نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
خواهری دارم که بسیار بددهن است. با کوچکترین تحریکی دعوا راه می‌اندازد و الفاظ رکیک بکار میبرد. حتی با پدرو مادرم بسیار بی ادبانه رفتار میکند. از دستش آسی شدیم.
در همین سایت موضوعی دیدم که یکی از کاربران محترم سایت مشکل مشابهی داشتن. رفتارهای ذکر شده در آن پست خیلی مشابه رفتارهای خواهرم است.
ممنون میشم راهنمایی بفرمایید.
سلام بر شما
چند سؤال دارم، لطفا جداگانه پاسخ بدید؛
۱. خواهرتون چند ساله هستن ؟
۲. محصل هست یا شاغل؟
۳. مجرد هست یا متأهل؟ سابقه ی بهم خوردن رابطه ی عاطفی یا متارکه داره؟
۴. چند خواهر و برادر هستین؟
۵. بدنبال چه موقعیت هایی ایشان دعوا رو شروع کرده یا بددهنی میکنن؟
۶. بیماری خاصی دارن یا داروی خاصی مصرف میکنن؟
۷. شکایت و ناراحتی والدینتون از چه چیزی در ایشان هست؟
۸. رابطه ی ایشان با شما و سایرین خواهر و برادرها چگونه هست؟
۹. تابحال به گلایه ها و دغدغه های ایشان یا درد و دلش توجه کردین؟
۱۰. آیا دوستانش رو میشناسین؟ اونها بنظر چگونه افرادی هستن؟
۱۱. اگر ایشان مجردن و منبع درآمدی ندارن ، ماهیانه چقدر پول جیبی دریافت میکنن؟
۱۲. واکنش پدر و مادر شما در دعواها چی هست؟
:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سحر بهاری
سلام
۱. ایشون 33 و من خواهر بزرگترش هستم 35
۲. کارشناسی ارشد گرفته. قبلا در شرکت دوست پدرم کار می کرد. دعوا کرد اومد بیرون.
۳. مجرد. چند بار با افرادی برای ازدواج آشنا شد ولی بهم خورد. به دلایل مختلف (به همونها هم بی احترامی می کرد)
۴. دو برادر بزرگتر متاهل، یک برادر بزرگتر مجرد که تنها زندگی می کنه. من و خواهرم که پیش پدر و مادر هستیم.
۵. با هر کسی که حرف زور بزنه. یا بهش گیر بده. مثلا وقتی یکی از همکارانش پشت سر ایشون حرف زشت زده بود خواهرم بهش پیامهای خیلی زشت داد و از کارش اومد بیرون. یا وقتی دختر همسایه یک کار زشت انجام داد خواهرم رفت توی کوچه جلوی چشم همه با دختر همسایه گلاویز شد، به هم حرفهای رکیک زدند و کتک کاری کردند. توی ترافیک یک آقایی بهش هو کرد، خواهرم شیشه رو داد پائین داد زد و بهش فحش زشت داد. وقتی پدرم نصیحتش می کنه خواهرم بهش می گه اینا تقصیر توئه. به مادرم می گه عرضه نداری از من دفاع کنی. توی تمام این موقعیت ها باید شماها پشت من باشید ... .
۶. خیر
۷. مادر و پدرم بهش می گن سرتو بنداز پائین و زندگیتو کن. از چیزی ناراحتی نکن. اعتراض نکن. پدر و مادر من زیاد گیر می دن.
۸. با من نسبتا خوبه (بعد از کشمکش های فراوان) با برادرام گاهی صمیمی و گاهی بهشون تیکه میندازه و تحقیرشون می کنه. (وقتی خیلی کوچک بودیم هم یکبار با من دعوا کردیم یادم نیست سرچی. دستای منو محکم گرفته بود و چشماش گرد شده بود. ترسیده بودم) حالا این رفتارها بدتر هم شده. یک مدت طولانی همه چیز آروم و خوبه ولی با یک تحریک کوچک این رفتارهای وحشتناک را انجام می ده.
