انتخاب برایم مشکل است

با سلام
دختری هستم28 ساله و مجرد، خواستگارم مردی است که 33 سال دارد و از ازدواج قبلی خود صاحب یک فرزند دختر است ولی الان 5 سال است که از همسر خود به علت نداشتن تفاهم جدا شده اند در ضمن ایشان هنرمند هستند و استاد من در یکی از شاخه های هنری نیز هستند و حدود 4 سال از آشناییمان می گذرد، از نظر اخلاقی و اهدافی که داریم خیلی به هم شبیه هستیم ولی مشکلی که وجود دارد این است 1.خانواده من نمی توانند ازدواج من با یک مرد دارای فرزند را قبول کنند 2. از نظر مالی در سطح متوسطی است ولی قول داده که با اتکا به هنرش زندگی ایده آلی را برایم فراهم کند، لطفا راهنماییم کنید تا تصمیم درستی بگیرم.

سلام
به تالار همدردی خوش آمدید
شما گفتید خواستگارم
یعنی ایشون به طور رسمی به خواستگاری شما آمده اند؟
شما گفتید استادم
یعنی شما در کلاس های هنری ایشون شاگردشون هستید؟
چه چیزی در وجود این شخص شما را به خودش علاقه مند کرده؟
در این چهار سال آشنایی روابط شما چگونه بود؟
فرزند ایشون دختر هست یا پسر؟
پیش کدام یک از والدینش زندگی می کنه؟

سلام

دوست عزیز به همدردی خوش آمدید:72:

خواهر عزیز تو این فاصله ای که این آقا از همسر سابقشون جدا بودند از چگونگی نوع زندگیشون اطلاعی دارید ؟ منظورم اینه که میدونید با کس دیگه ای رابطه ای داشته یا نه ؟ چقدر مطمئن هستید ؟
اگه خانواده قبول کنند خودتون در مورد دخترش فرکاتونو کردید؟ میتونید براش مادری کنید و عین فرزند خودتون تربیت و بزرگش کنید ؟
بچه قراره پیش شما باشه یا مادرش ؟
از لحاظ مالی و اقتصادی شما بالاتر هستید که قول داده اوضاع رو بهتر کنه ؟ چقدر تفاوت دارید ؟

رفتار ایشون رو اون روزهای اول که هنوز شما رو نمی شناختند به یاد بیارید و ببینید چطور مردی بوده و تو این مدت آشنایی چقد عوض شده ؟

شما خواستگکار دیگه ای ندارید ؟ یا تو این مدت نداشتید ؟ اگه داشتید موقعیت اونا نسبت به این آقا چطور بوده ؟

فعلا" اینها رو جواب بدید تا بعد

ضمن تشکر از توجه شما
من لیسانس دارم و در یک سازمان دولتی مشغول به کار هستم و در ضمن به کلاسهای هنری ایشان نیز می روم و خواستگارانی در گذشته داشته ام که بدون توجه به وضعیت خوب مالی شان و به علت عدم تناسب فکری ، آنها را رد کرده ام و علت اینکه این شخص برایم تا این اندازه اهمیت پیدا کرده در وهله اول هنر ایشان است چرا که من به این رشته هنری بسیار علاقه مندم و احساس می کنم در کنار ایشان می توانم در این رشته هنری موفق شوم و خود ایشان هم قول داده اند که برای موفقیتم در هنر همیشه کمکم کنند و از نظر اخلاقی نیز با توجه به مدت 4 سال آشنایی تشابهات بسیاری بین خودمان می بینم و در مدت این چهار سال من متوجه شده ام که ایشان فردی خانواده دوست ، تقریبا پپایبند به مذهبیات و مستقل است چرا که در ابتدای آشناییمان او آتلیه مناسبی در اختیار نداشت و لی در طی این مدت علاوه بر دادن مهریه همسر توانسته به تنهایی وضعیت کاری خوبی پیدا کند در ضمن فرزند ایشان یک دختر 8 ساله است که با او زندگی می کند ، من از نظر احساسی توانایی ارتباط برقرار کردن با کودکان را دارم و در این زمینه مشکلی نیست و ایشان خیلی اصرار دارند که به خواستگاری بیایند ولی من به علت اینکه اطمینان دارم خانواده با این موضوع مخالفند قبول نکرده ام ، برایم این مهم است که خودم اول از این موضوع که واقعا می خواهم با او زندگی کنم مطمئن شوم بعد خانواده را در جریان بگذارم و شاید بر انتخابم پافشاری کنم در ضمن ایشان فعلا از نظر مالی شاید بتوان گفت در حد صفر هستند و علتش را پرداخت مهریه همسرشان ذکر کرده اند ولی با توجه به توانایی هایی که در ایشان سراغ دارم احتمال موفقیتشان خیلی وجود دارد لازم به ذکر است که مجموعه کارهای ایشان امسال به چاپ خواهد رسید . امیدوارم پاسخ تمام سوالاتتون را داده باشم
ممنون

