+دوستش دارم اما عشق نه !

راستش حدود یک سال است که با پسری دوست هستم . پسر بسیار منطقی و پاکی است و تا ب حال مثل او را ندیده ام . دوستش دارم اما عشق نه ! همیشه از عاشق شدنم میترسم و نمیخواهم که باشم . نگرانم ! او مرا خیلی دوست دارد و مرتب حرف از عشق به من میزند . بی قراری او را من ندارم و نمیدانم چه کنم . احساس میکنم با ادامه ی این جریان به او ظلم میکنم . اگر به صلاح او باشد حاضرم پا روی احساس خودم بگذارم و رهایش کنم اما دو دلم . همیشه با بیان این جریان حتی این پسر که وایل غرور احمقانه ای تمام وجودش را گرفته بود ، به التماسم می افتد و هیچ بهانه ای را هم قبول نمیکند . نمیدانم چه کنم . کمکم کنید ...

سلام عزیز
مطمئنی که واقعا دوست داره یا فقط تظاهر می کنه؟ حواست رو جمع کن که گول حرفهای پوچ و فریبنده رو نخوری

tina-666عزيزم ورودت رو به تالار و به جمعمون خوش امد ميگم ميدوني عزيزم بروز احساسات توي ادم هاي مختلف با توجه به شخصيتشون متفاوته بعضيها هيچ وقت تا اخر عمرشون يه احساس تند و شديد رو تجربه نمي كنند به عبارت ساده تر هيچ وقت عاشق نمي شن بعضي ها بر عكس بروز احساسات درشون خيلي شديد و حتي ناگهانيه . از چي نگراني ؟ خوب شايد تو نسبت به اون ذات ارومتري داري و احساسات هيجانيو هيچ وقت تجربه نكني مگه تا به حال عاشق شدي و اين رو با احساس قبليت قياس ميكني همين كه اون رو انسان پاك و خوبي ميدوني و دوستش داري در جواب احساس اون كافيه مگه قراره كه عكس العمل ما در مورد يك موضوع عين هم باشه ما ادمها خيلي با هم تفاوت داريم و همين تفاوت هاست كه زندگي رو قشنگ ميكنه