قابل توجه آقایان ، با این زنان نباید ازدواج کرد

از زبان گذشتگان می گویم که نه به دانش امروزی آراسته بودند و نه کارشناس مسائل زناشویی ، با این همه هر چه می گفتند گوهر بود و کیمیا . پیران اهل خرد در گذشته بر این باور بودند که مردان هرگز نباید با زنانی که دارای پنج خصلت ذیل هستند ازدواج کنند . که آن 5 خصلت عبارتند از حنانه و منانه و عنانه ، کیه ( ه = ت ) التقفا و خزرالدمن و حالا تفسیر این 5 کلمه که ریشه همه آنها در زبان عربی است چیست ؟

1 - حنانه : حنانه به معنای حنین است و شعری هم در مورد این واژه حنانه در ادبیات ما وجود دارد که شاعر گفته است

استون حنانه در هجر رسول
ضجه میزد چو ارباب عقول

اما منظور از زن حنانه یعنی زنانی که با وجود مطلق بودنشان مدام از همسر اول خود تعریف می کنند

2 - منانه : ریشه از کلمه منیت دارد و منظور زنی است که پولدار باشد و مدام از ثروت خود دم زند

3 - عنانه : زنی که نازاست

4 - کیه (ه = ت ) التقفا ( داغ بر روی گردن و پشت گذاشتن ) منظور زنی است نابکار که با کار زشت خود داغ ننک بر گردن مرد می گذارد

5 - خزرالدمن : یعنی گلی که روی مزبله روئیده باشد بعبارتی زنی که با وجود زیبایی اما دارای اسالت خانوادگی نباشد

:72:

سلام
جناب پندار از لطف شما که سعی می کنید با بیان شیوا و نافذتون به غنای تالار بیفزایید سپاسگذاریم اما راستش من گاهی معنای بعضی از پستها و یا موضوعات رو نمی فهمم.
مثلا به نظر شما در تالاری که سعی می کنیم با علم روز و مبتنی با واقعیات روح و روان انسان ، افراد رو به سمتی ببریم که با استفاده از عقل سلیم در مورد شرایط مختلف زندگی تصمیم بگیرند این تاپیک می تواند حرفی برای گفتن داشته باشد ؟
اگر توصیه ای دارید که می تواند برای دیگران مفید باشد بهتر است با تکیه بر تجربیات خودتون و با صراحت و مستقیم ارائه بفرمایید وگرنه به نظر من استناد به منابعی که علیرغم ارزشمندیشون با واقعیات و تفکرات روز چندان تناسبی ندارند خیلی مفید فایده نیست . ضمن اینکه حتما استحضار دارید که معمولا بنا بر تفاوتهای اساسی که شخصیت و روان انسانها با هم دارد نمی توان قوائد ثابتی را برای افرادی که در شرایط ظاهرا یکسانی به سر می برند صادر کرد .

ارادتمند

:72::72:

سرکار خانم ظاهره

بنا نداشتم که نقد به ظاهر موجه تان را که تشکر چند تن از دوستان و خاصه مدیر محترم را هم به همراه داشته است ( که البته خود حقیر هم این تشکر را از شما دارم ولی ... ) ، پاسخی بدهم اما با توجه به سوالی بودن بخشی از مطلبتان که پرسیده بودید : " مثلا به نظر شما در تالاری که سعی می کنیم با علم روز و مبتنی با واقعیات روح و روان انسان ، افراد رو به سمتی ببریم که با استفاده از عقل سلیم در مورد شرایط مختلف زندگی تصمیم بگیرند این تاپیک می تواند حرفی برای گفتن داشته باشد ؟ " خود را مکلف بر پاسخ پرسشتان دانستم و از این رو در پاسخ به پرسشتان می گویم بله ، این مطلب نه تنها یک حرف که هزاران حرف در آن نهفته است .

