سلام

سلام من سمیرا هستم 19 سالمه دچار دو راهی شدم میخوام کمکم کنید از هتون فقط خواهش میکنم نظراتتون خیلی برام مهمه پس سعی کنید خوب متن منو بخونین وبعد دقیق نظرتونو بگید ممنون
من الان یک ماه وخوردی میشه که با یه نفر دوست شدم طرف 27سالشه ومن هم که 19 سالمه .اون دانشجو نرم افزاره ومن دیپلم . اون مغازه لوازم ورزشی داره خودشم یه شهر دیگه زندگی میکنه ومنم سه ماه میشه که شاغل شدم .ولی تقریبا از اوایل کارم که تقریبا یه یک ماه گذشته بود کم کم دیدم نسبت به جامعه باز شد ورفته رفته طرز فکرم عوض شد در هر مورد حتی ازدواج وقتی با این فردا دوست شدم توی حس وحال رابطه جدید قرار گرفته بودم وهیچی به چشمم نمیومد .حرف زدن های همیشگی قربون صدقه رفتنا وغیره باعث شده بود من چشممو نسبت به همه چیز ببندم طوری بود که هر چی اون میگفت من کور کورانه قبول میکردم .اون اخلاقش اینجوری هست که از رفت وآمد خوشش نمیاد.میگه فقط منو وتو.ولی متاسفانه منم یه محیطی بزرگ شدم که همش رفت وآمد بوده ومهمونی وصمیمیت .بعد میگه من از نظر مالی در شرایطی نیستم که بتونم نیازهای تورو بر طرف کنم وخواسته های تورو به جا بیارم مثلا میگه عروسی ساده سرویس طلا ساده وهمه چیز در کل ساده باشه .منم درسته اهل مادیات نیستم ولی خوب قرار نیست که هوا بخورم این آدم هنوز دو ماه نشده که مغازشو باز کرده کرایه مغازشو از جیب خودش میده .فقط یه کلمه میگه من تورو دوست دارم وخوشبختت میکنم .ولی حرف اینجاست که من هنوز سنم کمه دوست ندارم به این زودیا ازدواج کنم. الان تقریبا چهار رو میشه که مریض شده و کمتر زنگ میزنه کمی از هم دور شدیم ومن تازه تونستم به این رابطمون فکر کنم امروز داشتم با همکارم حرف میزدم میگفت تو داری بزرگتر میشی داری از نظر فکری بزرگ میشی تازه داری تصمیم درست میگیری .حرفای زیادی واسه گفتن دارم ولی دوست دارم شما حرفای منو بخونین هر سوالی دوست دارین بپرسین تا منم جواب بدم خواهش میکنم خواهش میکنم کمکم کنید .[/size][/b][/color]

سلام سمیرای گرامی
میشه به سوالات زیر پاسخ بدی تا بیشتر بتونیم کمکت کنیم .
آیا خانواده شما از این رابطه خبر دارند ؟
شما برای ازدواج چه معیارهایی در نظر دارید ؟ چگونه به این معیارها دست یافته اید ؟ آیا شخص مورد نظر همه این مورد ها را داراست ؟
از خانواده و گذشته ایشان چه اطلاعاتی دارید ؟ ( از چه منبعی ؟ )
ضمنا یک سر به تاپیکهای ارتباط دختر و پسر هم بزنید و آنها را مطالعه کنید مفید خواهد بود .

به نظر من برای تو ازدواج زوده؛نه فقط به خاطر سنت برای اینکه تو به ثبات فکری نرسیدی هنوز تو تغییر و تحولی،باید یه کم بیشتر به خودت فرصت بدی تا پروسه تغییراتت تموم بشه اونوقت می توونی انتخاب بهتری انجام بدی.
جواب سوالات digitalman یادت نره:46:

در جواب سوالاتتون باید بگم بله خانواده هر دو طرف مطلع هستن از این رابطه و از نظر خانواده ها مشکلی نیست فقط خانواده من مشکل دوری از من رو دارن همین .در مورد معیارم در انتخاب همسر اینه که من یه آدم که وضعیت مالیش خوب باشه وبتونه نیاز های منو بر طرف کنه اصلا هم اهل عشق وعاشق شدن نیستم به نظر من الان تنها چیزی که حرف میزنه موقعیت طرف مقابل هستش همین این فردا هم نمیگم هیچی نداره ولی نمیتونه رزوهای منو بر آورده کنه البته باهاش کمی جدیتر حرف زدم خودشم رفته توی فکر امیدوارم که بتونه به ارزش های منم اهمیت قائل باشه من چیز زیادی از اون نمیخوام چون هم از نظر اخلاقی وهم خانوادگی در یک سطح هستیم وتنها چیزی که از اون میخوام اینه که زود تصمیم نگیره واجازه بده موقعیت هر دومون جور بشه بعد مثلا اون میگه زود بعد نازمدی عروسی بگیریم برم سر خونه زندگیمون ولی من میگم تقریبا یک سال نامزد بمونیم تا هم شما خودتو جمع کن هم من من با نامزدی موافقم چون به نوعی از بلا تکلیفی راحت میشیم هر دومون اینجا هم جای نیست که دخترا فقط برای مهریه ازدواج کنن وتا تقی به توقی خورد برن خونه باباشون چون خانواده ها زیاد اجازه چنین کاری رو نمیدن .از اینا بگذریم در کل میخوام بگم من آدم مادی گرای هستم وبه مادیات بیشتر از هر چیزی اهیمت میدم چون اگه موقعیت شغلی همسرم خوب نباشه عشق به هیچ درد من نمیخوره .حالا جواب شما برای این حرفای من چیه نمیدونم.ولی امیدوارم کمکم کنید همین.

سلام
سمیرا جان داشتن شرایط ازدواج و وضع مالی مهمه طوری که به کسی محتاج نباشه و بتونه نیازهای تو رو در حد انتظارت برآورده کنه . و چیزهای دیگه مثل اخلاق رفتار شعور و خانواده طرف مقابل هم خیلی مهمه.
این چیزها رو هم باید اضافه کنی .
شما خودت باید بدونی از همسرآیندت چه انتظاری داری؟ آیا اون می تونه انتظارات تو رو برآورده کنه؟
اون موقع می تونی یه تصمیم عاقلانه بگیری.

سلام سمیرا خانم
من هم فکر می کنم برای ازدواج کمی داری عجله می کنی.دوستی های قبل از ازدواج اکثراً پایان خوشی ندارن.خیلی موارد دیده شده که دو نفر که با هم دوست بودند و ازدواج کردن نتونستن مدت زیادی با هم بمونن.حالا چه برسه به شما که از همین الان تردید هم دارین.من می گم این کار رو نکن اما بازهم هر طور فکر می کنی.با نظر دوستمون سپیده موافقم و روی حرف های اون فکر کن.ضمنا اگه نظرم برات مفید بود رتبه یادت نره

دوست عزیز سلام

دوست گرامی شما توی یه نوشتت گفتی => منم درسته اهل مادیات نیستم ولی خوب قرار نیست که هوا بخورم

توی یکی دیگش گفتی => در کل میخوام بگم من آدم مادی گرای هستم وبه مادیات بیشتر از هر چیزی اهیمت میدم

اول بگو هستی یا نیستی ؟!!!!!!

بعدش بهت بگم
انقدر کسایی بودن که به خاطر پول و موقعیت طرف باهاش ازدواج کردن و الان آرزو میکنن که ای کاش هیچی نداشتیم ولی شوهرم یه خورده بیشتر به من اهمیت میداد

سعی کن تجربه رو ارزون بخری نه اینکه خودت تجربه کنیو بعد پشیمون بشیو حسرت بکشی
من نمیگم طرف پول داشته باشه بده ، هیشکی نمیتونه چنین اظهاری داشته باشه ، ولی معیارهای خیلی خیلی مهمتر از پول وجود دارن که تو حتی به آنها فکر هم نمیکنی ، (توی حرفات چیزی در مورد رفتارش ، کردارش ، ایمانش ، اعتقادش... نگفتی)

بازم به حرفای همه فکر کن و در مورد تصمیمی که میخوای بگیری آینده نگری کن

موفق و خوشبخت باشی
خوشبختیه بدونه مادیات
التماس دعا

دوست عزیز طرز فکر شما برای زندگی مشترک کارایی نداره. پیشنهاد من اینه که از این ازدواج طرفنظر کن. و تمام حرفهایی که اینجا نوشتید رو به دوستتون هم بگید که احتمالاً خودش از این وصلت صرفنظر کنه!!