تردید در انتخاب همسر به علت به دل ننشستن

باسلام

دوستان بنده پسری 34 ساله هستم با تحصیلات تکمیلی ( مقطع کارشناسی ارشد ) و چند سالی سابقه کاری . الان چند وقتی هست که درگیر مزدوج شدن هستم و افرادی رو بهم معرفی کردن . بعضی از اونا رو من رد کردم و بعضی ها رو هم خود اونا رد کردن . خلاصه تا الان قسمت نشده ازدواج کنم .

اخیرا دختر خانمی به من معرفی شده که معرف ایشون خیلی نسبت به اینکه از خانواده خوبی هستن و خودش هم دختر خوبی هست تاکید داشتن . خلاصه برنامه ای ترتب داده شد و من ایشون رو دیدم و با هم صحبت کردیم ، به طور کلی وجه تشابهاتی داریم از نظر خانوادگی و طرز فکر و سطح مالی و ... ولی در عین حال وجه تمایزاتی هم داریم به عنوان مثال ما کمی مذهبی تر هستیم و اونا کمی روشن فکر تر .

ولی اصلا اینا برام مطرح نبود ، مشکل اینجاست که تو برخورد اول به هیچ عنوان این خانم به دل من ننشست و نتونستم ارتباط خوبی بگیرم . خودم میخواستم ماجرا رو قطع کنم ولی معرف بنده خیلی اصرار کرد که ارتباط رو قطع نکن و بازم این خانم رو ببین چون دختر خوبی هست .

خلاصه من برای بار دوم خانم رو دیدم و این بار با یه ذهن مثبت به دیدن ایشون رفتم ولی واقعا اینکه بعد از دیدن ایشون بازم همون حس به دل ننشستن توی من ایجاد شد . میدونید اصلا بحث من ظاهری نیست که بگم ایشون زشتن یا زیبا ولی مسئله اینجاست که کلیات ایشون مثل ظاهر ، صحبت کردن ، اندام ، پوشش و این چیزا در مجموع باعث شده به دل من نشینه .

اصلا منکر این نیستم که دختر خوبی هستن و خانواده داره ولی این که به دلم نشسته منو اذیت میکنه ، یه عده میگن ظاهر بعد از یه مدت عادی میشه و اصلا ملاک مهمی نیست ولی از یه طرف خیلی نگرانم که این قضیه پاشنه آشیل زندگی آتی ام بشه و همش خودم رو سر این موضوع سرزنش کنم .
در ضمن ایشون فقط 4 ماه از من کوچکتر هست و عملا هم سن هستیم .

ممنون میشم بنده رو تو این زمینه راهنمایی کنید .

سلام
اخی
اول از همه بگم که من آنقدر ذوق میکنم شما دوستان مجازی میان از خواستگاری رفتناتون و خواستگاران میگید عین فیلم هندی برام میمونه:311:
به دل نشستن مهمه
وللیییییی
تفاهم مهم تره
تفاهم تو همه چی
حتی غذا
چون باعث درک متقابل میشه
هیچی قشنگ تر از درک شدن نیست
تازمانی که خود طرف اینجوری نباشه نمیتونه طرف مقابل رو درک کنه
انتقام کم میشه کینه توزی کم میشه
انعطاف خییییلی جاها فایده نداره تفاهم ولی فایده داره
جدی میگم تفاهم اگر ما ببینیم بگیم چه زندگی درب داغونی ولی اونا از زندگیشون راضین چون تفاهم دارن
انعطاف اصلا اصل نیست و اصلا روش حساب نکن
از انعطاف بزار با کسی که خیلی با هم تفاهم دارید یه جاهایی حالا کوچولو مشکل دارید انعطاف حلش بکنه ولی نه اینکه همه اصل زندگیتون بزارید بر مبنای انعطاف چون طرف میشکنه و ذره ذره میشه و ذره هاش میره در چشمهای خودتون اطرافیانتون
شاد باشید

بیخیال
وقتی به دلتون ننشست، دیگه هیچوووقققتتتت به دلتون نمیشینه.
بالا برین، پایین بیاین، نمیشینه که نمیشینه.
اتفاقا همون برخورد اول مهم هست که به دل باید بشینه.

آدم وقتی قراره با کسی ازدواج کنه و صبح تا شب ببینه طرفو باید به دلش نشسته باشه دیگه، باید یه جذابیت و کشش جنسی‌ای همون اول به وجود بیاد.
حرف واسطه و این و اون رو بیخیال، هیچکس جای شما نیست و حق نداره جای شما تصمیم بگیره یا به شما فشار بیاره.

سلام
موضوع مهمی هست دل ننشست طرف، مخصوص از طرف مرد نسبت به زن.