خواهر گلم ممنون که جواب سوالاتم رو دادید.
ببینید خواهرم اینکه شما به خاطر هنر این آقا بهشون علاقمند شدید درست چون ما انسانها همیشه عادت داریم در نگاه اول هر چیزی که بیشتر توجه مون رو جلب کرد به دنبال اون بریم و کمتر به جنبه های دیگر که چه بسا مهمتر و در اولویت باشند ، بپردازیم. این هنر درست اما شما الان چون خودتون هم به این رشته و این هنر علاقه دارید ، به سمت این آقا کشش پیدا کردید و معتقدید که باهاش تفاهم دارید چون خودتون میخواید تو این زمینه پیشرفت کنید .
اما هنر واقعی در زندگی هر انسانی در درجه اول اینه که بتونه زندگیش رو خوب اداره کنه و با زن همسر و فرزندش رابطه خوبی داشته باشه و در واقع هنر همسرداری خیلی مهمتر از هنر های دیگه ست .تو زندگی زناشویی انقد مسائل مهم وجود داره که گاهی انسان رو اگه اعتماد به نفس و عزت نفس نداشته باشه سرخورده میکنه .اگه اخلاق همسر خوب نباشه اما هنرمند یا ثروتمند باشه ف هیچ فایده ای نداره .اگه همسر قابل اعتماد نباشه و شما دائما" مورد سوءظن باشه زندگی رو تلخ میکنه و نومنه های دیگه . ........پس سعی کنید نکته مثبت دیگه ای رو علاوه بر هنر ایشون پیدا کنید که بتونید با استناد به اون تصمیم بگیری یا خونواده رو مجاب کنید .

شما دلیل طلاق ایشون رو میدونید ؟

به نظر من شما برای ازدواج با این آقا اصلا" به هنرشون به عنوان یک معیار اصلی توجه نکنید خصوصا" از این نظر که در کنارش خودتون هم تو این زمینه موفق باشید .شما دنبال امتیازات دیگه در زندگی و وجودشون بگردید که به چند موردش اشاره کردید از جمله اینکه خانواده دوست و معتقدی هستند . ببینید اخلاقش خارج از محل کار و در ارتباط با دیگران چطوره ؟ با دخترش ؟

دختر این آقا 8 سالشه و دیگه بچه نیست طوری که شما بخوایدتربیتش کنید بلکه اون خیلی از مسائل رو متوجه میشه از جمله ازدواج مجدد پدرش و مفهومی که از نامادری تو ذهنش هست .اون باید توی این ازدواج نظرات خودش رو بیان کنه و شما دو نفر باید به نظرش توجه کنید و نادیده نگیرید چون مشکل ساز میشه . شما حالا میگید رابطه خوبی با بچه ها دارید اما با یک دختر 8 ساله به عنوان مادرش عملا" زندگی نکردید تا با قطعیت جواب بدید .پس باید بیشتر و آگاهانه در این مورد تصمیم بگیرید چون خیلی مهمه.

در مورد مهریه همسر سابقشون ، تموم شده یا هنوز ادامه داره ؟ اگه ادامه داره که باید بدونید و قبول کنید که تا وقتی مهریه تموم پرداخت میشه ، روی زندگی شما تاثیر مستقیم داره و سختی به همراه داره که شما باید با سعه صدر تحمل کنید و اعتراض نکنید .این هم یک نکته مهمه .

موفق باشید

سلام دوستان عزیز
بی صبرانه منتظر نظرات و راهنمایی هاتون هستم دوست ندارم خدای ناکرده زمان از دست بره و من به خاطر یک انتخاب نادرست یک عمر پشیمون بشم
برام حتما دعا کنین

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

سلام دوست گرامی
ممنونم از اینکه نظراتت رو اعلام کردی در مورد ازدواج اول، به گفته خودشون در سن کم و با خواست و انتخاب خانواده ازدواج کردند و همسرشون شخصی دهن بین بوده و تحت تاثیر مادرش و از نظر اجتماعی ایشون دوست داشتن که همسرش فعال باشند ( نه صرفا کار کردن بلکه حضور در اجتماع )ولی ایشون اینطور نبودن واما درمورد مهریه ، به طور کامل پرداخت کرده اند و هیچ دینی ندارند واز خصوصیات خوب ایشان اینکه دوست دارند مستقل باشیم و ضمن احترام به مادرشان ( پدرشان فوت کرده اند)، اجازه دخالت را به ایشان یا هرکس دیگری نمی دهند و معتقدند که نظرات دیگران باید فقط در حد راهنمایی باشد و هردو باهم در تمام مسایل زندگی تصمیم بگیریم ، همچنین ایشان معتقدند که به تدبیر و مدیریت یک زن در خانه برایشان خیلی مهم است که من نیز پنین توانایی را در خود احساس می کنم همچنین ناگفته نماند که ما هردو بهم بسیار علاقه مندیم و او نیز عنوان کرده که به هیچ عنوان نمی خواهد بدون رضایت خانواده ام با هم ازدواج کنیم چون پدر و مادر همسر را مثل پدر و مادر خودش دوست دارد از نظر فرهنگی و طبقه اجتماعی نیز هردو در حد متوسطی هستیم در ضمن تلاش او برای موفق شدن و افکار مثبتی که نسبت به آینده دارد برای من بسیار قابل توجه است در کل خصوصیات فردی و شخصیتی او نیز علاوه بر هنر او مرا به خود جلب کرده اند،راستی من به او گفته ام که حداقل چند ماه اول زندگی دوست دارم بدون حضور فرزندش و با هم باشیم ولی بعد از آن دخترش در کنار ما و همچون دخترم بتاشد و او قبول کرده که اوایل زندگی دخترش پیش مادربزرگش باشد همچنین من از او خواسته ام که قبل از ازدواجمان او خانه ای بخرد که او عنوان کرده اگر خانواده ات با عقد یکساله مشکلی ندارند من در این یکسال وضعیت خانه را (خرید یا حداقل رهن) مشخص می کنم . خوشحال می شوم اگر دوباره نظرتان را بگویید

سلام

معیارهای مورد نظر شما قبل از آشنایی با ایشون چی بوده ؟

چند درصد به معیارهای شما نزدیک هستند ؟( در واقعیت نه براساس تصور ذهنی شما از ایشون )

آیا آشنایی با ایشون و در نتیجه درگیر روابط احساسی شدن باعث شده شما از معیارهای مهمی که قبلا داشتید صرف نظر کنید ؟مثلا در گذشته تحت هیچ شرایطی حاضر نبود به ازدواج با مردی در شرایط ایشون فکر کنید اما بعد از آشنایی تغییر عقیده دادید و .....؟

ازدواج با فردی که در حال حاضر پدر محسوب میشود و مسلما مسـئولیت هایی در قبال دخترش داره فرقی نمیکنه در کنار دخترش زندگی کند یا نه بالاخره بخشی از وقت ایشون و ..... حق دخترش هست این موضوع برای شما قابل تحمل هست ؟؟

ممکنه زندگی ایده آل بنا به هر دلیلی محقق نشود ادامه زندگی با ایشون در این شرایط برای شما امکان پذیر هست؟

در مورد عدم تفاهم با همسر سابقشون صحبت کردید و مطمـئن شدید دلیل جدایی واقعا عدم تفاهم بوده ؟

از همسر سابقشون به عنوان یک مقصر یاد می کنند ؟ سهم خودشون رو از اشتباهاتی که منجر به جدایی شده قبول دارند ؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط oranoos

در مورد ازدواج اول، به گفته خودشون در سن کم و با خواست و انتخاب خانواده ازدواج کردند و همسرشون شخصی دهن بین بوده و تحت تاثیر مادرش و از نظر اجتماعی ایشون دوست داشتن که همسرش فعال باشند ( نه صرفا کار کردن بلکه حضور در اجتماع )ولی ایشون اینطور نبودند .

---

دوست عزیز این موارد توجیهی قابل قبول و منطقی برای جدایی محسوب میشود ؟؟؟؟؟

سن کم و بی ثباتی در شناخت معیارها باعث شده ایشون بر مبنای نیاز غریزی تصمیم به ازدوج بگیرند و بعد از ارضاء و بالا رفتن سن تازه متوجه بشن نه این خانم اونی نیست که من می خوام ؟؟؟؟چون در غیر این صورت در ابتدای آشنایی متوجه شدن این خانم فعالیت اجتماعی ندارند فهمیدن این موضوع کار مشکلی نیست .

سلام سو گند عزیز
این رو قبول دارم که قبل از آشنایی با ایشون معیارهام تا حدی متفاوت بوده به خصوص که تا حد زیادی هم مغرور بودم و خیلی از خواستگارها را هم که از نظر اجتماعی در وضع مناسبی بودند فقط به خاطر اینکه احساس علاقه نمی کردم رد کردم و الان حتی حس می کنم که با این ازدواج احتمالا اطرافیانم بسیار شوکه خواهند شد که این دختر سخت گیر چرا حاضر به ازدواج با مردی شده که یک فرزند دارد ولی نمی دانم چرا ولی یک چیز در درونم به من می گوید او همان نیمه گمشده من است بنابراین احساساتم هم بسیار در انتخابم تا حالا دخیل بوده اند و ایشان هیچگاه سعی نکرده اند همسرشان را مقصر اصلی جلوه دهند بلکه معتقدند که ابتدای امر هردو مقصر بوده اند و همچنین به علت یک بار شکست در زندگی،دوست دارند این بار حتما موفق شوند و من نمی دانم تا چه حد می توانم چنین ریسکی را بکنم و وارد زندگی با او شوم لازم به ذکر است که او 2 سال پیش هم از من درخواست ازدواج کرد ولی من سعی کردم با وجود علاقه ای که به او داشتم به علت اینکه قبلا ازدواج ناموفقی داشته از او دوری کنم و یکسال نیز از او دور بودم ولی این یکسال دوری باعث نشد که فراموشش کنم واقعا فکرم را مشغول کرده نمی دانم کار درست چیست؟

دوست عزیز در مورد ازدواج قبلی ایشون بهتره فقط به گفته های خودشون اکتفا نکنید و بیشتر تحقیق و بررسی کنید
در مورد دخترشون چرا گفتید چند ماه بدون اون زندگی کنید ؟
بهتره خیلی دقت کنید چون به هر حال اون بچه باید با شما زندگی کنه و بعد از چند ماه میاد تو اون خونه . بچه همسر شما میشه که همسر شما محبتش رو بین شما باید تقسیم کنه .فکر کنید ببینید اگه با هم رابطه شون خیلی خوب باشه و وقت زیادی رو با هم بگذرانند شما ناراخت نمیشید که کمتر به شما توجه میکنه ؟
یا حتی ممکنه حالت عکس پیش بیاد یعنی ایشو.ن بیشتر به شما توجه کنه و کمتر به دخترش که در اون صورت اون بچه آسیب میبینه . ممکنه به شما ایراد بگیره که چرا با پدرش ازدواج کردید ؟ ممکنه بگه شما مزاحم اون و پدرش شدید. به هر حال نه میشه مطمئن بود که رابطه شما با هم صد در صد خوب خواهد بود و نه بد اما نقش و رفتار این اقا در رابطه شما دو نفر خیلی مهمه .
پیشنهاد میکنم زندگی کسانیکه موردی مشابه این مورد شما دارند رو بیشتر مورد بررسی قرار بدید از نزدیک و هر چقدر که میتونید اختیاط کنید تا خدای نکرده بعدا" پشیمون نشید.موفق باشید

دوست عزیز شما درست می فرمایید فکر می کنم باید بیشتر فکر کنم ولی شما نیز دعا کنید تصمیم درستی بگیرم