لطفا مرا راهنماي كنيد تا شايدخدا خواست وازهم جدا نشديم........

باسلام واحترام خدمته همه
بنده حدود 10ماه است كه ازدواج كرده ام ودر حال حاضر هم كه نامزديم ومتاسفانه بنابه دلايلي هنوززندگي مشتركمونوشروع نكرده ايم بطور خلاصه عرض كنم من با علاقه وپيشنهاد خودم با يكي بستگان
كه واقعا از قبل هم دوستش داشتم با توافق و اشتياق كامل طرفين ازدواج نمودم اوايل همه چيز به خوبي وخوشي سپري شدولي در طوله اين مدت دوران نامزدي خيلي سخت گذشته ومشكلات زيادي برامون پيش اومده تا جاي كه چندين بار تصميم به جداي گرفتيم وانصراف داديم بحث هاي زيادي شده چندين بار همسرم مستقيم وغيرمستقيمااظهار داشته به ام علاقه نداره ونمي تونه مانند من باشه نسبت به او*واين برام خيلي غذاب آور است ورابطه ما واقعا به صفر رسيده من نميخام طلاقش بدم اونم متاسفانه پيش قدم نميشه وفقط وقتوتمديدميكنه كه درست بشه يا چيز ديگه اي اتفاق بيفته واقعا نميدونم؟خيلي بي علاقه كم محبت وبي عاطفه نشون ميده وواقعا روي منم تاثير گذاشته هرچند من نااميد نيستم چيزي ديگه خيلي برام نگران كننده است حالت ترديدشه در برخورد با همه مسايل حتي طلاق به گونه اي كه زود پشيمون ميشه كه از هم جدا شيم وواقعا احساس ميكنم نميخاد ازم جدا بشه ومنم از خدامه قبول ميكنم كه ادامه بديم ولي بازمن اطمينان كامل نگران وبه خاطر اين هميشه تو فكرم واز اينكه اين دوران طلاي (نامزدي)همينجوري سپري ميشه نگرانم ومن هيچ وقت زندگي بدون عشق نميخام دوست دارم خودش راشو انتخاب كنه

ممکن است کس دیگری پیش از نامزدی با شما در زندگی ایشان بوده است یا اینکه برای ازدواج با شما زود تصمیم گرفته و حالا پشیمان شده یا اطرافیان و کسی به او دارد می گوید که اشتباه کرده و افراد بهتری هم برایش یافت می شوند و اینکه دچار بیماری روحی است که یک اش عدم اراده برای تصمیمگیری است؟
باید بیشنتر شرح دهید و با او نیز حرف بزنید.رفتن پیش مشاور را فراموش نکنید.

دوستان عزيز لطفا بيشتر مرا راهنماي كنيد به نظر شما من چه كار بايد بكنم
ازش جدا بشم يا ادامه بدهم

دوست گرامي
ايشون كسي نيستند كه بتونند پشتوانه روحي مناسبي براي شما محسوب شوند. البته در خانومها كسي كه كم توقع باشه خيلي نادره. معمولا توقعات رو بروز نمي دن. ولي به هر حال اين تجربه من هم بوده(البته قبل از نامزدي) صحبتهاي ايشون مبتني بر پشيمونيشون كاملا احساسيه و از ترس ايشون ناشي مي شه. اين رابطه رو من به دلايل واضحي مثل عمده ثبات روحي و فكري ايشون و درگيريهاي فراواني كه به طلاق زودرس منجر مي شه مناسب نمي دونم.

باز هم طلاق؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟
چه کلمه غریب ولی آشنایی!!!!!!!!!!!!

ایشون که به طور کامل مشکلشون رو شرح ندادن، چرا انقدر راحت از جدایی صحبت میکنید؟؟؟؟!!!!!

لطفا يه كم بيشتر توضيح بدين اصل ماجرا جيه ؟ شايد دوستان بتونن كمكتون كنند ....

دوست من اینطوری که کسی نمی داند مشکل شما چیه که بخواد کمکی بکنه باید به اصلی ترین مشکلاتتان اشاره کنی ونمونه هایی را بیاوری . یا این اندازه از اطلاعات کسی نمی تواند حرفی برای گفتن و راهنمایی داشته باشد.

دوستان ممنونم ازهمكاريتون
ببينيد ما فاميل هستيم باتوجه به اينكه اين مدت نامزد هم بوده ايم متاسفانه فقط به اسم نامزد بوده ايم اون اخلاقش يه جوري با من خيلي سرد كم عاطفه ميگه من حسي نسبت به شما ندارم واغلب بين ما درگيري پيش مياد تا حالا صبر كرده ام وديگه به خط پايان رسيده ام من شكرخدا مشكل خاصي ندارم چه از لحاظ موقعيت شغلي واجتماعي در وضعيت عالي قرار دارم ولي چه كار كنم اونودوست داشتم
هر چند هنوزم دوستش دارم وخانواده اش اصلا تمايلي به جداي ما ندارند ما از بسياري جهات معيار هاي لازم داشتيم براي ازدواج مانند سطح تحصيلات سطح فرهنگي خانوادگي و......
اما چه كار كنم ديگه ...........؟

باز هم کاملا موضوع روشرح ندادین، ببینید باید در مورد مشکلتون صحبت کنید، برای چی نامزد شما میگه که شما رو دوست نداره، شاید شما بیش از اندازه ابراز علاقه می کنید، شاید کاری کردین که ایشون ناراحت شدن، شاید از بس کلمه طلاق بین شما رد وبدل شده حساسیت این جمله ها از بین رفته و ایشون برای ناز کردن این حرف رو می زنن، و ....
معمولا وقتی دوران نامزدی طولانی میشه مشکلات زیادی برای زوجها به وجود میاد، اختلافها زیاد میشه. باید ببینید چی باعث شده که این حس در وجود ایشون به وجود بیاد، مگه نمی گین که هر دو مایل به ازدواج بودین و اوایل همه چیز خوب بود؟
الان عقد کرده هستین یا نامزد؟ هر کدوم از شما چند سالتون هست؟