اما قبل از چرایی بله گفتنم ، اجازه دهید خوش باورانه آرزو کنم که نقد تان ، بر آیند حس فمنیستی شما نبوده باشد ، که اگر چنین نیست ، بگوئید چرا از بین همه مطالبی که خارج از مانیفست این تالار منتشر می شود ، آن هم به وفور ، تنها تیر نقادانه تان را حواله وجیزه این کمترین نشانه رفته اید؟

و اما آنجا که از واقعیات روح و روان گفته اید ، و سعی این محفل را در سوق دادن آن به سوی عقل سلیم دانسته اید ، یک پرسش در ذهنم متبادر شد که آن را از شما می پرسم ، آیا به نظر شما در دنیایی که حتی برای داشتن یک کافی شاپ هم باید مدرک و تخصص داشت ، می توان نسبت به روح و روان جماعتی ، بی مدرک و تخصص و تنها به صرف تجربه ای که شاید مصداق همگانی نداشته باشد نظر داد ؟ که در این تالار غیر از صاحبخانه و چند تن از کاربرانی که در این علم دستی به آتش دارند ، بقیه چون من و شما مجاز به انجام این مهم هستیم ؟ به نظرم مشی و مانیفست تالار را تفسیر به رای فرمودید. چرا که به کمانم هدف از برپایی چنین محافلی از سوی متخصصان ، شناخت معضلات روحی روانی جامعه ایست (که این تالار نمونه آماری بیش نیست) که به رغم همه تحولات علمی و اجتماعی روز دنیا ( که ریشه انتقادتان بر آن استوار است ) ، دچار معضلاتی عهد عتیقی هستند که هنوز در پی قهر مان میگردند و عکس رخ یار در ماه می بینند . برای صدق عرایظم کافی است گشتی در موضو عات مطرح شده در این تالار داشته باشید ، مثلا آنجا که خانمی مشگل تماشای فیلم پورنو توسط همسرش را در این تالار مطرح می کند و در خیل پاسخ های که دریافت می کند تو گویی در جامعه ای بسر می بری که صد سال عقب تر از دنیای متمدن امروز است و همان دانش روزی که دغدغه شما است هرگزراهی به این کهنه دیار نداشته است چرا که همواره از زمره ملتی هستیم که از مواهب تحولات علمی و اجتماعی روز دنیا تنها مصرف کننده بوده ایم و نه تولید کننده . به دیگر سخن تلقی باژگونه از تحولات علمی اجتماعی جهان غرب است چرا که هرگز تحولات علمی و اجتماعی در جامعه ای پدیدار نمی گردد مگر تطابق آن با باور های فرهنگی آن جامعه .

الغرض مفید و فایده داشتن مطلب حقیر همان بس که مبتنی بر این واقعیت از علم روز جامعه شناسی است که یکی از حلقه های بهم پیوسته با دیگر علوم از جمله علم روانشناسی است ، حتما شنیده اید که عالمان جامعه شناس می گونید : اگر خواهان بقای فرد گرسنه ای هستید ، به جای دادن ماهی به او ، ماهیگیری را به او بیاموزید و اگر خواهان سعادت همیشگی او هستید ، به او چگونه دوختن تور ماهیگیری را بیاموزید .

علم روانشناسی همچون دیگر علوم نیز یک حلقه از زنجیر به هم پیوسته از علم است و لذا برای جامعه ای که هنوز از زبان باور هایش به علم و دانش روز پیوند با واسطه دارد ، چگونه می توان مثلا روش نوین در روانشناسی را که همان " تحلیل رفتار متقابل " باشد را آموخت ؟ اینجاست که مطلب بی فایده حقیر ، مفید خواهد بود تا نقبی برای قبولاندن علم روز باشد . بعبارتی مخاطب این گونه نوشتار با خواندن این مطلب مثلا در باب عنانه بودن زن ( نازایی ) این تلنگررا احساس می کند که چرا در اولین گام ازدواج ، محضر دار ابتدا برگه آزمایش خون را بدستش می دهد ، و یا در باره منانه بودن ، به این تفکر وا داشته می شود که معنای اختلاف طبقاتی را در یابد تا آن ضرب المثل معروف را زیر لب با خود بگوید کبوتر با کبوتر ، باز با باز . و این همان گوهریست که پیش از خردمندان امروز به زبان باور فرهنگی و دینی مردم این کهنه دیار از سوی پیشینیان ما گفته شد مانند حرام بودن گوشت خوک که امروز دلیل آن بر همه آشکار است اما جامعه تنیده در باور های فرهنگی دینی چون مردم این کهنه دیار هنوز بر پایه حرام بودن گوشت خوک است که لب به آن نمی زند و نه بر پایه منطق علمی آن

سخن کوتاه که آنچه از خردمندان و پیران می شنویم به گوش جان گیریم که بی حکمت نبوده است اگر چه به ظاهرتطابق آنها با علم امروز مهیا نباشد چنانکه قدر دان شیرین سخنانی چون حافظ و فردوسی سعدی هستیم و باید باشیم که سرچشمه همه علوم از تجارب خردمندان گذشته .
بوی گل راهنما گشت به بلبل ز نخست
ورنه بلبل چه خبر داشت که گلزار کجاست

شاد زی

پندار محترم

هر چند من با نظر شما همسو نیستم ولی تا بی نهایت برای این نوع دیدگاه احترام قائلم و دیدگاه شما برای من کاملا قابل درک است .

