در مقابل خشونت های شوهرم باید چکار کنم؟

سلام دوستان
من در تاپیک قبلی در مورد مشکلاتم صحبت کردم و الان در جهت رفعش با مشکلات جدیدی روبرو هستم که با این وضعیتی که دارم نمی دونم باید چکار کنم.
من بعد از دعواها و مشاجرات گذشته تصمیم گرفتم دوباره از اول همه چیز رو درست کنم و عشق و محبت رو به خونمون برگردونم اما فکر میکنم تحمل هر دومون کم شده با وجود اینکه هر دو تلاش میکنیم اما شوهرم با کوچکترین مشکلی سریعا از کوره در میره و فوق العاده عصبانی میشه و با حرفهای سنگینش دلمو میشکنه و کارو واسه منم سخت میکنه.نمیدونم در مقابل خشونتهاش چطور باید رفتار کنم .فقط تنها کاری که انجام میدم سکوت و خودخوریه. راهنماییم کنید تا بتونم زندگیمو نجات بدم...

عزيزم سعى كن در اون لحظه تركش كنى و هيجى نكى.با حرف زدن ارومش كني و يا شوخى براه بندازى تا سنكينى جو از بين بره و وقتى حالش خوب بود بهش بكى كه سعى كن از كوره در نرى و اروم حرفتو بزنى تو هرجى بكى من كوش ميدم ... دوستم اين راه شايد موثر باشه ...
ولى اين رو هم بدون اكر خيلى هم بى تفاوت باشى به اين قضيه , يهو ميبينى كه داد زدن و جيز شكوندن شد عادت هميشكي!

اگه در لحظه عصبانیت سراغش برم و باهاش حرف بزنم فکر میکنه می خوام خودمو بهش تحمیل کنم و با احساساتش بازی کنم .تا زمانی هم که باهاش حرف نمی زنم اونم با من کاری نداره و کاملا نسبت به من بی تفاوته .اما بعد که پیش قدم میشم همه اشتباهات رو به گردن من می اندازه .نمی دونم تو این وضعیت چطور کمکش کنم تا خودشو پیدا کنه و هر دو با هم اشتباهاتمونو تصحیح کنیم..

سلام
من نیز خیلی عصبی بودم و سختی های زیادی که کشیده بودم مرا براحتی از کوره در می برد تا اینکه با آشنای با علم هومیوپاتی و مراجعه به یک متخصص خوب الان خیلی صبور و پر حوصله و بی تفاوت به مسائل بی اهمیت هستم.اگر دوست داشتید در مورد این علم و مطالب آموزنده در مورد آن برایتان مطلب می فرستم

سال خوبی داشته باشید

با سلام خدمت خواهر عزیزم.
زندگی مشترک یعنی " ما " شدن.سعی کنیید تا جاییکه که میتونید از من من استفاده نکنید.

بعد اینکه زندگی یعنی کوتاه اومدن.اگر برای همدیگه کوتاه نیایید سنگ روی سنگ بند نمیاد.
زندگی یعنی گذشت کردن.سعی کنید گذشت داشته باشید برای همدیگه.

تا جاییکه میتونیید برای همدیگه احترام قائلبشید.
حیفه که روزهای شیرینه با هم بودن رو تلخ کنید.
این روز به برادر عزیزم هم بگو

بخدا قدر با هم بودن رو بدونید.چرا شما زن و شوهرا میزنه به کللتون؟
خوشیتون تا زیاد میشه ، میزنه زیر دلتون.
بسازید با همدیگه ، بسازید.
که فردای روزگار پشیمون نشید.

الله نگهدار تمام شما باشد.آمین یا رب العالمین.

