+خطوط قرمز

سلام
بنده عضو جدید هستم . به تمام اعضاء محترم و مدیریت سایت سلام عرض میکنم .
یک مشکلی که مدتهاست در زندگی متاهلی 5 ساله من وجود داره و هنوز حلش نتونستم بکنم اینه که میخوام بدونم زن و شوهر چه حریم هایی رو باید برای هم در نظر بگیرن و به تا چه حد پرایوسی همسرشون احترام بذارن یعنی این حیطه شخصی مرزش تا کجاست ؟
به عنوان مثال من علیرغم اینکه آدم سر به زیری هستم و خانومم هم قلبا اینو میدونه اما اگه یه وقت اس ام اسی برام بیاد و خانومم کنجکاوی کنه بهم بر میخوره و بهش میگن تو کارای شخصی من تفحص نکنه . اون هم سریعا به فال این میگیره که حتما من دارم زیرآبی میرم و ............
در حالیکه من واقعا فکر میکنم موبایل آدم یا مثلن میل اینباکس آدم کاملن خصوصیه . درست نمیگم ؟
من همیشه به خانونمم میگم ما نباید از عشق برای هم یه قفس بسازیم یا یه زنجیر که دست و پامنونو ببنده و نذاره جلوتر بریم . من فقط یه فضای کوچیک واسه نفس کشیدن میخوام . همین .........
شاید بهتر باشه توضیحی هم راجع به خونوادش بدم . از اون خونواده هایی که دم به دقیقه به هم زنگ میزنن ، خصوصن مادر و دختر ( بلافاصله بعد از خواب ، یه کم بعد از خواب ، قبل از ناشتا ، بعد از ناشتا ، ............، یه کم قبل از خواب ) و طبیعتن تو این تماسها تمام اطلاعات روزانه ترانسفر میشه . مثلن مادره میدونه فشار خون دخترش تو روز سه شنبه گذشته ساعت 12رو چند بوده ، یا اگه ما دو تا بخایم بریم مهمونی مادرش میدونه که اون چه لباسی پوشیده یا من حتی ( البته یه وقت فکر نکنین که آدم بدجنسیه ها ، من اتفاقا خیلی دوستش دارم مادر زنمو ) اینارو واسه این میگم که روحیات خانوادگیشونو بفهمین . واسه همین روحیه اس که خیلی دوست دارن و عادت دارن از جزییات روحی روانی فیزیکی شیمیایی معنوی فرامعنوی و ... هم مطلع باشن . اصلا تک و تعریف کردن و خوب دیگه چه خبر ؟ گفتن براشون بزرگترین فانه .
ببخشید بخاطر اطاله کلام . من و خانومم هر دو تحصیل کرده ایم و با عشق چند ساله با هم ازدواج کردیم .

سلام FARA
به کلبه همدردی ما خوش آمدی.
من با دقت سئوالتون را مطالعه کردم. سئوال شما حکایت از فهمیدگی و درایت و تجزیه و تحلیل بسیار قشنگ شما از زندگی داره.
در واقع وقتی مراجعانی با درک چنین بالایی از زندگی را در درون تالار همدردی می بینم، قند توی دلم آب میشه...، که باز موقعیت مناسبی برای همه اعضاء فراهم میشه که از یک اندیشه جدیدی استفاده کنند و از همه مهمتر خود من از آنها درس زیادی بگیرم.
بدون تعارف و بدون اغراق عرض می کنم. درسهایی که از اعضاء این سایت گرفته ام شاید بیشتر از آموخته های تک تک آنها از سایت بوده است.

اما در مورد موضوعی که مطرح کردید
معمولا هر معیاری در مسائل انسانی یک طیف هست. همانطور که اشاره کردید حیطه صمیمت و محرمیت هم همین طور است.
و این طیف قانون ثابت و غیر متغیر ندارد، یعنی اینکه نسبت به زندگیهای متفاوت انعطاف پذیری هایی دارد.
این انعطاف به چندین عامل بستگی دارد. و همه این عوامل به نوعی با شخصیت زن و شوهر بستگی دارد.
مشکل شما از آنجا ایجاد شده است که در این زمینه ( نگاه به صمیمت)، متفاوت هستید.

