نمایش نسخه قابل چاپ
با سلام به دوستای عزیزم
"در یک از تاپیکها خوندم که یکی از دوستان اعتقاد داشت با ازدواج عشق کم کم از بین میره"
میخوام دوستانی که تجربه کافی دارن با نظرات و دلایل قشنگشون به این دوستانمون بگن که دارن اشتباه میکنن چون راهی را که در فهم عشق انتخاب کردن غلط بوده.
من ازدواج بدون عشق اصلا قبول ندارم ولی عقل و منطقهم در کنار عشق باید باشه منتها در طول زندگی باید نهال عشق آبیاری بشه در غیر این صورت خشک خواهد شد.
نظرات شما دوستان چیه؟
کسی تجربه ای داره در اختیارمون بزاره تا بقیه هم استفاده کنن
احتمالا كسي كه اين اعتقاد رو داره در واقع داره دوران زندگي مشترك رو با نامزدي و دوستي مقايسه ميكنه ....
به نظر من فرق دوران نامزدي با ازدواج در از بين رفتن عشق و علاقه نيست بلكه رمانتيك بازي هاي طرفين كمتر ميشه و ابراز علاقه هاشون به هم رنگ و بوي منطق ميگيره....شايد به همين دليل باشه كه بعضي ها فكر ميكنن با ازدواج عشقشون كمتر شده يا از بين رفته...
مثلا در دوران دوستي يا نامزدي هديه هاي بي مناسبت هر چند كوچك و ارزان فرد رو خيلي خوشحال ميكنه اما بعد از ازدواج اين هداياي مختص مناسبتهاي خاصي ميشه و البته از نظر قيمت هم بالاتر ميره...
به زبون خودموني اگه بخوام بگم اين ميشه كه توي دوران دوستي و نامزدي جفنگ بازي ها و بچه بازي ها بدور از هر مسئوليت و استرسي خيلي زيبا خودشو نشون ميده اما وقتي رفتيم زير يه سقف استرس هاي يه زندگي مستقل و به اصطلاح عاقل تر شدن باعث ميشه با حسرت به دوران گذشته نگاه كنيم...
نميدونم تونستم منظورم رو درست منتقل كنم يا نه!!
ريزه کاري هاي نخستين روزهاي زندگي مشترک >>>>
http://www.hamdardi.net/thread-10965.html
فضای رومانتیک بعد از ازدواج را همچنان حفظ کنیم>>>>
http://www.hamdardi.net/thread-10329.html
تفاوت زندگی مشترک با دوستی های عاشقانه!>>>
http://www.hamdardi.net/thread-11228.html
چطور عشق خود را هدایت کنید که در طول زندگی فراموش نشود>>>>
http://www.hamdardi.net/thread-8954.html
gh.sana عزیز
ممنونم از پاسخت
ولی به نظر تو زوجهای جوان چرا نمی تونن همون جفنگ بازیها و بچه بازیها رو پس از ازدواج هم داشته باشن؟چرا استرس؟
آیا به نظر تو لازم نیست بعد از ازدواج چون استرس بالاتر میره بچه بازیها و ابراز علاقه ها بیشتر بشه؟من کاملا با اون چیزی که گفتی موافق نیستم چون خودم اعتقاد دارم بعد از ازدواج هدایا،علاقه ها و شیطنتها و .... باید بیشتر بشه.نه اینکه فقط رو مسائل مادی و قسط و ... تمرکز کنیم اینجوری تا چشم باز می کنیم می بینیم فرسنگها با همسرمون فاصله داریم.آبیاری کردن نهال عشق یعنی چی واقعا؟اصلا چطوری باید آبیاری بشه؟
دوستان نظری ندارن؟خودتون توی بحثمون شرکت بدین دیگه !! تنبلی نکنید
نه عزيزم ابدا من موافق اين نظريه نبودم و نيستم فقط به عنوان يه واقعيت كه معمولا در زندگي هاي مشترك اتفاق ميفته مطرحش كردم....
بعله حق با شماس بعد از زندگي مشترك بايد جفنگ بازي ها ادامه پيدا كنه...اما نميدونم جشن ازدواج چه جادويي داره كه به محض تموم شدنش دختر و پسر مجنون رنگ و بوي يه خانم و اقاي سنگين و (گاهي جدي و عبوس) به خودشون ميگيرن...
شايد توقعات اطرافيان باعث ميشه كه مثلا ميگن دخترم شما ديگه خانم خونه اي اين اداها چيه در مياري؟:311:
من جز اون دسته هستم كه در حد توانم در مقابل اين اتفاق مقاومت ميكنم ...دوست دارم در اين مورد هميشه بچه بمونم حتي اگه اطرافيان هم رفتارم رو زشت بدونن چون ديدم و ميبينم كه بزرگ بودن زياد هم خوب نيست:227:
مقالاتي رو كه لينك كردم براي همين بود كه اگه كسي ميخواد به اين روز دچار نشه بدونه بايد چي كار كنه...
ببين يه مثال در مورد خودم ميزنم از مواردي كه ناخواسته نتونستم مقابلش واستم ....
من و همسرم در دوران دوستي با هر زحمتي بود هفته اي يكبار همديگرو ميديديم(در يك شهر نبوديم)
من صبح ها به جاي دانشگاه((:163:)) با قطار ميرفتم تهران از حدود ساعت 11 با هم بوديم تا مثلا 4 بعد از ظهر بعدش دوباره با قطار برميگشتم و ميومدم خونه....(مثلا سر كلاس بودم:311:)
اما الان نميدونم چرا ديگه چرا به نظرم نمي ارزه براي 5 ساعت اين همه راه بكوبم برم ببينمش....:303:
حالا طوري شده كه به خاطر كلاس ها و مشغله هردومون گاهي چند هفته همديگرو نميبينيم...
متاسفانه من نتونستم اين مورد رو حل كنم و شكست خوردم:302:
خوب کسل کنندست دیگه.
من ازدواج نکردم، اما وقتی فکرش رو می کنم که هر روووووززززززز خدا باید قیافه یک آدم رو ببینم، اونم برای 40 ساااااااال. بابا وحشتناکه دیگه.
خسته کنندست. تکراریه.
البته می دونم الان همتون بهم می گید بی احساس :311:
و البته من همیشه یک سوال تو ذهنم بوده، اونم اینکه: "چه دلیلی داره یک آدم بتونه تمام نیازهای آدم رو به صورت کامل، ارضا کنه؟"
به نظر من واقعیت اینه که این انتظار بی جاست.
و دلیل دیگه هم (البته از دید من) اینه که ماها، نیازهای اساسی خودمون رو درست نمی شناسیم و حد و مرز اختیارات شخصی رو، برای بعد از ازدواج، قبل از ازدواج تعیین نمی کنیم.
مثلا من، نیاز دارم روزی 3 ساعت، تنهای تنها باشم تا با خودم خلوت کنم و کمی به اتفاقات روز و عکس العمل هام فکر کنم و در سکوت تنهایی، ذهنم رو آروم و مرتب و آماده کنم. این واقعا نیاز منه و اگر برآورده نشه، به شدت عصبی می شم و اخلاقم بد می شه.
پس این نیاز رو باید قبل از ازدواج بگم و حوزه اختیارات شخصیم رو ، و نیازهای شخصیم رو مشخص کنم.
سلام
شادزی عزیز سوال خوبی کردید .
با ازدواج عشق از بین میره ؟ نه البته که نه
اون عشق و علاقه ای که مد نظر اکثریت هست یعنی ابراز عواطف ، خریدن هدیه ، کلمه ها و جمله هایی سرشار از عشق و ... که بیشتر در دوران نامزدی دیده میشه . ممکنه بعد از ازدواج کمرنگ تر بشه .
اما چرا؟؟؟
این امر کاملا طبیعیه چرا که در دوران نامزدی (اول رابطه) دو طرف محدودیت های خاصی دارند و لحظات کمتری رو درکنار هم هستند بنابراین بی قراری های خاص این دوران سبب میشه که ابراز علاقه ها شدید تر و بیشتر به صورت کلامی و یا گرفتن هدایا و .... باشه . که اگر در همین امر هم تعادل حفظ بشه این باور که طرف مقابل عشقش بعد از ازدواج کمتر شده پیش نمیاد .
در ضمن وقتی دو طرف به شدت ابراز علاقه هایی که مد نظر هست رو داشته باشند ، مدتی که بگذرد ، کمی احساس تهی بودن خواهند کرد ، چرا که احساس می کنند چیز جدیدی ندارند که علاقه شان را نشان دهد . مثلا وقتی دوران نامزدی 2 سال طول بکشد ، قطعا شدت عواطف ابتدای نامزدی با اواخر آن متفاوت خواهد بود . بنابراین تعادل سبب شادابی بیشتر یک رابطه خواهد شد .
اما بعد از ازدواج چه اتفاقی خواهد افتاد ؟
مسلما بعد از ازدواج عشق از بین نمی رود ، اما باید قبول کرد که دیگر از آن بی قراری های دوران نامزدی خبری نیست و دو نفر در کنار هم هستند بنابراین از شدت ابراز زبانی عواطف کاسته می شود . اما عشق ؟ عشق پابرجاست اگر شما درست و عاقلانه انتخاب کرده باشید و از آن رضایت داشته باشید .
عشق بعد از ازدواج از بین نمیرود بلکه تغییر حالت میدهد چرا که دامنه آن گسترده تر می شود . و دو نفر شیوهای دیگری برای ابراز عشق در پیش می گیرند .