۹. بله. خیلی. ما زیاد با هم حرف می زنیم. یک مدت خوبه ولی یهو میاد خونه با عصبانیت می گه با فلانی دعوا کردم، یا با گریه میاد و می گه هیشکی پشت من نیست. من بهش می گم: دیروز با هم حرف زدیم. خبری از این مسائل نبود. چی شد تو رفتی بیرون دعوا کردی؟ میگه: مردم به من گیر می دن. (همه چیو باید تلافی کنه)
۱۰. افراد معمولی. بعضیاشون خیلی از خانواده شون ناراضی اند و بعضیاشون عادی.
۱۱. ایشون نیاز مالی نداره چون پدرم تامینمون می کنه.
۱۲. پدر و مادر من بسیار آرومند و هیچ وقت موافق کارهای اینچنینی نیستن. همیشه می گن ما آبرومون رفت و این دختر ما رو نابود کرد. ...
- - - Updated - - -
حرفای خواهرم گاهی خیلی هم درسته و حق با ایشونه ولی من می گم چرا با این رفتار و الفاظ زننده؟
حتی وقتی پدرم بخواد از معرکه دوش کنه یا نصیحتش کنه به پدرم بسیار توهین می کنه.
متشکرم
در مورد بددهانی خواهر شما خب دلایل فحاشی متعدد هست ( عزت نفس پایین، زورگویی، تحریم، مستور کردن ترس و استرس، الگوهای غلط از خانواده و اجتماع، تبعیض، سرخوردگی، ناکامی، مسائل روانشناختی و ... ) هست و من نظرم این هست که در برابر ناهنجاری های که از رفتار خواهرتون ذکر کردین بیش از گذشته با صبر و مهر برخورد کنین و ایشان رو مجاب کنین به روانشناس بالینی مراجعه کنن و نگرانی های اون رو در مراجعه به متخصص برطرف کنین.
اما چند توصیه دارم؛
* یکی از مهمترین مسائل در مواجهه با چنین موقعیت هایی عدم مقابله به مثله، چون فرد درگیر هست و مقابله به مثل فقط اوضاع رو وخیم تر خواهد کرد.
عدم مقابله به مثل یعنی انتخاب سکوت و آرامش و بررسی بدور از تنش مسئله با ایشان در زمان دیگر بدون درخواست کنترل خشم ( چون بیشتر عصبانی میشن ) .
* مطلب بعدی از بین بردن زمینه های ایجاد ناراحتی و بددهنی حداقل در منزل هست. باید سعی کنید بستر رو شناسایی کنید، مثلا بعضی افراد تمایل دارند شب ها بعد از صرف شام در اتاقی با نور کم دراز بکشن و موسیقی ملایم گوش کنن ... روشن کردن لامپ، سر و صدا و بر هم زدن آرامش باعث ناراحتی اون شخص خواهد شد.
* رفتارها و گفتارهای مثبت ایشون رو با تشویق و برجسته کردن تقویت کنین.
* یک راه موثر برای پیشگیری از بددهنی و خشم، افزایش مهارت‌های ارتباطی هست. مهارت‌های ارتباطی خوب یکی از عوامل ایجاد احساس رضایتمندی در روابط خواهد بود.
مهارت های گفتگوی درست، مهار خشم، تخلیه ی انرژی منفی ( بصورتی که آسیب به کسی نزنه ) به ایشان کمک خواهد کرد.
* سعی کنید به دغدغه ها، نیازها و نگرانی های ایشان توجه کنید و اینکار با همدلی، گوش دادن به حرف ها و در نهایت شناسایی علاقه مندی ها و موارد مهم امکان پذیر هست. در نظر داشته باشین یکی از مهم ترین علل اصلی پرخاشگری و بددهانی، ناکامی هست.