یک نکته

تا چندی پیش از ترس حرف مردم و آبرو داری و آبرو ریزی و....!! کسی به مشاور و دکتر روانپزشک و روان درمان مراجعه نمی کرد اما مددجویی و بستر سازی های مناسب تابوها و برچسب های دیوانگی و مجنون بودن را به لطف پروردگار پائین کشید .

اما
یکی از مشخصات بارز فرهنگ ایرانی آمیختگی سنت و مذهب و فرهنگ است . پشتوانه و افتخاری دو هزار و پانصد ساله از یک سو و آن سو ترک پشتوانه و افتخاری 1400 ساله بر مذهب این دیار .

طی قرون ایرانی متاثر از افتخارات و آمیختگی تاریخ و مذهب و سنتهای رایج بوده است و عادتی دیرینه و نهادینه بر افتخارات پیشینیان و میلی عجیب در افتادن از این سوی و آن سوی بام دارد . اینجاست که نیاز به علم روز و نوین و مدد جویی از جریان روشنفکر ی بستر ساز ، جهت ساختار و تعدیل رفتاری و فکری برای این ملت واجب می شود .( حتی نه احساس)

جناب پندار همه ی متون قدیمی ضمن ارزشمند بودن بر کهن بودن آنها و شکل دادن تاریخ و فرهنگ مملکت ، بی اشگال و قابل احترام و اقتدا نیستند .( بر مبنای تاریخ روز )

در قرن 21 عنانه کجا یافت می شود ؟! نازایی برای این قرن یک شوخی جالب است و جریان روشنفکری و علم روز دست در دست هم باور عنانه بودن زن را زیر سئوال می برند ، توسط لقاح مصنوعی و لوله های آزمایشگاهی !


در قرنی که اهدا اعضا کو چکترین کاری است که یک انسان برای اهدا زندگی به همنوع ناشناس ،پس از مرگ انجام می دهد ، شما به متون قدیمی جهت استخراج عنانه و منانه و ....و اقتدا می کنید ؟!

ضمن احترامی که به لحاظ تاریخی برای متون قدیمی قائلم نه تنها آنها را کم اشکال بلکه در پاره ای از موارد به دلیل پیشرفتهای علمی که حاصل تلاش شبانه روزی دانشمندان و متفکران و روشنفکران است پر اشگال می بینم .چرا که اگر نویسندگان متون قدیمی امروز در قید حیات بودند چنین قلم فرسایی هایی نمیکردند و شرایط زمانی برای پذیرش این متون حائز اهمیت است . .

من هم بر نظر معترضه طاهره عزیز این نقد را وارد می دانم .

و می گویم ، اگر تاریخ تحولات بشری را تورقی کنیم خاصه قرون جدید و تحولات اقتصادی اروپا را که معروف به انقلابی صنعتی شد و به موازات آن تحولات فکری این خطه را که مبنایش نفی خدا ( به خاطر نفرت از خفقان کلیسای قرون وسطی ) و محوریت انسان و منافع او ( منافع فردی حتی به قیمت ظلم به دیگری ) شد که آراء به اصطلاح صاحبان این نوع تفکر چون کلون و ماکیاول و .... امثال اینان که تاکید بر این داشته که منافع انسان در لذتهای اوست و کلون صراحتاً سعادت حقه و بهشت ساز هر کس را میزان برخورداریش از تمول مادی می داند و اصالت را به همین لذتها می دهد و منفعت دراین نوع نگاه می شود هدونیسم .

و اما برای رنگ و لعابی ظاهر پسند و توجیه ساز مکتب سازی شد و لیبرالیسم شد عامل نجات و خوشبختی بشریت و در حالی که حتی بدیهی ترین قوانین متصور در این مکتب که خود آن را وضع کرده بودند نیز مورد پای بندی جهانی کنندگانش قرار نگرفت و این بدیهی ، حقوق طبیعی و بعد تکمیل یافته آن حقوق بشر است و آن شد که این مکتب از این رو سرازیر زباله دیای مکاتب بی اصالت شد .

حاصل این تحولات خدا زدا و انسان گرای محض ( انسان لذت جوی مادی ) شد مبنا قرار گرفتن اقتصاد برای تمام شقوق زندگی بشر و مبنای رفتار اقتصادی هم رقابت سود جویانه شد و حاصلش سرعتی سرسام آور که گارگاه ها را به کارخانه و کارتل و تراست و کمپانی بدل کرد و هر چه از مواد اولیه در اروپا بود در حلقوم این غول عظیم ریخته شد و تا بازارهای اروپا جا داشت تولیداتش در آن سرازیزر گردید و اما همین که هم بن بست مواد اولیه خوراک این غولهای تولید کننده کالا و هم بن بست بازار مصرف این کالاهای از خط تولید بیرون آمده در اروپا فرا رسید ، هرگز آن محور تعیین شده اجازه نداد که سرعت کم کنند و قدر لزوم را کافی بدانند ، بلکه سود بیشتر >> سعادت کاملتر و بهشت برین ساختن ، آنان را برآن می داشت که مبادا سرعت کم شود که سُرخوردن و شکست در مقابل رقبا و از دست رفتن سعادت و محرومیت از بهشت برین را رقم خواهد زد ، و این شد که راه چاره باید اندیشیده می شد برای حفظ وضع موجود نه کنترل آن ، این بود که کجا می شود منابع اولیه را تأمین کرد و بازار فروش یافت ..... ؟؟ نتیجه اش شد استثمار دیگر ملتها ، آن هم به اسم استعمار . برای آن که نمی شد به این ملتها بگویند که آمده ایم غارت کنیم منابع شما را مفت و ارزان و کالاهای تولیدیمان را به شما بفروشیم به قیمت گران. چون هیچ ملتی چنین قبول نمی کرد و جز از راه فریب به هدف نمی رسیدند و لذا تمدن سازی و آبادنی آوری و... شد شعارشان و...... ( این حقایق بحث مفصلی دارد که مایلم در موقعیتی مناسب عنوانی بهینه برایش بیابم و تاپیکی باز کنم و با نقل واقعیتهای اتفاق افتاده و تحلیل آن ریشه بسیاری از معضلات حتی روانشناختی بشر امروز را دریابیم )

آنچه از این مقدمه هدف داشتم این است که دوستان عزیز:

روزگاری که ما صاحب تمدن عظیمی بودیم و شهر و مدرسه و دانشگاه و کتابخانه و رصد خانه و دانشمندان بزرگی در علوم مختلف داشتیم ، غرب ، آنروز در تب طاعون از ضعف بهداشت می سوخت و استفاده از کالاهای بازار مسلمانان مایه تفاخر امپراطوران و شاهان یونان و روم آنروز و غرب امروز بود و اگر نبود جنگهای صلیبی و از میان رفتن امپراطوری بیزانس و برقراری ارتباط بین غرب و دنیای اسلام و بخصوص ایران پیشرفته اسلامی آن روز و از این راه آشنا شدن آنان با علوم اسلامی و ترجمه آنها و بهره گیری از آن با شکستن دیوارهای زندان انگیزاسیون کلیسا که اجازه تفکر جز بر خارج از انجیل و شمردن و بحث بر سر تعداد زخمهایی که حضرت عیسی بر تنش برداشت را نمی داد ، به این تحولات نمی رسیدند و بعد مصادره نکرده و به نام خود تبلیغ نمی کردند . بد نیست بررسی کنید و ببینید که کریستف کلمب در کشف آمریکا از دریانورد مسلمان و نقشه او که از چنین جایی خبر می داده بهره برده ( به سند مستند ) و یا پیش از گالیله ، دانشمند اسلامی دیگری بر مبنای آیات قرآن کروی بودن زمین را مطرح می سازد ، و مهمتر از فلسفه یونانی که به واقع با موضوع غلطش به اشتغالات تسلسلی کشیده طالبانش را ، دانشمندان ما از حکمت شروع کردند بر مبنای داده های الهی دین و پیشوایانشان و از راه همین حکمت است که بدون ابزار امروزی ابن سینا چنان در پزشکی پیش می رود که هنوز هم کسی هماوردش نشده و وااسفا که کتاب قانونش در علم طب در دست همان بیگانگان است که برای خود استفاده بهینه و برای غیر بهره سوء از آن می برند ، و نمونه سود جوییهای ضد بشری اینان در این باب همین آنفولانزای خوکی تولید شده است برای این که کارخانه های داروسازی در سود جویی معطل نمانند و..... .

