نمایش نسخه قابل چاپ
این هم آهنگی از شهرام ناظری با عنوان :
ای لولیان
<embed src="http://snd.tebyan.net/1387/07/Tasnife%20Loulian34491.mp3" stretchtofit="true" loop="true" enablecontextmenu="false" showcontrols="true" height="20" width="500" name="WMP1"> </embed></object>
سلام
خیلی خوب میشد که اصل شعر، یا احساس، یا محتوایی که از نظر شما مناسب این موسیقی هست آورده شود.
معمولا موسیقی ها می توانند ابعاد زیادی را پوشش دهند، اما می خواهیم در این انجمن قضیه آرامش بخشی را ترکیب کنیم با مفاهیم مفید.
خدمت جناب سنگتراشان و دیگر دوستان !
ای لولیان از اشعار مولانا است و مضمونی عرفانی دارد ، حکایت رسوای عشق حقیقی شدن است طوری که احوال عارف عاشق از ظاهرش پیداست علیرغم آن که سعی دارد حال و احوال و سلوکش پنهان از نظرها باشد .
همچنین از دغدغه های غیر ضرور عقل معاش رها شدن سالک است ، و مستحیل شدنش در نور دوست ، تا آنجا که خود را پنهان می بیند ، حال آن که احوال او عیان است .
سبک خوانندگی خلاقانه و کاملاً بومی شهرام ناظری یک جلوه خاص به این شعر بخشیده و به نظر من آرامش و ژرف اندیشی که خاص اشعار مولاناست را می تواند در شنونده ایجاد کند .
تا نظر دیگر دوستان در باره این آهنگ و متن شعر آن چه باشد ؟
ای لولیان ، ای لولیان ، یک لولی دیوانه شد
طشتش فتاد از بام ما ، نک سوی مجنونخانه شد
ای آتش آتشنشان ، این خانه را ویرانه کن
این عقل من بستان ز من ، بازم زسر دیوانه کن
من که ز جان ببریده ام ، چون گل قبا بدریده ام
زان رو شدم که عقل من با جان من بیگانه شد
خامش کنم ، فرمان کنم ، وین شمع را پنهان کنم
شمعی که اندر نور او خورشید و مه پروانه شد