معمولا درون خانواده دو نگاه به صمیمت وجود دارد، باید آن که ساده تر و کم ضررتر هست در اولویت قرار بگیرد. یعنی نگاهی که مرز و حریم خاصی را قائل است و درآن صمیمت کمتر و حیطه خصوصی بارزتر است.
یعنی خانم شما باید مطابق با خواست شما به حریم شما وارد شود( این جدا از استثناها مثل آسیب هایی هست که احتمالا به خاطر این مرزها به زندگی مشترک وارد می شود، که البته در سئوال شما این مورد وجود ندارد و بحث آن چیز دیگری است)

اما نکته مهم اینست که چگونه زن و شوهر در تغییر حیطه های خصوصی و صمیمت روی هم اثر می گذارند.
یعنی شما چگونه برخورد کنید موجب می شود که ایشون حریم شما را بهتر رعایت کنند.
یا اصلا از زاویه دیگر، شما چگونه برخورد کنید راحت تر می توانید او را بیشتر در حوزه استحفاظی خود تحمل کنید و یا حتی لذت ببرید.
از طرف دیگر:
خانم شما چگونه می تواند رفتار کند که بیشتر به حوزه شما وارد شود.
یا خانم شما چگونه مهارتهایی را کسب کند تا خطوط قرمز شما را محترم بشمارد.

و این مهارتهای چهار جانبه جای بحث مفصلی دارد، که از آنجا بر اساس خانواده درمانی با رویکرد سیستمیک ( مانند رویکرد مینوچین)، زیاد به آن پرداخته شده است، من هم به مرور سعی می کنم این بحث را ( که کم و بیش در زندگی ها زیاد اهمیت داره) ، متناسب با سئوالات مطرح کنم. و انشاء در بخش مقالات هم یک شمای کلی آن را قرار دهم.

سلام و خوش اومدي
بايد بگم كه شما سعي كنين اين حساسيت رو از همسرتون بگيرين . به جاي اينكه بيشتر حساسيت ايجاد كنين . بذارين كنجكاوي هاشو بكنه مطمئن باشين بعد از چند وقت خودش خسته مي شه و اون اعتمادي كه بايد داشته باشه رو پيدا ميكنه . اينكه شما بهش بگيد واسه چي كنجكاوي ميكني بدتر تأثير منفي روش داره و فكر ميكنه حالا چه خبر شده . پيشنهاد ميكنم هر از گاهي كه اس ام اس مياد واستون خودشو صدا كنين و به بهانه اينكه گوشيتون نزديكتون نيست بگيد ببين كي اس ام اس داده . بخون ببينم چي نوشته . اسن چيزا حساسيت رو كم ميكنه . البته خودش بايد بدونه كه كسي اگر بخواد كاري بكنه (اونم مرد ) وقت واسه اين كارا زياد داره و نميشه آدم اينكاره رو پاييد . ولي شما هم سعي كنين با اجازه دادن بهش كه حتي توي كوچكترين و يا بزرگترين مسئله خصوصيتون هم سرك بكشه . حتما بعد از يه مدت خودش خسته ميشه.

هم انجمنی گرامی سلام و خیر مقدم
به نظر من این بار شما پیش دستی کنید و به جای جواب دادن به سوالات خانومتون که این اس ام اس رو چه کسی فرستاده و ... و ... و ... شما بگید وای چه اس ام اس جالبی و براشون بخونید . فکر می کنم شک و تردید ها کمتر می شه . دلیل این شک فقط گذاشتن یک سری مرز بین خودتون وهمسرتون است . البته یکسری مرزها لازم و ضروری ست . اما به نظرم خودن اس ام اس های شما زیاد به جایی بر نخوره . سعی کنید مسائل رو خیلی بزرگ نکنید . همه چیز رو ساده تر بگیرید . زندگی قشنگ تر می شه .

