تفاوت

باسلام . سوالی که خیلی ذهن مرا مشغول کرده این است که آیا اگر فردی که به خواستگاری آمده از لحاظ شغلی و موقعیت اجتماعی خوب باشد ولی از لحاظ مثلا محل زندگی و یا کلاس خانوادگی از شما پایین تر باشد این می تواند دلیلی بر رد کردن آن فرد باشد ؟ البته به نظر خود من چنین چیزی مهم نیست ولی اطرافیان چنین می گویند و چون خودم دقیقا با چنین موردی مواجهم و بسیار دچار تردید شده ام که آیا من درست فکر می کنم یا اطرافیانم در این زمینه از شما راهنمایی می خواهم

تا اندازه ای موثر است مگر آنکه شخص مورد نظر شما بیشتر از سطح و کلاس خانوادگی خود باشد .

منم نظرم اینه که مهم تفاهم فکری و فرهنگیه نه محل زندگی یا کلاسو از این دست موارد. همین که ایشون از لحاظ رشد فرهنگی و شخصیتی از شما کم نداشته باشن کافیه...

سلام درسا جان.
عشق و زندگی این چیزا حالیش نیست( خونت کجاست و کلاست چیه و...) زندگی یعنی اگه یکی رو پسندیدی همه جوره باهاش بسازی البته با احترام به نظرات دیگران.اگه واقعا میخوای با یکی زندگی کنی باید منتظر هر پیش آمدی باشی.
آینده غیر قابل پیش بینیه.
موفق باشی انشاالله که انتخابت درست باشه.

سلام درسا
شاید اوایل ازدواج عشق چشمای دو طرف رو گرفته باشه اما بعد از یک مدت که زوج ها تو مشکلات زندگی می افتن به چشم میاد پس نه میشه گفت مهم نیست نه میشه گفت تاثیر زیادی داره

سلام dorsa_h60
باید مورد تفاوتی که اشاره کردید مثل محل زندگی و کلاس و... بیشتر باز شود، جزئی شود.
باید متوجه شوید که اینها چه تاثیری روی انتظارات، توقعات شما از زندگی داره...
حساسیت های شخص شما و تا اندازه خانواده و دخالتهایی که ممکن است بعدا انجام دهند نیز مهم است.
اما فراموش نکنید، باید همه معیارها در کنار هم ارزیابی شوند.
شما هر آقایی که به خواستگاریتون بیاید، یقینا در موارد با هم تفاوت اساسی دارید. باید اهمیت آن معیارها را در خودتان بررسی کنید.
ممکن است از نظر من این معیارها هیچ اهمیتی نداشته باشند. اما در همین تالار خانمهایی بوده اند که به همین بهانه خواستار جدایی از همسرشان هستند... شما کجای این طیف هستید؟

سلام
به نظر من اگه شما در خانواده ای بزرگ شدین که این مسائل براش مهمه و یا قبلا برای خودتون مهم بوده و الان مهم نیست بهتره بیشتر دقت کنید. چون بعضی مواقع کوچکترین تفاوت ها بزرگترین مشکلات را می سازند.

اگه الان قبول نکنید بهتر از اینه که بعدها این موضوع اذیتتون بکنه و یا بخواین خدایی نکرده به روی همسرتون بیارین و اونو کوچیک کنید.

سلام عزیزم
من خودم همچین کسی رو رد کردم با اینکه می دونستم بی نهایت دوسم داره منم دوسش داشتم ولی به خاط این تفاوتها نمیخواستم مقابل خانواده ام کوچیکش کنم و غرورشو بشکنم انقدر دوسش داشتم که حاضر نبودم کوچیکترین آسیبی از طرف من و خانوادم بهش برسه با مادرم مطرح کردم ولی مادرم موافقت نکرد من هم چون نمی خواستم با جواب نه از طرف خانوادم بشکنمش بهش گفتم بره دنبال زندگیش ولی حالاپشیمونم نه به این خاطر که خواستگار ندارم نه به این خاطر که واقعاً من و به خاطر خودم می خواست نه چیزای دیگه اینو از رابطه هایی که بعد از اون داشتم فهمیدم واقعاً نیمهءدیگه من بود که خودم از کنارم دورش کردم و حالا دارم افسوس می خورم خودش هم همینطور پشیمونه از اینکه به حرفم گوش داده و نیومده از خانوادم منو گدایی کنه (حرفیه که خودش بهم زد)اما اون حالا ازدواج کرده (با اصرار خانوادش) و تنها حسرت اون زندگی به دل جفتمون مونده
اگه کسی هم بگه از کجا معلوم شایدم بعدش پشیمون می شدید من این حرف و قبول ندارم انسانها همیشه تو زندگیشون فرصتهایی و از دست دادند و می دند که بعدش قابل جبران نیست مثل اینکه پدری مهربون داشته باشیو قدرش و ندونی بعد که مرد هی بری سر قبرش و گریه کنی که دیگه فایده نداره منم مطمئنم که تواون ازدواج هیچ پشیمونی نبود چون تمامش عشق بود یک عشق واقعی
تو هم فکرات و بکن باهاش حرف بزن این مسئله رو کلاً ندیده بگیر بشین راجع به ایده هات تو زندگی باهاش حرف بزن ببین اون چه برنامه هایی برای زندگی آیندش داره ببین خوشبختی رو تو چی میبینه حرفاش منطقی می تونه خوشبختت کننه یا خودت همین طور راحت افکارت باهاش در میون بزار و درست تصمیم بگیر . موفق باشی عزیزم از خدا بخواه راه درستو جلو پات بزاره