برم یا بمونم پیش خانواده ام ؟

سلام دوستان عزیز ، موندم چه کار کنم آخه من کار شوهرم تو یه شهر دیگه است و هر چه دوندگی کردیم نتونستیم انتقالیشو به شهر خودمون بگیریم راستش اون 12روز مرخصیه و 18روز سرکار الان تقریبا یک ساله که نامزدیم و مرتب در رفت و آمده .
اما برای شروع زندگی مشترکمون موندیم چه کار کنیم .
اگه من برم پیش اون کارم رو از دست میدم بعلاوه اینکه اونجا خونه نداریم اجاره خونه و سایر مخارج زندگی از اینجا که هستیم خیلی بیشتره .از خانواده ام دورم و کسی رو اونجا نداریم.
اما از طرفی من نمی تونم اینجور زندگی رو تحمل کنم من می خوام مثل همه همیشه شوهرم کنارم باشه و همین الان که نامزدیم تازه هفته آخر که میشه هردومون کلی بی طاقت میشیم و خیلی برامون سخته .
به نظر شما من چه کار کنم ؟
برم با اون یا بمونم پیش خانواده ام و هر 18روز شوهرم رو ببینم ؟

عزیزمن بد نیست تاپیک منو بخونی
http://www.hamdardi.net/thread-3331.html
تو رو خدا تو اشتباه منو تکرار نکن. شوهرتو تنها نذار . دوری جدایی میاره. کارت که از زندگیت مهمتر نیست عزیزم.

بالاخره كه بايد بريد سر خونه و زندگيتون، مگه نه؟
زندگي كردن توي يه شهر غريب سخته، درسته. ولي محاسني هم داره! من و خانومم هم داريم توي شهري زندگي مي كنيم كه 1700 كيلومتر با شهر خودمون فاصله داره، هيچ آشنايي اينجا نداريم و حتي آب و هواش هم به مذاقمون سازگار نيست! اما از زندگيمون راضي هستيم. (خدا رو شكر)
معايب: دوري، دلتنگي، تنهايي، غربت (نا آشنايي با مردم اون منطقه)
محاسن:
1. خيلي از مشكلات رو خودتون حل مي كنيد و توانايي شما در اين زمينه زياد ميشه.
2. اعتماد بنفستون به شدت بالا ميره،
3. از خيلي از مسايل حاشيه اي كه براي زوجهاي جوان دردسرسازه دوريد (دخالتها، خاله زنك بازيها و ...)
4. روابط عمومي تون بالاتر ميره (چون مجبوريد دوست و همسايه پيدا كنيد)
5. سطح اطلاعاتتون راجع به جامعه اي كه توش زندگي مي كنيد بالاتر ميره، به زندگي با ديد متفاوتي نگاه خواهيد كرد.
6. فراموش نكنيد كه "هجرت" به معناي دور شدن از وطن، خيلي توي زندگي معنوي هم تاثير گذاره!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط دوستی

سلام دوستان عزیز ، موندم چه کار کنم آخه من کار شوهرم تو یه شهر دیگه است و هر چه دوندگی کردیم نتونستیم انتقالیشو به شهر خودمون بگیریم راستش اون 12روز مرخصیه و 18روز سرکار الان تقریبا یک ساله که نامزدیم و مرتب در رفت و آمده .
اما برای شروع زندگی مشترکمون موندیم چه کار کنیم .
اگه من برم پیش اون کارم رو از دست میدم بعلاوه اینکه اونجا خونه نداریم اجاره خونه و سایر مخارج زندگی از اینجا که هستیم خیلی بیشتره .از خانواده ام دورم و کسی رو اونجا نداریم.
اما از طرفی من نمی تونم اینجور زندگی رو تحمل کنم من می خوام مثل همه همیشه شوهرم کنارم باشه و همین الان که نامزدیم تازه هفته آخر که میشه هردومون کلی بی طاقت میشیم و خیلی برامون سخته .
به نظر شما من چه کار کنم ؟
برم با اون یا بمونم پیش خانواده ام و هر 18روز شوهرم رو ببینم ؟

---

با توجه به اینکه تحمل دوری از همسرتون رو ندارید در کنار ایشون باشید خیلی بهتره حداقل در این شرایط مشکل تنهایی و دوری به مشکلاتتون اضافه نمی شه .

مطمئن باشيد كه بودن در كنار همسرتون توي يه شهر غريب خيلي به مراتب بهتر از دور بودن از ايشون و بودن توي شهر خودتون هست ... شما قراره كه پا به پاي هم و همدوش هم با مشكلات مبارزه كنيد بدانيد كه بودن در شهر غريب باعث مي شه كه قدر هم را بيشتر بدونيد و با كمك هم مشكلات را حل كنيد سعي مي كنيد روي پاي خودتون باشيد و به قول دوستان خودساخته مي شيد و از همه مهمتر با مردم جديد آشنا مي شيد از تنهايي غربت نترسيد چون قراره با هم باشيد
عزيزم خواهر بنده كار همسرش مثل شوهر شما است ولي ايشون ترجيح دادند كه در شهر خودمون بمونند و الان بعد از گذشت 15 سال به اين نتيجه رسيده كه زندگي اش هدر رفته و هيچي از زندگي مشترك نفهميده اون لحظاتي كه لازم بوده در كنار هم باشند حضور نداشتند و اين باعث ايجاد يك خلا عاطفي مي شه كه با هيچي جبران نمي شه از همه مهمتر اينكه هرگز احساس داشتن يه شريك دائمي را نخواهيد داشت درسته در غربت سختيهايي هست ولي لااقل در كنار هم هستيد

موفق باشيد

از همه شماها ممنونم دوستان خوبم .
اگه قبلا یه کم دودل بودم حالا مطمئنم که باید با شوهرم باشم هر جا که اون هست منم برم .فقط این وسط خیلی ضرر مالی بزرگی میکنم چون کار خوب و درآمد خیلی خوبی دارم که اگه از دستش بدم دیگه رفته .دعا کنید اونجا هم یه کار دیگه پیدا کنم و حداقل اینجوری علاوه بر رنج غربت حداقل دغدغه مالی نداشته باشیم.

ان شاء ا... اونجا به کمک همسرتون یه کار خیلی بهتر و پردرآمد تر از اینجا پیدا میکنی!
موفق باشید عزیز دلم