و آن چه در باب روح و روان انسان و راه سلامتش و زندگی درست و .... در منابع پر قیمت دانشمندان بومی هم دینی و هم وطنی آمده کم نیست اما بی خبری و بی توجهی ما در پرداختن و شکافتن حقایق دقیق آن به تحلیل و بررسی ، ما را به راه نفی و در نتیجه الینه شدن در آنچه دیگران بر قامت ما دوخته اند و چون اندازه های خود را بر ما تجویز می کنند تشو.یقمان می سازند که این قامت را ناساز کنیم تا آن شود که آنان می خواهند و سودشان را تأمین می کند .


براستی چرا با این همه پیشرفت تمدنی غرب و حاکم شدن آن بر بشریت غافل ، هنوز حافظ حافظ است و حتی مورد ستایش آنان نیز و هنوز مولوی را یکیست و زکریا و بو علی و فارابی و جابر ابن حیان ( پدر علم شیمی ) و ... و..... و..... نمونه ندارند ؟!!!!!! و مهمتر آنکه امروزه باز گشتی به حقایقی که اینان گفتند و نوشتند و ثبت کردند از سوی همان غربیها دارد صورت می گیرد .

نمیدانم کسی سریال alies را دیده یا نه ؟
بد نیست بدانید یکی از مهم های دستور کار این سریال توجه دادن و باز گرداندن نظام مستحکم خانواده است ( چیزی که روزی خود برای آزاد کردن زنان از این به نظر آنان بند ، تلاش در به هم زدنش کردند تا از آزادی زنان برای جذب کار در خارخانه ها و کمپانیها به عنوان نیروی کار ارزان به علت جنس دوم بودنش بهره برند ) و عجبا از این که بدون عنوان ، ازدواج موقت تجویز دین اسلام را و دوری از فاحشه گری در وقتی که امکان ازدواج نیست و نیازهایی نیز هست را در این سریال جا می اندازند و همین را در جامعه ما چنان چماق می کنند و قبیحش می سازند که اگر جوانی که فعلاً امکان ازدواج برایش نیست از این راه به سلامت و با پای بندی و عدم هرزه گردی نیاز عاطفی و جنسیش تأمین شود بدترین آدم روی زمین جلوه می کند و با کراهت به وی نظر می شود و به جای آن اگر هر روز معشوقه ای عوض کند و تا ازدواج با ده ها نفر باشد ، طبیعی جلوه می کند . در حالی که خود همین متعه یا ازدواج موقت را با همان سازو کار اما بی این عنوان در این سریال در دستور کار قرار داده اند .
و این اصل را 1400 سال پیش پیامبر بزرگ اسلام از سوی خدا جزء برنامه های زندگی ما قرار داد ، اگر 1400 سال پیش با علم غیر بومی امروز ناسازگار است چرا آنان به آن عمل می کنند ؟؟!!.

سالها پیش برای سمیناری کار می کردیم با دانش آموزانم که سیری داشتیم بر خبرهای اونور آب ، یکی از خبرهای جالبی که به دستمان رسید این بود که دانشگاه هاروارد آمریکا مرکز تحقیقات فقه اسلامی تأسیس کرده و....
و امروز بهتر درک می شود که چرا معصومین ما این تلنگر را زدند که مبادا غیر مسلمانان در عمل به قرآن بر شما پیشی بگیرند .

و روزی سید جمالدین اسد آبادی که در پی گیری برنامه مبارزات ضد استعماریش سفرهایی به شرق و غرب عالم داشت . گفت : عجبا که در جایی مسلمان ندیدم اما اسلام دیدم و در جایی مسلمان دیدم اما اسلام ندیدم .

آری آنچه جناب پندار آورده بودند حقایقی است که به نقل از مصومین بزرگوارمان آمده و جفا نکنیم اگر حکمت پشت کلام را که گوشه هایی را ایشان اشاره داشتند درک نکرده اینم و به خود زحمت بدهیم که به جای بی توجهی و مهجور داشتنش قدری اینها را نیز بخوانیم و به آن تحلیلگرانه فکر کنیم .
مثلاً آیا تحریم از نرفتن به سوی گلی که در مزبله می روید نمی تواند آن باشد که ساز و کاری طراحی کنید که مزبله ای به وجود نیاید ؟؟ ..... آیا اشکال است که لقمه را جویده برای ما نگذاشته اند و اجازه داده اند که مغزمان را به قوه تفکر بر این سخنان ورزیده کنیم و از کشف حکمت نهفته لذتی ببریم ؟؟

اطاله کلام را بر من ببخشایید و بدانید که این قطره ای از دریای حرفایی است که در این باب دارم

:72:
سلام بر دوستان عزیزم:43::72:

خوشحالم از اینکه فضایی ایجاد شد که بتوان در مورد بار ارزشی مفاهیم و متون قدیم و جدید و نیز جایگاه کاربردی آنها تبادل نظر کرد.

قصد اطاله کلام و یا پاسخگویی صرف ندارم . فقط احساس کردم شاید توضیح بیشتری برای پست شماره ی 2 لازم است تا احیانا اگر محل سوء تفاهم قرار رفته رفع اشکال گردد.
در وهله ی اول خیلی دلم می خواست بدونم مهمترین نکته ای که در این پست توجه تک تک دوستان خوبم رو جلب کرده چی بوده . اما در هر صورت چیزی که مد نظر خودم بوده رو توضیح می دم: اصل ایراد من بر پست جناب پندار تاکید بر واقعیتی به نام انسان است و اینکه بواسطه ی تفاوتهای فردی و ... موجود در بین انسانها در مباحث روانشناختی (چه قدیم و چه جدید) از مطلق نگری و انتساب صفات مختلف بر عموم اجتناب می شود. و این واقعیتی است که بر هیچ کس پوشیده نیست. ضمن اینکه عنوان تاپیک این تصور رو برای من ایجاد کرد که احتمالا جناب پندار بر حسب تجربیات شخصی خودشون این عنوان رو انتخاب کردن و این یک قانون کلی نیست که اتفاقا قید جهان شمول رو هم داشته باشد ، بنابراین با توجه به اینکه در این تالار (که محوریت به سمت استفاده از روش پویایی گروهی ست و در همین راستا) ذکر تجربیات شخصی اعضا اغلب نقش موثرتری در ایجاد نگاه معقولانه تر به مسائل مشکلات ایجاد کرده از ایشون دعوت کردم با صراحت از مشکل خودشون صحبت کنند تا هم ما به عنوان دوستان ایشون در تالار بتونیم در تحلیل موضوع به ایشون کمک کنیم و هم تجربه ی ایشون محل استفاده برای سایر اعضاء باشد.

با فرشته ی مهربان و عزیز موافقم.درسته . بهترین شکل استفاده از میراث ادبی ، حکمی و علمی گذشتگانمون و حتی حفظ اونها (با توجه به تغییر شرایط) داشتن نگاه تحلیلی و مفهومی به اونهاست و با لحاظ همین نگاه هم است که می توان گفت ارزش گذاری به آنچه از گذشتگان باقی مونده اتفاقا ربط مستقیم داره به نوع استفاده ی ما از اونها. چه اینکه اگر نتونیم جایگاه کاربردی و محل استفاده از اونها رو درست تشخیص بدیم جز بی ارزش کردن دستاوردهای گذشتگانمون کار دیگه ای نخواهیم کرد.

:72::72:

سرکار حانم آنی من هم متقابلا ضمن احترام به نظر و آرایتان به آنچه مرقوم فرمودید مخالف نیستم چرا که اساسا از نوشته حقیر برداشتی غیر واقع از ماهیت اصل بحث داشته اید که کمانم این سوء برداشتتان فارغ از حس فمینیستی ، بیشتر از شیفتگی به مظاهر دانش روز بدون در نظر داشتن اسالت باور های فرهنگی آب و خاکتان باشد
بهر روی آنچه منظور نظر حقیر است خارج از نیت نوشتار شما بود

