-
به جاي او نفس نكشيد !!
بررسي حالت‌هاي رواني نوجوانان و جوانان
چرا حيات رواني «نوجوانان و جوانان» بسيار هيجان‌انگيز و احساساتي است؟
متاسفانه بيشتر مادران و پدران فکر مي‌کنند چون بچه‌ها را به‌وجود آورده‌اند، مالک آنان هم هستند و تصور مي‌کنند که مصلحت فرزندان را بهتر از خودشان تشخيص مي‌دهند. پدران و مادران ناآگاه، به‌تصور اينکه فرزندان‌شان ، سرد و گرم روزگار را نچشيده‌اند ، مسووليت بر طرف نمودن مانع‌ها و هموار کردن تمام راه‌ها، مشکل‌ها و مسائل فرزندان را به عهده مي‌گيرند؛ ندانسته و ناآگاهانه سعي مي‌کنند فرزندان مطيع، فرمانبر، متکي و وابسته به خود، بار بياورند.
در اين شرايط، «بحران هويت» پيش مي‌آيد و نوجوانان، احساس بي‌لياقتي و سردرگمي مي‌کنند؛ چرا که همه‌چيز را بر خلاف ميل و خواسته‌ي خود مي‌بينند؛ و هنگاميكه سعي و تلاش خود را در جهت رهايي و رسيدن به نيازهاي طبيعي خود بي‌فايده ديدند، به سوي دوستان و هم فکران خود کشيده مي‌شوند، به مبارزه‌‌ي فکري و فيزيکي با پدر و مادر، دست مي‌زنند و ... تا خود را از قيد و بندهاي ساخته شده‌ي پدر و مادر رها سازند.
اگر پدران و مادران، موفق شوند نوجوانان خود را فرمانبر، مطيع و مجري نظريه و اوامر خود بار آورند، اين امر، براي آينده‌ي نوجوانان‌شان، اتفاق نامبارکي خواهد بود.
مادران و پدران بدانند که:
تا زماني‌که پدران و مادران آگاهي‌هاي خود را بالا نبرده و برداشت‌هاي نادرست و بدفهمي را از رفتار نوجوانان کنار نگذارند، دچار خطاهاي کوچک و بزرگ ،حتي جبران ناپذير خواهند شد.
مادران و پدران بدانند که:
گروه عظيمي از پدران و مادران،اگر بتوانند به جاي نوجوانشان نفس هم مي‌کشند!
پدران و مادران طبق عادت، مي‌خواهند با نوجوانان، همانند کودک رفتار کنند و مورد نياز آنان باشند؛ متوجه نيستند که نوجوانشان ديگر کودک نيست؛ او مي‌خواهد روي پاي خود بايستد و بي‌نياز از پدر و مادر، دنياي جديد را تجربه کند؛ رشد کند و آينده‌ي خود را مطابق با روياهاي خود بسازد.
مادران و پدران بدانند که:
تعجب نکنيد!
اگر وقتي دلسوزي‌هاي بي‌وقفه و محبت‌هاي بي‌دريغ به نوجوانان خود نثار مي‌کنيد، فرزندان شما نه تنها خشنود و راضي نمي‌شوند، بلکه از دست‌تان ناراحت هم مي‌شوند؛ چرا که آن را نوعي مداخله در زندگي خود مي‌دانند. ارشاد و نصيحت شما را به حساب اقتدار و قدرت‌نمايي شما مي‌گذارند؛ نوجوانان مي‌خواهند ،خود کفا باشند و نشان دهند که خود قادر هستند بدون کمک پدر و مادر راه‌شان را پيدا کنند.؛
پدر و مادر عزيز ! در صورت اصرار به محبت زياد، آنان را به دشمن تبديل خواهيد کرد و جواب شما را با گستاخي و بي‌ادبي خواهند داد.
پدران و مادران بدانند که:
با تلخ‌زباني، رفتار نامناسب و نامهرباني نمي‌توان رابطه‌ي درست و سالمي را با نوجوانان بر قرار کرد؛ نمي‌توان مهر، محبت و دوستي آنان را به سوي خود جلب نمود و تنفر آنان را به عشق و محبت تبديل کرد.
به مادران و پدران توصيه مي‌شود:
فرزندان شما، براي رشد و تغيير و تحول، نياز به خلوت و حريم دارند. شما با دخالت‌ها و واکنش‌هاي بيش از حد و کنجکاوي‌هاي غيرضروري مي‌خواهيد به‌صورت مستقيم و غيرمستقيم آن ها را بيش از حد لزوم کنترل کنيد؛ خلوت آنان را به هم بريزيد و ندانسته حس احترام متقابل بين خود و فرزندان را از بين مي‌بريد. بنابراين به‌طور حتم بدانيد که آنان را از خود، بيشتر دور مي‌سازيد.
پدران و مادران بدانند که:
وقتي نوجوانان، به خواسته‌هاي خود نمي‌رسند، ممکن است، آنان با شما لج کرده و به قصد انتقام‌جويي در جهت مبارزه با شما، دست به مقاومت منفي بزنند و آينده‌ي خود را ويران کنند!
منبع : موفقيت و شادكامي – با تلخيص
tebyan
