کنترل اوضاع با کنترل تلوزیون

صحنه ای رو تصور کنید که شما و خانوادتون بعد از یک روز خسته کننده در حال استراحت هستید. شما اخبارو تازه تماشا کرده اید. بعدش چه برنامه ای تماشا خواهید کرد؟ یا مهتر از اون چه کسی تصمیم خواهد گرفت چه برنامه ای تماشا کنید؟ انگشت چه کسی رو تکمه هست؟ تصمیم گیری برای اینکه چه چیزی در تلوزیون ببینید, جنگ اراده ای هست که در تمام دنیا در خانه ها در حال انجام هست. مطابق با تحقیقات روان شناسی این نبرد خیلی خیلی جدی تر از یک انتخاب ساده بین یک سریال تلوزیونی و برنامه ورزشی یا موسیقی پاپ و یک برنامه سیاسی هست. این تضاد تلوزیونی یک قسمت از یک بازی قدرت بزرگتری هست که در خانه ها اتفاق می افتد, در حالیکه بیشتر بازی کنان به هیچ وجه آگاه نیستند که در حال بازی هستند. اسم این بازی هست “چه کسی رئیس است؟

این یک بازی نامرئی هست. دکتر روانشناس دیوید لوئیز میگه “خیلی از مردم حتی نمی دونند در حال انجام این بازی هستند. همه چیز مربوط هست به تعادل قدرت در خانه و اینکه چه کسی کنترل اوضاع را بدست دارد. مردم از وقتی که همسر آینده خود را ملاقات می کنند به طور نا خودآگاه شروع به این بازی می کنند و از زمانی که زوج ها با هم ازدواج می کنند قوانین بازی کاملا به اجرا در می آید.

تصمیم های بزرگی مثل کجا برای زندگی مناسب است و بچه ها به چه مدرسه ای فرستاده شوند معمولا تصمیم های مشترک هستند در مقایسه با تصمیم های کم اهمیت تر مثل, برای تعطیلات به کجا بروید یا چه مدلی از ماشین بخرید. به عنوان مثال, مرد به تعدادی از بروشور آژانس های مسافرتی نگاه می کند و اولویت خودشو اعلام می کند “جنوب فرانسه”. زن خیلی سریع با این تصمیم موافقت می کند قبل از اینکه مرد متوجه شود که زن تنها بروشورهایی به اون داده که مربوط به جنوب فرانسه است. به طور مشابه احتمالا زن تصمیم می گیرد چه ساعتی بچه ها باید بخوابند و دکوراسیون خانه چه طور باید باشد, اما مرد مدل ماشینو انتخاب می کنه و اینکه خانواده چطور تعطیلات آخر هفته را سپری کنند.

دکتر لوئیز میگه”کشمکش برای قدرت در خانواده ها خیلی جذاب هست” به طور حتم بعضی افراد به طور ذاتی بیشتر از بقیه حکمفرما هستند, و بیشتر شخصیت های حکمفرما سعی می کنند در خانه رهبری کنند. اگرچه این روزها, تعداد زیادی از زوج ها سعی می کنند تا تلاش آگاهانه ای برای داشتن مشارکت درست و برابر در زندگی داشته باشند,اما مردها به طور کلی نیاز بیشتری دارند تا در کنترل فیزیکی اوضاع حضور داشته باشند. در سوی دیگر زن ها, به همون اندازه ای که به کنترل های عاطفی اوضاع علاقه مند هستند به کنترل های فیزیکی علاقه مند نیستد. به طور کلی اون ها زیرک تر هستند و می توانند به مرد طوری القا کنند که تصمیم که گرفته شده از اول هم نظر خودش بوده.

تقلا برای اینکه چه چیزی از تلوزیون دیده شود مثال خوبی از جنگ برای کنترل اوضاع هست. اخیرا روان شناسان محقق 400 خانواده را راضی کردند تا در اتاق نشیمنشون “سی باکس”نصب شود. این یک ماشین ویدئویی هست وقتی شما تلوزیون تماشا می کنید شما رو ضبط می کند.

اونا فهمیدند که %80 مواقع این مرد بود که اول انگشت خودشو رو تکمه فشار داد, به دنبال اون بزرگترین بچه, بعد بچه کوچیکتر و تنها بعد از اون زن خانه.
دکتر لوئیز میگه “یک بچه با یک شخصیت قوی می تواند به طور کلی بر یک خانواده حکمفرمایی کند.”"خیلی بچه ها خیلی کمتر از اون چیزی ساده هستند که پدر و مادر فکر می کنند, و خیلی بیشتر از چیزی می فهمند که پدر و مادر تصور می کنند. خیلی از اون ها به ارتباطات غیر کلامی که می توانند از جوّ اطرافشون یاد بگیرند و از قدرت و ضعف بزرگترها حس کنند بسیار حساس هستند. اونا می توانند خیلی کله شق باشند, اونا خیلی زون می فهمند هرچه قدر بیشتر کله شق باشند زودتر به هدفشون می رسند. وقتی سی باکس برای مطالعه تعدادی از بچه ها در حال تماشای تلوزیون استفاده شد , تحقیقات نشان داد بچه هایی که کنترل تلوزیون را در دستشون دارند, دوست دارند تا با عصبانی کردن دیگران قدرت خودشونو به بقیه نشون بدهند و کانال تلوزیونو هر دو یا سه دقیقه عوض کنند.

بنابراین, دفعه بعد که تلوزیون تماشا می کنید به بازی قدرتی که در حال انجامش هستید فکر کنید, انگشت خودتونو آماده روی تکمه قرار بدهید وسعی کنید با اعتماد به نفستون بقیه خانواده را نابود کنید.
منبع : افکار مغناطیسی