باور کمک کردن(کمک غیرمالی) اما چی به من میرسه؟!
با سلام و خسته نباشبد
یه سوالی داشتم که ذهنمو بدجور درگیر کرده، جایی که کار میکنم بیشتر فضای علمی داره. یه باوری که توی ذهنم است اینه که من نباید به هر کسی کمک کنم(اینجا منظورم کمک غیر مالی، مثلا کمک در مورد نرم افزار و مطالب علمی که خودم تا حدودی سخت بدستشون آوردم).
روابط همکارانم در محل کارم بیشتر بر مبنای سیاست و دو رویی هست و این هم منو آزار میده درواقع هیچکسی بدون منت کمک نمیکنه و باید در ازای کمکی که میگیریم، کمک هم بدهیم. میخوام بگم که نیت کار برای من خوشایند نیست. و به همین خاطر کسی به راحتی به هم کمک نمیکنه.
این تازه داخل محل کارم بوده، و جاهای دیگه هم همینه و همیشه توی ذهنم یه مقاومت شدیدی وجود داره که اگه کمک کنم چی به من میرسه؟؟!! اون شخص پیشرفت میکنه ولی چی به من میرسه؟؟؟ و از طرفی بیشتر اوقات توی ذهنم هست که وقتی کمک که میکنم، اون شخص اصلا این کمک ها رو میبینه؟! و اون هم سعی میکنه کمکم کنه در جای دیگه؟! چون توی ذهنم میگم باشه من کمک میکنم ولی حداقل اون شخص در اینده به من هم در مسایل دیگه کمک کنه و من هم با اون شخص در جنبه های دیگه و یا مسایل کاری پیشرفت کنم. (توی ذهم میگم که در عصر حاضر دیگه همه گرگ شدن و نمیشه اعتماد کرد به هر کسی). از طرفی یه طرف دیگه از ذهنم میگه کمک کن تا حس خوبی داشته باشی….و واقعا هم همینطوریه وقتی به افراد کمک میکنم یه حس خیلی خوبی دارم ولی بعدش دوباره چیزی تو ذهنم میگه به من چی میرسه؟! من باعث پیشرفت اون شخص شدم ولی اون شخص هم به من کمک میکنه که پیشرفت کنم؟ من باعث شدم اون شخص پیش مدیرش دیده بشه، ایا اون شخص هم کمک میکنه به من که پیش مدیرم دیده بشم؟!(مدیر های مشترک داریم)
آیا اصلا به من احترام میزاره؟! چون گاهی من اصلا انتظار ندارم که وقتی کمکی میدم، به من کمک هم بشه، حداقل انتظارم اینه که در کنار هم که هستیم با خوش رویی برخورد بشه و به هم احترام بزاریم، ولی بعضی آدم ها فقط مسخره کردن رو بلدن و اینجا من نمیتونم هیچ حرفی به طرف نزنم و کمی عصبی میشم.
ممنون میشم که منو راهنمایی کنین
