نمایش نسخه قابل چاپ
[size=medium]سلام
مدتی است که همسر من وقتی به خونه می یاد بی حوصلس و معمولا در حد چند جمله با هم صحبت می کنیم. و وقتی سوال می کنم گرفتاری زیاد در کار را بیان می کند.
چیزی که فکر منو مشغول کرده اینه که هر شب حداق 4 تا 5 باز SMS با کسی رد و بدل می کنه. نمی دونم کیه ولی آزار دهندس. نمی دونم چیکار کنم که متهم به شکستن حریم خصوصیش نشم؟
حداقل می دونم که یک بار دچار اشتباه شده و بابتش عذرخواهی هم کرده البته من هم متهم به رفتن در حریم خصوصیش شدم. دوست ندارم دوباره تکرار بشه.
لطفا راهنمایی کنید.[/size]
دوست عزيز ميشه يه كم بيشتر توضيح بدي.اين جمله اي كه نوشتيد يعني چه؟
**حداقل می دونم که یک بار دچار اشتباه شده و بابتش عذرخواهی هم کرده البته من هم متهم به رفتن در حریم خصوصیش شدم. **
یک بار به پیغامی واسه دوست قدیمیش نوشته بود به این مفهوم « اون موقع که من زن نداشتم تو زود رفتی شوهر کردی هالا که من زن گرفتم تو طلاق گرفتی» من که شکه شده بودم با بی فکری تمام به روش آوردم و اولین چیزی که شنیدیم این بود که چرا وارد حریم خصوصیش شدم. بعدها هم که این مشکل رو حل شد از بابت این موضوع عذرخواهی کرد و گفت که من تا هر وقت که بخوام می تونم این موضوع را به روش بیارم و اون هم عذرخواهی خواهد کرد که این قضیه تمام شد من هم پیگر ماجرا نشدم.
دوست عزيز نميدونم چي بهت بگم و دليل اين كه به اون خانوم ام اس رو زده چي بوده!؟
يه دوست عزيز به اسم چكامه به من گفت طراوت جان ما زنها تحمل بعضي حقايق رو نداريم پس بهتره كمتر دنبالش بريم اون لحظه نفهميدم اما موقع خواب كه به حرفش فكر كردم ديدم تو يه جمله كوتاه چه حرف بزرگي بوده.
عزيزم يكبار بدن دادو بيداد به همسرت بگو كه وقتي ميبينيد اخلاقش تغيير كرده و تا دير موقع ام اس ميزنه فكر هاي بدي به مغزتون خطور ميكنه اون موقع ببينيد چه جوابي بهتون ميده.
مرسی طراوت جان از راهنماییت ولی من فکر می کنم اینکه آدم حقیقت رو بدونه حتی اگه خیلی تلخ باشه خیلی بهتره تا اینکه مثل احمق ها زندگی کنه. راجع به اینکه در این مورد باهاش صحبت کنم خیلی فکر کردم ولی می ترسم پنهان کاری کنه. اون معتقده که من زیادی حساسم در صورتی که فقط از پنهان کاری و دروغ می ترسم و متنفرم. یه مثال براتون می زنم تا بیشتر درکم کنین.
یه منشی استخدام کردن تو دفترشون.در صورتی که اصلا واسه من چیز عجیب یا تحریک کننده ای نبود توضیح داد که منشیشون متاهله و بچه هم داره. ولی بعد از یکسال به طور اتفاقی فهمیدیم که متاهل نیست و تنها زندگی می کنه باز این مساله اصلا برام مهم نبود از این ناراحتم که شاید اینطوری فکر کرده که سر من کلاه گذاشته. البته بعضی وقتا به این نتیجه می رسم که فکر می کنه من زیادی حساسم و نمی خواد ناراحت بشم. و بعضی وقتا هم فکرای دیگه واسه همین نمی تونم ریسک کنم و حساسیتش رو روی خودم بیشتر کنم.
حتما باهاش در این مورد حرف بزن وبگو که از این رفتارش ناراحت می شی ولی در حین حرف زدن مواظب حرفهات باش که حالت متهم کردن اون را نداشته باشهو توهین امیز نباشه. صحبتها را جوری بیان کن که بفهمه فقط از این موضوع ناراحتی.