+اختلاف سطح سواد و فاصله سنی 9 سال

سلام به همگی دوستان:من 27 سالمه و دانشجوی ترم آخر کارشناسی هستم. و با یک دختر آشنا شدم که 20 سالشه.نزدیک به شش ماهه که تلفنی با هم حرف میزنیم و در مورد طرز فکرمون و نوع نگرشمون و دیدگاهمون و آرزوهامون با هم صحبت میکنیم. و طبق خواهش هر دومون سعی کردیم احساساتی برخورد نکنیم با این موضوع.در حال حاضر به دلیل اینکه از لحاظ فکری و اعتقادی و طبقه فرهنگی به هم نزدیکیم علاقه هامون به هم تشدید شده.از مسئله ایی که بین من و اون هستش اینه که او عزمشو جزم کرده البته البته خونوادشم ازش توقع دارن که هر طور شده دانشگاه سراسری در پزشکی قبول بشه و مدرکشو بگیره و بعد در مورد ازدواج فکر کنه.اینو واستون نگفتم .آخه در مورد من با مادر پدرش سر بسته یه صحبتایی کرده ولی خونوادش مخصوصا پدرش پاشونو تو یه کفش کردن که تا بعد از درست فکر هیچ پسری نباش و اون پسرو از ذهنت دور کن. اونم ناچار قبول کرده.البته منم بهش گفتم با این همه علاقه نسبت به درست منم ازت میخوام که به درست توجهت کم نشه.مسئله دیگه اینه که تا بعد از درس اون طبق صحبت خود دختره که میگه شاید تا اون موقع موقعیت مناسبتری واست پیش بیاد<شاید بعد از درسم اگه بیای خواستگاریم پدرم به هر دلیلی جواب نه داد .اونوقت چی کار کنیم؟بعد گفت حالا بماند که شاید تا اون زمان معیارامونم واسه انتخاب همسر عوض بشه.راستی تا فراموش نکردم (حد اقل واسه مدرکش 5 سال طول میکشه)جون هر کی دوست دارین همفکری کنین شاید یه تصمیم درستی با کمک شما دوستان محترم گرفتم.من خودمو واسه هر چیزی آماده کردم ولی خدایی 5 سال واسه انتظار خیلی کشندس.ممنون میشم نظراتتونو ارائه کنین.

سلام دوست عزیز
اولا ورود شما رو به جمع همدردهای تالار تبریک میگم ،انشالله که بتونین استفاده های لازم رو از اینجا ببرین
واما مشکل شما
با این شرایط که شما فرمودین ،والدین دختر خانم هیچوقت باازدواج شما موافقت نخواهند کرد ،البته نمیخوام ناامیدتون بکنم ولی بخاطر این اینا رو گفتم که اگه فکر میکنیانتخابت واقعا منطقی و عاقلانه هست و نه از رو ی احساسات ،ازحالا تلاشتون رو بکنید و بخواین قضیه رو جدیکنید ،نه اینکه بعد از 5سال وابستگی و عشق و علاقه ،خدای نکرده بخواین از هم جدا بشین (که بعید میدونم بشین)واونوقت دیگه شاید صدمات جبران ناپذیری بهتون وارد بشه

با سلام مجدد به همگی دوستان چیز دیگم که مهمه اینه که اون تو شهر دیگه زندگی میکنه و فاصلشم به شهر ما نزدیک شانزده ساعته.ما از طریق اینترنت با هم آشنا شدیم ولی چون هر دومون ازدواجو شوخی نگرفتیم و میدونیم مهمترین مرحله زندگی هر انسان موفقه واسه همین سعی کردیم شناختمونو از رابطه های مستقیم و تلفنی بدست بیاریم و تا حالاشم تقریبا خوب از خصوصیات هم آگاهیم هر چنر یه سری گذشتها و انعطافات تو هر شراکتی لازمه به خصوص زندگی مشترک.پر چونگی کردم از همه معذرت میخوام .خدا خیرتون بده بیتفاوت نباشین کمکم کنین .ممنونم

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

گل مریم موقعیت کاری من کاملا مناسب ازدواجه وضعیت درامدم خدا رو شکر واسه اداره امور یک زندگی ایده عال مناسبه از نظر مسکنم و ماشین چون از خودم دارم در نتیجه خدا بخواد مشکلی ندارم. شخصیتم طوریه که هیچ وقت تو مسائل مهم زندگیم زیاد از احساساتم کمک نگرفتم و سعی کردم روی موضوع که مسئله دارم خوب فکر کنم تا نتیجه گیریم منطقی باشه.من از دوستان و شما میخوام که عمیقتر به مسئله من بپردازید و از جواب های سطحی اجتناب کنین چون این جوابا رو خودمم چندین بار بهش رسیدم.یه راه حل مناسب و مفید.

سلام
به تالار همدردی خوش آمدید

خودتون اشاره خوبی به اکثر موارد داشتین
(تغییر معیار ها ) اصلا به این مطلب شک نکنید . خود دختر خانم هم که عنوان کردن بنابراین در نظر بگیرید که ایشون بدلیل شرایط سنی هنوز معیارهای ثابتی برای تصمیم گیری ندارند حق هم دارند نمی توان توقع داشت طرز تفکر یک دختر 25 ساله را داشته باشند در این شرایط از طرفی نگران آینده تحصیلی نامعلوم هست از سوی دیگر درگیر ارتباطی که کم و بیش احساسات دخیل شده بنابراین تغییر معیارها یک واقعیت هست .عدم آمادگی ایشان و خانواده برای ازدواج مشخص هست در این شرایط صبر شما بی ثمر خواهد بود .

سوگند 66 من با دختره صحبت کردم بهش گفتم تو زمانی میتونی رو تصمیم پدر مادرت تاثیر بزاری واسه انتخاب من که به رشد فکری مناسبی رسیده باشی و رفتار و گفتار نا پخته ایی ازت سر نزنه.مطمئن باشه اگه درست مسیر زندگیتو ادامه بدی به انتخابت که من باشم اعتماد میکنن و احترام میزارن.اون از این موضوع که خیلی فاصله داریم واسه رسمی شدن ماجرا خیلی ناراحته و منم از اون بدتر یه جورایی بین زمین و آسمون معلقیم.اگه واقعا جواب مناسبی پیدا نکنیم چارهایی واسمون نمیمونه بجز اینکه خیلی زود قطع رابطه کنیم و میدونیم واسه هر دومون گرون تموم میشه مخصوصه اون دختر که باید تمرکزش به درسش باشه.:302:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط behnam1151

با سلام مجدد به همگی دوستان چیز دیگم که مهمه اینه که اون تو شهر دیگه زندگی میکنه و فاصلشم به شهر ما نزدیک شانزده ساعته.ما از طریق اینترنت با هم آشنا شدیم ولی چون هر دومون ازدواجو شوخی نگرفتیم و میدونیم مهمترین مرحله زندگی هر انسان موفقه واسه همین سعی کردیم شناختمونو از رابطه های مستقیم و تلفنی بدست بیاریم و تا حالاشم تقریبا خوب از خصوصیات هم آگاهیم هر چنر یه سری گذشتها و انعطافات تو هر شراکتی لازمه به خصوص زندگی مشترک.

---

دوست گرامی شناخت هرگز از طریق اینترنت و تلفن بدست نمی یاد منظورم شناختی هست که لازمه زندگی مشترکه بهتره بگویی آشنایی پیدا کردین .تا زمانی که خود را متعلق به دیگری ندانی آن طوری رفتار می کنی که طرف مقابل دوست داره مواظب گفتار -رفتار هستی اما در عمل ثابت شدن اون عقاید -گفتار -رفتار مهم هست یعنی باید در یک موقعیت واقعی قرار بگیری مثلا زمانی که اختلاف نظر ها منجر به مشاجره میشه در این موقعیت عملکرد افراد مورد ارزیابی قرار میگیره و این ارزیابی نشان می دهد تا چه اندازه گفتار و عمل فرد هماهنگ هست .