نمایش نسخه قابل چاپ
این سوال برای من مطرحه که چرا آرامش زندگی از اول کودکی تا الان از من سلب شده
من مشکلات لاینحل ندارم اما نمی دونم چرا همیشه باید استرس و اظطراب داشته باشم و همیشه دغدغه برای زندگی کردن
برای رسیدن به هر چیز تو زندگی باید خودمو بکشم تا به چیزی برسم
ولی بعضی یا این همه تلاشو ندارن اما به بهترین درجات و موقعیتها می رسن
من میگم چرا خدای مهربون من این همه به من سخت می گیره ؟:305::54::54::54::54:
سلام دوست عزیز .ببخشید امشب حس نقد کردنم گل کرده.نقل قول:
نوشته اصلی توسط دانا
1-من مشکل لاینحل ندارم
2-همیشه استرس واظطراب دارم
3-دغدغه برای رسیدن به هر چیز(حرص )
شما که شکر خدا مشکل نداری چرا دادوبیداد میکنی ؟اعتماد به نفس شما پایین هست(استرس داری) چه ربطی به خدا داره؟اصلا"تواین دوره زمونه کسی پیدا میشه که استرس یا اظطراب نداشته باشه!
از طرف دیگه زندگی رو به خودت سخت میگیری ؟ این مشکلها رو خودتون برا خودتون به وجود میارید شما که خودت رو دوست نداری توقع داری خدا دوستت داشته باشه؟(( یا اینکه خدای مهربون به من سخت میگیره.))
«نا برده رنج گنج میسر نمیشود. »یا به قول معروف هولو بیا تو گلو ؟!مگه میشه
دوست عزیز یه نگاه به پایین تر از خودت بنداز نعمتهات رو بشمار فکر کن خدا کجاها به دادت رسیده ؛فکر کن کاری که درست بشو نبوده چه طوری سر گرفت برای همه ما آدمها از اینجور موارد زیاد پیش اومده وما نمیتونیم منکر اون باشیم..البته تا حدودی مقصر نیستی چون انسان جماعت زیاده خواه وراحت طلب میباشد.
سلام
دوست من اینکه میگید از بچگی تا الان این مسائل رو دارم فکر میکنم بی ربط به محیط پرتنش خانوادگیتون نباشه،اگه مسئله این نیست به کند و کاو درونیه بیشتری بپرداز تا ریشه ی مخرب رو که همچین رویی از زندگی رو بهت نشون داده پیدا کنی.
بیشتر به خودت فکر کن،
و مطمئن با ش وجود این مسائل حاوی درس های سازنده ای برات بوده و هست،
اصلا حداقل مسئله اینه که وادارت میکنه به خودشناسیه بیشتر ی برسی و لایه های دیگری از وجودت رو تجربه کنی.
بی خبر نذارمون
شاد باشی
اقا کیوان من خودمو خیلی دوست دارم اولا بعدشم خانم یا اقای مهاجر من خونواده ی پر تنشی نداشتم اما من استرس دارممممممممم خیلی زیاد خدا هم قربونش برم هر چی بهش می گم خدای من یه کمم به من نگاه کن قربون کرمت برم برا همه هستی برا منم بودی خیلی جاها خیلی وقتا اما من الان بیشتر بهت نیاز دارم خیلیییییییییییییییییییییی ی زیاد الان چرا من ایجور شدم نه روز دارم نه شب دارم نه خواب دارم نه خوراک ..............
هی داد بیداد از این روزگار هی
چه بد میچرخی روزگار
می شه در مورد خودتون کمی توضیح بدین؟ در مورد مشکلاتتون ؟؟؟
من اصلا نمی دونم چم شده فقط می دونم خیلیییییییییییییییییییییی یی بیکارم
ای روزگارررررررررررررررر
دانای گرامی : هرچند راجع به خودت زیاد توضیح ندادی . ولی با این توضیح اندک من فکر میکنم که چون شما هدف خاصی رو در زندگی نداری دچار یک نوع پوچی و بیهودگی شده ای
سلام دوست گرامینقل قول:
نوشته اصلی توسط دانا
در رابطه با مشکل استرس یه سر بیا این پایین.
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=2332
اضطراب تو برای کم تجربگی و کمبود اطلاعات تو از زندگی و محیط اطراف...و حساسیت بیش از اندازه شماست
به فرض
تو پشت یک دیوار ایستادی و نمیدونی که پشت دیوار چیه .
پشت اون دیوار یک برکه آب کم عمق و تعدادی غو در حال شنا هستند و در اطراف اون هم گلهای زیبا وجود داره .....اما تو اونجا رو ندیدی و علاوه بر این چون خودتو پر تنش تربیت کردی اضطراب داری و از اینکه نکنه پشت این دیوار محل خطرناکی باشه استرس داری و همیشه نگرانی ....چون تا حدی بد بین هم هستی
پس هر چه انسان بیشتر بداند و روح و جسم قوی داشته باشد از اضطراب بدور است
نمونه انسانهای آرام افراد با ایمان ویا دانشمندان هستند .
نه پس چرا من اون غو ها رو نمی بینم
من هدف دارم هدفای زیادی اما نمی رسم بهشون هر چی بیشتر میدوم دنبالشون اونا از من دور تر می شن