ببخشید راهنماییم میکنید چطور میتونم سوالی رو طرح کنم به عنوان یک موضوع؟

ياسمين عزيز آخر همين صفحه نوشته شده موضوع جديد اونو بزن در صفحه ي جديدي كه باز مي شه مي توني سوالتونو طرح كني...
gloria عزيز وقتي ايشون عصباني مي شن سكوت كن و اجازه بده تا هر وقت كه نياز داره تنها باشن تا آرامش خودشونو پيدا كنن توي هر كتاب و مقاله و مشاور و همه جا مي گن هنگام عصبانين بايد مردو تنها گذاشت يه تجربه خواهرانه:
در گذشته اي نه چندان دور هر وقت همسرم از كوره در مي رفت من هم جبهه مي گرفتم و مي شد صحراي كربلا بعد از چند وقت اون لحظه سكوت مي كردم ولي به محض اين كه همسرم براي خلوت كردن مي رفت توي اتاق ديگه من دنبالش راه مي افتادم و به قول خودم مي خواستم با محبت اشتباهشو ياد آوري كنم آن چنان همه چير بهم مي خورد كه بيا و ببين تا اين كه الان بعد از سكوت و تنها گذاشتن همسرم بعد از اين كه به ارامش مي رسه خودش مياد با موضوعات مختلف سره حرفو باز مي كنه اون لحظه ديگه نبايد ياد آوري كني چون اين نشون دهنده ي اينه كه خودشون به اشتباهشون پي بردن ...
و يادت باشه مردا خيلي دوست ندارن اشتباهاتشون يادآوري بشه مطمئن باش نتيجه ي عكس خواهي گرفت.
موفق باشي...

