می خوام از خونه برم

سلام
همونوطوری که از تاپیک پیداست من می خوام یه راهی پیدا کنم تا از خونه برم
نمی تونم بودن کنار خونوادمو تحمل کنم...البته خانوادم هیچ مشکلی ندارن این منم که مشکل دارم
ولی خب الان باید حداقل یه سال یا بیشتر رو به دور از اونا زندگی کنم تا حالم بهتر بشه و اینقدر به گذشته فکر نکنم
20 سالمه و مثلا یک ساله که پشت کنکورم ولی دریغ از یه دقیقه درس خوندن
میشه تا چهار یا پنج ماه دیگه صبر کنم و بعد که جواب کنکور اومد دانشگاه رو بزنم یه شهر دیگه و تا اونموقع دیوونه میشم الان فقط سربازی تو ذهنم میاد که اونم احتمال میدم برم بدبخت شم چون دیپلم دارم و میندازنم لب مرز ولی تا حالا این بهترین گزینه است
البته درجه داری ارتش و سپاه هم میتونم برم ولی خب فعلا به خاطر کرونا کلا مثل اینکه رو هواست
خواستم ببینم کسی پیشنهادی نداره؟ راه دیگه ای نیست که یجورایی از خونه برم؟
بازم میگم خونوادم چیزیشون نیست فقط من نمی تونم باهاشون بسازم...همین

سلام.
حالتون چطوره؟

خب، برادر گرامی،، اول یه گزارشی بدید که در این چند ماه برای مبارز ازاد شدن چه قدم هایی برداشتین؟

سلام داداش
چی بگم والا
بعد از کندی که توی انتخاب رشته زدم و این دوره مضرخرف پشت کنکور، تنها دلخوشیم این بود که یه هدفی دارم که می خوام براش تلاش کنم...داشتم کاراته رو ادامه میدادم و تابستون می خواستم همزمان بوکس هم کار کنم
اما یه چند ماهی هست که تا شونه هامو به سمت عقب میبرم انگار از جاشون در میان به قول معروف هی ترق و ترق می کنن گفتم برم درستشون کنم که واسه ورزش به مشکل بر نخورم
رفتم ارتوپد و من رو فرستاد mri, بعد از اون مشخص شد که بدلیل اینکه شونم چهار سال پیش در رفته اون غضرف شونه ام یه برآمدگی در آورده و دیگه کاملا گرد نیست و درست نمیچرخه
خلاصه دست آخر گفت که دیگه ورزش رزمی کار نکن مگه اینکه این مشکلت حل بشه که البته اولش گفت معلوم نیست درست بشه
میشه گفت الان دیگه هدفی ندارم
چیزی هم خوشحالم نمیکنه که برم دنبالش

- - - Updated - - -

به همین دلیل اعصابم خورده و هی یاد گذشته میفتم و کار های که می تونستم بکنم و نکردم و همش خونوادمو مقصر می‌دونم و اعصابم خورد تر میشه
ولی خب می‌دونم که اونا بد بچشون رو که نمی خواستن و بعدش سعی می کنم خودمو آروم کنم و این شده کار هر روزم و هر روز داره بدتر میشه
خلاصه برای همینه که می خوام از خونه برم

سلام.
گفتید یاد گذشته میفتید و کارهایی که میتونستید بکنید و نکردید.

۱-منظورتون دقیقا چه کارهاییه؟ ممنون میشم لطفا یک لیست از این کارها رو به طور مشخص بهمون بگید.

۲-یک لیست هم از تلاش ها و قدم هایی که برای کارهایی که در مورد بالا انجام داده اید، برامون بگید.

۳-یک لیست هم از عواملی که مانع شدن کارهایی که میتونستید رو انجام ندید، برامون بنویسید.

ممنون از همکاریتون.

اینا چه ربطی به تاپیک داره؟

سلام

ما در مشورت هایی که به هر فردی میدیم اونها رو تشویق به ترک خانه نمیکنیم بلکه بجای پاک کردن صورت مسئله راه حل رو نشان میدیم، چون اون آدم هر جایی بره افکارش رو با خودش میبره.

هنر این نیست شما بیاین کنکور بدین و سریع برید دانشگاه و در ورزش رزمی موفق بشین... هنر این هست که در دل ناکامی ها و موانع متعدد یک امین قوی بسازین، کسی که با برداشتن موانع راه رو برای رسیدن به موفقیت های دیگر باز میکنه.

من چند روز پیش نقد فیلم میخوندم یکی از کاربران جمله ی قشنگی نوشته بود؛

گفت آقای جمشیدی ( فوتبالیست ) توی سریال ها جوری بازی میکنه که انگار برای بازیگری بدنیا اومده.‌ ( این یعنی ما آدمها استعدادهای مختلفی داریم و میتونیم توی هر کدوم از اونها بدرخشیم، منتهی باید کشفش کنیم )

پس باید تنها یکی ، دو هدف در زندگیتون نداشته باشین ، چون وقتی به اون اهداف نرسین قطعا احساس ناکامی، شکست و ... خواهید کرد.