مثال: زنی که خانه را تمیز می کند تا وقتی همسرش بازگشت خوشحال شود و بتواند فارغ از کار لحظاتی با او باشد . مردی که به سر کار میرود اما بی تاب است که به خانه بازگردد و سعی می کند دست پر به خانه بیاید که نشان دهنده توجه او به زندگیش باشد . مردی که سعی می کند در کارهای منزل کمک کند و همچنین کارهای فنی خانه را در دست می گیرد . زنی که غذای مورد طبع همسرش را آماده می کند و پذیرش مسئولیت های دیگر و.........
تمام اینها خود نشان دهنده عشق و علاقه طرفین به یکدیگر است که زمینه بروز آن در دوران نامزدی نبوده ، بنابراین محدود شده به کلام و هدیه و گل و....
اما اینکه رفتارهای دوران نامزدی را در زندگی حفظ کرد ( به قدر تعادل ) یک مهارت است و امکان پذیر .
که در این راستا در همین تالار مقالات زیادی وجود دارد.
موفق باشید . :72:
خانم همسایه ما، در سن 45 سالگی همسرشون فوت کردند. یکسال بعد سبک زندگی ایشون کاملا تغییر کرد. تمام خانم های محل نظرشون این بود: "زندگیش تو دستش اومد از وقتی همسرش فوت کرد و الان داره همون طوری زندگی می کنه که لذتش رو می بره"
لطفا نگاه مقدس رو از ازدواج بردارید. چیزی که من می بینم اینه که یعد از 20 سال زندگی مشترک ، زن و مرد با هم اصطکاک پیدا می کنند.
من این اتفاق رو توی عاشقانه ترین زندگی ها هم دیدم.
دقیقا بعد از مدتی، رابطه زن و مرد با هم ،بیشتر از طریق بچه هاشونه. منظورم اینه که رابطه مستقیم "زن و مرد" در اوایل ازدواج، تبدیل می شه به رابطه غیرمستقیم "زن-فرزند-مرد".
یا اصلا تا حالا فکر کردید چرا بعد از چند سال زندگی مشترک، زن و مرد ایرانی خواهان "بچه" (نفر سوم در رابطه) می شوند و در زندگی های سبک اروپایی خواهان "دوست مشترک"
فکر کردید اگر از زنی که ازدواج کرده و بیش از 3 سال از زندگی مشترکش میگذره، ازش بپرسن که" آیا حاضری اگر قرار باشه دوباره ازدواج کنی، با همین همسرت ازدواج کنی؟" چه جوابی می ده؟
آمارها نشون دهنده حرف هایی تکان دهندست و همه ی ابنها نشون می ده ازدواج اونی نیست که تو فکر می پرورونیم.
من یک دخترم، و می دونید که یک دختر از کودکی در مجلس های زنانه چه چیزهایی می شنوه. به عنوان یک دختر می گم:
یک دختر قبل از ازدواج می گه : کاش زودتر یه پسر خوب بیاد خواستگاریم.
وقتی ازدواج کرد، تا دو سال تو آسمونا سیر می کنه و می گه : وااااای، ازدواج فوق العاده عالیه
بعد از 2 سال می گه : همسر من این عیب ها رو داره. از شوما ها هم همین طوره؟
چند سال بعد: به خدا دیگه اعصابم نمی کشه. از دستش خسته شدم. دیگه تحملش رو ندارم.
دیگه پای درد و دل پیر زن ها هم که حتما نشستید. (البته اونایی که همسرشون زندن. چون می دونید که، اصولا مرده ها عزیز می شن)
من سوالم اینه از شماها. چرا چشمتون رو به روی این اتفاقات بستید؟ این اتفاقات تا جایی که من دیدم توی همه ی خونه ها هست.
چرا منکر این واقعیات می شید؟
ریحانه عزیز
مثالی که شما زدید ، من کاملا عکسش رو هم دیدم زنی در همسایگی ما هست که همسرش 2 سال پیش فوت کرد . با اینکه تمام بچه هاش سعی می کنند تنهاش نگذارند و هر کاری لازمه انجام میدن تا روحیه خوبی داشته باشه اما این زن روز به روز شکسته تر شده و برای خود من خیلی جالبه که بعد از گذشت 2 سال هنوز هم یک هفته در میان 5شنبه ها غذا درست می کنه و برای همسرش خیرات میده .
ببینید من زن و شوهر هایی رو دیدم که با هم مشکل دارند اما تحمل دوری همدیگر رو هم ندارند .
ببینید اینکه در بسیاری از زندگی ها مشکل به وجود میاد (یا به قول شما یک زن زندگیش تو دستش نیست) دلیل اون این نیست که ازدواج کرده بلکه بی مهارتی هایی هست که دو طرف دارند و باعث میشه که تحمل زندگی که خودشون ساختن رو نداشته باشن .
چند درصد دخترهای جامعه ما از روحیات جنس مخالفشون شناخت کامل دارند ؟ و دست به انتخاب ازدواج میزنند ؟
و همینطور پسرهای جامعه ما ؟
به طور کل چند درصد جونهای جامعه ما که ازدواج می کنند آمادگی کامل برای ورود به زندگی مشترک رو دارند ؟؟
حالا بعد از انتخاب و ازدواج هم چند درصد دنبال بالا بردن کیفیت زندگی و کسب آگاهی ها و مهارت های لازم هستند ؟ و چند درصد با وجود اطلاعات کافی اونها رو به کار می گیرند ؟
آیا این آمارها رو هم دارید ؟
بنابراین مشکل از ازدواج نیست . مشکل عدم اطلاعات و شناخت کافی و همینطور عدم مهارت های لازم است .
اگه محبت رو با عشق جایگزین کنیم ، من معتقدم نه تنها محبت از بین نمی ره که بطور نسبی افزایش هم پیدا می کنه. من تجربه خودم رو میگم ،
اما هستند خانواده هائی که اوائل زندگیشون خیلی عاشقانه بوده اما با گذشت زمان شدت علاقه شون بهم کم شده. بهرحال فقط می خوام بگم که این یه اصل کلی نیست ،(حداقل یه مثال نقض داره)
زندگی مثل یه نهال کوچیک می مونه ، با مراقبت های پیوسته و صحیح به یه درخت تنومند تبدیل میشه ، طبیعیه که سالهای اول زندگی به مراقبت بیشتر نیاز داشته باشه.:72:
از همه دوستان عزیزم ممنونم
نظرات سازنده ای دارید ولی ای کاش جوانهای ما قبل از اینکه زندگیشون رو شروع کنن به جای توجه بیش از حد به نوع مجلس عروسی و ،جهاز و مسائل فرعی دیگه بیشتر مطالعه و هزینه می کردن تا مهارتها و اطلاعاتشون بالا بره.
ما زنان ایرانی عادت داریم اینقدری که تو فکر این هستیم که از لحاظ دکوراسیون و جواهرات از بقیه عقب نیوفتیم اصلا به فکر یک برنامه جالب غافلگیرانه مثلا یک شب رومانتیک با شوهر یا نامه ای عاشقانه و یا هر کار دیگه که بعد از چن سال زندگی به شوهر بیچاره بفهمونیم هنوز هم دوسش داریم.دوستان مقصر خودمون هستیم نه ازدواج و نه مسائل دیگه فقط خودمون.دیشب با دختر عمم که 7 سال ازدواج کرده پرسیدم آیا روابط جنسیت با شوهرت مثل روزها ی ااول پر شور و جذاب ؟در جوا ب گفت؟ نه بابا اون مال روزهای اول بود دیگه تموم شد کی حوصله داره!!!!
خیلی تاسف خوردم که چرا باید اینجوری باشه؟چرا ما زنان ایرانی فقط برای روزهای اول باید جذاب باشیم با این شرایط من کاملا به بعضی از مردان که دوزنه میشن حق میدم قابل توجه خانمهایی که در این تالار شوهرشون شلوارش دو تا شده برن ببینن عیب کارشون کجا بوده مطمئنا یه جای کارشون می لنگه.
استاد حقوق خانواده ما هميشه ميگه اگر من مقنن بودم براي زنايي كه شوهرشون رفته زن دوم گرفته 20 ضربه شلاق تعيين ميكردم!!!:311:
اعتراض كرديم كه استاد اين چه عدالتيه؟؟
گفت هيچ مردي استرس و اضطراب دو زنه بودن رو دوست نداره مگر اينكه زن اولش كاري كرده باشه كه از خونه فراريش داده باشه!!!
زني كه نتونه شوهرش رو نگهداره(منهاي مواردي كه مرد بيماري خاصي داره و سيري ناپذيره) بايد مجازات بشه!!!
پس برید فیلم "سنگ سار ثریا" رو ببینید و یادتون باشه این اتفاقات کم پیش نمی یاد.
به نظر من که استاد حقوقتون چشمش رو به روی واقعیات بسته.
باران عزیز.
در جوامع غربی، دو جنس، خیلی خوب هم رو می شناسند. اما آمار ازدواج پایین تره. چرا؟ (شاید چون ازدواج اون چیز مقدسی نیست که ما فکر می کنیم)
یک سوال. اگر رابطه جنسی آزاد بود؛ چند درصد خطاهای ازدواج کاهش می یافت؟ چند درصد دیگه حاضر نبودند ازدواج کنند؟ (چون آدمی نیستند که بتونند قبول مسیولیت زندگی مشترک را بکنند؟)
ريحانه جان
من فقط نظر استادم رو نقل كردم و نظر خودم رو نگفتم...با اين نظر 100% مخالف نيستم اما به نظرم گاهي بايد استثنائاتي قائل شد...
