نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
یاد شهدای گمنام گرامی باد
حرفی نمیزنی چرا «بابای جعبه ای»؟
خسته شدم بیرون بیا «بابای جعبه ای»
لطفا بلندتر کمی فریاد هم بزن
این جا نمی رسد صدا «بابای جعبه ای»
با ان قَدَت تو جا شدی آنجا ببین مرا
جا میشوم ببر مرا «بابای جعبه ای»
قد عروسکم شده ای باور کن ای عزیز
من مادرت قبول؟ ها؟ «بابای جعبه ای»
بابا عروسکی چرا لالا نمی کنی؟
شب شد لالا لالا «بابای جعبه ای»
شعر از خانم زهرا توقع.
سلام خيلي خوبه كه قدر شناس اونها باشيم !
سلام
تقدیم به شهدای مفقودالاثر
مادر در انتظار تو مویش سپید شد
وقتی که بیست سال تو را ناامید شد
می گفت روز آمدنت روز عید ماست
بیچاره آرزو به دل روز عید شد
سارا و ما و بازیِ تلخ کلاغ پر
وقتی پر از ترانه های بابا پرید شد
من با پرندگان جهان اشک ریختم
باران برای از تو سرودن شدید شد
سارای هفت ساله و چشمان منتظر
یک زن که انتظار تو را می کشید شد
*******
تنها امید آمدن و هی نیامدن !
قبر بدون جسم تو رسمی جدید شد ؟
« سال هزار و سیصد و شصت و کدام روز »
جسم تو در کجای زمین ناپدید شد ؟
بابا سعید ، چشم تو روشن بیا ببین
مادر در انتظار تو دیشب شهید شد
شاعر : سجّاد عزیزی آرام (تنها) - کتاب شهر باروت و باران
ممنون از موعود عزیز :72:
چه کار خوبی می کنید که با زنده کردن یاد و خاطره شهدا تلنگری به ما میزنید .
<embed src="http://snd.tebyan.net/1388/07/khodahafez_rafigh_02.mp359315.mp3" stretchtofit="true" loop="true" enablecontextmenu="false" showcontrols="true" height="45" width="309" name="WMP1"> </embed></object>
گفتگويي با يك شهيد گمنام
با نام او که عاشقان رويش راباشهادت به سوي خويش فرا مي خواند
گفتم :سلام
گفت:السلام علي الحسين وعلي علي ابن الحسين وعلي اولادالحسين وعلي اصحاب الحسين وعلي عشّاق الحسين
گفتم:که هستي؟
گفت:درمقابل جلال وجبروت پروردگارم هيچ نيستم.
گفتم:ازکدام تباري؟
گفت:ازتباردلدادگان وجان باختگان معشوق.
گفتم:چرا آمدي؟
گفت:براي ديدارياردراينجاوعده ام داده بودند.
گفتم:مگرخانواده وزندگي نداشتي؟مگرآنهارادوست نمي داشتي؟
گفت:عاشقم برهمه عالم که همه عالم ازاوست.
گفتم:پس چگونه رهايشان کردي و آمدي؟
گفت:عشق پيداشد و آتش به همه عالم زد
گفتم:دوستت دارم
گفت:اگر رفيق شفيقي درست پيمان باش.
گفتم:خوشابه حال اين خاک که شمارادر آغوش کشيد.
گفت:خاک شد آن کس که بر اين خاک زيست خاک چه داند که دراين خاک چيست؟
گفتم:آمده ام تا بمانم.
گفت:درمحفل ما گران باران را جايي نيست.
گفتم:برايم دعاکن تابه کاروانتان برسم.
