با تماس های مکرر و دیدارهای بیش از اندازه همسرم و خانواده اش چی کنم؟

سلام
تاپیک قبلی من خداروشکر نتیجه رضایتبخشی داشت و در حال حاضر حالم خیلی بهتر از قبله. ولی چندتا مسأله هست که گهگاهی اذیتم می کنه و نمی تونم در موردش کاری بکنم. مهمترینش تماس های خیلی زیاده که همسرم با خانوادش می گیره. با اینکه فاصله زیادی با خونه خانواده همسرم نداریم ولی صبح که از خواب بیدار میشه به خونه اونا زنگ میزنه و با پدر و مادرش حرف میزنه. ظهر بهشون سر میزنه و بعد از ظهر دوباره زنگ میزنه و غروب سر میزنه و شب هم دوباره زنگ میزنه. البته بجز تماس هایی که هر روز با خواهر و برادرش می گیره و بجز تماس هایی که از طرف اونا انجام میشه. راستش من خیلی سعی کردم حساسیت نداشته باشم به این موضوع. ولی یه مدت حساسیتم رو کم می کنم و بعد دوباره با یه مشکل کوچیک حساستر میشم.
سوالم از دوستان اینه که آیا من بیش از حد حساسم و به قول همسرم اصلا به من ربطی نداره؟ و اگه حق با منه من باید چیکار کنم؟
مسائل بعدی رو فعلا مطرح نمی کنم.

سلام خانم فرزانه. شما باید ببینید دقیقا چه فکری می کنید که ناراحت می شوید. آیا از چیزی نگران می شوید. آیا ضرری به شما می رسد یا رسیده؟
در وهله اول هم از همسرتان بخواهید در حضور شما این کار را نکند خیلی ملایم و محترمانه. دائما نباید تحریک شوید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط پرنیان یاسی

سلام خانم فرزانه. شما باید ببینید دقیقا چه فکری می کنید که ناراحت می شوید. آیا از چیزی نگران می شوید. آیا ضرری به شما می رسد یا رسیده؟
در وهله اول هم از همسرتان بخواهید در حضور شما این کار را نکند خیلی ملایم و محترمانه. دائما نباید تحریک شوید.

---

درست می فرمایید. من اول باید ببینم چه احساسی می کنم وقتی این حجم از تماس و رفت و آمد رو می بینم. می تونم احساسم رو توی موارد زیر خلاصه کنم.
1- نگرانی: از اینکه عده ای عادت کنند همیشه در جریان ریز و درشت زندگی ما باشن. اینکه الان دقیقا کجا هستیم؟ نهار چی خوردیم؟ مهمونامون ساعت چند رفتن؟ خودمون ساعت چند از فلان جا برگشتیم و ... توی گذشته، اینجور موارد برای ما مشکلاتی رو بوجود آورده و من از آینده هم می ترسم. من نمی گم هیچ تعریفی از اتفاقات زندگی نشه. ولی بیان جزییات اونم همیشه به نظر من نگران کننده است. بعنوان مثال من بخاطر یه مشکلی همراه همسرم به دکتر رفتیم. من نمی خواستم هیچکدوم از خانواده ها از این جریان دکتر رفتن و ... مطلع بشن. ولی خانواده همسرم انقد زنگ زدن که به قول خودش مجبور شد بگه که کجا هستیم و جزییات مشکل من هم چی هست . و وقتی گفتم چرا گفتی جوابش این بود که من که نمی تونم دروغ بگم!
من می ترسم که این ارتباط و صداقت بیش از حد در آینده هم دردسر ساز بشه.
2- احساس عصبانیت می کنم که چرا همسر من انقدر روی عادات اشتباه خانوادش متعصبه. منظورم از عادات اشتباه یکیش همین تماس های مکرر هست که اعضای خانواده مخصوصا مادرش به اون دچارن. همه فامیلهاشون این موضوع رو می دونن و گاهی در حضور خودشون به طعنه و استهزا می گن که شما گوشی تلفن از دستتون نمی افته مخصوصا در مورد مادر همسرم.
3- عصبانیت برای اینکه وقتی با هم هستیم و طولانی مدت و مکرر با تلفن حرف میزنه من احساس می کنم بهم بی احترامی میشه.