و اما راجع به فيلم ثريا كه گفتي...
اگر اندكي اطلاعات حقوقي داشته باشي متوجه ميشي كه اين فيلم با احساس و زيبا، داراي اغراق و بزرگنمايي هاي هست كه خدا ميدونه چه هدفي رو دنبال ميكنه...
حكم سنگسار به راحتي اب خوردن كه توي اين فيلم نمايش داده ميشه صادر نميشه...
ما داريم راجع به يك واقعيت اجتماعي بحث ميكنيم گرچه من با نظر شما هم مبني بر اينكه بعد از چند دهه زندگي مشترك زن و مرد از هم فراري ميشن(حتي در عاشقانه ترين موارد هم...)موافقم
اما
مستندات مباحث اجتماعي بايد فراتر از حد فيلم و داستان و ....باشه
سلام ریحانه،نقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
خوب حالا که چی؟
یعنی ازدواج نکنیم؟ یا ازدواج بکنیم؟
منظورم اینه که از این بحث به کجا میخواهی برسی؟
آیا حاضری، با پسری که هیچ تعهدی به تو نداره زندگی کنی بدون ازدواج؟ تنها به این دلیل که عشقتون کمرنگ نشه؟
بهتر نیست، به جای این بحث دنبال راهکار این باشیم که این عشقی که میگی بعد از ازدواج هر روز قویتر بشه؟
من تا حّدی با باران موافقم:
---------------------
عشق بعد از ازدواج از بین نمیرود بلکه تغییر حالت میدهد چرا که دامنه آن گسترده تر می شود .
--------------------------------------------------
K
نقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
اول اینکه، به نظر فیلمی مثل فیلمی که نام بردی، به نظر من اصطلاحا بایسد هست، یعنی پشتش هم مبالغه هست، هم غرض ورزی، سازنده بی طرف نبوده و بنابرین بیانگر واقعیات نیست! این نظر شخصی منه...
دوم، آمار ازدواج پایین تره، چون همه حسابگر هستن، هیچکس نمیره ازدواج کنه، چون ازدواج یعنی تعهد و مسئولیت...
تو فکر میکنی الان چرا انقدر آمار ازدواج تو همین ایران پایینه، بدون شک مسائل مادی یه بخششه ...اما دلیل دیگش اینه که دخترای زیادی هستن که حاضرن این سرویس( ارضای نیاز عاطفی و جنسی) رو به پسرا بدن، بدون اینکه هیچ تعهدی شامل حال پسر بشه...و البته، پسرا هم استقبال میکنن، چون لازم نیست زیر بار هیچگونه هزینه‌ای برن...
دوست من که الان ۶ ساله داره با دوست دخترش زندگی میکنه، میتونه فردا بریک کنه و به هم بزنه،عکسش هم صادقه...اما اتفاق خاصی برای هیچکدام نمیفته!...چون هر دو، مستقل هستن و روی پایه خودشون، چه از نظر عاطفی چه مالی، جامعه هم فرهنگ پذیرششو داره...
اگرچه به نظر من این یعنی زندگی روی آب...
اما حالا فرض کن، تو همین ایران، یه پسر و دختر، بدون ازدواج، برن سر یه زندگی، اگه به هم بزنن، کی ضربه میخوره؟
آیا دختر، از نظر مالی انقدر مستقل هست که روی پایه خودش بایسته؟ از نظر عاطفی چی؟راحت میتونه ریکاور کنه؟
جامعه ما ظرفیت پذیرش خیلی چیزها رو نداره...و البته نه تنها جامعه بلکه خود ما، ما ایرانی‌‌ها بیشتر از اونکه منطقی باشیم احساساتی هستیم...و این مساله کاملاً فرهنگیه، اینطوری تربیت میشیم...
اینها در روابطشون، تعامل منطقی دارن، تعامل منطقی به این معنی نیست که احساس ندارن، به این معنی هست که با منطقشون تصمیم میگیرن و مهمتر از همه انتظار‌هاشون از هم منطقی هست، و احساس رو در آخر وارد رابطه میکنن...اگر هم رابطه به جایی نرسید، چیز خاصی رو از دست نمی‌دن، یک ماهه ریکاور میکنن، یه رابطه دیگه رو شروع میکنن، از نظر اجتمایی هم اتفاقی براشون نمیافته!
اما ما چی؟
K
بله پذیرش مسئولیت در مردم کم شده .
اما ریحانه عزیز
آیا تشکیل زندگی هدفی جز ارضای نیاز جنسی نداره ؟
آیا واقعا زندگی فقط به این دلیل زندگی شیرینی خواهد بود .....
چرا در همین جوامع غربی دیگر نظریه امثال آقای فروید رو قبول ندارند . فرویدی که بنیان گذار رابطه جنسی آزاد بود ؟
خود غربی ها هم دیگه این نظریات رو قبول ندارند ؟
چرا زنان در جوامع غربی از تعرضات جنسی خسته شده اند و آمار شکایات بالاست ؟ و آمار تعرضات در جامعه ای که نهاد خانواده براش ارزشی نداره بالاست ؟
چرا عشق و علاقه و محبت و نهاد خانواده هیچ مفهومی براشون نداره ؟
اما آمارش رو دارید که چند درصد زن ها در این جوامع دوست دارند که دوست داشته شوند و مردی واقعا به آنها عشق داشته باشد نه از روی هوس و....
الگو برداری از یک جامعه و یک فرهنگ دیگه و مقایسه با یک فرهنگ دیگه کار درستی نیست .
یک بار دیگه تو همین تالار در رابطه با این روابط و پیامدهای اون تو جامعه بحث کردیم .
نقل قول:
نوشته اصلی توسط baran.68
ای کاش توانایی این رو داشته باشیم که با واقعیات بعد از ازدواج بتونیم کنار بیایم و دست از رویاهای دوران نامزدی بکشیم! همین! خود من بعد از گذشت 22 ماه از زندگی مشترک هنوز نمی تونم بپذیرم که همسرم، به عشق من برای خریدن یه خونه ی بزرگتر داره تلاش می کنه و خیلی از شبها نمی تونه که با تمام همون عشق، با روح و روان عاشقانه کنارم باشه و درکم کنه! ( این خیلی سخته که نمی تونم این واقعیت رو قبول کنم و بفهممش! تمام سعیم رو می کنم اما دیگه بعضی موقع ها کم میارم!) کاش مردهای جامعه ی ما بعضی اوقات در کنار عشقی که توی قلبشون وجود داره و به خاطرش تمام سعیشون رو می کنن بدونن که بعضی موقع ها با راه های خیلی خیلی ساده تر هم می تونن خوشحالی رو توی قلب و روح همسرانشون بیارن! و البته کاش ما دخترهای ایرونی هم یاد می گرفتیم که میشه یه عاشق عاقل هم بود! میشه رابطه ی عاقلانه ی عاشقانه هم داشت!
سلام
با ازدواج عشق از بین نمیره فقط همونطور مکه غزاله و باران گفتند نحوه ابراز محبت طرفین نسبت بهم عوض میشه
وقتی دونفر ازدواج میکنند ساعات بیشتری رو در کنار هم سپری میکنن پس مثلا گفتن جمله دلم برات خیلی تنگ شده و دلم می خواد ببینمت و یا امثالهم ممکنه در یک گفتگوی تلفنی حذف بشه پس این دلیل بر این نیست که بعد از ازدواج دلتنگی از بین میره
یا مثلا در دوران دوستی و نامزدی ممکنه هرروز صبح با یک تلفن و یا اس ام اس صبح بخیر بگید و با یک تلفن و یا اس ام اس شب بخیر یا اینکه شب ها ساعات ها با هم حرف بزنید ولی بعد از ازدواج وقتی در کنار هم هستین این چیزها جای خودشونو به زندگی واقعی میدن
ممکنه بواسطه ی این که دو نفر باهم دوست هستند و خیلی کمتر همو میبینن با خیلی از برخورد ها و اختلاف نظر ها مواجه نشن ولی این امر بعد از ازدواج اجنتناب ناپذیر و نا خود آگاه یک سری نا هماهنگی ها و اختلافات و دلخوری ها بین طرفین بوجود میآد که باز جای خودشو با شیرین زیانی های دوران دوستی عوض میکنه این چنین موارد ریز وقتی کنار هم قرار میگیرد باعث میشه فرد فکر کنه قبل از ازدواج بیشتر مورد توجه قرار میگیرفته
با اینکه اینچنین نیست
سلام غزاله عزیز
من زیاد با مبحث حقوقی سنگ سار آشنا نیستم، اما تا اونجا که از قرآن یاد گرفتم، فکر می کنم منظورت شرایط شاهد باشه که اونجا رعایت نشده؟ درسته؟
خوب امیدوارم فراتر از این باشه، نه فقط این.چرا که شرط 4 زن داشتن هم عدالت هست، اما هرکی بخواد میره می گیره، مگر این که زن از حقوق خودش آگاه باشه و بتونه دفاع کنه از خودش.
ممنون می شم اگر اطلاعاتی در این زمینه بهم بدی
کامران عزیز
من حرفم این نیست که ازدواج چیز بدیه.
حرفم اینه که، این نگاه مقدس گونه رو از ازدواج برداریم.
برای یک شخص همون قدر می تونه ازدواج مفید باشه، که برای شخص دیگه (با روحیات دیگه) ازدواج نکردن می تونه مفید باشه.