سلام
من به این اعتقاد دارم که هر شخصی برای خودش حریم شخصی دارد و در این حریم شخصی هیچ کس راه ندارد ولی تا زمانی این حریم شخصی معنا دارد و کسی حق وارد شدن به آن را ندارد که در زندگی زناشویی هر کدام از طرفین از این حریم سوء استفاده نکند همسر من در اوایل ازدواج اعتقاد زیادی به اینکه زن و شوهر اول باید با یکدیگر دوست باشند و بعد زن و شوهر داشت و بر همین اعتقاد بسیاری از تجربه های گذشته در زندگی خود که بیشتر باعث میشد من به او حساس شوم را در اختیار من گذاشت و یکی دیگه از کارهای اون گذاشتن پسورد ایمیل و کلا هر چیز شخصیش در اختیار من بود اما با گذشت زمان و دیدن حساسیت های بیش از اندازه من کم کم از این اعتقادش پا عقب گذاشت و نمونه اش عوض کردن پسورد ایمیلش بود البته نه الان و نه در گذشته اون حساسیتی روی همین مسائل شخصی من نداشت ولی نمیدونم چرا اون خیلی تند رفت و الان دیگه تقریبا ایستاده کسی که همه اتفاقات روزمره رو برای من تعریف میکرد و یا شخصی ترین چیزهاش رو در اختیار من می گذاشت الان تقریبا از همه اونها بی اطلاعم
شوهر من در ابتدا به دلیل همین دوستی و صمیمیت هر آنچه داشت و نداشت در اختیار من گذاشت ولی الان میتونم بگم که کاملا عقب کشیده ایشان هم همانند آقای فرا به موبایل و اس ام اس ها حساسند چندین بار که اس ام اس اومد من بدون اینکه باز کنم موبایل رو به ایشان دادم ولی گاهی که میپرسیدم کی هست از این کار من ناراحت میشد و من میگفتم که آیا ما چیز پنهان کردنی از یکدیگر داریم پس آن دوستی که حرف میزدید چه بود؟
واقعا خطوط قرمز بین زن و شوهر چه هست؟
برعکس شوهرم و یا بهتر بگم اکثر مردها من اصلا از پرس و جو یا کنجکاوی همسرم در مسائل شخصی ام ناراحت نمیشوم و حتی میتونم بگم دوست دارم که شوهرم در مورد مسائل شخصی ام اطلاع داشته باشه از محتویات موبایل گرفته تا پسورد ایمیل و حساب بانکیم هرگز هم ناراحت نمیشم که چرا میخواد اطلاع داشته باشه و گاهی اگه پیش بیاد و در مورد همین مسائل شخصی ام پرس و جو کنه بدون اینکه ناراحت بشم بدون وقفه جواب میدم
و بعد به خودم میگم شوهر من که الان همون رفتار من رو کرد که خودش ازش بدش میاد که من این کار رو بکنم یعنی همون کنجکاوی در مسائل شخصی و یا رد شدن از همون خطوط قرمز
اصلا آیا خطوط قرمز بین زن و شوهرها باید وجود داشته باشه؟
مگه نه اینکه نزدیکترین فرد به انسان که در احکام و شرع تقریبا هیچ چیز در روابطشون منع نشده همون همسر هستش؟
وقتی شوهر من موقعی که توی خیابون رد میشیم و با شخصی سلام و علیک میکنه و من میگم این کی بود ولی اون واکنش بدی نشون میده ولی وقتی دقیقا من همین کار رو دم در اداره میکنم (سلام علیک با همکارم) و اون دقیقا همین سوال رو میکنه و من هم بدون هیچ واکنش بدی جواب میدم
ناراحتی من از این هست که این خط قرمز نبود ولی با گذشت زمان شکل گرفت و آن هم فقط یکطرفه
پس آیا این خطوط قرمز فقط باید در مورد زن اعمال بشه ؟؟؟؟؟؟؟؟
آقای سنگتراشان خواهش میکنم این موضوع را بصورت وسیع تر بهش بپردازین و حد و حدودش رو بگین
ممنون از آقای فراد بخاطر مطرح کردن این موضوع خوبشون

با سلام به همه دوستان
من فکر می کنم بین زن و شوهر خطوطی وجود دارد که بهتر است اسمش را خطوط قرمز نگذاریم چون از خطوط قرمز اگه رد بشیم خطر هست و عواقب بدی داره و معمولا نباید بین زن وشوهر امنیت و آرامش از بین برود و خطر جایگزین بشه .ولی اگه بگیم خطوط زرد بهتر است ، شاید بگید عجب حرفی ! چه فرقی می کنه ! مسئله [/i] رنگ خطوط نیست .؟؟ بله . مسئله در رنگ این خطوط است ، اگر خطوط قرمز نباشد ، ولی به هر رنگ دیگری وجود داشته باشد ، مسئله حل می شود :
چون اگر به خاطر اصلاح مسئله ای ، یا بدون قصد و غرض از خطوط زرد رد بشیم و دوستانه با شوهرمان راجع به مسائل خصوص اش صحبت کنیم ، خطری بوجود نمی آید .
به نظر من اگه این خطوط وجود نداشته باشه ، مسئله ساز می شود .
بین زن و شوهر حریم های هست ،چون هر فرد بهر حال شخصیت متفاوت ، ارزش های مختلف ، طرز فکر ، عقاید و منش خاص خودش را دارد و به نظر من همسران موفق افرادی هستند که علیرغم دوستی و صمیمیت و احترام ویژه ای که بهم می گذارند ، برای خودو همسرشان و حریم خصوصی همدیگر نیز ارزش قائل هستند ، مثلا وقتی من در زمینه ای اعتقاد خاصی دارم و همسرم اعتقادی دیگر ، دلیلی ندارد که به خاطر همسرم اعتقادم را عوض کنم ، مگر اینکه واقعا اعتقادم غلط باشد و بهرحال روش صحیح در این است که به حریم همسرم که شامل : اعتقادات ، نظرات ، روش ها ، طرز زندگی او احترام بگذارم و از خطوط با احتیاط و به ندرت (به دلیل خاصی وبرحسب ضرورت )رد بشم .

سلام
گاهی همدیگر را تنها بگذاریم
گاهی فرصت تنهای دادن
گاهی آزادی دادن
.....
اینا باعث میشه که طرف احساس زندانی بودن نکنه زندانی بودن احساس خوبی نیست حتی زندانی عشق !!!

با سلام و تشکر از تمام دوستانی که محبت کردند و در این تاپیک شرکت جستند .
ببینید برخی از دوستان موضوع رو متاسفانه اشتباه گرفتند ، داستان اصلن سوء ظن های زنانه و از اینجور چیزها نیست . بله من هم خیلی وقتها اس ام اس هامو واسه زنم میخونم یا حتی مخصوصن گوشیمو تو خونه جا میذارم و میرم سر کار و شگردهای دیگه که هر کودم تو ارضاء حس تمامیت خواهی خانوما موثره و منم تأثیرشو دیدم . ولی داستان ما فرا تر از این حرفهاست . این مساله تو خونواده ها و بین والدین و فرزندها هم وجود داره و من فکر میکنم تو کشور ما تبدیل شده به یک معضل فرهنگی ! // عدم احترام به آزادیهای فردی اعم از روانی ، فیزیولوژیکی ، زیبایی شناسی ، فرهنگی ، شخصیتی و ..// مثلن والدین تو انتخاب همسر یا حتی رشته تحصیلی میخوان اعمال سلیقه کنن . همسر آدم میخواد حتما به همراه اون بری واسه خودت شلوار بخری چون احتمالن اگه خودت بری یا بهت میندازن یا یه چیزی میخری که با سلیقه اون جور در نمی آد و ... تو سطح اجتماع هم به وفور از این مسائل می بینیم که چون تاپیک ما سیاسی و اجتماعی نیست دیگه مثال نمی زنم .
بعضی ها میگن وقتی مذهب هیچ مرز رفتاری بین زن و شوهر قائل نشده یعنی اونا نباید هیچی از هم پنهون داشته باشن ! به نظر شما اینجور استنباط کردن از مسائل فقهی و استخراج دستورالعمل قطعی واسه زندگی امروزه بدون لحاظ کردن مقتضیات زندگی امروزی روش درستیه ؟
یه چیز دیگه هم که میشه راجع بهش صحبت کرد که تو متن خانم همسفر هم مشهوده اختلاف های غریزی و فیزیولوژیکی آقایون و خانوها در این رابطه است که جای بحث داره . من همیشه تو مستندهای حیات وحش میبینم که جنس نر هستش که قلمرو تعیین میکنه و واسه حفظ قلمروش میجنگه ، خوب این خیلی طبیعیه که خانوما بدشون نیاد که ازشون بپرسی کی بود ؟ کجایی ؟ کی میایی ؟ کی میری ؟ دیگه چه خبر ؟ و .... اونا احتمالن اینو به حساب علاقه و توجه طرفشون میذارن ولی در مورد آقایون فکر میکنم که یکم قضیه فرق کنه .
متشکرم

باسلام
من از این تاپیک خیلی خوشم می آید و می خوام بدونم بالاخره چطور باید این مرزها نگه داشته بشه .
ولی همانطور که قبلا هم نوشتم خودمون باید این مرز را با روش درست و منطقی ایجاد کنیم و این آزادی را ایجاد کنیم ، چون بهر حال طرف مقابل هم طرز فکری دارد و عکس العمل هایی انجام می دهد ، مادر دلسوزی می کند ، پدر احساس مسئولیت می کند ، برادر نگران است ، همسر احساس مالکیت می کند و و و ...
اینکه چطور این مرز را که باعث زیبایی زندگی فردی و اجتماعی میشه ، ایجاد کرد :
1- دست خود ماست .
2 - به فرهنگ خانواده ها بر می گردد ، در بعضی خانواده ها علیرغم صمیمت زیاد ، برخورد فوق العاده درستی در برابر طرز فکر و عقاید و هنر و استعداد و منش و رفتار خصوصی افراد خونه میشه ولی در بعضی خانواده ها مادر خونه باید ریز و درشت مسائل پسر و دختر را با روش غلط بداند و یا پدر خونه .
گرچه میشه آنقدر صمیمیت و روابط سالم حاکم باشه که پسر یا دختر خونه براحتی و خودش راجع به مسائل خصوصی اش صحبت کنه ، نه اینکه دیگران کنکاش کنند .یا حتی بین همسران ، یا دوستان .
اتفاقا همین موضوع (خطوط قرمز) و عدم آشنایی خانواده ها با عث بوجود آمدن مشکلات (عروس و مادرشوهر ، زن و مرد ، پسر و دختر ، همکاران ، ... ) میشود .
کاش این فرهنگ بین همه جا می افتاد .