خودپرستی

خودپرستی (به انگلیسی: Egotism) پدیده ای فلسفی , روانشناختی است مبنی بر ترجیه خود و خواسته های شخصی خود بر دیگران و خواسته های آنها . به بیانی دیگر خودپرستان ارتباطی است که فرد خود را در مرکز جهان ( هستی شناسی خود ) قرار داده و این موجودیت و هستی , فارغ از دیگران و دنیای آنها می باشد .

http://mehrdad_amjadi.webphoto.ir/photos/me547866.jpg

این مفهوم با خودشیفتگی یا نارسیسم رابطه تنگاتنگی دارد و ارتباط هر دو از طریق عشق افراطی به خود و غلوکردن در رابطه با انگاشتها و قابلیت های فردی است . فرد خودشیفته و یا خودپرست , دچار یک خود برتر بینی , عمیق و خیالی است که همین خصیصه روانشناختی , او را از حقایق موجود در محیطش دور نگه می دارد . وفتی این شاخصه های خودپرستانه به نهایت افراطی گری خود می رسند , موجب پیدایش جنبش هایی مانند فردگرایی خودخواهانه و نفی بشردوستی می شود . این افراد از دیگران استفاده ابزاری می کنند و خواسته های جمعی در ذهنیت آنها اموری عبث تجلی می کند و دائم از جمع گرایی فرار می کنند .


Egotism. (2008, July 30). In Wikipedia, The Free Encyclopedia. Retrieved 12:04, September 16, 2008, from