وسواس من نسبت به ظاهر شوهرم
با سلام قبلا هم دوست عزیزی یه نام اقای جوادیان یک تایپیکی با همین عنوان ارایه کردن اما ظاهرا ایشونم مثله من بی جواب موندن.من نمیدونم چرا همیشه میگن ظاهرو ملاک قرار ندید در امر خواستگاری .به خدا قسم بعد 10 سال تمام مشکلات من سر اینه که نه ظاهر ایشونو دوست دارم نه قیافشو.من ابتدای خواستگاری بیشتر سعی کردم ملاک های باطنی رو در نظر بگیرم .مثلا اصالت و ایمانو ولی بعد از خطبه عقد تا الان بعد 10 الی 11 سال پشیمونم .رابطه عاطفی و یا حتی رابطه جنسی واقعا دستخوش این موضوع قرار گرفته .نمیدونم مشکل از کجاست .یادمه فرشته مهربان یه بار تو یه تایپیکی فرمودن .البته من اینجوری استنباط کردم از حرفاشون امیدوارم درست باشه که وقتی طرف طبق قالب ظاهری که خودمون دوست داریم میشه خب دوسش داریم ولی یه کم که با اون چیزی که تو ذهنمونه فرق داره اصلا خوشم نمیاد.من واقعا نمیدونم چیکار کنم.خسته شدم از بس به خودم امیدواری دادم .همسر من کلا انرزی خوار هست تا وقتی نمیبنمش حالم خیلی خوبه ولی هم میبینمش کلا انررژیم میخوابه .یه جور ادم سرد و بی انگیزه با افکار و زندگی سنتی و قانونی که برای خودش درست کرده .و کلا عینه پیرمرداست.
من نمیدونم چرا نمیتونم زندگیمو درست کنم تا یکم به خودم دلخوشی میدم و حالمو خوب میکنم یه دفه وقتی میاد خونه انرزیو همه حسو حالم از بین میره واقعا به نظرم ظاهر و قیافه در دوست داشتن اثر ذاره .