اگر حرف های من رو از اول پی گیری کنید، متوجه می شید من معایبی که باعث می شه ازدواج به طلاق عاطفی منجر بشه رو دارم می گم.
باران عزیز من نمی گم تنها هدف ازدواج کردن، برطرف کردن نیاز جنسی هست.
باران جان؛ هیچ می دونی پسری (دختری) که به خاطر فشار میل جنسی ازدواج کنه، وقتی نیازش برطرف شد، چی می شه؟
مسلما این رو قبول داری کم نیستند دختر پسرهایی که به خاطر همین میل ازدواج می کنند و وقتی نیازشون برطرف شد، تازه نگاه منطقی به ازدواج میندازن (اونم بعد از ازدواج) و این خودش می شه دردسر.
مثلا پسری قبل از ازدواج می گه، من برای زندگی آیندم فلان می کنم، فقط من رو زن بدید. (واقعا در اون لحظه راست می گه ها)
بعد از ازدواج و ارضا شدنش، می بینه، ای باباااا. دیگه شور و شوقی برای ادامه نداره. فکر می کرد آدم مسیولیت پذیری باشه، اما نیست. قبلا این نیاز چشم هاش رو کور کرده بود. اما حالااااا....
و مسلما دیدید "برخی" کسانی که در دوران نامزدی رابطه جنسی برقرار می کنند، یکی از دوطرف میلش رو برای ازدواج از دست می ده.
و من متاسفانه شاهد 3 زندگی بودم که بعد از ازدواج این اتفاق افتاد. 2 تاشون طلاق گرفتند. یکی دیگه طلاق نگرفت جهت حفظ آبرو. اما زندگیش شده ......
مشکلاتی از این جنس (باز شدن چشم منطق بعد از ارضای جنسی) زیادند.
اگر لازم می دونید بقیه مشکلاتی از این قبیل رو که به چشم خودم دیدم، مثال بیارم.
با این سوالت هم اصلا موافق نیستم "چرا عشق و علاقه و محبت و نهاد خانواده هیچ مفهومی براشون نداره ؟ "
به نظرت کسی که با شناخت کامل از جنس مخالف؛ در حالی که می تونه دوست باشه؛ اما ازدواج بکنه (قبول مسیولیت) خانواده محکم تری نمی سازه؟
چیزی که باعث این حرف تو می شه اینه که "نهاد خانواده" تعریف هایی متفاوت در دو فرهنگ دارند و این موضوع بحث ما نیست.
بنابراین در جمع بندی باید بگم چیزهایی که باعث ازدواج های ناموفق می شه اینه:
1)شاید اصلا آدم زندگی مشترک نیستیم. شاید زمانی آرامش بیشتری داریم که "خودخواهی" خودمون رو مجبور نشیم زیادی کنار بگذاریم. پس در این حالت زمانی شاد تریم که مجرد باشیم.
2)نیازهای اساسی و شخصی خودمون رو درست نشناسیم و سعی در برطرف کردنشون (بعد از ازدواج) نکنیم. (قبل ازازدواج خود به خود برطرف می شه، چون آزادیم و هر کاری دلمون بخواد می کنیم) پس حدود شخصی و نیازهای شخصی رو در زندگی مشترک مطرح کنیم.
3)به نظر من اگر نیاز جنسی قبل از ازدواج برطرف شده باشه، کسی که ازدواج می کنه دقیقا فقط و فقط به خاطر "تشکیل زندگی مشترک" با قبول کردن "مسیولیت زندگی مشترک" هست.
سلام دوست عزیز
یکی از دوستان تالار از من خواست نظری در این تاپیک بدهم
گرچه من اونقدر دانشش رو ندارم ولی به خاطر اون دوست گرامی نظر مرا نیز پذیرا باش
نقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
بالهای صداقت عزیز بسیار زیبا پاسخ دادند :104::104::104:
بهنره سری به این تاپیک ها بزنید تا هم از نظر دینی متوجه حکم چند همسری بشید و هم از نظر قانوننقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
http://www.hamdardi.net/thread-8888-post-89747.html#pid89747
http://www.hamdardi.net/thread-8888-post-89921.html#pid89921
http://www.hamdardi.net/thread-8888-post-89756.html#pid89756
نقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
بالهای صداقت عزیز
من تو بهشت زندگی نمی کنم. من تو ایرانم. بین مردم. مردم هایی که گاهی دروغ می گند، همون گونه که گاهی راست می گند. مردم هایی که گاهی ظلم می کنند، همان گونه که گاهی عدالت می کنند.
ندیدی مردی بیش از یک زن داشته باشه، در عین اینکه به هر دو ظلم می کنه؟ ندیدی مردی که خیانت کنه؟
مرد و زن، همه انسانیم. دارای منطق و احساس. اما به خاطر شرایط تاریخی فرهنگی ایران، بیشتر شاهد این گونه رفتارها در مورد مرد بودیم.
ولی در حالت کلی در مورد زن هم صادقه.
من فقط از بعد جنسی ندیدم، در آخر مطلب، 3 دلیلم رو گفتم که آخری بعد جنسی بود.در ضمن دلیل های دیگه ای هم مسلما وجود داره. اما این ها چیزهایی بود که به ذهن من رسید. بعد جنسی هم، یکی از این دلایله.
رابطه زناشویی از عشق برمی خیزه.
بنابراین مثلا من می تونم عاشق دوست پسرم باشم (اما هیچ کدوم آدم ازدواج نباشیم به همون 2 دلیل دیگه) و سالیان سال با هم زندگی کنیم و رابطه جنسی با هم داشته باشم.
زندگی عادیم رو دارم. این نیاز رو هم برطرف می کنم. مثل نیاز انسان به آب یا غذا که باید برطرف بشه.
رفتار ما آدم ها، ناشی از وجود هرمون ها و یون ها و ... توی بدنمونه.
من خودم به شخصه فوق العاده آدم آرومی هستم اما وقتی خیلی گشنم بشه (مثلا یک هفته کمبود غذای شدید داشته باشم) رفتارم عصبی می شه. خوب؟
من حرفم اینه. این نیاز هم، مثل نیازهای دیگست. وقتی درست و به جا ارضا نشه، باعث بروز رفتارهایی در آدم می شه، که همین آدم در زمانی که نیازش ارضا شد، منطق اون رفتارها شاید نفهمه.
درضمن، پسر یا دختری که میل جنسیش خیلی فعال شده، و راهی جز ازدواج براش باز نیست، چی کار می کنه؟
خوب معلومه که ازدواج می کنه. حالا می خواد مثلا مسیولیت پذیریش کم باشه، یا زیاد.
تازه اگر آدمی باشه که درجه "خودخواهیش" بالا باشه، حتی اگه شرایط ازدواج رو هم نداشته باشه، می ره ازدواج می کنه تا از زیر این فشار بیاد بیرون (رفتارش هم طبیعیه. ذاتا آدم خودخواهیه و بنابراین در صدد رفع نیازش بر میاد) بعدش هم گور بابای همسرش.
یک انسان بزرگ هدف داره. مثلا هدف همین آدم "خودخواه" مثال بالا، اینه که مثلا تو کارش بهترین باشه.
اما شور و شوقی هم برای ادامه زندگی مشترک نداره. این که دلیل به بی هدفی نیست.
و البته آرامشش هم در اینه که تمام نیازهای جسمیش برطرف باشه، و با لذت مشغول کارش بشه.
(فقط نوعی مثال زدم. منظورم اینه که آدمی زاد می تونه این کارها رو بکنه که به "هدف" و "آرامش" شخصی خودش برسه)
پست من، با مال شما هم زمان شد.:)
این رو هم می خونم و روش فکر می کنم.
Kنقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
ریحانه جان سلام
خوبی خانمی ؟
دغدغه هایت برام قابل درکه .
میدونم که با این چالشها ، هم در درون مواجهی هم در بیرون .
عزیزم ، اونچه از موانع رابطه بدون ازدواج گفتنی پیش فرضهای غیر واقعیه ، میدونی چرا ؟ چون واقعیت اون چیزیه که
کامران بهش اشاره کرد .
عزیز دلم !
نمی بینی که چقدر معضل پدید اومده از ارتباطهای با همین نگاه ، نمی بینی چقدر دخترای شکست خورده و حیثیت
از دست داده و دغون شده داریم که با امید به عشقی که طرفشون نشون داده و ارد ارتباط شدن و بعد ..... !!!
خانمی !
اونچه به عنوان دغدغه بیان می کنی ، میدونی چه جامعه ای رو به تصویر می کشه ؟؟؟
جامعه ای که در آن هیچ دختر و پسری با هم حرف نمی زنند ، به هم ابراز عشق نمی کنند ، با هم رابطه دوستی
برقرار نمی کنند و رابطه بدون ازدواج حتی همراه با سکس با هم ندارند ، و فقط چشمشون رو می بندند و زیر فشار
نیاز جنسی میرن سراغ ازدواج کورکورانه و.......
آیا واقعاً اینطوره ؟
به دادگاه های خانواده سری بزن و در میان زوجین جوان مراجعه کننده سری بچرخون و ببین که چند درصدشون قبل
از ازدواج رابطه عاشقانه داشته اند ، ببین چند درصدشون علیرغم نظر خانواده ها و بزرگترها مبنی بر عدم تناسب و
فقط به تصور عشق خواستند ازدواج کنند و خانواده تشکیل بدهند تا قانوناً مال هم باشند و به هم متعهد چون بدون
این قاعده قانونی و شرعی همیشه دلهره دارند که یکی دیگری را ترک کنه .
واقعیت الآن اینهاست ، بسیار بیشتر از اونچه شما به عنوان محدودیت اشاره می کنی .
اون مردایی که تو به ظلم اونها به زنها بعد از ازدواج و عدم مسئولیت پذیریشون اشاره کردی ، نمونه همین پسرایی
هستند که امروزه برای توجیه امثال تو دختر گل ، این چالشها را مطرح می کنند و داد از این که چه اشکال داره که
زندگی هم باشی باشه تا وقتی آماده ازدواج میشی ، یا این که غریزه جنسی طبیعیه و نیازیه مثل غذا ( که اصلاً
مثل نیاز به غذا نیست و بحث اثباتی این ادعایم بماند برای جای خود )سر داده اند و... خلاصه حرفها و ایجاد سئوالها
و توجیحاتی که هدفی جز تسلیم کردن دختران برای برقرای رابطه جنسی و کام گرفتن نداره ، من بنا به پژوهشی که
داشتم با این پسرا در( فضای مجازی) در باره روابطشون و موضوع ازدواج و روابط پیش از ازدواج و نیاز جنسی ، مباحثه
داشتم ، همین که می دیدند من پژوهشگرانه دارم نگاه می کنم پرده از حقیقت نظرشون بر می داشتند .
ریحانه عزیز
به نظرم اونچه باعث سرگردانی بیاناتت در این تاپیک شده که نتیجش میشه این که به اصل دغدغه تو به درستی
پاسخ داده نمیشه ، عنوانیه که برای تاپیکت انتخاب کردی .
ریحانه جان !
چند مقوله را با هم یکجا آوردی و این خلط مطلب را باعث شده ، من از لابلای حرفات دغدغه ها و چالشهای تو را
دسته بندی می کنم و پیشنهاد می کنم هر کدام را در تاپیکی جدا گانه مطرح کنی .
1 - آیا زندگی هم باشی بهتر از ازدواج برای رفع نیاز جنسی نیست ؟
2 - جایگاه عشق در زندگی مشترک و علت کم رنگ شدنش بعد از ازدواج .
3 - نقش نیاز جنسی در ازدوج تا چه حد است ؟
4 - روابط آزاد دختر و پسر چه تأثیری بر کیفیت ازدواج دارد ؟
و......
دختر خوب
به نظرم برای این که بخواهی به نتیجه ای قابل اتکاء برسی ، بهتره بحثی کارشناسانه راه بندازی ، و اتفاقاً
خیلی جالب و مفیدخواهد بود ( ناگفته نماند بحثهایی نزدیک به این قبلاً در تالار صورت گرفته ف یه سرچ کن که
موضوع موازی باز نشه ) .
تصور می کنم هدفت اینه که سئوالات و گره های کور ذهنت برطرف بشه ، تا بتوانی به اندیشه ای روشن و مطمئن
دست پیدا کنی و در زندگیت درست تصمیم بگیری و دچار تصمیم ها و انتخاب های پشیمان کننده و مشکل آفرین
نشی .
اگر درست فهمیده باشم ؟ پس راهش اینه که دغدغه هات رو آنالیز کنی و در قالب سئوالات جدی و در پی نظرات
کارشناسانه مطرح سازی ، مطمئناً هم دوستان و مشاورین و راهنمایان تالار را جذب بحث خواهی کرد ، هم خود
می توانی مسیر تفکرت را از آشفتگی در آورده و انسجام و انتظام ببخشی و یافته ها داشته باشی ، فقط نیاز به
کمی مهارت داری برای این کار .
خوشحالم که اهل اندیشه و بحثی
ووووووی، چه خبره اینجا؟:311:
ممنون از همه دوستان بابت مشارکت. اینجانب فعلا مشغول پروژه هستم.انشا.. تا دو روز دیگه می خونم و فکر می کنم و سعی می کنم هر چه سریع تر نتیجه رو اعلام کنم.
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
به نظر می رسه شما شناخت کافی از نیاز جنسی در آقایان نداشته باشید.
- اصلا مگر نیاز جنسی بر طرف شدنی هست؟ آنهم در آقایان..... ، شاید برای مدت کمی (شاید یک روز یا نیمی از یک روز)، این احساس فروکش کند اما دوباره صفر می شود. مانند سایر نیازهای فیزیولوژی ، مثل نیاز به آب و غذا و خواب و ...
- با فرض بالا هرگز پسری که رابطه های متعددی را قبل از ازدواج درک می کند، سیر که نمی شود هیچ حریص تر، تنوع طلب تر و سطحی تر می شود. (نیاز جنسی در انسان یک تفاوتی با سایر حیوانات دارد. هم انگیزه درونی وجود دارد و هم مشوق بیرونی، لذا انسانها اگر به صورت تخیلی یا واقعی ذهن خود را به مشوق های بیرونی یا محرکهای بیرونی متمرکز کنند این نیاز به صورت تشدید شده خودش را نشون می دهد)
- اما مهمتر از همه اینها:
اگر فرض شما را بپذیریم یعنی این مطلب را موقتا از شما بپذیریم:
پس با این فرض وقتی نیاز جنسی بر طرف شد آن آقا دقیقا فقط و فقط دنبال "مسئولیت زندگی مشترک می رود "نقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
اما تجارب دادگاهها، مشاوران و حتی تجارب شخصی ما کاملا این مطلب را رد می کنند.
اگر چنین باشد پس مردان متاهلی که نیاز جنسی اش بر طرف می شود فقط دنبال مسئولیت زندگی می روند و اصلا دنبال خیانت و از این حرفها نمی روند؟!!!
همچنین مردانی که قبل از ازدواج دختران مختلفی را تجربه کردند، پس از ازدواج ، سر به راه شده و دیگر جزء به همسر خود به خانم دیگری نگاه نمی کنند؟!!!
==================
*عشق به طور مستقیم به ازدواج ربطی نداره ، بلکه عشق به یک فراروندگی بدور از خودخواهی آدمی(کلیک فرمایید) مربوط می شود که هر وقت مقدماتش در شخص(کلیک فرمایید) شکل گرفت در ازدواج هم حتما شاخه ای از آن شروع به جوانه زدن می کند.
* اگر مراد از عشق تنوع و هیجانات و عوض کردن پارتینر جنسی و عاطفی و بی مسئولیتی باشه ، حتما با ازدواج مغایرت خواهد داشت. و حتی می توان گفت ازدواج قاتل عشقهایی از این دست هست.
:104::104::104::104::104:نقل قول:
نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی
با سلام
جناب آقای سنگتراشان به مطلب خیلی مهمی اشاره کردن
من برادرم جزء همین افرادی هست که با ازدواج مخالف و عقیده داره هر کی ازدواج کنه احمق و دوست دختر میگیره و بعد از مدتی اون دختر بیچاره بهش وابسته شده ولش می کنه و در حال حاضر هم یکی از اون دخترهای بیچاره ساده که فکر می کرده داداشم عاشقش بوده هر روز بهش زنگ می زنه و التماس می کنه که دوست دارم و از این حرفا.هر چی به این پسر می گم راهت غلط .داری گناه می کنی و ادامه نده و برو ازدواج کن میگه زنی که زن من بشه بدبخت چون من تنوع طلبم و مطمئنم به زنم خیانت می کنم به نظرتون من چطوری کمکش کنم .اصلا راهی که در پیش گرفته درسته؟یا اصلا بی خیالش بشم و بزارم هر کاری دوست داره بکنه .راستش پیش خدا شرمنم.من خودم این قد مقید و برادرم کاملا عکس من.لطفا کمکم کنید.ممنون میشم
سلام شادزی
ببینید خدا هم کسی را که خودش نخواهد تغییری کند، تغییر نمی دهد. (1)
شما صرفا می توانید نظر مشورتی در مورد مسائلی که نمی داند به او بدهید، اما تصور نکنید با زور و قهر و فشار بتوانید او را منصرف کنید.
البته همین که او این را فهمیده است که شرایط ازدواج را ندارد(تنوع طلبی)، باز مسئله مهمی هست.
نگران آن دختر خانمهایی هم که با ایشان رابطه برقرار می کنند نباش.
حتما این ضرب المثل را شنیدید که خلائق هر چه لایق. مگر ما در این تالار صدها پست نزدیم و دختران را نسبت به برقراری ارتباطهای کنترل نشده، احساسی، بی ضابطه ، غیر رسمی و .... پرهیز نداده ایم.
در رابطه های معیوب، هر دختری وارد نمی شود و اگر شد مسئولیت خودش ابتدا به عهده خودش هست، و بعد برادر شما.
این لینک شامل توضیحات بیشتر در این خصوص هست.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
(1) : (سوره رعد آيه 11) «إِنَّ اللّهَ لاَ يُغَيِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ »
خداوند سرنوشت هيچ قوم و ملتي را تغيير نمي‌دهد مگر آنکه آنان آنچه را که در خودشان است تغيير دهند.
سلام به همه دوستان.
اولش اضافه کنم، نیومدم اینجا بحث کنم که حرفی به کرسی نشسته بشه. اومدم حرف بزنیم تا یاد بگیریم. اومدم نقاط تاریک ذهنم رو روشن کنم.
دوست ندارم اینجا کسی عصبانی بشه اگر حرفی مخالف عقایدش می شنوه. (و البته خودم هم همین طور)
بالهای صداقت عزیز
2) هر 3 اینها، از دوستان من بودند. دقیقا در بطن زندگی یکی از اینها بودم. کلیه مشاوره هایی که می رفت. مشورت هایی که می گرفت و ....
واقعا تاحالا ندیدید زندگی به همین دلیل دچار لرزش هایی عمیق و زیاد بشه؟
3)دوستی های سطحی، بله جذابیت ها. اما دوستی هایی عمیق، به گونه ای که تصمیم بگیری مسیری طولانی از زندگی رو با اون باشی (از دیدگاه های هم لذت ببرید. هم زبان و هم کلام باشید و ...) این دیگه سطحی نگری نیست. نیاز به شناختی عمیق از طرف مقابل داره. هدف کوتاه مدت نیست.
4) انسان ها روحیاتی متفاوت دارند. یکی به شدت احساسی یه، یکی به شدت منطق گرا و طیف وسیعی در این بین.
یک روز به شخصی گفتم، من نیاز دارم دست کم 3 ساعت توی روز تنهای تنها باشم.
اون آدم (8 سال از من بزرگتر بود) گفت به سن من که بررسی می شه 24 ساعت.
می بینید؟ آدم ها با روحیات مختلف وجود دارند. وجود همه رو،با تمام روحیات، قبول کنید.
آدمی زاد اجتماعی یه. اما میزان اجتماعی بودن متفاوته. یکی مثل این دوست من، در همین حد که بیاد سر کار و 4 تا آدم ببینه، براش کافیه و بیشتر از این رو از زندگیش حذف کرده، چون نمی خواسته.
یکی هم تشکیل خانواده می ده و 100 تا دوست صمیمی داره و ....
5)اون حرف من، مربوط به مثال مربوطه بود. (مثلا من باید به همسر آیندم، قبل از ازدواج بگم که روزی 3 ساعت باید تنهای تنها باشم، وگرنه عصبی می شم)
6) بی بند و باری چیه؟ نگفتم که هر روز خدا با یکی باشه. نگفتم که شغلش رابطه جنسی داشتن باشه.
!!!!!!!!!
کامران عزیز
آدم اگه منطقی به زندگی نگاه می کنه، باید همیشه منطقی نگاه کنه.
من که با منطق می گم چنین رابطه هایی قبل از ازدواج سودمنده، باید منطقی هم نگاه کنم و بدونم که در دوستی، قید وجود نداره. تعهد اجتماعی نداره.
من یک دوست پسر صمیمی بیشتر نداشتم، همچنان هم بسیااااار دوستش دارم. اما به دلایلی نشد با هم ازدواج کنیم. ناله و شیون و ... راه ننداختیم.
برامون هم سخت بود، چون هر دو می خواستیم و نشد.
اما خوب، منطق می گه حداقل فعلا نمی شه. بدون هیچ گونه دلخوری هم از هم جدا شدیم. اما باور کن ناله و شیونی نبود. الانم هر دو داریم زندگی مون رو می کنیم و از این دنیا لذت می بریم.
راه های ارضای پسر زیاده. اما دختر چی؟ خطر از دست دادن پرده بکارتش، خطر باردار شدن، خطر بی آبرو شدن و .....
!!!!!!!!!!!!!!!
فرشته مهربان عزیز
این تاپیک من نیست.
من هم نمی گم "تنها دلیل طلاق" همین رابطه جنسی یه. می گم یکی از دلایل که من ذهنم رسیده، این موضوعه.
خوشحال می شم از تجاربتون بهره مند بشم.
!!!!!!!!!!!!
مدیر همدردی عزیز
من نگفتم وقتی نیاز برطرف شد، دیگه کلا برطرف شد. مثل گشنگی یه دیگه. هر از چند گاهی باید جوابش داد.
اما وقتی گشنگی از حدی بیشتر بشه و هی جواب داده نشه، مغز آدم فعالیت عادی خودش رو نمی تونه داشته باشه و پردازش درست نمی کنه. در این موقع آدم تصمیم هایی می گیره که به نظر خودش عاقلانست، اما وقتی سیر شد و مغزش به صورت نرمال تونست پردازش کنه، می بینه اصلا هم عاقلانه نبوده رفتارش در اون برهه.
این هم همین طوره.خوب اینم یه نیازه دیگه. جز اینه؟
آقای مدیر همدردی، من گفتم این یکی دلایل طلاقه. نگفتم که تنها دلیله که نتیجه می گیرید "اگر چنین باشد پس مردان متاهلی که نیاز جنسی اش بر طرف می شود فقط دنبال مسئولیت زندگی می روند و اصلا دنبال خیانت و از این حرفها نمی روند؟!!"
در قبل از ازدواج قید وجود نداره، و الان قید وجود داره و کسی که ازدواج می کنه، آگاهانه این قید رو روی زندگی خودش گذاشته.
از جمله پایانی تون هم ممنون.
پس دسته کم قبول دارید برای یک سری از افراد (کسانی که جمله پایانی شامل حالشون می شه) مجرد بودن بهتر است.
مردانی وجود دارند که تا زنی از آن آنها نشده برایش له له میزنند و زمین و زمان را برای رسیدن به آن زن به هم میدوزند. گاهی حتی رابطه جنسی هم به این حس بیشتر دامن میزند اما این مردها به دلیل آنکه کودک درونشان فوق العاده فعال است همین که آن خانم را مال خود کردند مثل یک اسباب بازی که مالک شده اند دیگر برایشان جذابیتی ندارد میندازنشون یه طرفی! و میرن دنبال اسباب بازیهای جذاب تر. اینجاست که بنده میگویم ازدواج عشق را از بین میبرد! بنده هر دو موردش را هم دیده ام :
1. مردی که قبل از ازدواج به شکل کاملا سنتی و رسمی ( بدون هیچ رابطه غلطی) 3-4 سال رفت خواستگاری وچه ترانه ها که در هجر عشقش سرود و چه سینه ها چاک کرد تا دلبرش را از آن خود کرد اما یکی دو سال پس از ازدواج خانمش را تا پای طلاق برد و ...
2. مردی که با وجود رابطه قبل از ازدواج با دلبرش برای او روزی هزار بار میمرد و آوازه عشقش به آسماها رسید اما پس از ازدواج در اندک زمان دلبر را انداخت طرفی و ...
عکس مطالب بالا را هم دیده ام که ازدواجهایی که بسیار ساده شروع شده و اصلا عشقی هم توش نبوده اما سرانجام خوب داشته اند. سر انجام خوب یعنی چی؟ : یعنی داشتن آرامش در کنار همسر و خانواده ای که در پی این ازدواج به وجود می آید. مگر هدف ازدواج در قرآن هم غیر از این است که زن و مرد در کنار یکدیگر به آرامش برسند؟ از نظر بنده این آرامش اونقدر مهمه که حتی به بهانه عشق نباید ازش گذشت.
-------------------------------------------
کامران عزیز
آدم اگه منطقی به زندگی نگاه می کنه، باید همیشه منطقی نگاه کنه.
من که با منطق می گم چنین رابطه هایی قبل از ازدواج سودمنده، باید منطقی هم نگاه کنم و بدونم که در دوستی، قید وجود نداره. تعهد اجتماعی نداره.
-----------------------------------------------------------------------------
در مورد منطقی فکر کردن موافقم اما،
من منطقی در حرف‌های شما نمیبینم!
چون دقیقا بیشتر از این که این رابطه میتونه سودمند باشه، به دلیل عدم وجود همین قید و تعهدی که خودتون اشاره کردین،
پتانسیل زیادی داره که مضّر باشه...
به عبارت دیگه، با وارد شدن در چنین رابطه ای، بله ممکنه عایدی هم داشته باشین اما باید این ریسک رو هم بپذیرین که از آنجا که هیچگونه تعهدی وجود نداره، ممکنه مجبور بشین هزینه هنگفتی هم بپردازین،
که البته این هزینه هنگفت با توجه به فرهنگ حاکم بر جامعه ما، به مراتب برای خانوم‌ها بیشتر خواهد بود...
منظورم اینه که، منفعتی که این روابط داره، با توجه به ریسکی که باید متحمل شد،ارزشش رو نداره،
البته این نظر شخصی منه، برای فرد دیگری با توجه به طرز تفکر او ممکنه بلعکس باشه،
یعنی با توجه به ترید افی که شخص انجام میده ببینه، بله منفعت این رابطه بیشتر از ریسکی هست که باید متحمل شد...
و البته واقعیت دیگری که وجود داره اینه که، جامعه ما الان در حال گذار از سنت به مدرنیته هست، و نمیشه هر دو رو با هم داشت،
به عبارت دیگه، اگه روابط آزاد رو مجاز بدونیم، باید با همه تبعاتش کنار بیایم...
یعنی یا همه چی، یا هیچی،
به عنوان مثال، اگر پسری روابط آزاد داشت، فردا براش مهم نباشه، گذشته طرف مقابلش چی بوده...
مثلا اگه دختری از روابطه قبلیش حتی بچه هم داشت، این پسر حتی با این مشکلی نداشته باشه... و همینطور بلعکس...
حالا به نظرت چند نفر از پسر ها، یا دخترهای ما این طور فکر میکنن؟
این در حالی هست که در اروپا، واقعا نه پسرها و نه دخترها با این مسائل مشکلی ندارن...
بنابرین نمیشه هر دو رو با هم داشت...:160:
----------------------------------------------------
من یک دوست پسر صمیمی بیشتر نداشتم، همچنان هم بسیااااار دوستش دارم. اما به دلایلی نشد با هم ازدواج کنیم. ناله و شیون و ... راه ننداختیم.