* امتیازهای بددهانی رو شناسایی و قطع کنین. مثلا بددهانی میکنه که شما تسلیم یک خواسته بشین! پرخاشگری یک نوع کنترل کردن دیگران هست.
* سعی کنین تا جایی که امکان پذیر هست رفتار و گفتار درستی داشته باشین و با افرادی اینچنین ارتباط برقرار کنین و اگر دور و بر شما افراد فحاش با پرخاشگر هستن ارتباطتتون رو کمرنگ کنین .
* در زمان های مناسب و آرام با خواهرتون درباره تأثیرات منفی بددهانی صحبت کنین، شما تبادل نظر صمیمانه رو بهترین راه تشخیص میدین.
* ایشون رو ملامت نکنین، گذشته رو پیش نکشین و بهش برچسب نزنین.
:72:
باسلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط سحر بهاری
ممنون از توضیحات عالی. فکر میکنم همه دلایلی که شمردید صدق میکنه.
یک مدت پیش مشاور رفت. یک وقتهایی خیلی خوب میشه.
یک مشکل دیگه که هست ایشون خیلی پرحرفه. وحشتناک. هیچ وقت از حرف زدن خسته نمیشه. شاید یکی از دلایل پرخاشگریش همین باشه. بعد از صحبت فراوان، هی به حرفها و رفتارهای دیگران که در گذشته انجام دادن بدبین میشه.
لطفا بفرمایید چطور این پرحرفی ازبین میره؟ حتی اگه نتونم جواب تلفن بدم پیامک میزنه و یک کیلومتر پیام می‌نویسه.
ممنون
سلام.
امیدوارم حالتون خوب باشه.
خواهرتون از کودکی این چنین بوده اند یا در سنین بزرگسالی این حالت بروز پیدا کرد؟ منظورم پرخاشگری ایشونه.
آیا در کودکی فرد خیلی حرف گوش کنی بود یا افرادی بوده اند که بهش خیلی زور بگن؟
مطمینید اگر براتون حرف میزنه، درد اصلیش رو هم میگه؟ آیا تا حالا به نظرتون اومده مساله ای درون خودش آزارش بده که قادر به بیانش نباشه؟ مثلا سابقه تجاوز.... یا هر چیزی که اسیبی دیده باشه ولی نتونسته باشه از خودش دفاع و محافظت کنه؟
اگر کتاب بهش معرفی کنید میخونه؟ اگر میخونه به نظرم کتاب «وضعیت آخر» رو خودتون بخونید و بعد بهش بگید خیلی کتاب باحالی بوده و خوشتون اومده. اگر تمایل نشون داد، بدید ایشون هم بخونه.
میفرمایید حرفهاش گاهی کاملا درسته. آیا میتونید مثلا اگر از رفتاری از اعضای خانواده شاکی است و درست میگه، به طور غیرمستقیم در تغییر رفتار اشتباه خانواده اقدامی انجام بدید؟
شغلی که داشتند، به تمایل خودشون بوده یا مثلا پدرتون پیدا کرده و گفته برو؟
آیا هرگز تجربه ی فاصله گرفتن طولانی مدت از جمع خانواده داشته اند؟ مثلا زندگی در خوابگاه دانشجویی؟ اگر پاسخ مثبت هست، آیا در اونجا هم پرخاشگریشون به همین شدت بوده؟
استعدادها و علایق سرکوب شده ای (به هر دلیلی، مثلا ممانعت خانواده، محدودیت مالی و ...) داشته اند؟
سلام. ممنونم :72:
در کودکی یک مقدار پرخاشگری و حالت لوس بودن داشت ولی زیاد نبود. به مرور زیاد و شدید شد. مثلا یادمه که یکبار قرار بود با هم جایی بریم. از صبح قرار گذاشته بودیم که ساعت ۷شب خونه باشیم و با هم بریم مهمونی. ایشون ساعت ۸ و نیم اومد. عملا نشد بریم. دعوای شدید کرد و گفت من اومدم خونه، تو نبودی. درحالیکه من خونه بودم و منتظر ایشون بودم.... برادرم بهش گفت من شاهدم که نیومدی خونه و تارا رو کاشتی. بعدش خواهرم ساکت شد.
