بهشون گفته بود تماس بگیرن. قبلا که هنوز مشکلی بینمون پیش نیومده بود استادم خیلی روی من حساب باز می کرد و همیشه قبل از این که دانشجوهای جدیدش رو انتخاب کنه اونا رو می فرستاد پیش من تا با من صحبت کنن و هم از شرایط کار آگاه بشن و هم من تا حدی محک بزنمشون. بعد نظر من رو راجع به دانشجوها می پرسید. وقتی هم توی کار به راهنمایی احتیاج داشتن باز هم بهشون میگفت فلانی (یعنی من) خیلی وارده و برید ازش سوال کنین. این هفته وقتی دیدم دوباره دو تا از دانشجوها رو فرستاده با من حرف بزنن امیدوار شدم و حس کردم هنوزم منو قبول داره. حتی اون هفته که رفته بودم دم دانشکاه و راه ندادن هم قبل از این که استادم بیاد یکی از دانشجوهاش رو فرستاد تا از من مشورت علمی بگیره.

به نظر شما اینا نشونه های مثبتی نیست؟

این همه نشونه مثبت
من نمیدونم چرا اینقدر نگرانی؟
ما که خودمون نامه نوشتیم دادیم امضائ کردن، شاید چنین اتفاقی هم برایی شما بی افته
الکی داری به خودت استرس وارد میکنی، زودتر برو درخواستت را مطرح کن تا ببینی همه افکار منفیت در حد یه فکر غلط بوده و یه قضاوت

آخ آخ آخ
سوتی دادم اما سریع جمعش کردم.
من دیروز یکی از این موقعیت هایی که می خواستم اپلای کنم رو یکی از مراحل اپلای که فرستادن مشخصات خودم و رزومه ام بود انجام دادم. بعد از اون بود که دیدم اونا گفتن ما در مراحل بعدی وقتی اپلای کردنت کامل شد با اساتید تماس می گیریم تا اونا نظرشون رو بگن. منم واسه همین بقیه مراحل رو انجام ندادم تا اول تصمیم بگیرم که برای توصیه نامه به استاد خودم بگم یا نه!
چشمتون روز بد نبینه که این دانشگاهه انگار هول برش داشته و هنوز اپلای من کامل نشده ایمیل زده به رفرنس هایی که اسمشون تو رزومه ام بوده. بعد به من ایمیل زدن که یکی از استادات (اون یکی استادم نه استاد راهنمای پروژه ام) نامه توصیه ات رو برای ما فرستاد!!! این یعنی به استاد خودم هم ایمیل زدن.
از ترس داشتم می مردم. که الانه که استادم عصبانی بشه که چرا بدون این که به من بگی اسممو دادی به عنوان رفرنس. سریع بهش زنگ زدم و شرایط رو توضیح دادم. گفتم که فکر نمی کردم تو این مرحله بخوان تماس بگیرن و می خواستم قبل از این که مدارکمو کامل بفرستم از شما اجازه بگیرم. گفتم حالا می تونم به کمک و پشتیبانی شما امیدوار باشم. آقا هم مثل همیشه طاقچه بالا گذاشت و گفت باید فکر کنم.
البته هنوز خداروشکر خودش ایمیل رو ندیده بود و اول از زبون خودم شنید.

بعدش در مورد دکتری تو ایران که بهم پیشنهاد داده بود بهش گفتم. که فکر نکنه حالا که سوتی دادم زنگ زدم جمعش کنم. گفتم که شما چند ماه پیش به من گفته بودید که در کنار اپلای برای خارج از کشور واسه کنکور ایران هم اقدام کنم. می خواستم بدونم الان شرایط همونه و هنوز هم این پیشنهاد رو به من دارید؟
گفت به اونم باید فکر کنم.
حالا باید ببینم خودش چی میگه. اگه بگه نه که باید دنبال یه استاد دیگه بگردم که توصیه ام کنه. خود دانشگاهه هم نوشته یکیش استاد راهنمای خودتون باشه

دل سوخته جون...اول از همه چرا دل سوخته؟

اون استادی که من راجع بش حرف زدم کلا ادم خوش نامی نیست و عده زیادی از استادا هستند که باش خوب نیستند و واقعا مشکل شخصیتی داره...

اگه استادت ادم خوش نامی هست نگران نباش....ولی این که استادت گفته باید فکر کنم یعنی چی؟

یعنی باید فکر کنه که باید توصیه نامه بده یا نه؟؟ این برخوردس یک عجیبه! خوبه باز استاد دومیت چقدر سریع واست داده :72:

به نظرم مشورت کردن با یکی از اساتیدی که بش اعتماد داری راجع به این قضیه میتونه کمکت کنه!!

ای دیگه اسممو روزی انتخاب کردم که خیلی از دعوایی که بین من و استادم پیش اومده بود دلم سوخته بود. اما الان دیگه نمی دونم چجوری باید تغییرش داد!
استاد من خوبه. فکر نمی کنم مثل اون استاده باشه. مخصوصا الان که بهم اطمینان داده دیگه ازم دلخور نیست.
ایشاا... که موافقت کنه استادم.
من استادم و عکس العمل هاشو کامل می شناسم. اونم دقیقا منو می شناسه. خیلی جالبه کاملا رفتاراش واسم پیش بینی شده است. با این که قبلا چنین جریاناتی بین ما نبود ولی وقتی داشتم زنگ می زدم می دونستم که یا مستقیم مخالفت میکنه یا این که طاقچه بالا می گذاره و میگه باید فکر کنم. این یعنی نشونه مثبت. یعنی استادم احتمالا می خواد قبول کنه. فقط قبلش می خواد قاطعیت و غرور خودشو به من نشون بده. الان هم مطمئنم روزی که می خواد بگه قبول میکنه، مستقیم اینو بهم نمیگه. یه جوری میگه که من بازم ازش درخواست کنم و بهش نشون بدم که غرورش واسم مهمه و بهش اهمیت می دم، اون موقع قبول میکنه :311: دیگه بالاخره بعد سه سال دائم با هم در ارتباط بودن خوب اخلاقش دستم اومده. خیلی مغروره استادم.
آره دست اون یکی استاده درد نکنه. تازه داشتم یه ایمیل تنظیم می کردم که بهش بگم تا چند روز دیگه دانشگاه ازش توصیه نامه می خواد. خبر نداشتم قبل از این که من بهش اطلاع بدم خودش توصیه نامه رو فرستاده. باید حسابی ازش تشکر کنم.
راستشو بخوای من دلم نمی خواد هیچ کسی از دعوای من و استادم بویی ببره. این رو هم مطمئنم که استادم هم ناراحت میشه اگه بفهمه من به استادای دیگه چیزی راجع به دعوامون گفتم. وگرنه یکی دیگه از استادا هست که خیلی با استاد من صمیمیه و اخلاقشو میشناسه و من رو هم خیلی دوست داره و مطمئنم اگه ازش توصیه نامه هم بخوام یکی خوبشو واسم می نویسه. اما نمی خوام بدونه که بین من و استادم مشکل پیش اومده
بهتره همین منتظر استاد خودم بمونم ببینم چه جوابی میده. بعدش اگه نظرش منفی بود از همین استاده می خوام که واسم توصیه نامه بنویسه.

اصلا نگران نباش.
توصیه نامه برات مینویسهو خوبش هم مینوسه.
بهت قول میدم.
فقط پیگیر باش و سعی کن در هر بار تماس حس برتر بودن رو به استاد منتقل کنی و همش ازش مشورت بخوای.
در کنار صجبت در مورد توصیه نامه واز چیزای دیگه هم حرف بزن(مثلا فلان دانشگاه،فلان فیلد کاری،..)مشورت بخواه!
موفق باشی:72:

خدایا خسته شدم. هر بار که می خوام به استادم زنگ بزنم استرس شدید می گیرم و نمی دونم باید چی بگم.
کاملا اعتماد به نفسم رو در مقابل استادم از دست دادم. همش به این فکر می کنم که چه جمله هایی بگم و حرفمو با چی شروع کنم. همش می ترسم یه چیزی بگم که برداشت بدی بکنه و شرایطو خراب تر کنه. :302:

دوستای عزیز من تو این مدت یکی دو بار با استادم تماس گرفتم تا نتیجه تصمیمش رو بپرسم اما هر دفعه گفت فرصت نکردم بهش فکر کنم و منو سر دووند.
آخرین بار دیروز زنگ زدم که گفت هنوز فکر نکرده و گفت 3-4 روز دیگه تماس بگیرم تا راجع به این مسئله صحبت کنیم.
اما مسئله اینجاست که من دارم همزمان برای چند موقعیت دکتری اپلای می کنم که مهلتشون داره تموم میشه. به غیر از این یکی که مستقیم با استادم تماس گرفت، بقیه فقط نامه توصیه استاد رو می خوان. استاد من هم قبلا یه نامه توصیه برام نوشته بود که ازش برای یکی از دانشگاهایی که چند ماه پیش اپلای کرده بودم استفاده کردم.
حالا نمی دونم به نظرتون درسته اون نامه رو که استادم داده بود، برای این دانشگاه هایی که دارم الان اپلای می کنم بفرستم؟ ممکنه ازشون استفاده کنم و یهو دانشگاهه با استادم تماس بگیره و استادم شاکی شه که چرا بی اجازه نامه رو فرستادی و من اون نامه رو قبل از دعوا برای تو نوشته بودم و الان شاید دلم نخواد تو اون نامه رو به جایی بفرستی چون نظرم نسبت به تو تغییر کرده.
می دونم بدون اجازه فرستادن کار درستی نیست ولی مهلتشون تا سه چهار روز دیگه تموم میشه!!! به اون یکی استاده هم که روش برای توصیه نامه نوشتن حساب باز می کنم نمی تونم الان بگم بنویسه چون با استاد من خیلی صمیمیه و حتما به استادم میگه که چنین درخواستی ازش کردم. اون وقت استادم احتمالا لج می کنه و دیگه اصلا نمی نویسه. با توجه به این که من خیلی جاها دیدم که شرایطشون اینه که حتما یکی از نامه هارو باید استاد پروژه بنویسه!
به نظرتون چیکار کنم؟

چرا هیچ کس راهنمایی نمی کنه؟ :302:

عزیزم همه ما این چیزهای مربوط به توصیه نامه را کشیدیم!!! استادهای ایرانی معلوم نیست چرا این جوری برخورد می کنند!!

به نظرم برو منطقی باش حرف بزن شرایطت هم بش بگو. اگه یک همکار صمییمی داره میتونه بری با همکارش مشورت کنی البته خیلی با احتیاط و جملاتی که به کار میگیری که با همکارش حرف بزنی خیلی حساب شده باشه. موقع حرف زدن با همکار استادت حسابی برای استادت کردیت قائل شو یعنی کلی ازش تعریف کن و ...

امروز با استادم مجدد حرف زدم. گفت که حاضر نیست من رو پشتیبانی کنه. :302:

خیلی دلم شکسته. خیلییییییی

بهش گفتم اگه بخوام راجع به آیندم با شما مشورت کنم، من رو راهنمایی می کنید. گفت نه. وقتی می گم پشتیبانی نمی کنم، اینو که دیگه حتما قبول نمی کنم.
من زبونم بند اومده بود. هیچی نتونستم بگم. 10- 12 ثانیه سکوت کردم و وقتی دیدم چیزی نمی تونم بگم خداحافظی کردم.

:302::302::302:

سلام دلسوخته جان

با اوصافی که گفتی استادت حداقل الان بهت نه توصیه نامه میده و نه پروژه مشترک باهات انجام میده فعلا اصرار نکندر حداقل ممکن باهاش رابطه داشته باش (در حد مقاله همون کارای قبلی)

به هرحال ایشان ظاهرا خیلی کینه ای هستن و بیش از حد انتقامجو هستن ولی شما که نمیتونی ایشان رو عوض کنی فعلا فقط رو همون یکی استادت حساب کن چاره ای نداری.

چند ماه دیگه اگه موفق نشده بودی پذیرش بگیری باش صحبت کن شاید گذر زمان نظرشو عوض کرده باشه

آره خیلی کینه ایه. من این همه ازش عذرخواهی کردم. اگه سنگ هم بود تا الان نرم شده بود.

می ترسم به اون یکی استاده بگم و اونم که با استادم صمیمیه بهش بگه من چنین درخواستی ازش داشتم، اونوقت استادم بهش بگه ننویسه برام و پشت سرم بدگویی کنه و من رو جلوی اون استاده هم تخریب کنه. خدایا. تو سرم همش افکار منفی می چرخه. :302::316:

بدبختی من الان اینه که حتی دیگه از مقاله هم هیچ خبری نیست. تو این مدت طولانی بعد از دعوا هیچ صحبتی راجع به مقاله ام نکرده. یه بار که اون اوایل ازش پرسیدم که اصلاحاتی که انجام دادم رو نگاه کرده، گفت انداختمش کنار نگاهش هم نکردم.
دلم می خواست اگه بتونم راضی اش کنم که یه جلسه برام بگذاره هم راجع به توصیه نامه صحبت کنم و راجع به جاهایی که می خواهم اپلای کنم مشورت کنم و هم راجع به مقاله بپرسم. اما با این جوابی که امروز داد دیگه جایی برای جلسه نمی مونه.


دیروز هم تو این شرایط بد روحی من، پدرم هی راجع به اپلای کردن من می پرسید و چون از اتفاقی که بین من و استادم افتاده خبر نداره، هی می پرسید پس چرا استادت کاری نمی کنه. مگه بهت نگفته بود اونم سعی می کنه برات موقعیت جور کنه (قبلا یه مورد جور کرده بود برام که به دلایلی به هم خورد) بابام هی می گفت خب بهش بگو کمکت کنه دیگه. منم که نمی دونستم چی بگم از درون حرص می خوردم. بعد راجع به مقاله هام پرسید. گفتم دارم کار می کنم روشون دیگه. اما دیگه هم مامانم هم بابام می بینن که من رو مقاله ها کار نمی کنم. قبلا صبح تا شب پای مقاله ها بودم اما الان دیگه هیچی... حرفای دیروز بابام مثل نمک بود که تو این شرایط روی زخمم پاشیده می شد. تو دلم می گفتم بابا کجای کاری که من همه چی ام رو از دست دادم. نه مقاله ای نه توصیه نامه ای نه کار مشترکی. حتی قبلا استادم بهم وعده یه کار تحقیقاتی خوب تو ایران رو داده بود که اگه نمی خواستم از ایران برم روش کار می کردم. اما همش با یه اشتباه باد هوا شد.
:302:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

خدایاااااااااااااااااااا شکرت
استادم الان زنگ زد بهم
معلوم بود پشیمون شده از حرفی که به من زده. گفت چی می گفتی یک ساعت پیش.
اما قطع شد. گفت چند دقیقه دیگه زنگ بزنم

دعا کنید واسم
میام نتیجه صحبتمون رو می گم

به استادم زنگ زدم.
گفت بگو حرفت چیه.
منم که طبق معمول اشکام سرازیر شد و گفتم که من کار کردن با شما رو خیلی دوست داشتم و شما همیشه الگوی من بودید. همیشه دوست داشتم کاری کنم که شما از من رضایت داشته باشید. یه کم همین جوری ازش تعریف کردم.
بعد گفت خب الان چی می خوای از من؟
گفتم دلم می خواد شما از ته دل رفتار منو ببخشید. من فکر می کردم شما منو بخشیدید. ولی معلومه هنوز حرفم تو ذهنتون هست.

گفت چرا فکر کردی من باید تو رو بخشیده باشم. گفتم چون تمام سعیمو کردم که به شما نشون بدم رفتارم از ته دلم نبوده و تحت شرایط بد روحی بوده. دوست داشتم حرفمو باور کنید.
بعد گفت من که چند ماهه تو رو به امان خدا ول کردم. چرا نمی ری دنبال زندگیت. گفتم چون من کار کردن با شما رو دوست داشتم و از وضع الان زندگیم راضی نیستم. گفتم من دوست دارم حمایت شما رو احساس کنم (تو لحنش حس می کردم می خواد ببینه من حرفام واقعیه و واقعا دلم می خواد باهاش کار کنم یا این که فقط واسه این که ازش توصیه نامه بگیرم اینو می گم. هی لابلای حرفاش می پرسید خب حالا چی از من می خوای).

آخر سر گفت تو خیلی منو اذیت کردی. خیلی وقتمو تلف کردی. چه تضمینی هست بعد از این دوباره اشتباه نکنی؟ (دلم می خواست بگم خیلی بی انصافید :302:) گفت اگه بخوای دوباره با من کار کنی باید به من تضمین بدی که دیگه ازین اشتباها نمی کنی.
گفت شرایطتت هم خیلی سخت تر از قبل میشه. یعنی دیگه اصلا جای بهونه و توضیح نمی مونه. گفت بعد از این هر چی من بگم. می تونی این شرایطو تحمل کنی؟ (دلم لرزید. خدایا یعنی اگه بخوام کار کنم چه بلایی می خواد سرم بیاره. تا الانم که همیشه حرف حرف خودش بوده. اما با مهربونی و حمایت)
گفتم من اگه حس کنم شما از من حمایت می کنید و راضی هستید تلاشم صد چندان میشه اما اگه ببینم ازم رضایت ندارید روحیه مو ازدست می دم.
گفت من دیگه از این به بعد اصلا به این چیزاش کاری ندارم. اصلا خودمو قاطی این چیزا نمی کنم.

گفت فکراتو بکن. اگه مطمئنی می خوای ادامه بدی بیا جلو. اگه نه که برو دنبال زندگیت. گفت این دفعه دیگه نمی خوام ازین اشتباها کنی و وقت منو تلف کنی. چون خودت می دونی که اگه یه بار دیگه عصبانی ام کنی چی میشه. :302:

گفت خوب فکراتو بکن و خبرم کن

بچه ها چیکار کنم. خیلی زورگو اه. می ترسم. خیلی می ترسم. از طرفی برای تکمیل مقاله ام و چاپش واقعا نیاز دارم که باهاش کار کنم. کار کردن با اون رو هم در شرایطی که روابطمون شکر آب نشده بود خیلی خیلی دوست داشتم. اما از طرفی می ترسم با این تهدیدهایی که کرده، قبول کنم و پشیمون بشم. یعنی چند ماه دیگه وقت بگذارم اما باز بی نتیجه و این بار با یک دعوای شدیدتر منو رد کنه. دیگه از دعوا و عصبانیتش می ترسم. می ترسم ازم بیگاری بکشه بدون این که هیچ چیزی واسه خودم داشته باشه.
استادم این جوری نبود. چرا اینقدر سنگدل شده
خدایا واقعا موندم سر دو راهی.

(این توضیح رو هم بدم که از اول مکالمه اش معلوم بود دلش می خواست من باهاش کار کنم. خوب اینو تو جمله هایی که می گفت و لحنش حس کردم. اما نمی خواست نشون بده که من فکر کنم خبریه. اما من کاملا اینو حس کردم. از سر غرور یا چیز دیگه نمی گما. 100% مطمئنم. اما با وجود این دلش می خواست واسم شرایطو سخت کنه و راه توقع زیادی رو ببنده. حتی یه جا یه چیزی گفت که یعنی من دلم نمی خواد تو با من کار کنی. که من گفتم وقتی شما نمی خواهید با من کار کنید دیگه چیزی نمی تونم بگم. که سریع حرفشو عوض کرد و گفت نه منظورم اینه که اگه بخوای با من کار کنی باید مطمئن بشم که دیگه ازین خطاها نمی کنی. نمی دونم شاید اونم بدش نمیاد این مقاله های نصفه نیمه زودتر به سرانجام برسه و چاپ بشه قبل از این که یکی دیگه مشابهشونو چاپ کنه. چون خودش اینقدر مشغله داره که نرسه کاراشونو انجام بده.)

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

الان زنگ زدم دفتر یکی از مراجع تقلید استخاره کردم که قبول کنم یا نه، خوب اومد. مامانم همیشه میگه یا استخاره نکن یا وقتی استخاره کن که مطمئنی به چیزی که میاد عمل کنی. وقتی از خدا می پرسی دیگه نباید رو حرفش حرف بیاری

عزیزم اخه دیگه مگه چاره ای به غیر از کار کردن با استادت داری؟

بالاخره باش کار کن که مقاله هات چاپ شه و بتونی خودت را بیمه کنی که اپلای کنی...ممکنه ازت بیگاری بکشه ولی اگه بت توصیه نامه بده ارزشش را داره...همه ما از این باج ها زیاد دادیم!!

با استادت خیلی شفاف باش و از همین الان هم بش بگو که اپلای میکنی و میری که بعدا نگه تو که میخواستی پیش خودم واسه دکتری بمونی و الان داری دبه در میاری!!

به نظرم بش ایمیل بزن و بگو شرایطش را قبول میکنی و بگو توصیه نامه الان احتیاج داری که واسه سال دیگه پذیرش بگیری!!:72::72::72:

ممنون لبخند جان.
آره خودمم تصمیم گرفتم قبول کنم. مخصوصا که استخاره هم خوب اومد.
اما الان فکری که تو سرم می گذره اینه که به نظر شما بهتر نیست یه جلسه باهاش بگذارم و بگم قبول می کنم اما شرایط کار رو می خوام دقیق از اولش بدونم تا دوباره چند وقت دیگه مشکلی پیش نیاد. (یعنی منظورم اینه که بدونم دقیق چه سهمی تو هر مقاله دارم. اینجور نباشه که چند ماه کار کنم و بعد آخرش بگه من اصلا از اولش نمی خواستم اسم تو رو تو مقاله ها بیارم. منظورم اون 3 تا مقاله غیر از کار اصلی خودمه)
اما از طرفی می ترسم تو این شرایط که الان هستیم و دید استادم نسبت به من منفی شده، گفتن این حرف دوباره خونش رو به جوش بیاره و فکر کنه من با حالت طلبکارانه و متوقعانه اومدم جلو. نظر شما چیه؟

عزیزم من و شما دانشجو هستیم و دستمون به جایی بند نیست که بخواهیم شاخ و شونه هم بکشیم!!! این بستگی به مرام استادت داره و باید امیدوار باشی که نامردی نکنه!!

کار خوبی میکنی که داری میای خارج واسه دکتری...این جا این مسائل خیلی خیلی کم پیش میاد و محیط کار و همکاری تعریف شده است و استادها هم خیلی ادم های با انصاف و با شعوری هستند...

فعلا هر چی استادت میگه فقط بگو چشم!!! ولی راجع به توصیه نامه باش حرف بزن و بگو که الان احتیاج داری!!:72::72::72::72::72:

ممنون از راهنمایی هات لبخند عزیز.:72:

استاد من قبلا خیلی از وضعیت دانشگاهای ایران شاکی بود و حتی اساتید ایرانی. اون قدر موقع صحبت کردن منطقی با مسائل برخورد می کرد که من هیچ وقت فکر نمی کردم یه روز با استادم به چنین مشکلاتی بر بخورم. همه این دردسرها از روزی شروع شد که سر و کله اون استاد خارجیه پیدا شد و بهم پیشنهاد ادامه تحصیل اونم تو زمینه کاری مشابه با استادمو داد و استادم که دید منافعش در خطره یهو از این رو به اون رو شد. (این هفته دوباره استاده بهم ایمیل زد و پرسید نظرم راجع به تحصیل دکتری زیر نظر اون تغییر نکرده. این دفعه یعنی اگه بمیرم هم به استادم نمی گم! حالا فعلا دست این استاده رو گذاشتم تو حنا تا ببینم چی میشه. آخه خود استاده هم داره جابجا میشه و گفت 6 ماه دیگه می خواد دانشجو بگیره. یعنی تا اون موقع فرصت دارم تصمیممو بگیرم)

خلاصه این که ما آدمها همیشه خوب حرف می زنیم ولی نوبت به عمل که می رسه معلوم میشه خودمون هم به حرفای خودمون اعتقاد نداشتیم یا اراده و جرئت کافی برای عمل کردن بهشون رو نداشتیم.
شایدم واقعا ما دانشجوهای ایرانی هم بی تقصیر نباشیم و هم دانشجو و هم استاد در تیره و تار شدن روابط استاد و دانشجو نقش دارن. همون طور که همیشه استادم می گفت دانشجوهای ایرانی خیلی پرتوقعن. شاید وقتی از دید استادا نگاه کنیم، مشکل از ما هم باشه.

بچه ها برام دعا کنید که شرایطم خیلی سخت نشه و استادم بی انصافی نکنه. منم تمام تلاشمو می کنم با رفتار بعد از اینم بهش نشون بدم که اشتباه نکرده که به من اعتماد کرده
ممنون از همه دوستای گلی که وقت گذاشتید و راهنمایی کردید:72:

دل سوخته من مرتب به اینجا سر میزنم و منتظرم که یه گشایشی تو کارت ایجاد بشه چون برام کاملا قابله درک هست که چقدر سخته اگه کارت بینتیجه و مزد بمونه

اگه اشکال نداره رشته ات را بهم بگو خیلی کنجکاو شدم که بدونم چی میخونی که برا ادامه میخوای از اینجا بری و اینقدر هم برا رفتن اصرار داری

نازنین جان ممنون که تاپیکمو دنبال می کنی.:72:
آره خیلی سخته. مخصوصا وقتی 2 سال و نیم همه چی خوب بوده باشه و تو به شرایط عالی عادت کرده باشی و یهو تو چند ماه همه چی به هم بریزه.
رشته ام رو نمی تونم بگم چون می ترسم یه وقت دوستی آشنایی از این جا رد شه و من رو شناسایی کنه. چون رشته ام رو دانشگاهای خیلی کمی تو ایران دارن و احتمال شناسایی زیاده! اما برای این که تو رو هم بی جواب نگذارم از رشته های مهندسیه و موضوعی که من برای ارشد روش کار کردم متاسفانه تو ایران زیاد جا برای پیشرفت نداره و فقط در حد تحقیقاته.