گفت:من که ره بردم به گنج حسن بي پايان دوست صد گداي همچو خود را بعد از اين قارون کنم
گفتم: پس چرا همه آنهايي که با شما آمدند اينجا نماندند؟
گفت: زير بارند درختان که تعلّق دارند اي خوشا سرو که از بند غم آزاد آمد
گفتم: حال شما وهمراهانتان چگونه بود؟
گفت: جـمـعـي بـه در پـيـرخـرابـات خرابـند قومي به بـر شـيخ مناجات مريدند
يک جـمـع نـکـوشـيده رسيدند به مقصد يک قوم دويدند وبه مقصد نرسيدند
گفتم: چه کنم تاشما را درک کنم؟
گفت: باغبان گر پنج روزي صحبت گل بايدش برجفاي خار هجران صبر بلبل بايدش
گفتم: بامعبودت چه گفتي که اين گونه ات پذيرفت؟
گفت: هرکه شدمحرم دل در حرم يار بماند وانکه اين کار ندانست در انکار بماند
گفتم: چه شدکه باهمه چيز وهمه کس وداع کردي و رفتي؟
گفت:من همان دم که وضو ساختم ازچشمه ي عشق چــارتــکـبــيــر زدم يکسره بر هرچه که هست
مـي بـده تــا دهــمـت آگــهــي از ســرّ قــضـا که به روي که شدم عاشق و از بوي که مست؟
گفتم: هرچه مي کنم نمي توانم دريابم که چرا رفتي؟
گفت:شرح مجموعه گل مرغ سحر داند و بس که نه هر کو ورقي خواند معاني دانست
اي که از دفـتـر عـقـل آيت عشق آموزي ترسم ايـن نـکتـه به تـحقيق نداني دانست
گفتم:ازاين که جان باخته اي و ديگر نامي از تو نيست چه حسّي داري؟
گفت:مـا در پـيــالــه عـکـس رخ يــار ديـده ايـم اي بي خبر ز لذّت شرب مدام ما
هرگزنميرد آنکه دلش زنده شد به عشق ثبت است در جريده عالم دوام ما
گفتم:مرا نصيحتي کن.
گفت:حـيـف بـود مردن بي عاشقي تا نَفَسي داري و نفْسي بکوش
سر که نه درپاي عزيزان رود بارگران است کشيدن به دوش
گفتم:چه چيز را از همه دوست تر مي داري؟
گفت:ازصداي سخن عشق نديدم خوشتر يادگاري که در اين گنبد دوّار بماند
گفتم:تعريفت از زنده و مرده چيست؟
گفت:جان بي جمال جانان ذوق جنان ندارد هرکس که اين ندارد حقّا که جان ندارد
گفتم:سربلندي درچيست؟
گفت:برآستان جانان گرسرتوان نهادن گلبانگ سربلندي برآسمان توان زد
گفتم:آخرين پيامت چيست؟
گفت::72:در راه طلب عاقل وديوانه يکيست درشــيوه عـشـق خويش و بيگانه يکيست
آن را که شراب وصل جانان دادند درمـکـتـب او کـعـبـه و بـتـخـانه يکيست:72:
این صحنه زیبا را در قطعه شهدای گمنام بهشت زهرا دیدم و از آن عکس گرفتم . مادر شهیدی که خود به نماز ایستاده بود در بین شهدای گمنام ..... ، از جان و دل برایم دعا کرد و به من گفت همیشه چیزی از خدا بخواهم که هم در این دنیا سعادتمند شوم و هم آخرت مرا تامین کند و خودش همین دعا را برایم کرد ..... ، از پسر شهیدش گفت ..... ، از شفای بیماریش را که از شهدای گمنام گرفته بود ..... ، از ارادت خاصی که به شهدای گمنام داشت گفت ...... ، گفت که هر جمعه صبح به قطعه ی شهدای گمنام بهشت زهرا می آید و دو رکعت نماز می خواند و برای عاقبت به خیری جوان ها دعا میکند و بعد از آن هم به نماز جمعه میرود ........
چنین پاکی و صفای وجودیست که از یک مادر ، مادر شهید می سازد . مادری که از همه چیز خود برای خدا می گذرد حتی فرزندش.....................
********
این هم عکسی دیگر است که در همان روز گرفتم . مرقد همان شهیدی است که همیشه سنگ مزارش خیس و معطر است .....شهید سیّد احمد پلارک
بی مناسبت ندیدم حالا که صحبت از این شهید راه حق شد وصیّت نامه این شهید را نیز بخوانیم ....
بسم ا... الرحمن الرحیم
سـتایش خدای را كه ما را به دین خود هدایت نـمود و اگر مـا را هـــدایت نمی كردما هـدایت نمی شــدیم السلام علیك یا ثارا... ای چراغ هدایت و كشتی نجات ، ای رهبر آزادگان ، ای آموزگار شهادت بر حران ای كه زنـــده كردی اسلام را با خونت و با خون انــصار و اصــحاب باوفایت ای كه اسلام را تا ابــــد پایدار و بیمـه كردید .
یا حسین(ع) دخیلم! آقا جانم وقتی كه ما به جبهه می رویم به این نیت می رویم كه انتقام آن سیلی كه آن نامردان برروی مادر شیعیان زده برای انتقام آن بازوی ورم كرده و گرفتن انتقام آن سینه ســــوراخ شده می رویم . سخت است شنیدن این مصیبتها خدایا به ما نیرویی و توانی عنایت كـن تا بتوانیم بـرای یـاری دینت بكار ببندیم . خدایا به ما توفیق اطاعت و فــرمانبرداری به این رهبر و انقـــلاب عنایت بفرما . خـــــدایا توفیق شناخت خودت آنطور كه شـــــهداء شناختند به ما عطا فرما و شهداء را از ما راضـی بفرمــا و ما را به آنها ملحق بفرما .خدایا عملی ندارم كه بخواهم به آن ببالم ، جز معصیت چیزی ندارم و الله اگر تو كمك نمی كردی و تو یاریم نمی كردی به اینجا نمی آمدم و اگر تو ستــارالعــیوبی را بر می داشــتی میدانم كـه هیچ كدام از مردم پیش من نمی آمدند ، هیچ بلكه از من فرار می كردند حتی پدر و مادرم . خدایا به رحمت و مهربانیت ببخش آن گناهانیكه مانع از رسیدن بنده به تو می شود . الهی العفو...
بر روی قبرم فقط و فقط بنویسید ( امام دوستت دارم و التماس دعا دارم )
كه میدانم بر سر قبرم می آید .
ظهر عاشورا 24/6/1365
سید احمد پلارك
ايمان، دعوتنامه‌اى است که شهيدان با خون خود آن را امضا و براى آزادگان و احرار عالم مى‌فرستند.
ايمان، آن نور خدايى است که به نام شهيدان قداست و به جسم و جانشان نورانيت و روشنى مى‌بخشد.
ايمان، بوى خوش ايثار است که در پهندشت مقاومت و شهادت از گلبرگ‌هاى پرپر شده شقايق‌ها به مشام مى‌رسد.
ايمان، پهن دشتى است که شهيدان در آن بذر گل شجاعت و مقاومت کاشتند و عطر آزادگى و سربلندى و شرف برگرفتند.
ايمان، شعله ستم‌سوزى است که شهيدان به دست گرفتند و خاکستر اهريمنان زشت سيرت را در زباله‌دان تاريخ مدفون ساختند.
ايمان، خورشيد تابناکى است که در شب ديجور بحران‌هاى اجتماعى و اعتقادى و اخلاقى از خون سرخ شهيدان طلوع، و راه صلاح و فلاح بشريت را روشن مى‌سازد.
ايمان، بانگ جرسى است که شهيدان براى راهنمايى و هدايت کاروان‌هاى بشريت به صدا درمى‌آ‌ورند. ايمان، زمزمه محبتى است که شهيدان، اين معلمان ايثار و گذشت براى جذب اطفال گريزپاى به کلاس انسانيت و معنويت به کار مى‌بندند.
ايمان، شب چراغ تابانى است که شهيدان براى اصلاح جامعه و تربيت و انسان‌سازى به دست مى‌گيرند.
ايمان، عطر گل بوستان شهادت است.
ايمان، کليد طلايى بهشت است ک شهيدان براى ورود به آن، بدان چنگ مى‌زدند.
ايمان، سلاحى است که شهيدان براى پيشبرد اهداف خويش به آن تمسک جستند.
ايمان، آرمان ديرين و هميشگى مجاهدين فى‌سبيل‌الله است.
خدایا تو را شکر می کنم که مرا با درد آشنا کردی تا درد دردمندان را لمس کنم. به ارزش کیمیایی درد پی ببرم و ناخالصی های وجودم را در آتش درد بسوزم و خواسته های نفسانی خود را زیر کوهی از غم و درد بکوبم و هنگام راه رفتن بر روی زمین و نفس کشیدن هوا، وجدانم آسوده و خاطرم آرام باشد تا به وجود خود پی ببرم و موجودیت وجود خود را حس کنم.
خدایا ، وجودم اشک شده است.همه وجودم از اشک می جوشد.می لرزد ، می سوزد و خاکستر می شود.اشک شده ام و دیگر هیچ. به من اجازه بده که در جوارت قربانی شوم.و بر خاک ریخته شوم و از وجود اشکم غنچه ای بشکفد که نسیم عشق و عرفان و فداکاری از آن سرچشمه بگیرد.
خوش دارم در نیمه‌های شب ، در سکوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم، با ستارگان نجوا کنم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم، آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم، محو عالم بی نهایت شوم، از مرزهای عالم در گذرم و در وادی فنا غوطه ور شوم و جز خدا ، چیزی را احساس نکنم.
خدایا آن چنان تار و پود وجود ما را با عشق عجین کن که در وجودت محو شویم، که جز تو کسی را نپرستیم،جز تو چیزی نخواهیم،جز تو چیزی نبینیم...جز تو مونسی نگیریم،جز تو پناهگاهی نپذیریم،جز تو آرزویی نداشته باشیم...
خدایا؛تو را شکر میکنم که باب شهادت را به روی بندگان خالصت گشوده ای تا هنگامی که همه راه ها بسته است و هیچ راهی جز ذلت و خفت و نکبت باقی نمانده است،بتوان دست به این باب شهادت زد و پیروزمندانه و پر افتخار به وصول خدایی رسید.
نیایش های شهید دکتر چمران
به یاد شهید گمنام
مجهولون فی الأرض و معروفون فی السماء
عاقد دوباره گفت :« وکیلم ؟... » ، پدر نبود
ای کاش در جهان راه و رسم سفر نبود
گفتند: رفته گل ...نه ...گلی گم ... دلش گرفت
یعنی که از اجازه بابا خبر نبود
هجده بهار منتظرش بود و برنگشت
آن فصلهای سرد که بی دردسر نبود
ای کاش نامه یا خبری ، عطر چفیه ای
رویای دخترانه او بیشتر نبود
عکس پدر مقابل آیینه ، شمعدان
آن روز دور سفره چز چشم تر نبود
عاقد دوباره گفت : « وکیلم ؟...» دلش شکست
یعنی به قاب عکس امیدی دگر نبود
او گفت : با اجازه بابا بله...بله ...
مردی که غیر آینه ای شعله ور نبود
دیدار
http://www.shabestannews.com/newsfil...373673-5-I.jpg
اگر روزی تو را دیدم
به پای سرو ایثارت
هزاران اشک می ریزم
و روح بی نشانت را
چو آواز قناری ها
چو رنگ سرخ احساست
و چون گل بوته ای عاشق
هزاران بار می بویم
و دست پر ز مهرت را
و قلبت را
که سرشار از گلوله های بی مهری ست
هزاران بار می بوسم
و از حس عروج تو
هزاران شعر می سازم
و آنها را به یک دیر آشنای ناب
به یک شاهد
به یک جانباز بی سنگر
به مفقودی که از یاد خدا هرگز نخواهد رفت ، می بخشم
و بعد از آن
به دیدار خداوندی که شور خود ، درون روح تو انداخت
خواهم رفت
:72::16::72: