نقل قول:
ﻭ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺁﻳﻪ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻛﻔﺎﺭ ﺩﺭ ﻟﺠﺎﺟﺖ ﻭ ﺳﺮﻛﺸﻰ ﻋﺠﻴﺒﻰ ﻛﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻧﻔﺮﺗﺸﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﻖ ﻣﺜﻞ ﻛﺴﻰ ﻣﻰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻛﻪ ﺭﺍﻫﻰ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻃﻰ ﻛﻨﺪ ﺑﺎ ﺧﺰﻳﺪﻥ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ، ﺁﻧﻬﻢ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ، ﻃﻰ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﻣﻌﻠﻮم ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﻰ ﻧﻪ ﺑﻠﻨﺪﻳﻬﺎﻯ ﻣﺴﻴﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ ﻧﻪ ﭘﺴﺘﻰ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﻭ ﻧﻪ ﻧﻘﺎﻁ ﭘﺮﺗﮕﺎﻩ ﻭ ﺳﺮﺍﺷﻴﺒﻰ ﻫﺎ ﺭﺍ، ﭘﺲ ﭼﻨﻴﻦ ﻛﺴﻰ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﻈﻴﺮ ﺁﻥ ﻛﺲ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﻪ ﺳﺮ ﭘﺎ ﻭ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ ﻧﻤﻰ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﺑﺎﺷﺪ، ﭼﻮﻥ ﺍﻭ ﺟﺎﻯ ﻫﺮ ﻗﺪم ﺍﺯ ﻗﺪﻣﻬﺎﻯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺑﻴﻨﺪ، ﻭ ﺍﺣﻴﺎﻧﺎ ﺍﮔﺮ ﻣﻮﺍﻧﻌﻰ ﻫﻢ ﺳﺮ ﺭﺍﻫﺶ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ، ﻭ ﻋﻠﺎﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻣﻰ ﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻳﻦ ﺭﺍﻩ ﺑﻪ ﻛﺠﺎ ﻣﻨﺘﻬﻰ ﻣﻰ ﺷﻮﺩ، ﻭ ﺍﻳﻦ ﻛﻔﺎﺭ ﺭﺍﻩ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺜﻞ ﺁﻥ ﺷﺨﺺ ﺧﺰﻧﺪﻩ ﻃﻰ ﻣﻰ ﻛﻨﻨﺪ، ﺍﻳﻨﻬﺎ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﺭﺍﻩ ﺑﺮﻭﻧﺪ، ﺧﻮﺍﺑﻴﺪﻩ ﺭﻭﻯ ﺯﻣﻴﻦ ﻣﻰ ﺧﺰﻧﺪ، ﻳﻌﻨﻰ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺣﻖ ﺭﺍ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ ﻣﺘﻌﻤﺪﺍ ﭼﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﻨﺎﺧﺘﻦ ﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﺸﻨﺎﺳﻨﺪ ﻣﻰ ﺑﻨﺪﻧﺪ، ﻭ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﺪﻳﺪﻥ ﻣﻰ ﺯﻧﻨﺪ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻰ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﻃﺒﻖ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺑﺎﻳﺪ ﻋﻤﻞ ﻛﻨﻨﺪ ﺍﺯ ﻋﻤﻞ ﻛﺮﺩﻥ ﺑﻪ ﻭﻇﻴﻔﻪ ﭼﺸﻢ ﻣﻰ ﭘﻮﺷﻨﺪ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺣﻖ ﺧﺎﺿﻊ ﻧﻤﻰ ﺷﻮﻧﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺑﺼﻴﺮﺗﻰ ﺑﻪ ﺍﻣﻮﺭ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ، ﺑﻪ ﺧﻠﺎﻑ ﻣﻮﻣﻨﻴﻦ ﻛﻪ ﺭﺍﻩ ﺯﻧﺪﮔﻰ ﺭﺍ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﻣﻰ ﺩﻫﻨﺪ، ﻭ ﺑﺮ ﺻﺮﺍﻁ ﻣﺴﺘﻘﻴﻢ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭﻧﺪ، ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺍﺯ ﻫﻠﺎﻛﺖ ﺍﻳﻤﻨﻨﺪ.