دیروز با استادم تماس گرفتم که بگم تصمیمم اینه که باهاش دوباره کار کنم. ولی باز منو ترسوند و گفت خوب فکراتو کردی؟ چون نمی خوام چند ماه دیگه دوباره برگردیم به جایی که الان هستیم. گفت برو دوباره فکراتو بکن. منو می ترسونه. گفت 2-3 روز دیگه فکر کن و همه جوانب رو در نظر بگیر و دوباره خبرم کن.
می ترسم الان که بهم گفته فقط حرف حرف من و هیچ بهونه ای نباید بیاری و من اصلا به توجیه و بهونه هات توجهی نمی کنم، حتی زمانی برام باقی نذاره که بتونم خودمو برای آزمون زبان آماده کنم.
خدایا کمکم کن.:316:

وای بچه ها
امروز یک اتفاقی افتاد. استاد خارجیه بهم ایمیل زد و راجع به جابجایی اش و کشوری که می خواد بره یه کم توضیح داد و خواست بدونه من علاقه مند هستم یا نه. البته زیاد توضیح نداد و فقط خواست بدونه من اطلاعاتم در اون زمینه چقدره؟

من هنوز جوابشو ندادم اما فکر می کنم قراره بره تو یه شرکت خیلی سرشناس تو دنیا که یکی از معدود و مهمترین شرکت هاییه که در زمینه تحقیقاتی من فعالیت می کنه. یعنی همون شرکتی که استاد خودم هم باهاش در ارتباطه و همیشه این مسئله رو به صورت سکرت نگه داشته ولی هر چند وقتی ماموریت کاری می ره اونجا.
اگه استادم بفهمه چنین موقعیتی برای من داره به وجود میاد فکر نمی کنم اصلا استقبال کنه. چون وقتی بهش گفتم استادی که داره رو این موضوع کار می کنه بهم پیشنهاد همکاری داده، اینقدر از این رو به اون رو شد و همه چیز رو به هم ریخت، اگه بفهمه من می خوام برم پروژه دکتری ام رو تو اون شرکت انجام بدم حتما دیگه خون جلوی چشمشو می گیره!!!

از طرفی خوشحالم. از طرفی ناراحت.
دلم نمی خواد استادم فکر کنه من از اعتمادش سو استفاده کردم. گرچه واقعا هم دلم نمی خواد سواستفاده ای بکنم. فقط دلم می خواد پیشرفت کنم. اگر هم برم قصد برگشت به ایران رو ندارم که حالا مثلا بگم میشم رقیب استادم. اینو استادم هم میدونه که من قصد برگشت ندارم. ولی نمی دونم چرا این جوری فکر می کنه و آثار حسادت تو رفتارش دیده میشه.
من واقعا استادمو دوست دارم و به خاطر این که این قدر به من علم یاد داده و راه پیشرفت رو واسم باز کرده واسه همیشه مدیونشم. اصلا دلم نمی خواد برنجونمش. چیکار کنم. الان که نمی تونم بهش بگم چنین چیزی پیش اومده. چون قطعا اتفاقی صد درجه بدتر از سری های قبل میفته و دیگه مقاله بی مقاله
اما مخفی کردن از استادم هم یه نوع بی اخلاقیه. این طور نیست؟ مثلا 6 ماه دیگه من بخوام برم و اون بفهمه، میدونید چه فکرایی به سرش میزنه؟ این که من تمام مدت قصدم فقط سواستفاده از استادم بوده. من دلم نمی خواد این جوری بشه
آخه من چیکار کنم.

سلام:72::72::72::72::72:

خیلی خوشحالم خبر موفقیت هات را میشنوم:72:

من میخوام یه چیزی را جدی بگم (خواهرانه)

جایی که میخوای بری اگه ایرانی زیاد باشه خیلی بهتره!!

بین الان یک تاپیک باز شده راجع به ازدواج در خارج برای یک دختر ....من تجربه خودم اینه که اگه جایی که میری ایرانی زیاد باشه حداقل خواستگار زیاد پیدا میکنی و کیس هایی هستند که بشون فکر کنی (چون دختر هم خیلی کمه و البته این بستگی به قیافه تو هم داره و اگه قیافت خوب باشه همه پسرهای اونجا به ترتیب میان بت پیشنهاد میدن!!!)

و بعضی دخترها هم وقتی میان اینجا این قدر توقعشان برای ازدواج میره بالا که فکر کن دختری را میشناسم که 15 نفر از بچه های دکتری هم دانشگاهش بش پیشنهاد دادن در حالیکه خودش قیافش زیر متوسطه اما جواب رد میده...معلوم نیست تو چه عالمی سیر میکنه!!

سنت هم کم نیست که بخوای بیخیاله این موضوع باشی!! من خودم خیلی کم سن تر از تو بودم که دکتری در غربت و تنهایی را شروع کردم...این مسئله سن مربوط میشه به فرهنگ ما و راه در رو هم براحتی نداره!!! باید حواست به فرهنگ خودمون و تاثیرش برای ازدواج یک دختر باشه!!

البته من به جرات میگم حدود 60 درصد دخترهای مجرد دوست دارن که با خارجی ازدواج کنن!! اونم بیشتر به خاطر این هست که از قیافه مردهای اروپایی یا به اصطلاح white بیشتر خوششون میاد...

