یک فرصت دوباره به زندگی مشترکمان دادیم اما همچنان راه درست را نیافتم
سلام دوستان
لطفا از نصیحت و پیشنهاد هیجانی خودداری کنید و پیشاپیش تشکر میکنم از همفکری شما عزیزان.
10 سال هست که ازدواج کردیم بنده 30 و همسرم 32 سال سن داریم
از روز اول باهم دوست بودیم و زندگیمون بر پایه علاقه بود و دوستانه زندگی مشترک خوبی رو سپری میکردیم که خب مثل بقیه روابط مشکلات ریز و درشت خودمون رو هم داشتیم.
جند ماه قبل باهم بحث کردیم و من از همسرم خواستم خونه رو ترک کنن و ایشون با چند دست لباس از خونه رفتن
اگر جزئیات بیشتری لازم بود حتما مفصل تر خواهم گفت.
بعد از دو ماه و همسرم و من هردو پشیمون شدیم و همسرم گفتن میخوان برگردن خونه.
به همدیگه فرصت دوباره دادیم و هم رفتار و مشکلی که در طرف مقابل بود و باعث این اتفاق شده بود با هم درمیون گذاشتیم و قرار شد دوباره زندگیمون رو بسازیم.
در حال حاضر 80 درصد اوضاع از نظر من ایده آل هست
یکسری مسائل وجود داره که گاهی من رو شدیدا به هم میریزه اما صلاح نمیدونم با همسرم درمیون بذارم چون بنظرم بیشتر مشکل من هستن و ممکنه با بیانشون به مرور ایشون رو خسته و دلسرد کنم.
سوالاتم رو واضح میپرسم و درخواست دارم راهنماییم کنید چطور مسیر درست رو انتخاب کنم.
1-دادن شانس دویاره به زندگی درست بود یا نه ؟
2-من و همسرم قول دادیم رفتارهای غلطمون ور ترک کنیم اما من نمیدونم چطور رفتار کنم چون احساس میکنم دارم از سمت دیگر بوم میوفتم
اصلا یادم رفته رفتار نرمال اما ایده آل چطور هست
میخوام یه همسرم خوب و کامل باشم و چوب رفتار و تصمیمات هیجانیم رو نخورم
3-من حس میکنم در طول روز و وقتی مشغول به کار هستیم همسرم در رابطه با چت کردن با من خیلی سردی میکنن
بنظر شما من دارم زیاده روی میکنم و باید صبور باشم و یا مستقیم احساسم رو باهاشون درمیون بذارم؟نمیدونم دارم زیاده روی میکنم و نیاز به زمان بیشتری داریم یا نه و حس میکنم طی اون روزها یه فاصله و شکاف بین ما ایجاد شده و من نمیدونم چطور باید از نو ترمیم بشه
و بیشتر میخوام نقش و قدرت خودم رو بدونم و نمیخوام همسرم رو وادار کنم چیزی باشن که من میخوام
هدفم این هست دوباره مثل سال های قبل زندگی آرامی داشته باشیم و فرد مورد علاقه همسرم باشم