مثه همه:مخالفت بابام!

نمی دونستم این همه آدم مثه من با خانوادشون مشکل دارن!
من 2 ساله با یه پسری آشنا شدم. اون فوق دیپلم داره و من لیسانس دارم می خونم، اما خودش خیلی بیشتر از من بلده. از من یک سال بزرگتره.از نظر خانوادگی متاسفانه مادر و پدرش جدا شدن و با مادر و خواهرش زندگی می کنه. وضع زندگیشون از ما یه مقدار پایین تره. نه من پسر ندیده بودم و نه اون دختر ندیده. اول آشنایی چون هنوز تکلیف سربازیش معلوم نبود و کار درست و حسابی نداشت من گفتم بهتره فعلا نیاد. اما از خوش شانسی ما پدرم دوستی ما رو فهمید، از اونجایی که رابطه دختر پسر اصلا واسش قابل درک نیست، پدر ما رو در آورد!:D اول گفت باید خونه تو فلان جا، حقوق 700 به بالا و ال و بل، که واقعا از بابای من که مثلا آدم تحصیل کرده ایه بعید بود. خلاصه مادرش زنگ زد و بابام حتی نذاشت بیان خونه. یه دوباری رفتن شرکت پدرم. اما بابای من اصلا اونقدر در من شعور نمی بینه که راست قضیه رو بگه. هر دفعه بهونه آورد. سن، وضیعت مالی، طلاق، شغل، سربازی، از همه چی ایراد گرفت. رفت تحقیق اما نتیجه این بود که فقط گفت خونه اشون تو شهرستانه اطرافه تهرانه و کوچک! این شد تحقیق واسه ازدواج یا خرید خونه؟! حسابی هم دعوا کردیم و آخر سر اوم گفت این آدم فاسده! الان با چند تا دیگه است و قبلا هم بوده. خب قطعا بابام نمی دونست منم با پسر بودم قبلا!این موضوع رو کلا بابام دیگه فراموش کرد! الان یک سال گذشته و ما ارتباطمون رو هرجور بود حفظ کردیم. از لحاظ اطمینان و عشق و اینا به حد کافی داریم.اما واقعا بلا تکلیفیم. من نمی تونم بذارم مثه همیشه بابام به جام تصمیم بگیره و با دلیل های الکی شانس من رو با این آدم از بین ببره. قرارمون اینه تا 3 ماه دیگه اگر تونستم راضیش کنم که خوش به حالم اگه نه جدا شیم:54: من حتی نمی خوام بدون این آدم زندگی کنم.خسته شدم بس که به خاطر دل خانواده ام از علایقم گذشتم. آهان راستی الان یه سال و نیمه سر یه کار خیلی خوب رفته، هر روزم داره پیشرفت می کنه.سربازیم معافیت داره. البته انتظار کمک ندارم، چون تا الانم هیچ کس نتونسته کمکم کنه...به هر حال اگر چیزی به ذهنتون رسید بگید. می خوام این موضوع رو دوباره مطرح کنم تو خونه. راستش پسره دیگه ازم نا امید شده بس که تو این یه سال هیچ تلاشی نکردم.
همه موفق شن ایشالله:72:

تو تلاش دوباره خودت رو بکن . از موفقیتهای که توی این مدت این اقا بدست اوردن برای خانوادتون بگید . اگه واقعا دوستشون دارید واز هرجهت مناسب هم هستید خانوادتون رو مجاب کنید . ایشون حق دارند که نا امید بشن .پس تلاش خودت رو بکن و ایشون رو امیدوار . موفق باشی . راستی میتونی از یه مشاور هم کمک بگیری . دوتایی برین پیش مشاور و از ایشون یه راه حل بخواین.

دوست عزیز سلام : به تالار خوش آمدی . به نظر من که خیلی جدی موضوع علاقه ات رو به خانواده بگوو سعی کن که آنها رو راضی کنی .

مرسی همه. دارم تلاش می کنم. دعا کنید...

عزیزم یک چیزی وجود دارد که برای من سئوال شده ، شما دختر تحصیل کرده ای هستی و یقین می دانم از توانایی های خوبی هم برخورداری چرا به جای بچه بازی و پافشاری به حرفهای بابا درست گوش نمی دهی ؟! آیا کاملا با نظرات و دیدگاه های بابا آشنا هستی ؟! اصولا بابا بهانه گیر است و یا در این مورد خاص مخالفت می کنند ؟! و یا شاید هم رفتار تو بابا را مجبور به این عملکرد و واکنش کرده ؟! باید در خودت هم تجدید نظر کنی . به نظر من هیچ مامان وبابایی اگر بچه ها بدانند چطور صحبت کنند وخواستشان را مطرح کنند پافشاری و مخالفت بی دلیل نمی کنند ؟! حتما بابا دلائل خوبی برا ی نوع رفتارشان دارند که مستقیما به تو و نوع برخورد تو مربوط می شود .اینطور نیست ؟! من مطمئن هستم که تو می توانی با توجه به چهارچوبهای اعتقادی و تربیتی بابا خواستت را مطرح کنی بدون اینکه بابا را برای مخالفت تحریک کنی مگر اینکه واقعا چیزهایی وجود داشته باشد که بابا را ناراحت می کنه و در نتیجه ناراحتی دست به مخالفت می زند .

اصولا بابا بهانه گیره، حتی واسه رفتن خونه خاله هم باید ازش اجازه گرفت! من قصدم دعوا و اینا نیست، اما حداقل باید به این آدم یه فرصت داده می شد. بابا خیلی زود در مقابل حرفی که موافقش نیست جوش میاره. می دونمم که تهمتی هم که زده واقعی نیست، چون نتونست اثباتش کنه.

عزیزم اینکه گفته ای بابد از بابا برای رفتن به خانه یخاله هم اجازه گرفت معمولا مردهای ایرانی اینطور هستند مخصوصا در سن و سالی که بابا داره این یک فاکتور اساسی است و شاید بیشتر به منظور در جریان گرفتن مردازکارهای افراد خانواده است و بعد هم پدرت شاید دلیل قانع کننده داشته باشد ولی خیلی از مردها حاضر نیستند دلائلشان را عنوان کنند و به دیگران ثابت کنند بلکه همین اندازه که خودشان به نتیجه می رسند کافی می دانند در هر حال تو نمی توانی بابا را عوض کنی ولی می توانی رگ خوابش را پیدا کنی و با استفاده از آن حرفهایت را بزنی شاید بابا به حد کفایت در تو آمادگی ازدواج نمی بیند و به آقا پسر گیر می دهد ! به همه ی اینها فکر کن .

نمی دونم. به هر حال باید باهاش حرف بزنم حتما. خدا خودش کمک کنه...

خدا کمک می کنه . تو عاقل باش و عاقلانه رفتار کن . من مطمئن هستم که حداقل نتیجه ای که به دست می آید آشنایی تو و بابا با روحیات و نقطه نظرهای همدیگر است . و بعد هم تو باید به بابا ثابت کنی
1- آمادگی شروع یک زندگی را داری
2- عاقل و بالغ هستی ( البته بهت بر نخوره اگر باشی )
3- نقطه نظرات بابا و مامان خیلی برات مهم است و مطمئن هستی که آینده تو برایشان مهم است و باور داری که دشمن خونی تو نیستند
4- دلائل خودت را از شروع این رابطه تا به امروز برایشان مشخص کنی
و.....
موفق باشی

به نظر من مخالفت خانوادتون تا حدی قابل قبوله. به نظر من پدرتون تفاوت فرهنگی بین دو خانواده دیده که شما الان به علت عاشق بودن قادر به دیدنش نیستید.