اگه میخوای جایی بری که ایرانی کم باشه باید گزینه ازدواج با یک غیر هم زبان و غیر هم فرهنگ و غیر هم دین را در نظر بگیری...از الان فکر کن ببین امکانش واست هست؟؟

اگه جایی بری که ایرانی توش زیاد باشه ..کلا نگرانی نداشته باش ...به نظر میاد تو هم مثل من تو ایران اهل ازدواج و پسر و اینها نبودی...خارج که میری به کیس های احتمالی ازدواج بشدت فکر کن و سعی کن تو همین دوره دکتری ازدواج کنی!!!:72::72::72::72:

در مورد استادت....تو خودت استادت را بهتر میشناسی...اگه ممکنه سنگ بندازه جلو پات الان نگو!! هر وقت رفتنت قطعی شد بگو...

پستت جالب بود لبخند جان. لبخند به لبم آورد. مخصوصا اونجا که پسرها به ترتیب میان و پیشنهاد میدن :311:
راستش من تا حالا به این کشور فکر نکرده بودم و اصلا جز مورد هایی که در نظر داشتم نبود. ولی فکر نمی کنم ایرانی کم داشته باشه. چون روابطش هم با ایران خوبه و احتمالا ایرانی پر باشه اونجا. حالا ببینیم چی میشه. هنوز که مطمئن نیستم استاده داره میره اون شرکت. فعلا حدسه که نوع سوال کردن استاده باعث شد این حدسو بزنم. احساس کردم می خواد بدونه آشنایی دارم با اون شرکت یا نه. (خبر نداره که حتی یکی از نمونه هایی که من روش کار می کردم رو استادم از اون شرکت برام آورده بود و من خیلی راجع بهش شناخت دارم.)
آره قطعا الان به استادم بگم شرایط وحشتناک میشه. اول مقاله ام. وقتی مقاله به سرانجام رسید بهش می گم. البته اگه قطعا بخوام همونجا برم

اون استاد خارجیه استاد شما رو نمیشناسه؟

من جای تو بودم فعلا ً به استادم چیزی نمی گفتم... به اون استاد خارجی هم جواب قطعی نمی دادم و می گفتم باید شرایطمو بسنجم... هر وقت خواستید دانشجو بگیرین بهتون خبر میدم... یه چیزی تو این مایه ها که تا موقع توصیه نامه گرفتن وقت داشته باشم

نه آنیتا جان استاده منو نمی شناسه. اما روزمه ام رو تو یکی از سایت های علمی دیده و اولین بار چند ماه پیش ازم خواست که برای دکتری برم پیشش
آره فعلا بهش جواب قطعی ندادم و گفتم هروقت برنامه تون قطعی شد باید بررسی کنم و تصمیم بگیرم. ولی اون خودش هی ایمیل می زنه و سوال می کنه که مثلا فلان کشور می تونی بیایی و اشنایی داری و ...؟

عزیزم به نظرم به استاد خودت فعلا چیزی نگو تا موردت قطعی بشه...
به استاد خارجی هم حتما نشون بده که علاقمندی تا بعدا بسنج بین چی میشه!!
راجع به کشوری هم میخوای بری در موردی که بات حرف زدم فکر کن.:72::72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط anita1

اون استاد خارجیه استاد شما رو نمیشناسه؟

من جای تو بودم فعلا ً به استادم چیزی نمی گفتم... به اون استاد خارجی هم جواب قطعی نمی دادم و می گفتم باید شرایطمو بسنجم... هر وقت خواستید دانشجو بگیرین بهتون خبر میدم... یه چیزی تو این مایه ها که تا موقع توصیه نامه گرفتن وقت داشته باشم

---

آنیتا جان من سوال شما رو صبح اشتباه متوجه شدم. راستش نمی دونم همدیگه رو می شناسن یا نه. ولی بعید می دونم. چون این استاد خارجیه تازه می خواد بره به این کشوری که گفتم. در حالی که استاد من چند سالی هست با اون شرکته در ارتباطه

ممنون لبخند جان.باشه عزیزم حتما به مواردی که گفتی فکر می کنم.:72:

پس فعلا ً مشکلی نیست و واسه تصمیم گرفتن وقت داری... فعلا ً که با استاد خودت داری کار میکنی تا توصیه نامه و تا اون موقع اون یکی رو هم یه جور بپیچونش و هم نگهش دار تا تصمیم بگیری...

ممنون آنیتا جان. آره دقیقا الان دارم همین کار رو می کنم. به استاده جواب قطعی ندادم ولی گفتم خیلی خوشحال می شم وقتی تصمیم گرفتید منو در جریان بگذارید تا بتونم شرایط کاری رو بسنجم و تصمیممو بگیرم. استاده هم گفت حتما شرایطم که تثبیت شد بهت اطلاع می دم.