عادی شدن ظاهر وقتی اتفاق می افته که در ابتدا شما ایشان رو پسندیده باشین. ولی وقتی نپسنیدین، هیچ وقت اتفاق نمی افته.

مگر اینکه اهداف عالیه داشته باشین و این اهداف مقدم بر ظاهر باشه که ناخود آگاه ظاهر به چشم نمیاد.


در ادامه زندگی شما باید برای ایشان از خودگذشتگی کنید. انعطاف بخرج بدین، حمایت کنید، اگر مولفه ای به اسم دوست داشتن نباشه، نمیتونید همسر خوبی باشید، بلکه ممکنه به سمت مخالف کشیده بشین.


از خودتون سوال کنید، اهدافتون چیه؟ چقدر ظاهر براتون مهمه؟ ملاک هاتون چیا هستن؟ خصوصیات مهم یه دختر چی میتونه باشه تا شما باهاش خوشبخت بشین؟

اگر همه اینا در دختر هست و نسبت به ایشان هم حس منفی نداشتین ازدواج درست از اب در میاد.

ولی اگر کوچکترین اختلافی تو زندگی تون پیش بیاد، اولین چیزی که به ذهنتون میاد اینه که من از اولش از اون دختر خوشم نیومده بود

اگه به دلتون نمی شینن به نظرم ادامه ندین. حالا اگه خانم بودین وضع فرق می کرد. ولی آقایون به نظرم ظاهر براشون مهمتره بنابراین حتی اگه معرفتون اصرار می کنه که این ارتباط ادامه پیدا کنه شما بهتره دیگه ادامه ندین. با خودتون هم بیشتر از این نجنگید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط m-123

باسلام

دوستان بنده پسری 34 ساله هستم با تحصیلات تکمیلی ( مقطع کارشناسی ارشد ) و چند سالی سابقه کاری . الان چند وقتی هست که درگیر مزدوج شدن هستم و افرادی رو بهم معرفی کردن . بعضی از اونا رو من رد کردم و بعضی ها رو هم خود اونا رد کردن . خلاصه تا الان قسمت نشده ازدواج کنم .

اخیرا دختر خانمی به من معرفی شده که معرف ایشون خیلی نسبت به اینکه از خانواده خوبی هستن و خودش هم دختر خوبی هست تاکید داشتن . خلاصه برنامه ای ترتب داده شد و من ایشون رو دیدم و با هم صحبت کردیم ، به طور کلی وجه تشابهاتی داریم از نظر خانوادگی و طرز فکر و سطح مالی و ... ولی در عین حال وجه تمایزاتی هم داریم به عنوان مثال ما کمی مذهبی تر هستیم و اونا کمی روشن فکر تر .

ولی اصلا اینا برام مطرح نبود ، مشکل اینجاست که تو برخورد اول به هیچ عنوان این خانم به دل من ننشست و نتونستم ارتباط خوبی بگیرم . خودم میخواستم ماجرا رو قطع کنم ولی معرف بنده خیلی اصرار کرد که ارتباط رو قطع نکن و بازم این خانم رو ببین چون دختر خوبی هست .

خلاصه من برای بار دوم خانم رو دیدم و این بار با یه ذهن مثبت به دیدن ایشون رفتم ولی واقعا اینکه بعد از دیدن ایشون بازم همون حس به دل ننشستن توی من ایجاد شد . میدونید اصلا بحث من ظاهری نیست که بگم ایشون زشتن یا زیبا ولی مسئله اینجاست که کلیات ایشون مثل ظاهر ، صحبت کردن ، اندام ، پوشش و این چیزا در مجموع باعث شده به دل من نشینه .

اصلا منکر این نیستم که دختر خوبی هستن و خانواده داره ولی این که به دلم نشسته منو اذیت میکنه ، یه عده میگن ظاهر بعد از یه مدت عادی میشه و اصلا ملاک مهمی نیست ولی از یه طرف خیلی نگرانم که این قضیه پاشنه آشیل زندگی آتی ام بشه و همش خودم رو سر این موضوع سرزنش کنم .
در ضمن ایشون فقط 4 ماه از من کوچکتر هست و عملا هم سن هستیم .

ممنون میشم بنده رو تو این زمینه راهنمایی کنید .

---

سلام ، اینجا رو شما ول کنید برید دنبال مشاور و روان شناس بالینی خوب تاکید میکنم ( روان شناسی که نه بی دین باشه نه بی سواد ) با شک و تردید انتخاب نکن که اذیت میشی ، بعدا حس مقایسه و بی ارزشی ممکنه اذیتت کنن برادر
ضمنا حتما شخصیت خودت رو به کمک مطالعه و روان شناس بیشتر از الان بشناس تا بعدا راحت تر باقی راه رو طی کنید.