می خوام بهترین دوستم پدرم باشه

سلام دوستان
من فرهنگ و 21 سالمه
دوست دارم اعتماده پدرمو به خودم جلب کنم ولی نمی دونم چطوری ؟؟؟؟
در واقع می خوام بهترین دوستم پدرم باشه
می خوام اگه حتی یک هفته هم قرار شد برم با دوستام مسافرت خیالش از بابت من راحت باشه
پـسرا حتما منظورمو می فهمن
به نظر شما من باید چیکار کنم ؟:303:

فرهنگ عزيز سلام و خوش اومدين....
دوست عزيز اين فكر خيلي خوبيه كه ميخواين اعتماد رو در پدرتون نسبت به خودتون بوجود بيارين....
اما اول از همه بنويسين كه تا حالا رابطه تون با پدرتون چطور بوده؟؟ پدرتون از لحاظ شخصيتي چه جوريه؟؟
سختگيره يا راحت و صميمي؟؟؟ و اينكه شما فرزند چندمين؟ تك فرزندين يا ....
كمي بيشتر از وضعيتتون و اخلاق پدرتون بنويسين تا راحتتر دوستان عزيز بتونن راهنماييتون كنن.... مرسي.

سلام خدمت دوستان عزیز
و ممنون از دوست خوبم shirin joon
من رابطه ام با پدرم خوبه ولی راحت نیستم
پدرم از نظر شخصیتی یه فرد سیاست مداره و اینو می دونم که خانوادش و منو خیلی دوست داره
بد اخلاق نیست / پول پرست نیست / هر امکاناتی رو که نیاز دارم برام محیا میکنه / ولی اینم بگم که فقط تو محل کارش و نسبت به من سیاست به خرج میده و نسبت به به دیگران از یک اخلاق دیگه استفاده میکنه
خلاصه با هم در ظاهر خوبیم ولی در باطن ....
دوست داره هیچ چیزی رو ازش مخفی نکنم ولی خداییش نمیشه
بعد از ازدواج خواهرم تک فرزند محصوب میشم
می خواد هر جوری که اون می خواد من باشم
درسته شاید بگید این سن آزادی کامله ولی آزادی وقتی مزه میده که آدم با پدرش راحت باشه
نسبت به دوستام خیلی وسواسه و اعتقاد داره که دوستی رو که انتخاب می کنم از هر لحاظ با من و خانوادم باید برابری کنه
سر همین هم من پدرمو با دوستانم آشنا نمی کنم که مبادا یک عیبی روشون بزاره
چند بار بهم گفته که سعی کن که بهترین دوستت من باشم ولی من دوست دارم با هم سنام باشم ولی وقتی می شینمو به ضربه هایی که دوستام بهم زدند فکر می کنم می بینم که شاید حد اقل امتیازی که می تونه دوستی با پدرم برام داشته باشه اینه که ضربه نمی خورم
در ضمن دانشجو هم هستم
به نظر خودم دلیل این کاراش اینه که بهم اعتماد نداره و نکته مهم اینکه تک پسرم و به قول دوستان خدا می دونه که چه خوابایی واسم دیده
اینم بگم که عقده نشه : من معمولاً با همه زود گرم می گیرم ولی بابا میگه nooooooooo اون شخصیتش به تو نمی خوره
خوب چیکار کنم که دوست ندارم با سوسولا معاشرت ننمایم ؟؟؟؟
خوب چیکار کنم که دوست ندارم تو مهمونی های رسمی کت و شلوار بپوشم ؟؟/
خوب چیکار کنم که دوست ندارم......؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
دوستان من اکثر این کارایی که پدرم ازم می خوادو انجام نمی دم ولی وقتی می بینم حرص می خوره ناراحت میشم
مادرمم که خداییش بی طرفه
با همه این تفاصیر من خیلی دوسش دارم ولی این خود خواهی هاش ....
امیدوارم چیزی رو ار قلم ننداخته باشم
ممنون میشم اگه کسی راه حلی برای آتش بس این جنگ ارائه بده

سلام.
ننوشتی پدرتون چند سالشه وشما راحت بودن رو در چی میبینید.؟
شما جوان وپدرتون میانسال(نظر خودم) مشخصه که تضاد دارید ولی میتویند با وجود این تضادها با اون کنار بیاید ومطمئن باشید که پدرتون هم با شما کنار میاد.
این رو هم بگم پدر تون نسبت به شما بی اعتماد نیست بلکه بهترینها رو برای شما میخواد و این رو هم از یاد نبریم که پدر و مادر خیر و صلاح فرزندشون رو میخوان نکاتی رو به ما یادآور میشن که الان از درک اون عاجزیم چون حاصل تجربه چندین ساله اونهاست.ولی گذشت زمان گفتار اونها رو ثابت میکنه همانطور که به من ثابت کرد.

سلام !
من فکر میکنم این خیلی خوبه که شما میخواین با پدرتون دوست و راحت باشین ولی این موضوع به طور کامل ناشدنیه (به خاطر فاصله سنی و تضاد نسلها و...)پدرتون میخواهد شما بهترین باشین و این بهترین گاه بسیار آرمانی و ناشدنیه ولی...
تا حدودیش امکانپذیره.اینکه مثلا در ظاهر باید ونبایدهاشو در موارد که منطقی میبینید حفظ کنید و از هر فرصت مناسبی که پیش میاد برای اثبات درستی عقیدتون تو مواردی که ازش مطمئنید از طریق خودتون و بقیه !..بهتره که بقیه بیشتر بگن!واسه اینکه پدرتون نگه: اینی که تو بهش معتقدی مورد قبول بقیه ای تو سن و سال خودش نیست!بهشون استفاده کنید تا مثل یه مرد روی شما حساب باز کنن.
ودر آخر براتون آرزوی صبر میکنم. چون ما خودمونم تو خونواده های داریم زندگی میکنیم که به درستمون هم وسواس به خرج میدن چه برسه به اینکه اشتباه کنیم!!!
موفق باشید!

کاملا هم شدنی است ، فقط شما و بابا باید بخواهیدو همدیگر را به عنوان دوست بپذیرید ، حتما شدنی است ، من و حتی دخترمن دوستان درجه یک و فابریک بابا هستیم و همینطور بر عکس ، فاصله به جای یک نسل ، به دو نسل هم رسیده ، می شود باید اعتماد همدیگر را جلب کنید و به هم اطمینان کنید و به یکدیگر احترام بگذارید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

کاملا هم شدنی است ، فقط شما و بابا باید بخواهیدو همدیگر را به عنوان دوست بپذیرید ، حتما شدنی است ، من و حتی دخترمن دوستان درجه یک و فابریک بابا هستیم و همینطور بر عکس ، فاصله به جای یک نسل ، به دو نسل هم رسیده ، می شود باید اعتماد همدیگر را جلب کنید و به هم اطمینان کنید و به یکدیگر احترام بگذارید

---

من با نظر ani كاملا موافق هستم. اگر احترام بين شما و پدرتان حفظ شود و پدر شما از اينكه براي دوستي با شما از لحاظ احترام به مشكلي برنمي خورند مطمئن باشند راحت تر پا در زمينه دوستي مي گذارند.
شما خودتان بايد قدمهاي دوستي را برداريد و مطمئن باشيد كه او حتماً با شما راه خواهد آمد.
او گاهي به خاطر شما از خواسته هاي خود مي گذرد فراموش نكنيد كه دوستي بايد دو طرفه بوده و تعادل را رعايت كنيد و شما هم گاهي به خاطر ايشان از خواسته هاي خود بگذريد.
نبايد انتظار داشته باشيد كه ايشان مانند هم سن و سالهاي شما رفتار كند چيزي را كه شما در آينه مي بينيد او در خشت خام مي بيند.
اگر پدر شما بويي ببرد كه بخواهيد از اعتماد او سواستفاده كنيد حتماً عقب خواهد كشيد و سخت گيري به شما خواهد كرد. هيچ وقت از اعتماد هيچ كس سواستفاده نكنيد.

موفق باشيد

دوستان ممنون فقط میشه با مثال بگید
آخه من نمی دونم قدمهاي دوستي با پدر رو چطوری باید برداشت ؟؟؟
یا اینکه چطوری منو بابا باید همدیگه رو بخواهیم
من روش هاشو می خوام بدونم که چطوری میشه قدم ها رو برداشت ویا همدیگه رو خواست