راستش الان که اینارو نوشتم خودمم یه مقدار روشنتر شدم. البته این موردو اضافه کنم که وقتی رابطه خیلی خوبی باهم داریم حساسیت من کمتر میشه. و برعکس...

اینکه باهاش صحبت کنم با ملایمت اینو امتحان کردم و اون عصبانی شده و خیلی رک بهم میگه که ربطی به تو نداره.

سلام فرزانه خانم
راستش به نظر من این حجم از تماس خارج از عرفه. هر چند ممکنه برای بعضی ها هم عادی باشه. ولی نمیشه کتمان کرد که وقتی تماسها بیش از حد باشه از هر دری صحبت میشه و خیلی از مسائلی که نباید هم گفته میشه.
من فکر نمیکنم حساسیت شما بی مورد باشه و این رفتار همسرتون رفتار نادرستیه و دقیقا برعکس نظر ایشون کاملا به شما مربوطه. اما طبیعتا وقتی فردی به رفتاری عادت کرده باشه به سادگی نمیپذیره که رفتارش نادرسته. شاید مشاور بتونه کمک بکنه در صورتی که ایشون رای مشاور رو بپذیرن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط محمد89

سلام فرزانه خانم
راستش به نظر من این حجم از تماس خارج از عرفه. هر چند ممکنه برای بعضی ها هم عادی باشه. ولی نمیشه کتمان کرد که وقتی تماسها بیش از حد باشه از هر دری صحبت میشه و خیلی از مسائلی که نباید هم گفته میشه.
من فکر نمیکنم حساسیت شما بی مورد باشه و این رفتار همسرتون رفتار نادرستیه و دقیقا برعکس نظر ایشون کاملا به شما مربوطه. اما طبیعتا وقتی فردی به رفتاری عادت کرده باشه به سادگی نمیپذیره که رفتارش نادرسته. شاید مشاور بتونه کمک بکنه در صورتی که ایشون رای مشاور رو بپذیرن.

---

ممنون از نظرتون آقای محمد
راستش ما چند ماه پیش که پیش مشاور رفتیم بهمون گفت که هرکدومتون هروقت که خواستین می تونین به خانوادتون سر بزنین و برای احوالپرسی هم هرچقدر خواستین تماس بگیرین یا تماس هارو جواب بدین ، ولی هرجا یکی از طرفین دید که اون یکی داره زیاده روی می کنه بهش تذکر بده. مشکل اینجاست که مشاور نگفت زیاده روی دقیقا یعنی چقدر؟! ما هم نپرسیدیم.
همسرم دیگه نمیاد پیش مشاور. میگه من دیگه نیازی ندارم. پس فکر می کنم باید با این سیستم کنار بیام.


از دوستان خواهش می کنم اگه راهی به دهنشون میرسه یا تجربه ای دارن برام بنویسن. ممنون

