سر دو راه موندم

سلام و خسته نباشید من در سن 18 سالگی با یک پسری آشنا شدم و با هم 3سال دوست بودیم من عاشقش بودم همه به من میگوفتند که غادت هست بعد از جدایی از او که به من گفته بود نمی خوام پای من بشینی .ن به دلیل نگران حالم خواهم من را با یک پسر که شوهرش میشناخت دوست کرد و پسر خلیلی اصرار به ازداج داشت و ما بعد از چند ماه آشنایی عقد کردیم که در این زمان من سریع باردار شدم الان من 24 سال سن دارم و یک دختر 2.5 من هنوز اون پسر را فرامش نکردم شوهرم هم اخلاقش خیلی بد است به همه چیز گیر میده از همه ما ایراد میگیره از دستش خسته شدم و اخلاقش توری که به همه میگه دنبالم نیاین بو میدین هر جور خواستم درستش کنم نتوانسته ام چند وقت پیش اتفاقی با پسر مورد علاقه ام صحبت کردم اون من تشویق به ادامه زندگی میده ولی گفت دلم برات تنگ میشه ماهی یکبار صحبت کنیم .الان سوال من اینه که چیکار کنم با اخلاقش بسازم و به خاطر بچه ام زندگی کنم یا جداشم پدر ندارم مادرم هم چون خودش تجربه طلاق داشته می ترسه در صورتی که اگه من جداشم با هیچکس ازدواج نمیکنم.
باتشکر

سلام mahsarezae
به تالار گفتگوی همدردی خوش آمدید
ما باید برای حل مسائلمون روشهای هوشمندی را در نظر بگیریم. برای این کار باید مراحل حل مشکل خودتون را دوباره بررسی کنید. و هر گام را که پیمودید، بعد سراغ مرحله بعد بروید.
به نظر می رسد، در حال حاضر شما از اختلاف و مشکلی که با همسرتون دارید ناراحتید. بهترین کار در این مرحله بررسی روشها و راه حلهایی هست که بتواند به زندگی شما آرامش و عشق را هدیه کند. اگر در میان این مشکل به سراغ مراحل ناشناخته بعدی مثل طلاق، ارتباط با آن آقا و ...، بروید این کمکی به حل مشکل شما نمی کند ، و در ضمن ممکن است شما را با مسائل مشکل زای دیگری نیز دست به گریبان کند.
توصیه من اینست در اولین گام به صورت حضوری با یک مشاور خانواده صحبت کنید. و با توجه به جزئیات مشکلاتی که همسرتون و شما دارید ، راه حلهای مختلف را بررسی کنید. همیشه میان سوختن و ساختن و از طرف دیگر طلاق، راههای میانه ای هست که مبتنی بر تیزبینی و کنترل و مدیریت زندگی هست. خواهش می کنم. در انتخابهای خود به صورت دقیق ، منطقی و با کنترل احساسات ، وارد شوید.