نمایش نسخه قابل چاپ
من 2ماهه كه با پسري كه از خودم 5ماه بزرگتره آشنا شدم خانواده اش براي خاستگاري هم آمدن و به ظاهر مشكلي نيست جز اينكه ايشون فكر مي كنن من يه چيزايي رو بهشون نگفتم چيزايي كه شايد فكر ميكردم مهم نيست در صورتي كه من تمام مسايل زندگيم رو با ايشون درويون گذاشتم و حتي حالا هم گزارش روزانه بهشون ميدم من اهل bf و يا دوست پسر نيستم اين رو به ايشون هم اثبات كردم در مورد خانواده ام كه خودشون ديدن و تمامي حرفامو تصديق كردن نمي دونم چه كار كنم
مگر شما به او بدهکارید یا از او می ترسید؟؟به احتمال زیاد پاسخ خیر است.پس:یا از ازدیاد سن و نبود خواستگار می ترسید یا اینکه به او وابسته احساسی شده اید.
از سویی به او نیز حق بدهید،زیرا که در این زمانه اگر پسری به . . . دختر اهمیت بدهد،باید از آن مطمئن گردد.من به هیچ روی قصدم شبهه افکنی تیست که به قول حضرت مولانا:
ما برای وصل کردن آمدیم
نی برای فصل کردن آمدیم
اما باید به او بگویید که سخن شما صادقانه است و دیگر به خودش ربط دارد که بخواهد بپذیرد یا نه؛شما باید برنامه ای هدفمند جهت طرح پرسشهایی کاربردی تنظیم نمایید.در این تالار گفتاری هست با عنوان:*چه پرسشهایی باید در جلسه خواستگاری پرسیده شود*
ببینیدش،بسیار برایتان سودمند است.
من از لحاظ عاطفي خوشبختانه و يا متاسفانه خيلي به ايشون وابسته شدم مشكلم اينه كه نمي دونم ايشون اين عدم اطمينانش براساس مشكلاتيه كه براش پيش امده و به من نگفته است يا اين كه چيزهايي كه در جامعه شاهد اونه هست يا ذاتا انسانيه شكاك؟
من از خانواده اي نه خيلي و در حد معمول كمي بالاتر چه از لحاظ ريالي چه تيتر اجتماعي خواستگارهاي بسياري هم دارم كه اين مطلب براي خودشون هم جاي سئوال كه چرا ميون اين خواستگارها با ايشون كه خوب دانشجو هستن و هيچ اندوخته مالي ندارن و خانواده اي معمولي دارن رو انتخاب كردم هرچقدر ميگم كه اگه نظرم نسبت به ايشون مثبته به اين خاطره كه اولين كسي بوده كه از من پرسيده كي هستي براي چي ميخواهي ازدواج كني هدفت از زندگي چيه قبول نمي كنه كه دختري هم مي تونه پيدا بشه كه بگه من خودم مي تونم خودمو از لحاظ ريالي اداره كنم و هيچ وقت از او انتظار مالي ندارم و حتي در اين زمينه مي تونه رو من هم حساب باز كنه و فقط مي خوام با او ازدواج كنم كه آرامش زندگيم بيشتر بشه با انرژي كه در ايشون مي بينم مي دونم فعل خواستن رو مي خواد و براش تلاش هم مي كنه مثلا توي بدترين شرايط زندگيش در كنكور ارشد قبول شده ولي قبول نمي كنه و يا نميتونه قبول كنه
حقيقاتا مي خوام بدونم كه من دارم اشتباه مي كنم و يا چنين روابطي بايد از اينگونه فيلتر ها رد بشن؟كه اگه اشتباه مي كنم بيشتر از اين بهشون وابسته نشم و اگر هم كه اين فيلتر ها الزاميه براي چنين روابط حساسي چه كار باد بكنم تا بتونم راحت تر با اين مسئله كنار بيام تا بتونم حلش كنم
ممنون ميشم اگه بتونيد كمكم كنيد
ببینید بنده یک نکته کلیدی به شما می گویم و آن این است که:**
هنگامی که از فردی می خواهید آگاهی بیشتری به دست آورده و او را بشناسید،به هیچوجه برخورد احساسی نکنید و با او همانند یک غریبه برخورد نمایید.**
اکنون که شما اینچنین به او وابسته شده اید،آن وقت که به عقد او درآیید چکار می خواهید بکنید؟آن وقت است که مثلاً برای به سرکار رفتن شما،ممکن است نخست بپذیرید که نروید؛اما پس از آنکه به یکدیگر عادت کردید و رویتان به هم باز شد، چون ته دلتان می خواهید به سر کار بروید صددرصد اختلاف پیدا می کنید.
شما انسانی هستید که هویت دارید و شخصیت؛با این اوساف شما نخست بایدکاستیهای درونی خود را درمان کنید،همانند همه از جمله:خود من و مدیر تالار و همه هم تالاریها و . . . . ؛؛؛
سلام
شما گفته اید که :
به نظرم در مورد بالا شما باید از این جمله استفاده می کردیدنقل قول:
نوشته اصلی توسط merka
«من از لحاظ عاطفي متاسفانه خيلي به ايشون وابسته شدم »
وابستگی آفت هست حتی بعد از ازدواج و حتی در خصوص معشوق.که شما می توانید جهت مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید و این مقاله را مطالعه بفرمایئد.
البته جای خرسندی و تشکر هست که شما توانسته اید بر این مسئله عاطفی خود مسلط بشوید و تصمیم بگیرید.
معمولا بدبینی یکی از اختلالاتی هست که به درمان نیز مقاوم هست. لذا در ازدواج با چنین فردی باید دقت فوق العاده ای داشت. تا خدایی نکرده بعدا مجبور نباشی در قفس زندگی کنی.