عشق را طی لسانی است که صد ساله سخن
یار با یار بیک چشم زدن میگوید

به امید بهروزیتان

با سلام
خواستم تجربه مدیریتی که از این گونه تاپیک ها را دارم با شما عزیزان در میان بگذارم، تا بحث متمرکز پیش برود.
1 - احتمال دارد بعضی وقتها با توجه به شناختی که با توجه به سایر پستهای یک نفر داریم، ذهن گرایی کنیم و تصور کنیم فرد منظورش فراتر از محتویات پست هست و جواب ما متناسب با آن پست نباشد، بلکه متناسب با کل شناختی هست که از فرد به دست آورده ایم. در واقع به طور مستتر سعی داریم به بقیه پستها و حرفهایش نیز واکنش نشان دهیم. و این برای دیگران که در جریان نیستند گنگ و تعجب آمیز می شود.

2 - گاهی محتوای تاپیک بیشتر به حاشیه میره و نیم نگاهی به احساسمون داریم. مثل پستهای 4 و 7 که به نظر می رسد.

3 - احساسهای نا امیدی نسبی بعضی از شرکت کنندگان تاپیک، چون این تاپیک به سرعت پیش میروند، اما در پستهای آخر مشاهده میشود که معمولا افراد در بحث رادیکالتر شده اند.
یعنی به ظاهر به نظر می رسه، که این بحث نتیجه ای نداشته است، بلکه افراد شدیدتر وارد مسئله شده اند.

4 - برچسب ها را مواظب باشید. مانع یک بحث سازنده هستند.

5 - روی محتوای مطالب بحث کنید و جوابها را روی ذهنیات و آنالیز شخصیت مخاطب نبرید. تا مفاهیم مطرح پخته شود.
مثلا این گزیده از پست 3 به حال بحث مضر هست. و خارج از اصل موضوع است.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پندار

اما قبل از چرایی بله گفتنم ، اجازه دهید خوش باورانه آرزو کنم که نقد تان ، بر آیند حس فمنیستی شما نبوده باشد ، که اگر چنین نیست ، بگوئید چرا از بین همه مطالبی که خارج از مانیفست این تالار منتشر می شود ، آن هم به وفور ، تنها تیر نقادانه تان را حواله وجیزه این کمترین نشانه رفته اید؟

---

خلاصه و نتیجه گیری:
دوست دارم با توجه به اینکه شرکت کنندگان در بجث افراد قوی، اهل فکر و اندیشه و صاحب نظر هستند، نیم نگاهی به شکل بحث ها داشته باشند تا برای سایرین که هم در بحث نیستند آموزنده و رشد دهنده باشه. سعی کنیم کار به شخص و شخصیت مخاطب نداشته باشیم. و موضوعات را استدلالی بیان کنیم. و مواظب مسئله احساسات خودمان نسبت به دیگران باشیم.

البته این نکته را هم بگویم اینگونه بحث ها (اگرچه بسیار مهم هستند)جزء الویت های تالار همدردی نیست. لذا اگر زمینه دخالت افراد رادیکال پیش بیاید و موجب تنش شود تاپیک قفل شده و پستها ویرایش یا حذف می شوند. (تهدید:305:)

این پست را مبتنی بر این اصل زده ام که همیشه پیشگیری بهتر از درمان است

.

جناب مدیر

با سلام ، ضمن قبول چهار چوب های مدیریتی جنابعالی در مورد آن قسمت که با کادر بندی آن را مشخص فرمودید و آن را خارج از بحث دانسته اید ذکر این توضیح را ضروری میدانم که :

سر اغاز بحث با این پیش فرض مطرح گردید که آیا اینگونه مطالب اساسا مفید فایده خواهد بود یا خیر؟ که حقیر در پاسخ دو احتمال را برای طرح چنین پرسشی در نظر گرفتم که اولا چرا این نقد برای مطلبی که نمونه آن در این تالار بسیار منتشر شده است ، متوجه این مطلب شده است ؟ که لذا بدون پیش داوری احتمال نگاه نقادانه از روی احساس فمینیستی آن را دانستم که این روز ها بسیار در بین خانم ها رواج دارد بنابراین آنچه جنابعالی بعنوان خارج موضوع تصور فرمودید عین مربوط بودن به صورت مسئله بوده است

2 - در مورد نگرانیتان و تهدیدی که فرمودید جهت اطمینان خاطر باید عرض کنم خیالتان آسوده که شهر در امن و امان است .

ارادتمند شما
پندار