دوست عزیز من هم یادم میاد که اوایل زندگی مشترک همین مشکل رو داشتم. یعنی مادر همسرم مدام در حال تماس با همسرم و تلفن خونه و حتی من بود. ساعت ۸ صبح به تلفن خونه زنگ میزد. اوایل که حساسیتم زیاد نبود جواب میدادم ولی وقتی احساس بدی بهم دست داد. گوشی تلفن خونه رو قطع کردم و چند باری که پیگیری کرد و فهمید که تلفن خونه رو جواب نمیدیم فقط به موبایل زنگ میزد. وقتی دیدم تماس هاش با من زیاده چون بیشتر پیام میفرستاد واتس اپ و تلگرامم رو حذف کردم. حداقل متوجه شد که من تمایلی به ارتباط زیاد ندارم. ولی کافی بود مسافرت بریم انقدر زنگ میزد هم مادر همسر و هم خواهر همسرم که واقعا از مسافرت چیزی نمیفهمیدیم. همسرم هم براش اهمیتی نداشت و جواب میداد. این وسط فقط من اذیت میشدم. من هم از پدر و مادرم خواستم که تماس هاشون رو با من بیشتر کنن. کاملا مثل همسرم برخورد کردم، طوری شد که همسرم یه بار رفتیم مشاور پیش مشاور گفت که من حتی موقع فیلم دیدن هم مشغول موبایلم هستم. در واقع همسرم هم از این وضعیت خسته شد و به مرور کمتر به مادرش جواب میداد و بهانه کار میاورد و درنهایت تماس های مادر همسرم کمتر شده.. این تجربه من بود درست و غلطش رو نمیدونم. امیدوارم بتونی مدیریت کنی چون واقعا درک میکتم که حس خیلی بدیه که دائما خانواده همسر بدونن در حال انجام چه کاری هستین.

زن ایرانی عزیز ممنونم از اینکه تجربه تون رو بیان کردین.
راستش دقیقا توی مسافرت هم مشکل شمارو دارم. چون انقدر خانوادش زنگ میزنن که حتی اطرافیان و همراهانمون هم شاکی میشن که اینهمه تماس برای چیه؟
یه سوال: وقتی همسرتون به مشاور گفت که شما تماسهاتون زیاده بعدش مشاور چی گفت؟ می خوام بدونم در این زمینه مشاور دقیقا چی گفت؟ و چطور شد که همسرتون تماس هاشو کمتر کرد.

دوست عزیز در واقع دلیلی که باعث شد همسرم متوجه تماس های زیاد مادر و خواهرش بشه زمانی بود که من هم به همون اندازه مشغول موبایلم و تماس با خانواده و دوستانم شدم و حساسیتم رو روی همسرم کمتر کردم. در مورد مشاور هم به چند سال قبل برمیگرده خیلی خاطرم نیست فقط برام جالب بود که همسرم از این قضیه پیش مشاور شکایت کرد و مشاور گفت باید زمان هایی که باهم هستین یا فیلم میبینیم با همدیگه کاملا در اون لحظه حضور داشته باشیم و ساعت های مشخصی از موبایل استفاده کنیم. در مورد شماهم اول حساسیتت رو کمتر کن و اگه احساس میکنی همسرت تمام زندگیتون رو گزارش میده از همسرت بخواه حداقل در مورد تو و کارهای تو صحبتی نکنه، بگو حساسی و ناراحت میشی از این قضیه. بنظرم هر شخصی قلق خاصی داره معمولا آقایون اولش با کمی مدارا و بعد با گفتگو میشه موضوع رو براشون قابل فهم کرد..
البته در مورد تماس های مادرهمسرم و خواهرهمسر موقع مسافرت که هنوز هم هست و البته خیلی کمتر شده نسبت به سابق، بیشتر هدفشون اینه که به من خوش نگذره و زمانیکه نیتشون رو فهمیدم موقعی که میدیدم تماسشون زیاد شده من به همسرم میگفتم تو صحبت کن من میرم کمی پیاده روی و چون حساسه که تنها برم بخاطر همین بهشون میگفت که داره میره بیرون و اینترنت نداره..
این مشکلات به مرور قابل حل شدنه عزیزم. بالاتر اشاره کردم که مادرهمسرم اوایل خیلی تمایل داشت ارتباطش هم با من زیاد باشه. هر روز صبح تماس میگرفت و بصورت جداگانه از من هم آمار میگرفت که من علاقه ای نداشتم و واتس اپ و تلگرامم رو روی شماره اصلی حذف کردم و یه خط اعتباری گرفتم که بجز خونواده م و دوستانم کسی شماره م رو نداره و اینطوری خیلی راحت ترم. چون واقعا با روحیاتم سازگار نیست آمارگرفتن و آمار دادن از تمام وقایع زندگی.

سلام خانم فرزانه. راستش من با توجه به تجربیاتی که در زندگی ام داشته ام یه احتمالاتی به فکرم می رسه :
1- همسرتان دچار اضطراب است. تصمیم گیری او را دچار اضطراب می کند و باید کسی که خیلی به او اعتماد و وابستگی دارد مدام برایش تصمیم بگیرد یا آرامش کند.
2- می تواند نوعی وسواس هم باشد که البته زیر شاخه اضطراب است.
3- از ازدواجش رضایت ندارد و سعی می کند خلاء درونی اش را پر کند.
4- مسئولیت پذیر نیست و حوصله اداره زندگی را ندارد. دوست دارد اوقاتش را آنگونه که می خواهد بگذراند و رها و آزاد باشد.
5- فرهنگ خاندانش اینگونه است که عروس را غریبه می دانند و او را خودی فرض نمی کنند حتی برای شوهرش. خوب البته اگر اینگونه باشد در ایران چندان عجیب نیست. اگر دقت کنیم ایرانی ها به خاطر همین حسشان تمایل بسیار زیاد یا حتی اجبار به ازدواج با اقوام و خویشانی نزدیک خود دارند. حتی گاهی این ازدواج ها فقط با اقوام مادری یا فقط با اقوام پدری است.

البته این احتمالات مانع هم نیستند. مثلا ممکن است کسی هم مضطرب باشد و هم از نظر فرهنگی زنش را خودی نداند.

ببین اینکه گفتی همسرت عصبانی می شه و پرخاش می کنه با دیگران هم همین گونه است؟

زن ایرانی عزیز
راستش فکر می کنم روشی که شما بکار بردی زوش بدی نباشه. چطوره منم یه مدت تماسها و رفت و آمدمو با خانوادم بیشتر کنم ببینم چه اتفاقی می افته؟نظر بقیه دوستان چیه؟

پرنیان یاسی عزیز
مواردی که اشاره کردین اکثرا درسته. در مورد اضطرابش در تصمیم گیری باید بگم که واقعا می ترسه از عواقب تصمیماش. می ترسه از اینکه خانوادش با تصمیمش مخالف باشن. پس سعی می کنه رضایت اونارو جلب کنه و بعد اقدام کنه. یعنی اگه بدونه خانوادش سرش غر میزنن یا مخالفت می کنند هرگز اون کارو انجام نمی ده. حتی اگه صلاحش در اونکار باشه.
در مورد رضایتش از زندگی مشترک نمی تونم چیزی بگم. چون یه حس درونیه. شاید از من خوشش نمیاد. ولی در گل وقتی رابطه خوبی داریم به من محبت می کنه و احساس می کنم منو دوس داره. هرچند چند بار گفته که ازدواج ما اشتباه بوده بخاطر تفاوت فرهنگی و ...
در مورد اینکه عروس رو غریبه می دونن باید بگم که نه تنها عروس رو بلکه نوه رو هم چندین سطح غریبه می دونن. مخصوصا مادر همسرم با رفتارهایی که ازشون دیدم می دونم که عروس و نوه رو چند سطح فاصله میدن با خودشون و فقط پسرها رو خیلی زیاد به خودشون می چسبونن. متقابلا پسرها هم معمولا نیازهای زن و بچه رو فدای رضایت پدر و مادر می کنن. مثلا یه بار که نوه 3 ساله با پدرش بازی می کرد نوه موهای باباشو به شوخی کشید مادرشوهرم به نوه اش گفت الهی دستت بشکنه موهای پسر منو کشیدی!!!!! من داشتم شاخ در می آوردم از این حرف.

در مورد پرخاشگری هم باید بگم که هرچند بعد از مشاوره کمتر شده ولی بازم پیش میاد که توی دعوا پرخاشگری کنه. با بقیه هم همینطوره. فرقی نداره. یعنی اگه چیزی باب میلش نباشه داد و بیداد راه می ندازه.


میگم نظرتون چیه که منم روش زن ایرانی رو به کار ببرم؟