عزیزم سلام، مطمئن باش که فشارهای زندگی هست که باعث میشه همسرت این جور رفتار کنه! اما متاسفانه اون قدر زمان این فشارها زیاد میشه که این جور رفتار کردن براشون میشه یه عادت که سخت میشه ترکشون داد! اما چند تا راه حل که من خودم در مقابل عصبانیت های همسرم به کار می بردم و خدا شکر الان خیلی خیلی بهتر شدن
1. وقتی عصبانی شد سر هر موضوعی چه کوچیک چه بزرگ سعی کن اون لحظه فقط به فکر آروم کردنش باشی اون هم با روش هم حسی، یعنی اگر هم حق با او نبود یا می خواست که حرف بی منطقی رو به کرسی بنشونه باز هم توی اون لحظه بگو آره! تو راست میگی! حق با توئه! اگه من هم بودم همین احساس رو میکردم! تو درست میگی نباید این کار رو میکرد! یا هزاران جمله ای که به همسرت این احساس رو بده که تو در مقابلش نیستی بلکه همراه و در کنارش هستی! تو در جبهه ای که اون قرار داره هستی و احساساتش رو کاملا درک میکنی و به قولی خودت رو اون لحظه جای همسرت قرار بده هر چند اشتباه باشه، ولی سعی نکن که مدام از کلمات ببخشید، معذرت می خوام، و این جور کلمات استفاده کنی!
2. وقتی سر موضوع کوچیکی ناراحت شد و حتی داد زد اصلا به روت نیار، یعنی در مقابلش ناراحت نشو، چون یکی از علت های کش دار شدن ماجراها و دعواها ناراحت شدن یکی از طرفین هست، پس همون لحظه ی اول اگه ناراحت شد و عصبانی، تو بدون هیچ عکس العملی و ناراحتی بعد از گذشت چند دقیقه با خوشحالی بدون اینکه اتفاقی افتاده باشه یه چایی، چند میوه ای بردار بیار و بشین کنارش و مثلا تلویزیون نگاه کنید بدون اینکه احساس کنی اتفاقی افتاده!
3. وقتی عصبانی شد باهاش بحث نکن! باهاش بحث نکن! این موضوع یعنی بحث کردن، باعث کش دار شدن موضوع و مهم تر از اون رد و بدل شدن کلماتی هست که از روی عصبانیت گفته میشه و این می تونه بعدها روی فکر و احساس شما تاثیر گذار باشه!
4. تا اون جایی که میتونید از چیزهایی که باعث عصبانیتش از جانب شما میشه یعنی عواملی به زمینه ی عصبانیت ایشون رو توسط شما فراهم میکنه جلوگیری کنید، مثلا در مورد همسر من، دیر آماده شدن من برای رفتن به میهمانی، یا موضوعاتی مثل این مثلا خیلی منتظر گذاشتنشون باعث عصبانیتش میشد که من سعی کردم که این عامل عصبانیت رو رفع کنم، مثلا زودتر از موقع آماده بشم، یا اگه کاری دارم ایشون حتما قبل از رفتن نیم ساعت، چهل دقیقه قبل به من زنگ بزنن که آماده شو که مثلا فلان جا می خواهیم بریم، یا یه ساعتی رو تعیین کنن که مثلا ساعت 7:30 دقیقه آماده باش و در این صورت خودشون با خیال راحت بشینن و مشغول کاری باشن تا ساعت 7:30 دقیقه که من هم با آرامش آماده بشم.پس حتما سعی کنید بشناسید که چه عامل هایی همسرتون رو عصبانی میکنه و از انجام دادن اون توسط خودتون جلوگیری کنید.
5. حتما بعد از یکی دو روزی که وضعیتش بهتر شده بود تو اون رو آنچنان بزرگ کن که فکر کنه خوش اخلاق ترین مرد روی زمینه! تو پیامک هایی که میزنی، تو تماس هایی که باهات میگیره، با نوشتن جملاتی مبنی بر اخلاق خوب ایشون و احساسات قشنگ شما نسبت به ایشون، شاید اولش یه کم مصنوعی به نظر برسه و همسرتون بعد از چند روز بدتر هم بشه بابت این موضوع که شما و احساساتون رو بسنجه که دارید نقش بازی میکنید یا واقعیت رو بیان میکنید که آیا وقتی بداخلاق هم باشم همسرم بازم دوستم داره؟ خیلی دقت کنید که خودتون رو لو ندید و با آرامش و خونسردی برخورد کنید و حتما این جملات و کلمات رو ادامه بدید و ببینید که واقعا در روحیات و خلقیات همسرتون تاثیرگذار هست، به مرور بهش تلقین میشه که خوش اخلاق تر شده!
6. حتما در مواقع آرامش از ویژگیهای مثبتش براش بگو و سعی کن که همسرت رو بیشتر به خودت نزدیک تر بکنی تا علاقش به شما بیشتر بشه تا حرفهای شما بیشتر در قلب و عقلش جای بگیره،
7. و بهش حتما بگید که من تو رو واقعا دوستت دارم و دلم می خواد که همیشه در کنارت باشم و همراهت، تو خیلی خوبی و حق هم داری که بعضی وقت ها سر یه چیزهایی عصبانی بشی! این طبیعیه! اما عزیز دلم من از تو توقع دارم که وقتی عصبانی میشی بتونی یه جورایی یه جورایی که بیشتر آرومت میکنه زودتر خودت رو کنترل کنی، چون وقتی که یه سری کلمات رو از زبون تو که من این قدر دوستت دارم میشنوم احساس بدی پیدا میکنم، احساس میکنم که محبتم نسبت بهت کمتر میشه،
8. و حتما یه روزی خیلی آروم ازش سوال کن که وقتی عصبانی میشی من چکار کنم که تو آرومتر بشی؟ بهم بگو: من دوست دارم که اگه کاری از دستم برمیاد واسه آرامش و خوشحالی تو انجام بدم؟
امیدوارم که موفق بشی!

del عزيز عالي بود...

خواهش می کنم قابل شما رو نداشت!
اما مهم اینه که در واقعی که این اتفاق می افته بتونیم این گفته رو به عمل تبدیل کنیم. اون موقع هست که همه چیز واقعا عالی میشه!
امیدوارم که روز به روز زندگی همه شاد و شادتر بشه