نمی دونم چرا........؟؟؟

نمی دونم چرا تازه گیها در برابر مشکلات کم میارم . من قبلا اینطوری نبودم و صبرم خیلی زیاد بود طوری که توفامیل زبانزد بودم از صبوری ولی حالا نمی دونم چرا وقتی یه مشکل حتی خیلی کوچیک برام پیش میاد فکرمنو به خودش مشغول میکنه و نمی تونم در برابرش صبور باشم . خیلی دوست دارم که مثل گذشته بشم و خیلی سعی میکنم که مشکلات و گرفتاریها روی من اثر نزاره ولی نمی دونم چرا کم میارم .همسر هم همیشه بهم میگه سعی کن با مشکلات کنار بیای ولی .........
از دوستان می خوام که منو راهنمایی کنن که چطوری میتونم در برابر مشکلات صبور باشم مثل گذشته . نمی خوام این طرز رفتارم توی زندگی زناشوییم تاثیر بزار چون همسرم به اندازه کافی برای خودش مشکلات و گرفتاری کاری داره و من دوست دارم که سنگ صبورش باشم و بتونم بهش امید و نیرو بدم . خواهش میکنم کمکم کنید.:203:

الا بذکرا.. تطمئن القلوب!

دوست خوبم مرسی که پاسخ دادی . خودم همیشه این ذکر رو می خونم . من یه راهکار میخوام

خانومی اگه اشتباه نکنم چند روز دیگه عروسیته
خوب عزیزه دلم طبیعه ی انقدر فشار کارو خریدو مراسم عروسی روت هست که دیگه تحملی برات نمی مونه هم شما و هم همسرت الان خسته این
تازه 1 ماه بعد عروسی به حالت عادی برمی گردی عزیزم الان نمی تونی قضاوت درستی از رفتارات داشته باشی گلم این روزا که تموم بشه همه چیز آروم می شه توهم آروم می شی
مراقب خودت باش عروس خانوم

مرسی عزیزم
ولی این رفتار من تقریبا از 3 ساله پیش از سر یه موضوعی شروع شد . و صبرو طاقتم رو از دست دادم . دوست دارم هر کاری که انجام میشه فوری نتیجه بده . طوری شدم که دیگه نمی تونم تحمل کنم . از دست خودم خسته شدم .