از اون طرف هم استادم 1 ماه رو در نظر گرفت که دوباره کارای مقاله ها که نصفه رها شده بود رو انجام بدیم. البته کلی تهدیدم کرده و گفته کوچکترین اشتباه و بی دقتی رو تحمل نمی کنم و باید تو این یک ماه همه انرژیتو بگذاری و کار بی نقص بهم بدی. وگرنه کات می کنم و دیگه به هیچ وجه فرصت دیگه ای بهت نمی دم.:81:
حالا این هفته 2-3 بار باهاش جلسه دارم. واقعا باید روی کارم تمرکز کنم. چون کلا یه خورده بی دقت هستم و اگر سوتی بدم کارم تمومه :223:

وای خدای من
از یه طرف استادم فقط بهم یه ماه مهلت داده که کار مقاله ها رو تموم کنم، از طرف دیگه خانواده دارن بهم فشار میارن که زودتر برای آزمون آیتلس ثبت نام کنن. چون شایعه شده که موسسه های برگزار کننده دارن یکی یکی آزمون هاشونو کنسل میکنن و این خطر وجود داره که با شرایط کشور، به زودی دیگه امتحانی برگزار نشه. :316: مخصوصا عروسمون و داداشم هر دفعه که میان خونمون هول میندازن به جون من و بابا اینامو تحریک می کنن که دل سوخته داره اشتباه میکنه و ممکنه آیلتس کنسل شه و از این حرفها.
استرس همه وجودمو گرفته.
آخه من هنوز آماده آزمون زبان نیستم. می خواستم 2 ماه فشرده بخونم و آمادگی امتحانو پیدا کنم تا اوایل آبان امتحان بدم. اما حالا که استادم 1 ماه از وقتمو خواسته و قاعدتا تو این یک ماه فرصت سر خاروندن هم پیدا نخواهم کرد چه برسه به این که برسم زبان بخونم.
چه خاکی به سرم بریزم.

خوب آیلتس نشد، تافل میدی!

آزمون زبان رو باید کامل آمادگی داشته باشی. چون هزینش زیاده و وقت زیادی هم میگیره.
کارهات رو تو هم ننداز. بچسب به کار مقاله که برا رزومت هم خوبه.

امروز دوباره با استادم جلسه داشتم. جلسه امروز خوب بود. کم کم داره یخ استادم باز میشه و برخوردش با من مثل قبل میشه. اولش یه کم خشن بود و طوری برخورد کرد که من بغض کرده بودم. خودشم متوجه شد که چقدر رنجوندم. ولی بعدش باهام خوب برخورد کرد و دوباره در مورد بعضی مسائل کاریش که خیلی سرّی اه و به هیچ کس نمیگه با من صحبت کرد که نشون میده اعتمادش بهم برگشته.
بعد در مورد رفتنم ازم سوال کرد و پرسید که نمره زبانمو گرفتم یا نه. منم از فرصت استفاده کردم و براش شرایط آیلتس و وضعیت کنسل شدن آزمون ها و این که باید به سرعت خودمو آماده کنم رو گفتم. اونم گفت خب تو که زبانت خوبه برو امتحان بده، کفتم می خواستم تا آخر مهر بخونم و امتحان بدم که حالا باید یه ذره عقب بیندازم. الان خوبیش اینه که ذهنش آمادگی داره که من امتحان زبانم هم تو اولویته. چون تو جلسه صحبت از چند تا کار جدید می کرد که بعد از تموم شدن مقاله ها می خواد بهم بده. شاید این جوری شرایط منو هم در نظر بگیره و بعد از مقاله های خودم برای زبان خوندنم هم وقت در نظر بگیره. الان با وضعیتی که دارم فکر می کنم بتونم سریع کار مقاله ها رو جمع کنم و بعدش زبان هم بخونم.
خداروشکر ماجرای من و استادم هم عاقبت به خیر شد

سلام. اومدم خبرای خوب بدم. این هفته 4 روز با استادم جلسه داشتم. انقدر با من مهربون شده که نگو. شده عین گذشته ها. قبل از دعوای اول و دوم. 4 تا مقاله ام رو که دوباره به خودم سپرد. تازه می خواد بعد از این که این ها تموم شد روی سه تا مقاله دیگه هم مشترک با کس دیگه ای کار کنم. بهم گفته که اسم تو هم حتما توی مقاله ها میاد.
واسه زبانم هم برنامه ریخته که از یه ماه دیگه دوباره بخونم و بتونم ماه بعدش امتحان بدم. گفت این ماه رو فقط رو مقاله هات کار کن که بتونیم سابمیتشون کنیم. چون بدون اونا رزومه ات خوب نیست و نمی تونی پذیرش بگیری.
باورم نمی شه چطوری یهو از این رو به اون رو شد. انقدر الان هوامو داره. تو این دانشگاهی که الان هست یه اتاق بهم داده که برم بشینم و کار کنم (دانشگاه خودم اینجا نیست). کامپیوترش و خط اینترنتشو هم در اختیارم گذاشته. همش هم حواسش هست به سختی نیفتم. کلا لحنش و نوع برخوردش با من شده عین همون قدیما که همه به رابطه من و استادم و این که چقدر هوای منو داره غبطه می خوردن .:310:
نمی دونم واقعا چی شد که یهو انقدر خوب شد با من. یعنی تاثیر نامه ای که اوایل دعوا واسش نوشتمه یا این که وقتی دید هر چی شرایطو سخت کرد من بازم گفتم دوست دارم با شما کار کنم که بهش فهموند من واقعا کار کردن باهاشو دوست دارم و الکی نمی گم. البته علاوه بر کارای مقاله ام چند تا کار جانبی مربوط به خودشو هم الان بهم داده ولی ارزششو داره اون کارارو انجام بدم، در عوض استادم هم هوای منو داشته باشه و تو زمینه مقاله و توصیه نامه کمکم کنه.
خلاصه این که الان " همه چی آرومه، من چقد خوشحالم"
جز این که سرم به شدت شلوغه