برامون هم سخت بود، چون هر دو می خواستیم و نشد.
اما خوب، منطق می گه حداقل فعلا نمی شه. بدون هیچ گونه دلخوری هم از هم جدا شدیم. اما باور کن ناله و شیونی نبود. الانم هر دو داریم زندگی مون رو می کنیم و از این دنیا لذت می بریم.
----------------------------------------------
باور نمیکنم!
من تاپیک شما رو خوندم،
یه نگاه به نوشته‌های همینجای خودت بنداز...
چند نکته اینجا وجود داره:
۱. شما هنوز به نویی به این فرد وابستگی عاطفی داری، که البته همونطور که خودت اشاره کردی، بی هدف هست، چون ازدواجی در کار نیست و از هم جدا شدین...
چرا جدا شدین؟
جواب روشنه:
چون با توجه به شرایط فرهنگی جامعه ما، چنین روابطی خارج از ازدواج پذیرفته شده نیست و شما متحمل هزینه سنگینی خواهی شد،
این مساله چیزی هست که هر دو شما پذیرفتین...
من اینجا، طرفدار هیچ دیدگاهی نیستم، فقط میگم، جامعه ما الان ظرفیت پذیرش چنین روابطی رو نداره!
۲. اون پسر هم هنوز در حال سوگواری هست برای این رابطه و این از نوشته هاش در بلاگش مشخصه...
بنابرین با توجه به بند ۱ و ۲، من این جمله شما رو باور نمیکنم:
[size=medium]هر دو داریم زندگی مون رو می کنیم و از این دنیا لذت می بریم.
و سوم:
حالا فرض کنیم اصلا هیچکدوم اینها نباشه، به صرف اینکه این رابطه برای شخص شما مفید بوده نمیشه اینو تعمیم داد که برای همه مفید [/size]باشه
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////77
-----------------------------------------------
راه های ارضای پسر زیاده. اما دختر چی؟ خطر از دست دادن پرده بکارتش، خطر باردار شدن، خطر بی آبرو شدن و .....
---------------------------------------------------
بله، اما خطر بی آبرو شدن به همون میزان برای پسرها هم وجود داره، نداره؟
فقط هزینه‌ای که دختر میپردازه سنگین تره، همین!
ضمنا، شما فکر میکنی واقعا این پسرهایی که تو جامعه ما روابط آزاد دارن؟ با کی رابطه دارن؟
قاعدتاً با قشری از دخترهای همین جامعه، بنابرین این مساله متقابل هست تا حدودی...
ضمنا، معذرت میخوام، خیلی هاشونم الزاماً نه رابطشون به بارداری میرسه نه به از دست دادن ...
برا همین روشنه که، صرف داشتن پرده بکارت به معنای بکارت نیست!!!
و خیلی از همین خانوم‌ها هم بر همین اساس رابطه بر قرار میکنن!
K
--------------------------------------
نقل قول:
نوشته اصلی توسط بی دل
دقیقا با توجه به تناقضی که در دیده‌های خودتون وجود داره، من به صورت منطقی نمیتونم به این نتیجه برسم که شما رسیدی:
بنده میگویم ازدواج عشق را از بین میبرد!
-----------------------
اتفاقا با توجه به مشاهدات خودتون به نظر میرسه که کاملا احساسی به این نتیجه رسیدین و نه بر اساس منطق...
چون مشاهدات شما با هم در تناقض هستن و نه این فرضیه را تایید میکنند و نه رد...
به نظر من، سرد شدن رابطه پس از ازدواج رو که ناشی از بی مهارتی‌های خود ما در مدیریت یک رابطه هست، نباید فرافکنی بکنیم و به اصل ازدواج مربوط بدونیم...
چرا که، اگر مهارتهای لازم رو برای تعامل در یک رابطه نداشته باشیم، به هر حال دیر یا زود اون رابطه فیل میکنه و به سردی میرسه، چه ازدواج باشه چه دوستی، و این ربطی به ازدواج نداره!
سلام به همه دوستان تالاري
بحث خيلي خوب و جالبيه و من هم با نظرات دوستان جناب سنگ تراشان،فرشته مهربان،کامران و بالهاي صداقت موافقم ما زنها ارزشمون خيلي خيلي زياده و به واقع زن مثل يک گل ميمونه که بايد خيلي مراقب خودش باشه از اينکه اونطور که بايد و لايقشه ازش مراقبت بشه بماند چون اونقدر تو جامعه آدمهاي ناجور وجود داره که بخواد با هر عنواني به اين گل ضربه بزنه و پر پرش کنه اما يه چيزي که هست اينه که چه تو جامعه خودمون وچه بدتر از اون تو کشورهاي ديگه هر کدوم به نوعي دارن با توجيه هاي مختلف کما بيش به ما ظلم ميکنن و اونطور که بايد و شايد همه حق و حقوق ما زنها داده نميشه و هميشه چه زندگي خوب باشه و چه بد اکثر موقع ها اين زنه که حقش پايمال ميشه و مورد ظلم واقع ميشه، همسر من که کارش با اين جور چيزا مرتبطه و با اين که خودش هم خيلي موقع ها در حق من ظلم ميکنه و جالبه حق رو به خودش ميده وقتي بهش ميگم حاضر بودي خدا تورو زن ميافريد و همون کارايي که تو در حق من ميکني من انجام ميدادم يا دوست داري بچه مون دختر باشه ميگه نه چون نميتونستم اينهمه کوتاهي در حقم رو تحمل کنم و احتمالا زني ميشدم که شايد تا حالا 100 بار طلاق گرفته بودم و بعد ميگه نميتونم به عنوان يه پدر تحمل کنم که مردي که اخلاقش مثل منه با دخترم رفتار کنه،اما عزيزان يه سوالي که برام پيش اومده و ميخواستم تو جوابش کمک کنيد اينه که با همه اين تفاسير من که يک زن متاهل هستم و بسيار هم پايبند اين مسائل هستم و با کسي هم ازدواج کردم که اون هم همينطوره ولي حس ميکنم اين برام تبديل شده به يه معضل بزرگ و يه نگراني که نکنه يه روز همسرم خطا کنه و بخواد بهم خيانت بکنه چون من با همه عيبهاي که داره دوستش دارم و صادقانه دارم همه چيزم رو به پاش ميريزم البته اون آدم معتقديه ولي همش ميترسم پاش بلرزه و اشتباه کنه،خيلي خوب ميشه دوستان در اين مورد هم صحبتي بکنن، ميترسم از اين تنوع طلبي مردان که دوستان ميگن اون هم تو اين دوره و زمونه که واقعا اگه يه نفر يه کم مراقب خودش و زندگيش نباشه چه آدمهايي که نيستن تا حاضرن براي ... زندگي يه خانواده رو خراب کنن،
ریحانه عزیز تا حدودی با حرفات موافقم چون به نظر من هم رابطه قبل از ازدواج به شناخت دو نفر خیلی کمک می کنه به شرطی که از همون اول هدف ازدواج باشه چوا من خیلی ها رو دیدم قبل از ازدواج کوچکترین رابطه نداشتن ولی بعد از ازدواج فهمیدن طرف مشکل جنسی حاد داره .تو همین تالار بود که یکی از دوستان از کتک خوردن توسط شوهر هنگام س ک س شکایت داشت و همش افسوس می خورد که کاش قبل از ازدواجش متوجه شده بود .نمی شه روابط قبل از ازدواج را کاملا نفی کرد .من باروابط آزاد این روزها که ماهی یکی عوض بشه مخالفم ولی یک روانشناس تو تلویزیون می گفت قبل از ازدواج هم تست کنید.
با حرف آقا کامران هم که می گن
چرا که، اگر مهارتهای لازم رو برای تعامل در یک رابطه نداشته باشیم، به هر حال دیر یا زود اون رابطه فیل میکنه و به سردی میرسه، چه ازدواج باشه چه دوستی، و این ربطی به ازدواج نداره!
کاملا موافقم و این تنها به خود ما بستگی داره که چطوری نهال زندگی رو آب بدیم. شما اگه به یک گیاه نرسید و مراقبت نکنید دیر یا زود خشک میشه ولی برعکس. پس این ربط داره به مهارتهای خودمون و اینکه همیشه محیط و جو زندگی رو تازه و شاداب و با طراوت نشون بدیم و اجازه ندیم مشکلات اون سرد کنه.و این مهارتها رو کمتر کسی داره و فکر میکنه ازدواج یعنی یک زندگی یکنواخت و زن به فکر بچه و آشپزی و خانه داری و مرد هم کسب درآمد .ولی علاوه بر اینها مهارتهایی هست که باید پیاده بشه تا تنوع و عشق رو در زندگی افزایش بده
کامران خان!نقل قول:
نوشته اصلی توسط kamran2007
شما مطلب بنده را به درستی نخواندید و به درک درستی هم از آن نرسیدید! بنده تناقضی نمیبینم. بنده به صراحت گفتم آقایونی که با سینه چاک کردن و عشق! ( که به معنایش نرسیده اند) میروند جلو، حالا چه رابطه جنسی قبل از ازدواج وجود داشته( رابطه مثلا غلط) چه نداشته ( ازدواج سنتی) ازدواجشان منتج به نتیجه خوب نشده!
بعد هم در ادامه اضافه کردم که بر عکس این موارد، ازدواجهایی که بدون عشق شروع شده پیش آمده که بسیار هم موفق تر بوده و طعم آرامش را که باید ماحصل طبیعی ازدواج باشد را آنها به خوبی چشیده اند.
نتیجه بحث: اکثر ازدواج های شروع شده با عشق، بعدا عشق در آنها از بین رفته. در حالیکه ازدواجهای بدون عشق، مودت و آرامش و رویش عشق حقیقی را موجب شده اند.
این موضوع بیش از آنکه به مهارت های بعد از ازدواج ربط پیدا کند به انتخابهای احساسی که اسمش را به غلط عشق میگذاریم مربوط میشود. و در واقع اون احساس گرسنگی که در نتیجه غلیانات نیاز جنسی یا تصورات غلط و رویایی نسبت به طرف مقابل یاوابستگی و ... به وجود میاید اسمش میشود عشق و همین عشق با ازدواج پدرش در می آید.
موضوع دیگر اینکه حضرت عالی بهتر هست بدون قضاوت در مورد اشخاص ( با توجه به اطلاعات ناقصی که از مشکلاتشان دارید ) فقط مطالب را بخوانید و در مورد مطالب اظهار نظر کنید نه در مورد شخصیت افراد و ... و مطالب نویسنده را بر اساس شخصیت یا احیانا مشکلات گریبانگر آنها ارزیابی نکنید.
هر کسی از ظن خود شد یار من!
مگر شما وقتی صحبت میکنید و پست میزنید یکسره از اروپا و ایران ( که مشاهدات شخصی بر اساس دنیای دور و بر شماست) مثال نمیزنید؟ خوب طبیعی است که ما هم از مشاهدات و اطلاعات دریافتی از دنیای دور و برمان و دیده ها و شنیده ها و خوانده هایمان و برداشتهایی که در این رابطه دیدگاه و رویکرد ما را میسازد صحبت کنیم. حالا اگر این میشود مشاهده شخصی، و در نهایت نقص!پس بدانید که شما نیز از این نقص مبرا نیستید!
کامران خان!نقل قول:
نوشته اصلی توسط بی دل
شما مطلب بنده را به درستی نخواندید و به درک درستی هم از آن نرسیدید! بنده تناقضی نمیبینم. بنده به صراحت گفتم آقایونی که با سینه چاک کردن و عشق! ( که به معنایش نرسیده اند) میروند جلو، حالا چه رابطه جنسی قبل از ازدواج وجود داشته( رابطه مثلا غلط) چه نداشته ( ازدواج سنتی) ازدواجشان منتج به نتیجه خوب نشده!
بعد هم در ادامه اضافه کردم که بر عکس این موارد، ازدواجهایی که بدون عشق شروع شده پیش آمده که بسیار هم موفق تر بوده و طعم آرامش را که باید ماحصل طبیعی ازدواج باشد را آنها به خوبی چشیده اند.
نتیجه بحث: اکثر ازدواج های شروع شده با عشق، بعدا عشق در آنها از بین رفته. در حالیکه ازدواجهای بدون عشق، مودت و آرامش و رویش عشق حقیقی را موجب شده اند.
این موضوع بیش از آنکه به مهارت های بعد از ازدواج ربط پیدا کند به انتخابهای احساسی که اسمش را به غلط عشق میگذاریم مربوط میشود. و در واقع اون احساس گرسنگی که در نتیجه غلیانات نیاز جنسی یا تصورات غلط و رویایی نسبت به طرف مقابل یاوابستگی و ... به وجود میاید اسمش میشود عشق و همین عشق با ازدواج پدرش در می آید.
--------------------------------------------------------------------
سر کار خانوم بی دل،
سلام!
به نکته خوبی اشاره کردین،
با حرفهاتون تا حدی موافقم،
اما این موضوع ربطی به ازدواج نداره، عشقی که بدون منطق و شناخت رشد کرده باشه(البته نمیدونم اصلا میشه اسمش رو گذاشت عشق یا نه) وقتی به مرحله چالش و تعهد برسه بدون شک پدرش در میاد!
به همین دلیل، شاید یکی از مزایای ازدواجهای سنتی یا نیمه سنتی که رابطه کنترل شده و زیر نظر خانواده هاست، همین امر هست که شناخت منطقی تر و عمیق تر شکل میگیره و در نتیجه اگر نتیجه به ازدواج ختم بشه قاعدتاً پایداری بیشتری خواهد داشت...
این موضوع رو میشه به نویی در مثال‌های خودتون هم مشاهده کرد...
--------------------------------------------------------------------
موضوع دیگر اینکه حضرت عالی بهتر هست بدون قضاوت در مورد اشخاص ( با توجه به اطلاعات ناقصی که از مشکلاتشان دارید ) فقط مطالب را بخوانید و در مورد مطالب اظهار نظر کنید نه در مورد شخصیت افراد و ... و مطالب نویسنده را بر اساس شخصیت یا احیانا مشکلات گریبانگر آنها ارزیابی نکنید.
-------------------------------------------------------------------------
به عنوان یک پیشنهاد به این موضوع فکر می‌کنم!
----------------------------------------------------------
هر کسی از ظن خود شد یار من!
مگر شما وقتی صحبت میکنید و پست میزنید یکسره از اروپا و ایران ( که مشاهدات شخصی بر اساس دنیای دور و بر شماست) مثال نمیزنید؟ خوب طبیعی است که ما هم از مشاهدات و اطلاعات دریافتی از دنیای دور و برمان و دیده ها و شنیده ها و خوانده هایمان و برداشتهایی که در این رابطه دیدگاه و رویکرد ما را میسازد صحبت کنیم. حالا اگر این میشود مشاهده شخصی، و در نهایت نقص!پس بدانید که شما نیز از این نقص مبرا نیستید!
-----------------------------------------------------------------
بله، من هم از مشاهدات و جامعه اطرافم مثال میارم، اما هیچوقت تعمیم نمیدم و ازش قانون کلی نتیجه گیری نمیکنم...
به هر حال فقط خداوند، از هرگونه نقصی مبراست،
براتون آرزوی شادی و خوشبختی دارم،:72:
کامران
کامران عزیز سلام
در مورد رابطه خودم باید بگم:
دوست من، فوق العاده منطقی تر از من توی رابطه، و بعد از اون رفتار کرد (با این که من هم تمام سعیم رو کردم) و الان می فهمم چقدر فوق العاده منطقی بود و شرایط رو درست نگه داشت.
اوایلش که منطقم رو از دست دادم واقعا سخت بود. اما از وقتی تصمیم گرفتم منطقی باشم، همه چیز عالیه. این به این معنا نیست که جای خالیش رو حس نمی کنم. به این معنا نیست که هنوز دوستش ندارم.
نه، من هم چنان اون رو به عنوان یکی از دوست های خوبم می دونم، اما دیگهههه به اون قضیه فکر نمی کنم. شرایط موجود رو پذیرفتم و دارم از راهی که باید برم لذت می برم.
اون هم همین طور.
می دونم مسافرت هاش رو می ره، کارهاش رو خوب انجام میده و ....
برای همینه که می گم دو آدم اگر با هم قرار بگذارن "فقط" دوست باشند و نه چیز بیشتر، می تونند و آه و ناله و اشک و نفرین همراه نخواهد داشت (اگر هر دو منطقی برن جلو)
بقیش رو هم بعدا سر فرصت؛ می خونم فکر می کنم و جواب می دم
ریحانه عزیز
من هم با تو کاملا موافقم
ولی مشکل اینجاست که همه دختر خانمها مثل شما منطقی فکر نمی کنند و فوق العاده احساساتی هستند.واصلا تو کلشون نمیره که فقط دوست بمونن .
عجب!!!!نقل قول:
نوشته اصلی توسط reihaneh
فقط دوست باشند و نه چیز بیشتر!!!!
منطقی برن جلو!!!
ببینید ما روی استثناء ها و خود ساخته ها یا ذهنیاتمان اینجا بحث نمی کنیم.:303:
نیازهای جنسی و عاطفی و هدف گذاری های فردی در روابط دختر و پسر خیلی پیچیده تر از آنست که بگوییم :«فقط دوست باشند و برن جلو!!!»
البته اگر برن جلو هم آخرش حداقل در جامعه ما اکثرا بازنده اصلی خانمها هستند.
منطقی یعنی چه؟
منطقی یعنی کشش های جنسی، نیاز های احساسی به جنس مخالف را ندید گرفتن و رابطه دختر و پسر را صرفا روی یک سری عقلانیت ببینیم.
اینها برای متنها و نوشته های دلنواز و ذهنی مناسب هست. واقعیات زندگی، فیزیولوژی دختر و پسر و نیازهای روانی آنها فراتر از آنها هستند که کاملا منطقی بروند جلو!!!
خانومای محترم چرا خودتونو گول می زنید
منم از جنس شما هستم و خودتونم میدونید که در این مورد منطقی فکر کردن فقط شعاره و خیلی زودتر از اون چیزی که خودتون فکر کنید احساس عاطفی با طرف مقابلتون برقرار میکنید حتی اگه در ظاهر بگید اینطور نیست ولی حستون چیزه دیگه ای میگه ما خانوما خیلی زود وابستگی عاطفی پیدا میکنیم لطفا با واقعیت نجنگید چون حس درونیه ما خلاف اون چیزیست که شما دارید میگید
وقتی یه دختری به صدای جنس مخالف پشت تلفن و یا یه ارتباط مجازی دل میبنده چطور میتونه تو برخورد حضوری دل نبنده