+اگه جای من بودید به پاش می شستید ؟؟

سلام دوستان
این اولین پستی هست که من می نویسم
من دختری 17 ساله هستم که تقریبا 1 سال پیش با پسری در مدرسمون آشنا شدم (من در خارج از ایران تحصیل می کنم) که 1 سال ازم کوچیکتره
اول آشنائیمون هردوتائیمون با چشم یه خواهر و برادر به هم نگاه می کردیم ولی با گذشت زمان و شناخت بیشتر از همدیگه و بخاطر اینکه در جمع ایرانی های مدرسه خانواده های ما ،هر دو دارای افکار مذهبی و اعتقاد به پوشش و ... داشتند رفته رفته ارتباطمون به شکلی دوستانه شد تا زمانی که ایشون در گفت و گویی اینترنتی بهم گفتند که به من علاقه دارند که بعدا با لجبازی های من و سعی در از دست ندادن غرورشون بهم گفتند که من واقعا تو رو فقط در حد یک خواهر دوست دارم و هیچ ... ! من هم کم نمی آوردم و حتی بعد ها که از من در مورد خودش سوال کردند که آیا دوسش دارم یا نه ؟؟ گفتم که فقط به شکلی خواهرانه
رفته رفته من به ایشون علاقه پیدا کردم و ایشون هم رفته رفته افسرده تر و گوشه گیر تر می شد تا اینکه من پاپیش گذاشتم و یه روز رفتم بهش گفتم که من دوستش دارم و اون هم در جواب گفت که من بیشتر دوست دارم ولی بعد باز هم گفتن که فقط به شکل برادرانه !!!

من همهء حرف ها و کارهاش رو به حساب مذهبی بودن خانوادشون و محدود بودن رفتاراش گذاشتم و صبر کردم . رابطمون تا همین چند ماه پیش (قبل از بسته شدن مدرسه ها) بسیار صمیمی شده بود ولی اون در بین کلمات بصورت خنده و شوخی اظهار داشت که دوست دختر داره
من واقعا هر وقت این حرف رو می زد به هم می ریختم ولی جلوی خودش به حساب شوخی می زاشتم . من از طرز رفتارهای اون باخبرم ، اینکه اهل شوخی و ... هست ولی چندی پیش توی موبایلش عکس دختری رو دیدم که واقعا بهم ریختم

همش این رو مد نظر دارم که ممکنه که اون کس دیگه ای رو دوست داشته باشه ولی از این طرفم می گم اگه اینطور باشه پس این همه حرف و رفتار ها واسه چی می تونه باشه ؟؟!!

شما جای من بودید چی کار می کردید ؟؟ به پاش می نشستید ؟؟ من هیچ وقت قبلا با پسری در ارتباط نبودم (حتی در حد چت و ... )
یعنی ممکنه اون کس دیگه ای رو دوست داشته باشه ؟؟!! و همین تفاوت سن بعد ها به دعوا و سوءتفاهم هائی کشیده بشه ؟؟

من الان دیگه اون رو نمی بینم و قبل از رفتنش سعی داشت در مدرسه ای نام نویسی کنه که من نام نویسی خواهم کرد و
ممنونم که وقت گرانبهاتون رو در اختیار من گذاشتید:72:

دختر آریائی
به تالارهمدردی خوش آمدی.
بنظر من همینطور که گفتی تا حالا با هیچ پسری در ارتباط نبودی ، بیان این جمله که "دوست دارم" به اون پسر صحیح نبوده وهمینطور از سوی اون. سعی کن براساس همون معیارهای مذهبی ای که داری تو زندگیت مسیرت رو ادامه بدی.
سن وسالتون هم (اگه بهتون بر نمی خوره) برا شناخت عمیق (که بخاین به پاش بشینین) کمه و الان بیشتر براساس احساس و غریزه می خواین تصمیم بگیرین.
پاسخ کوتاه : نه
موفق وسعادتمند باشی:72:

:72:

سلام عزیزم ،
دوست داشتن و علاقمند شدن به دیگران بویژه جس مخالف طبیعی ترین ، زیباترین و شاید حتی ساده ترین حس و نیاز انسانهاست که ممکنه در هر سنی ، هر جنسی و هر شرایطی بوجود بیاد .
نگران نباش ، غصه هم نخور ...

پیشنهاد می کنم یه چرخی تو تالار بزنی و با خوندن نوشته های مختلف دوستان و گشت و گذار در بخشهای مختلف کمی ذهن خودت رو آروم کنی. بویژه به تاپیکها و پستهای انجمن سئوالات ارتباط دختر و پسر حتما مراجعه کن و سعی کن در بحث ها شرکت کنی.
نمی دونم مشغولیتها و علایقت شامل چیا می شه اما به اونها هم بیش از قبل بپرداز.

مواظب خودت باش .
:72:

سلام بر خواهر بزرگوارم...
ورود شما را به تالار همدردی تبریک عرض می نمایم و امیدوارم حضوری پربار داشته باشید
برویم سر اصل موضوع......در توضیحاتی که شما بیان نمودید سوالات بی پاسخ بسیاری از طرف شما به چشم می خورد::از جمله::

1>>آیا واقعا دوستم دارد؟؟؟آیا به شکل برادرانه یا به شکل دیگر؟؟

2>>آیا علاوه بر اینکه به من علاقه مند است کسی دیگری را هم دوست می دارد؟؟ دوست دختر دارد یا نه؟؟

3>>آیا تفاوت سنی ما مشکلی ایجاد نخواهد کرد؟؟؟و آیا های دیگر.

>>><<<خواهر عزیزم در تمام سوالات شما یک امر بسیار مشهود است و آن هم عدم رشد استدلال بر حسب سن تان هست که بسیار هم طبیعیست.
یعنی شما از همین ابتدای رابطه .......""به آینده و ازدواج بلاواسطه""" فکر می نمایید و تمام سوالات شما هم در این محدوده است.در صورتی که یکی از بزرگترین اشتباهات و خطاهای دختران بخصوص دختران جوان این است که می پندارند ""رابطه ای که با نام دوستی"" شکل گرفته ""حتما"" باید به ازدواج بیانجامد و بر حسب همین تصور نیز رابطه را ادامه داده و به امید ازدواج با پسر ادامه می دهند.

در صورتی که هدف اغلب پسران بخصوص پسران جوان از ""روابط دوستی"" ازدواج نمی باشد.....ببینید اگر پسری امکانات ازدواج را داشته باشد بدون اصرار و حتی رابطه دوستی ازدواج خواهد کرد و هیچ کس هم او را نمی توان منصرف سازد . ولی پسری که بدون امکانات است هرگز...

شاید بگویید خب او مرا دوست دارد و قول می دهد تا اخر با یکدیگر باشیم و نهایتا ازدواج::
خواهرم تمام پسران برای اینکه هدف اصلی خود از ایجاد رابطه را که همان "" ارضا نیاز"" هست پنهان سازند ....هدف درجه دوم را یعنی ""ازدواج"" را شاخ و برگ و می دهند و بزرگ می کنند تا بتوانند با دختری رابطه داشته باشند... که البته رفع نیازها و دوست داشتن ها حق طبیعی پسران و دختران است اما در موقعیت و سن مناسب.

پس خواهرم من نمی خواهم پاسخگویی سوالات شما در زمینه سنی یا دوست داشتن باشم زیرا معتقدم ....رابطه شما تنها یک رابطه دوستی ساده و اقتضای سنی خودتان است که البته توصیه می فرماییم قبل از ازدواج ""وارد روابط عاطفی"" نشوید.

موفق باشید:72:

درود :72:

فقط این اجازه رو به خودم می دهم که گفته های طاهره خانم را تاکید کنم .

خانم ariya_girl ، با آرامش بهتر می تونید به سمت کمال حرکت کنید .


برای شما موفقیت های روز افزون را خواستارم .

پاینده باشید .

بدرود .:72:

سلام دختر آریایی:72::

من نیز ورود شما را به جمع اعضا تالار خوش آمد می گویم و امیدوارم بتوانید نتیجه خوبی از تالار بگیرید ..علاوه بر سخنان دوستان که من نیز تمام انان را تایید می کنم....
دوست گرامی چند نکته مهم در رابطه شما وجود داره که همان طور که نقاب گرامی هم تایید کردند سن شماست..دوست من سن 17 سال برای شما و 16 برای پسر انقدر کم است که موجب می شود تمام روابط بین شما از دید من منتفی شود..در این سن هیچ ارتباط میان دختر و پسری پایه عشق و ازدواج در اینده را نداردووتجارب گوناگون این قضیه را ثابت کرده است.این حالت ها تنها تعییرات بلوغ به خصوص در سن پسران است که موجب می شود به خاطر تغییرات هورمونی شدید بدن انها که آنان را دارای صفات ثانویه جنسی می کند ..منجر به تمایل آنان به جنس مخالف برای شناخت بیشتر این جنس می شود و هیچ مبنای عشق و ازدواج ندارد..نه رابطه ایشان با شما .نه اگر با دختری که عکس وی را در موبایلش دیده اید..در این سن پسران تمایلات متفاوتی و کشش های متفاوتی را در بدن خود احساس می کنند که جذب می شوند و تنها مبنای دوستی دارد ولی یک دختر 17 ساله تقریبا به ثبات بلوغی رسیده است در حالی که پسر تازه در حال تغییرات است...
پس از نظر من این رابطه از ابتدا اگر شما فردی مذهبی هم هستید و اهل دوست شدن نیستید غلط است..ایشان شما را دوست داشته باشد یا نه ..اصلا مهم نیست...خیلی ها یکدیگر را دوست دارند ولی ازدواج نمی کننند..دوست من عشق با دوست داشتن تفاوت دارد....
تمام کارهای ایشان را که به نظرم من معنایی از عشق نیست را فراموش کنید..به پای چه بنشینید؟؟؟
او در ادامه تغییرات جسمی و روحی دیگر کم کم علایقش تغییر می کند انوقت شما می مانید و احساس پاکی که سالها خرج کردید...
به قول دوستان دوری در تالار بزنید ..پر است از سرنوشت مشابه شما....
اینجا تالار عبرت است.....ایینه عبرت.....

موفق باشید..:72:

توو شرایط سنی که هستید دختر آریایی، معیارهای عمیقی و روشنی برای به پا نشستن ندارید..
این رو هم بنده هم بقیه دوستان، دوستانه میگیم... و واقعیتی هست که با توجه به صحبت هایی که داشتی، مطمئنن توانش رو داری لحاظ کنی..
دوستان اشتباهاتی که داشتی رو بهت گفتن..
سعی کن قبل از انجام کاری در این سن زودگذره افکار، مشورت کنی..

shayad bazi ha beheshon bar bokhore vali be nazaram kheli kam peyda mishe pesari ke vaghean ba sedaghat bege doset daram , etemad nakon magar bad az inke khob emtehanesh kardi dar zemn in ke ebraz alaghe az tarafe ye pesar rot asar bezare tabieiye onam be khatere senet vali say kon in heso az khodet door koni ,omidvaram khoshbakht va movafagh bashi aziz