گریه هنگام بیان مشکل و درخواست

سلام
31 سالمه
میخوام یه درخواست بزرگی رو مطرح کنم ولی وقتی بهش فکر میکنم گریه م میگیره
(موضوع مربوط به کارمه ، تصمیمم اینه که دیگه باهاشون همکاری نکنم )
سعی میکنم توی خلوتم ، مخاطب رو تصور کنم و حرفامو بهش بگم
ولی حتی یه کلمه هم نمیتونم به زبون بیارم و شروع میکنم به گریه کردن
چند سال قبل هم مشکلم رو با همین فرد مطرح کردم و درخواستم رو پذیرفتن ولی موقع مطرح کردن گریم گرفت و نمیتونستم راحت حرف بزنم چون نمیتونستم جملاتم رو کامل بگم
حالا موضوع (بخاطر شرایطی) خیلی بزرگتره و حتی فکر کردن بهش هم باعث گریه میشه

سلام
یاد چه مشکلی می افتین که گریه اتون میگیره.


امکان نامه نگاری یا اتوماسیون اداری ندارید؟

ممنونم که این سوال رو پرسیدین
خودم بهش فکر نکرده بودم
احساسات مختلفی دارم که موقع مطرح کردن درخواستم بهم هجوم میارن و باعث گریه م میشن ( حتی حالا که تایپ میکنم)
- اینکه وقتی اومدم اینجا 24 سالم بود و حالا که میخوام برم 31 . هفت سال اتلاف عمر
- اینکه مخاطب رو دوست دارم و دلتنگ میشم
- اینکه بخاطر قطع همکاری عذاب وجدان دارم
- اینکه میترسم شرایط پیچیده ی کاری باعث بشه بیشتر اینجا بمونم ولی من خسته م

خب فکر میکنم خلاصه احساساتم میشه: پشیمونی ، دلتنگی ، عذاب وجدان ، بی تحملی

خیر امکانش رو نداریم

سلام

فکر میکنم کار پیچیده تر از یک گریه کردن باشه.

به نظر شما تو تصمیم گیری یکم دو دل هستین.

اینکه میفرمایید برای مخاطب دل تنگ میشید رو اگر لحاظ نکنیم باز هم، همین مشکل رو دارین؟

از طرفی هم بین دل و عقل گیر کردید، از طرفی تو همون زمینه عقلی هم به نظر مردد هستین.

من فکر میکنم بیشتر برامون توضیح بدین که مخاطب کیه؟ چرا براش دل تنگ میشید؟ چرا موندن شما براتون آزار دهنده است؟ برای بعد از رفتن برنامه ای دارید؟ اگر هم دوست داشتین از خواسته دفعه قبلی بگید که بعد از مطرح کردن چه اتفاقی افتاد؟

یا اینکه در خلوت خودتون به طور ریشه ای این موضوع رو حل کنید که:

1- شما کی هستین؟
2- هدفتون چیه و به کجا میرید؟
3- اون مخاطب جایگاهش برای شما چیه؟
4- ارزشتون چقدره؟ ماندن براتون ارزش بیشتری میاره یا رفتن
5- بعد از رفتن به چه چیز هایی میرسید و چه چیز هایی رو از دست میدین؟
6- با موندن به چه چیز هایی میرسید و به چیز هایی نمیرسید؟


در مورد عذاب وجدان هم چیزی متوجه نشدم، یعنی به محل کار باید وفادار باشید و نمیتونید باشید، یا به شما نیاز دارن؟

منم مثل خیلیای دیگه که بدون پیدا کردن کار جدید ، کارشون رو ترک میکنن از بعدش میترسم
بیکاری توی این اوضاع و شرایط بد کار
هیچ معلوم نیست دوباره بتونم کاری پیدا کنم یا نه
شاید افسرده و بداخلاق شم


ولی دیگه تحمل ندارم بیشتر توی این کار بمونم
دلم میخواد بدون دغدغه یه نفس راحت بکشم


عذاب وجدان دارم چون بهم نیاز دارن بخاطر شرایط پیچیده اینجا بهم وابسته ست و فکر میکنم اگه برم ینی وفادار نیستم
چیزی که همیشه مانع شده کارمو ترک کنم همین بوده


مخاطب همسن پدرمه و دلتنگش میشم توی این سالها بهش عادت کردم

امکان نداره مرخصی یکی دو ماهه بگیری؟
یا فکر نمیکنی اگه یکی دو ماه استراحت کنی بتونی دوباره برگردی؟

من هرجور فکر میکنم نمیدونم چطوری میشه که گریت میگیره، اگه تصمیمت جدی هست و واقعا خسته هستی و فکر میکنی رفتن از این کار باعث بهبود زندگیت میشه، بهتره احساسی بودن رو بزاری کنار.

یا از الان برنامه بعد از کارت رو بچین و وقتی از کار بیای بیرون و درگیر زندگی و کلاس و ..... بشی کم کم خاطراتت کمرنگ میشه و عادت میکنی به شرایط جدید.


و نمیفهمم دقیقا چرا میخوای کارو ترک کنی.
اگه ساعت کارت زیاده، مسیرت دوره یا حقوقت کمه و اونا به تو نیاز دارن و بدون تو کارشون مختل میشه، خُب اونا هم باید یه حرکت بزنن و با تو همکاری کنن.

سلام
با وجود اینکه هنوز متوجه منظور شما نشدیم. ولی فکر میکنم یه مسئله رو باید هممون جدی بگیریم و اون اینه که کار یه مسئله حرفه ای هست و نباید احساسات رو در اون دخیل بدونیم و از همه مهمتر همه با در شغل هامون باید اخلاق مدار باشیم، الان تو کشور پیشرفته به اخلاق بیشتر توجه میکنند، چون میگن یه تخصص رو ممکنه شخصه بعدا با اموزش و تجربه پیدا کنه ولی اخلاق رو نه.
خوشبختانه شما اخلاق دارین و این نکته مهمیه. ولی باید برای خودتون برنامه داشته باشین و برای کارهاتون ارزش بگذارین. یعنی چی؟
یعنی اگر قرار من اخلاق محور باشم، باید از این محوریتم احساس رضایت کنم، وقتی دارم فداکاری میکنم از این کار لذت ببرم. اگر رفتاری بینابین داشته باشم که هم بخوام فداکاری کنم و هم لذت نبرم و ازرده بشم نشون میده خودتون و اهدافتون رو نشناختین.

اگر خودتون رو بشناسید، میفهمید که رفتن بهتره یا ماندن.

شخصا از لحاظ حرفه ای تمایل دارم تو یه تیم کوچک و محلی کشور بلژیک بسیار موثر و مفید باشم تا برم تو یه تیم رئال مادرید نیمکت نشین بشم.
و اینکه شما اونجا موثر هستین بسیار جنبه خوبی داره، ممکنه جای دیگه حقوق بالا و شرایط بهتر باشه، ولی عزت نفس و جایگاه شغلی پایین تری داشته باشین و این ارزش رو نباید نادیده بگیرید.

دوستان ممنونم از راهنماییتون
تصممیم جدیه
Mvaz در مورد نوع احساساتم نوشتم براتون ولی خب مثل اینکه نتونستم منظورم رو برسونم
بهرحال هر روز حرفامو تمرین میکنم . حتی رو یه کاغذ نوشتم تا منسجم تر و مرتبتر حرفامو بزنم و تمرین کردن کمکم کرده گریه هام قطع بشه
{اینارو نوشتم که اگه کسی مشکل عجیب منو داره از این روش استفاده کنه}
هروقت مطمین شدم که موقع بیان خواسته م احساساتی نمیشم موضوعمو مطرح میکنم