چند سال پیش مادرم پیش ایشون از من تعریف کرد. خواهرم عصبانی شد و بهش توهین کرد. گفت تو نباید تارا رو به چشم من بکشی. تو اینو تایید می‌کنی؟ این خوبه و من بدم؟ ... با منم بحث و توهین کرد تا اینکه عصبانیتش بالا گرفت. جیغ میزد، فحش رکیک میداد و رفت سمت آشپزخونه میخواست چاقو برداره. مادرم به زور نگهش داشت.
از این رفتارهای وحشیانه کمابیش داشته و داره.
بله. از بزرگترها خیلی حرف شنوی داشت و میترسید ازشون. الان گاهی رفتار بزرگترها در گذشته رو تعریف میکنه و میگه اینا ما رو میزدن و زور میگفتن.
نمی دونم. ممکنه فرض شما درست باشه و درد اصلی را نگه! همیشه که حرفای بد تعریف نمیکنه، ولی حتی بعداز خاطرات خوب، حرفای ناراحت کننده و خاطرات زورگویی و زیاده خواهی و بی ادبی دیگرانو میگه و بعداز کلی حرف زدن وقتی خسته شد، صداش بالا میره و حرفای منفی میرنه و گاهی با کلمات رکیک از این افراد حرف میزنه.
در مورد کتاب، ممنون. حتما
درمورد تغییر رفتار خانواده، گاهی اوقات میشه و تغییر میکنن ولی معمولا توجهی به حرف دیگران ندارن چون اوضاع زندگی اونها خوبه و هرکاری که دلشون بخواد انجام میدن. و اگرم کسی بخواد نظری بده توجهی ندارند حتی اگه حرف راست باشه.
شغل به تمایل خودش بود.
خیر، هیچ وقت از خانواده دور نبوده. حتی یک شب.
دختر بااستعداد و باهوشیه. کدوم یک از ما استعداد سرکوب شده نداریم؟ :) خیلی جاها خانواده باهاش همراهی نکردن برای بروز علایق و استعدادها ش.
من میگم حالا که شرایط به دلخواه ما نیست، حداقل خودمون مریض نشیم و اوضاعو بدتر نکنیم. ولی ایشون نمیتونه این شرایط و بپذیره.
بازم ممنونم از وقتی که می‌گذارید و راهنمایی میکنید :72:
خواهش میکنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط Tara99
ممکنه مسئله پرحرفی مربوط به شخصیت اضطرابی، وسواسی یا اختلال دو قطبی باشه. چه بهتر هست در اسرع وقت خواهرتون برای بررسی بیشتر و تشخیص و درمان به متخصص مراجعه کنن.
در مواجهه با پرحرفی خواهرتون بنظرم ایشون رو اقناع کنین، مثلا من الان کار دارم و فرصتم کم هست.خلاصه کن چی میخوای بگی؟
:72:
سلام
وقت بخیر
احتیاج به یک روانشناس بالینی دارن تا ایشون چکاپ کنند
مثلا طبق نظریه فروید کسانی که تا دو سالگی شیر مادر نمیخورن بددهن میشوند
باید از بیس بررسی بشوند
اینکه زیاد صحبت میکنند طبق نظر روانپزشکها شاید دلیلش افسردگی باشه شایدم نباشه باید ایشون بررسی بشوند
البته این گفته که شیر مادر این حرفا برای بلاد کفر که مرفه بیدردن
جامعه ایران که رشد قیمت ١٠٠ درصدی همه چیز روزانه شده ادم نمیتونه چی بگه