بخاطر داشته باشین هیچ آدمی در این دنیا وجود نداره که با یکبار ضربه به سنگ بتونه یه مجسمه سنگی رو بسازه. قطعا دستش زیاد زخمی شده, اشتباه زیادی داشته و شکست های زیادی خورده تا امروز تونسته یه مجسمه سنگی رو تنهایی درست کنه و موفق بشه.

ما اگر اشتباه نکنیم و شکست نخوریم نمیتونیم نقاط ضعف خودمونو شناسایی کنیم و نمیتونیم بفهمیم عیب کارمون کجاست.

باید بخودتون کمک کنین تا افکار جدیدی رو در ذهنتون شکل بدین ‌و بجای رفتن بمانید و توانایی ها و استعدادهای خودتون رو نشان بدید.

یک سؤال دارم؛

چرا فکر میکنین نمیتونین با خونوادتون بسازین؟ ( توضیح بدین )

:72:

سلام
ممنون خانم سحر بهاری برای نظرتون
ولی من که نمی خوام از خونه فرار کنم...این هم خودش یه راه حل روانشناسیه که وقتی جایی ذهنتون آرام نیست از اونجا برید
مشکل من با خونوادم بر میگرده به دو تا تصمیم اساسی که خونوادم برام گرفتم که شرح کاملش دو صفحه جا می خواد ولی به طور خلاصه موقع انتخاب رشته دبیرستان در حالی که من کامپیوتر دوست داشتم من رو فرستادن رشته ریاضی و اینطوری درسم نابود شد...آخه به من چه که درس های شیمی و فیزیک و آمار و هندسه بخونم...که سه سال دبیرستان هر روز به خودم فوش میدادم که چرا اومدم این رشته ولی خب دبیرستان تموم شد...گفتم میرم سربازی دو سال رو تموم می کنم و دیگه بعدش آزادم هم می تونم به فکر یه رشته دانشگاهی خوب باشم هم پاسپورت دارم هم میتونم یه جایی استخدام بشم ولی حتی نذاشتن سربازی برم و گفتن بشین یه سال پشت کنکور باش که اون هم دریغ از یه دقیقه خوندن...این دو تا بزرگترین مشکل های من با خونوادمه و خب چیز های دیگه هم هست که اونا اینقدر بزرگ نیستن ولی خب اونا هم تاثیر دارن
ولی خب نمی تونم اون ها رو مقصر بدونم چون واقعا چیز بدی که از من نخواستن اما من نمی تونم باهاش کنار بیام چون چهار سال از عمرم تلف شده
در مورد هدف هم باید بگم من از اول به دو چیز علاقه داشتم...هنر و ورزش...هنر منظورم هر هنریه...چون عاشق ساخت چیز های جدیدم و هنر هم یعنی همین و همین الانشم بازی و انیمیشن می سازم که به عنوان سرگرمی خیلی باهاشون حال می کنم...وقتی هدف کامپیوترم نشد هدفمو تغییر دادم...گفتم میرم رشته موسیقی ولی اون هم خونوادم نذاشتن گفتن کار نداره و اصلا این کار ها مطرب بازیه اما اگه می خوای بری برو...از اون برو هایی که میگن نباید بری...هر چند خودمم دلم زیاد باهاش نبود واسه همین به این مورد زیاد کار ندارم...خلاصه بعد از این همه تمام تمرکزم رو گذاشتم روی اینکه برم مبارز آزاد بشم که دکتر آب پاکی رو ریخت رو دستم
اون شکستی که میگن باید بعدش بلند شی و دوباره شروع کنی اینه که مثلا من که می خوام مبارز بشم چند تا مسابقه ببازم ولی باز هم تمرین کنم تا ببرم نه اینکه کلا اینو بزارم کنار برم سراغ یه چیز دیگه

کسی هست که تا به حال شبیه مشکل من رو داشته باشه؟
یعنی بخواد از خونه بره؟
کسی پیشنهادی نداره

و راستی جناب pooh امیدوارم از حرفم ناراحت نشده باشین...من فقط درک نکردم چرا باید اون ها رو بگم...جسارت نشه

سلام.
امیدوارم حالتون خوب باشه.

خب در پست اخرتون جواب سوالهام رو گرفتم. حتما ربطی به عنوان تاپ یکتون داشته که از هدفها و موانعتون حرف زده اید دیگه. :)

اقا امیر، اینکه علایق خودتون رو خوب میشناسید خیلی خوبه. اما باید توانایی دفاع از علاقمون رو هم داشته باشیم. متوجه هستم که اینکه دیگران به جای ما در امور اصلی زندگیمون تصمیم بگیرن، ازاردهنده است. اما خودمون هم باید بتونیم به روش درستی پای خواستمون بایستیم و تمام عواقب و مسوولیتهاش رو هم قبول کنیم.


من الان یه سر به سایت سازمان سنجش زدم.

در دفترچه راهنمای ازمون فنی و حرفه ای، فارغ التحصیلان شاخه نظری هم میتونن شرکت کنن و اتفاقا کامپیوتر جزو رشته های مجاز برای فارغ التحصیلان نظری هم هست.

همینطور ثبت نام این ازمون چند روز دیگه شروع میشه.

http://www.sanjesh.org/FullStory.aspx?gid=4&id=6498


http://www.sanjesh.org/FullStory.aspx?gid=4&id=6498

به نظرم اگر واقعا مطمینید که به رشته کامپیوتر علاقمندید و تمایل به خوندن دروس اضافه فیزیک و شیمی و هندسه و ... ندارید، میتونید در این ازمون شرکت کنید و چون ازمون اختصاصی تریست، وقتتون رو روی مباحث کامپیوتر که مورد علاقتون هست بذارید.


اگر واقعا تصمیمتون اینه، از مقاومت و مخالفت خانواده نترسید. در ازمون شرکت کنید و وقت بذارید و بخونید.

کتابهای درسی رشته مورد نظرتون رو هم میتونید سایت پایگاه کتابهای درسی دانلود کنید. یا از پایگاه های دیگه.

نظرتون چیه؟

متشکرم

برخی افرادی که شما میبینین یا به اصرار والدین یا به اشتباه خودشون انتخاب های بدی داشتن، مثل همین انتخاب رشته ی دوره دبیرستانتون یا حتی چند سال پشت کنکور نشستن. برخی دوست داشتن فوتبالیست خوبی بشن ولی بخاطر مصدومیت دیگه نتونستن. اما این پایان رؤیاهای اونها نبود...

باید بگم شما هم میتونین باز موفق بشین؛


* برای مشکل درسیتون
_ ( این مطلب رو از یک مشاور تحصیلی یا کادر مدرسه ی خودتون بپرسین )

اگر واقعا از پس رشته ی ریاضی بر نمیاین ، فکر میکنم بتونین تغییر رشته بدین، یعنی تغییر رشته به علوم تجربی، انسانی و ... و سپس شرکت در کنکور این رشته ها.
لازمه ی تغییر رشته تطبیق واحد و گذراندن دروس غیرمشترک در دو رشته هست ( دروس پایه دوم، سوم و پیش‌دانشگاهی رشته مورد نظر و شرکت در کلاس های بزرگسالان بصورت غیر حضوری یا حضوری )
برای همین باید با پدر یا مادرتون که صمیمی تر هستین دربارش صحبت کنین یا با کمک یک بزرگتر مثل عمو یا دایی به پدر و مادرتون انتقال بدین که با توجه به مشکلاتی که براتون پیش آمده تمایل به تغییر رشته دارین و رشته های دیگر هم مثل ریاضی برای جامعه مفید و سودمند هستن و میتونن باعث ترقی افراد بشن.

* علاقه مندیتون به هنر
هنر خوشبختانه نیاز مبرمی به تحصیلات دانشگاهی نداره و میتونین با ثبت نام در کلاس های آموزشی مدرک بگیرین و مهارت های خودتون رو در هر زمینه ی که علاقه مند هستین گسترش بدین. در این باره به پدر و مادرتون اطمینان بدین که به موازات هنر، درستون رو هم میخونین و تلاش میکنین آدم موفقی باشین .

* سوم مسئله ی سربازی
در مورد مسئله ی سربازیتون بنظر مشکل خاص یا آزاردهنده ای نخواهید داشت. آقایان تالار بهتر در جریان هستن و میتونن راهماییتون کنن، اما در کل سربازی هم یک بخش از زندگی شما مثل خیلی از آقایون هست. اگر اون رو سخت بگیرین ، سخت میگذره و اگر ساده بگیرین، ازش با یکسری خاطرات ماندگار و تجربه های ارزشمند عبور میکنین. اگر سربازی نبود ممکن بود در شهرهای دور مجبور باشین تحصیل کنین و اونهم مشکلات خاص خودش رو داشت و باید تنها با مشکلات مختلف درس میخوندین.
پس این به طرز فکر شما برمیگرده اینکه در هر شرایطی چطور عمل کنین تا بتونین بر مشکلات غلبه کنین و یک منِ قوی بسازین.‌

» اینکه از خونه برید یا خودتون و دیگران رو سرزش کنید و فکر کنین شکست خوردین در واقع بدترین راه حل ها و افکار هست و میتونه به شما آسیب های مختلفی بزنه.
شما جوان هستین و آینده پیش روتون هست، اگر با برنامه و تلاش در مسیر درست قرار بگیرین موفقیت در انتهای مسیر منتظرتونه. آینده با تمام روزهای خوبش مال شما و هم سن و سال های شماست .

:72: