لطفا در مورد پیدا کردن کار راهنماییم کنید

سلام دوستان. من میخوام کار پیدا کنم. تو دوران زندگیم خیلی سر کار نبودم الان میخوام کار کنم میشه راهنماییم کنید لطفا؟ :203:مثلا چجوری بیرون کار پیدا کنم؟ یه مدتی میشه همه جا سر زدم و اسم نوشتم ولی خبری نیس. میرم میپرسم میگن کار نداریم اگه بود خبرت میکنیم که دو ساله منتظرم خبرم کنن. توی خونه چجوری میتونم کار کنم؟ من یه لیستی از مواردی که نمیشه میذارم به جز اونا خوشحال میشم راهنمایی هاتون رو ببینم و اینکه هر توصیه ای دارید لطف کنید بگید حتما به دردم میخوره:72:
- شهر دیگه رفتن- خارج شهر رفتن - کاموا - نمد - خیاطی - آشپزی - تدریس - شغل مربوط به رشتم (ینی یه چیز مربوط به درس و غیره) - منشی
-دوستان من سرمایه و پس انداز هم ندارم - اینو یادم رفت بگم
- و استعداد و مهارتی هم ندارم - مدرکی هم ندارم

سلام خسته نباشید.

نگاه کنید معمولا ما آدم ها تحت چند عنوان به کاری اشتغال پیدا میکنیم.

1- شغل اجدادی
2- مهارت و استعداد شخصی شکوفا شده
3- مدرک تحصیلی و کار مرتبط
4- شرایطی که پیش رو قرار میگیرد
5- ....
6-.....

هر کدام از اینها بالاخره در وجود هر کدام از ما وجود داره. بسته به علایق، توانمندی ها، تلاش ها ، سست نبودن ها، کمال گرا نبودن ها و .... به یکی از موارد فوق رو میآوردیم.

نظر من اینه در شروع راه در مسیر اشتغال و جستجو کار باشید. مثلا همین تاپیک که ایجاد کردید رو در محیط های غیر مجازی هم ایجاد کنید، بالاخره شرایط و پیشنهاد مستقیم قطعا در مقابل شما قرار میگیره. پس حتما تلاش تون برای جستجو شغل رو ادامه بدین، مثلا کاریابی ها، محیط های دوستان، مساجد، مهمانی ها و ... به صورت هرمی افرادی که در گوشه ذهن شان برای کار متناسب شما فایلی باز میکنند بیشتر و بیشتر میشه. همزمان هم خودتون این دایره رو گسترش میدید.

به طور موازی باید خودتون رو بشناسید. " شما چه کسی هستید؟" این مهمترین سوالی هست که باید از خودتون بپرسید. وقتی به شناخت از خودتون برسید هزار راه جستجو شغل براتون به حداقل راه تبدیل میشه. یعنی چی؟
یعنی فهمیدین مثلا شخصیت برونگرا دارید، خوب یکی از شغل های خوب برای این شخصیت روابط عمومی هست. فهمیدین علاقه شدیدی به به فضای آی تی دارید، خوب قطعا به سمت شغل های حوزه آی تی میرید و باقی حوزه ها براتون کم رنگ تر میشه.

پس قدم دوم اینه که خودتون، توانایی ها، علایق و استعداد هاتون رو بشناسید.

مرحله سوم اینه که خروجی مرحله دو رو به مرحله جستجو ( یعنی مرحله یک ) تزریق میکنید. و به مرحله چهار میرید.

در مرحله چهار شما باید دستاورد ها و خودشناسی های مرحله دو رو پرورش و رشد بدین. در موردش تمرین کنید، تحقیق کنید، آموزش ببینید.

تا اینجا اگر کاری متناسب شما پیدا نشده باشه، از اینجا به بعد کار میاد سراغ شما.

یعنی چه طور؟

مثلا شما در مرحله دو فهمیدین علاقه به خلق کردن دارید، فهمیدین استعداد هنری هم دارید. برای همین در مرحله چهار رفتید به یک گرافیست تبدیل شدین، خوب قطعا کار برای یه گرافیست زیاده. ولی فرض میگیریم هنوز کاری ندارید. کار آموزی، اشتغال رایگان در مقابل کسب مهارت بیشتر و یا با چند تا طرح از شما که تو شبکه های اجتماعی، محافل و غیره پخش بشه، یا مثلا به مناسبت روز درختکاری یه طرح رایگان برای سایت همدردی میزنید و با پخش شدن چند تا طرح اینجوری، از جستجو گر به شخص مورد جستجو تبدیل میشد و مهمترین حسن اش هم اینه که تو هر کاریابی و جای دیگه، فیلتر گرافیست رو انتخاب میکنید.

تذکر: شناخت نیاز های موجود صنعت و جامعه و آینده این جهان خیلی بهتون کمک میکنه، یعنی اگر مهارت خلق کردن و صنایع دستی رو دارید، نرید به دنبال تولید فانوس، برید به دنبال یادگیری مهارت چراغ های led مدرن.

باز هم مساله اعتماد بنفس و عزت نفس
دختر خوب چرا میگی استعداد و مهارتی ندارم؟!!! خب اگر اینجا کسی هم کاری داشت که میخواست به کسی بده با دیدن این جمله شما صرف نظر میکرد. حالا اگر این جمله رو پیش دوستاتون هم بگید باز همینه و نمیتونن شما رو به کسی معرفی کنند. ضمن اینکه داشتن این دیدگاه خود به خود در محاحبه شغلی شما را فرد ضعیف نشون میده. مگه اونهایی که تازه سر کار میرن چقدر مهارت دارند؟!!!! من خودمم اولین شغل که رفتم روزهای اول واقعا سردرگم بودم و اصلا عملکرد خوبی نداشتم اما کم کم یاد گرفتم (مثل همه!!) این که بد نیست.

اگر در رشته خودتون کار گیر بیارید که چه بهتر نشد هم نشد. واقعیت این هست که توی دانشگاه ما چیز خاصی از رشته مون یاد نمیگیریم و دانشی که کسب میکنیم خیلی دور از کاربرد در دنیای واقعی هست.
در یافتن شغل اول تون یکم توقع تون رو پایین بیارید و بیاد داشته باشید این صرفا نقطه شروع هست و نه مقصد. بعدا به فکر کار بهتری باشید. منم از شغل اولم اصلا راضی نبودم اما خدارو شکر بعد از 2-3 سال الان کاری دارم که رضایت بیشتری ازش دارم (هر چنداینم باز مقصدم نیست و شبیه ایستگاه بین راهی هست).
موفق باشید.

منم با حرفهای آقا حمید موافقم.
حتی داشتن یه اعتماد به نفس ظاهری هم باعث میشه که از طرف کارفرما تو مصاحبه برای شغل انتخاب بشی. (منظورم ظاهر نیست)
یادمه برای اولین بار بعد از فارغ التحصیلی رفته بودم دنبال کار، اون موقع خیلی به سخت افزار آشنایی نداشتم ولی هر سوالی که ازم میپرسید با خونسردی و اعتماد به نفس ظاهری جواب میدادم. (میخواستم حس اطمینان براش ایجاد کنم)
مثلا میپرسید یعنی الان میتونی یه سیستم مونتاژ کنی و تحویل مشتری بدی، منم با اعتماد به نفس گفتم تلاش میکنم که از پسش بر بیام.
و بعدها خودش گفت که دلیل اصلی انتخاب من بین چندین نفر این اعتماد به نفسی بود که نشون دادم.


راستی چرا منشی‌گری نه؟
اونقدم شغل بدی نیستا.
من دو سال پیش منشی یه جایی بودم و از همونجا یه جهش اجتماعی پیدا کردم، روابطم با افراد مختلف زیاد شد، روابط اجتماعیم قوی شد و خلاصه هزار تا خوبی داشت.
منشی جاهایی مثل مطب دکتر هم خوبه.

کاش منم میتونستم یه تاپیک بزنم و مشاوره کاری بگیرم ولی میترسم شناخته بشم توسط دوستان و فامیل

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mvaz

سلام خسته نباشید.

نگاه کنید معمولا ما آدم ها تحت چند عنوان به کاری اشتغال پیدا میکنیم.

1- شغل اجدادی
2- مهارت و استعداد شخصی شکوفا شده
3- مدرک تحصیلی و کار مرتبط
4- شرایطی که پیش رو قرار میگیرد
5- ....
6-.....

هر کدام از اینها بالاخره در وجود هر کدام از ما وجود داره. بسته به علایق، توانمندی ها، تلاش ها ، سست نبودن ها، کمال گرا نبودن ها و .... به یکی از موارد فوق رو میآوردیم.

نظر من اینه در شروع راه در مسیر اشتغال و جستجو کار باشید. مثلا همین تاپیک که ایجاد کردید رو در محیط های غیر مجازی هم ایجاد کنید، بالاخره شرایط و پیشنهاد مستقیم قطعا در مقابل شما قرار میگیره. پس حتما تلاش تون برای جستجو شغل رو ادامه بدین، مثلا کاریابی ها، محیط های دوستان، مساجد، مهمانی ها و ... به صورت هرمی افرادی که در گوشه ذهن شان برای کار متناسب شما فایلی باز میکنند بیشتر و بیشتر میشه. همزمان هم خودتون این دایره رو گسترش میدید.

به طور موازی باید خودتون رو بشناسید. " شما چه کسی هستید؟" این مهمترین سوالی هست که باید از خودتون بپرسید. وقتی به شناخت از خودتون برسید هزار راه جستجو شغل براتون به حداقل راه تبدیل میشه. یعنی چی؟
یعنی فهمیدین مثلا شخصیت برونگرا دارید، خوب یکی از شغل های خوب برای این شخصیت روابط عمومی هست. فهمیدین علاقه شدیدی به به فضای آی تی دارید، خوب قطعا به سمت شغل های حوزه آی تی میرید و باقی حوزه ها براتون کم رنگ تر میشه.

پس قدم دوم اینه که خودتون، توانایی ها، علایق و استعداد هاتون رو بشناسید.

مرحله سوم اینه که خروجی مرحله دو رو به مرحله جستجو ( یعنی مرحله یک ) تزریق میکنید. و به مرحله چهار میرید.

در مرحله چهار شما باید دستاورد ها و خودشناسی های مرحله دو رو پرورش و رشد بدین. در موردش تمرین کنید، تحقیق کنید، آموزش ببینید.

تا اینجا اگر کاری متناسب شما پیدا نشده باشه، از اینجا به بعد کار میاد سراغ شما.

یعنی چه طور؟

مثلا شما در مرحله دو فهمیدین علاقه به خلق کردن دارید، فهمیدین استعداد هنری هم دارید. برای همین در مرحله چهار رفتید به یک گرافیست تبدیل شدین، خوب قطعا کار برای یه گرافیست زیاده. ولی فرض میگیریم هنوز کاری ندارید. کار آموزی، اشتغال رایگان در مقابل کسب مهارت بیشتر و یا با چند تا طرح از شما که تو شبکه های اجتماعی، محافل و غیره پخش بشه، یا مثلا به مناسبت روز درختکاری یه طرح رایگان برای سایت همدردی میزنید و با پخش شدن چند تا طرح اینجوری، از جستجو گر به شخص مورد جستجو تبدیل میشد و مهمترین حسن اش هم اینه که تو هر کاریابی و جای دیگه، فیلتر گرافیست رو انتخاب میکنید.

تذکر: شناخت نیاز های موجود صنعت و جامعه و آینده این جهان خیلی بهتون کمک میکنه، یعنی اگر مهارت خلق کردن و صنایع دستی رو دارید، نرید به دنبال تولید فانوس، برید به دنبال یادگیری مهارت چراغ های led مدرن.

---

سلام. خیلی ممنونم دوست عزیز. حرفاتون کامل و جالب بود:72:. حتما در نظر میگیرم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Hamid22

باز هم مساله اعتماد بنفس و عزت نفس
دختر خوب چرا میگی استعداد و مهارتی ندارم؟!!! خب اگر اینجا کسی هم کاری داشت که میخواست به کسی بده با دیدن این جمله شما صرف نظر میکرد. حالا اگر این جمله رو پیش دوستاتون هم بگید باز همینه و نمیتونن شما رو به کسی معرفی کنند. ضمن اینکه داشتن این دیدگاه خود به خود در محاحبه شغلی شما را فرد ضعیف نشون میده. مگه اونهایی که تازه سر کار میرن چقدر مهارت دارند؟!!!! من خودمم اولین شغل که رفتم روزهای اول واقعا سردرگم بودم و اصلا عملکرد خوبی نداشتم اما کم کم یاد گرفتم (مثل همه!!) این که بد نیست.

اگر در رشته خودتون کار گیر بیارید که چه بهتر نشد هم نشد. واقعیت این هست که توی دانشگاه ما چیز خاصی از رشته مون یاد نمیگیریم و دانشی که کسب میکنیم خیلی دور از کاربرد در دنیای واقعی هست.
در یافتن شغل اول تون یکم توقع تون رو پایین بیارید و بیاد داشته باشید این صرفا نقطه شروع هست و نه مقصد. بعدا به فکر کار بهتری باشید. منم از شغل اولم اصلا راضی نبودم اما خدارو شکر بعد از 2-3 سال الان کاری دارم که رضایت بیشتری ازش دارم (هر چنداینم باز مقصدم نیست و شبیه ایستگاه بین راهی هست).
موفق باشید.

---

سلام. واقعا اعتماد به نفسم کمه. من حتی کاری که قبلا انجام میدادم رو الان میگم نمیتونم انجامش بدم! واقعا دست خودم نیست. بنظرم همینیه که شما فرمودین اونایی که میرن سر کار اعتماد به نفس دارن من صفرم تو این مورد.
رشته خودم منتفیه. روابط میخواد و تجربه که من باز هیچکدوم رو ندارم و اینکه من خیلی خجالتیم برم به یکی بگم بیام پیشت کار یاد بگیرم، مخصوصا که همه آقا هستن نمیتونم. اینم بگم کسانی که من کاراشون رو تو دانشگاه انجام میدادم الان سر کارن من نه!
ممنونم از لطفتون. ایشالا که شمام همیشه موفق باشین و به خواسته هاتون برسین:72:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Happy.girl.69

منم با حرفهای آقا حمید موافقم.
حتی داشتن یه اعتماد به نفس ظاهری هم باعث میشه که از طرف کارفرما تو مصاحبه برای شغل انتخاب بشی. (منظورم ظاهر نیست)
یادمه برای اولین بار بعد از فارغ التحصیلی رفته بودم دنبال کار، اون موقع خیلی به سخت افزار آشنایی نداشتم ولی هر سوالی که ازم میپرسید با خونسردی و اعتماد به نفس ظاهری جواب میدادم. (میخواستم حس اطمینان براش ایجاد کنم)
مثلا میپرسید یعنی الان میتونی یه سیستم مونتاژ کنی و تحویل مشتری بدی، منم با اعتماد به نفس گفتم تلاش میکنم که از پسش بر بیام.
و بعدها خودش گفت که دلیل اصلی انتخاب من بین چندین نفر این اعتماد به نفسی بود که نشون دادم.


راستی چرا منشی‌گری نه؟
اونقدم شغل بدی نیستا.
من دو سال پیش منشی یه جایی بودم و از همونجا یه جهش اجتماعی پیدا کردم، روابطم با افراد مختلف زیاد شد، روابط اجتماعیم قوی شد و خلاصه هزار تا خوبی داشت.
منشی جاهایی مثل مطب دکتر هم خوبه.

کاش منم میتونستم یه تاپیک بزنم و مشاوره کاری بگیرم ولی میترسم شناخته بشم توسط دوستان و فامیل

---

سلام عزیزم. چقدر عالی. من عاشق آدمایی هستم که اعتماد به نفس دارن. من اعتماد به نفسم خیلی کم نیس، نیست اصلا! ولی الان از حرفاتون یه چیزی برداشت کردم. بیام از همین الان حتی شده الکی اعتماد به نفس بدم به خودم ببینم نتیجه ش چی میشه.
اینایی که گفتم نمیشه، به خاطر توقع نیست. من حاضرم یه سال مفتی برم سرویس بهداشتی تمیز کنم، ینی از این بابت مشکلی ندارم. به کسی که خدای پیدا کردن کاره گفتیم کار منشی جور کنه واسم چون خیلی سراغ داره (تعریف از خود نباشه خیلی خوش برخوردم با ارباب رجوع و اینکه کاری نیس که بخوام زیاد ذهنم و درگیر کنم و برا شرایط فعلیم عالیه) گفتن نمیشه. ینی من عملا با زبون خودم به طرف میگم کار پیدا کن میگه نه! تازه پدرم اصلا راضی نیس منشی بشم بدون اجازه ش سپردم به اون فرد ولی بازم نشد. در کل اینطوری بگم خدمتتون که بگن بیا مفتی اینجارو بساب حاضرم برم ولی نیس یا نمیشه دیگه نمیدونم :((
وای من اصلا روابط اجتماعی خوبی ندارم کاش یه همچین شغلی پیدا کنم این زمینه رو هم ببرم بالا.
عزیزم، تو نت نمیتونی راجع به شغلت مطالب پیدا کنی؟ میتونی تو فروم های مربوط به کارت بری و راهنمایی بخوای
خوشحالم که باهات حرف زدم:72:. بی صبرانه منتظرم کاری جور کنم (هرچی شد شد) بیام نتیجه ش رو بگم

در مورد اعتماد به نفس میتونی با جملات تلقینی رو خودت کار کنی.
نقاط قوت خودت رو بشناسی و بهشون افتخار کنی و مدام به خودت یادآوری کنی که این ارزشمندی ها رو داری.
ورزش خیلی خیلی خیلی خیییییلیییییی رو اعتماد به نفس من تاثیر گذاشت.
البته اعتماد به نفس و عزت نفس دو مورد جدا هستن که معمولا باهم اشتباه گرفته میشن.

خیلی خوشحال شدم که پستم شاید یه جرقه کوچیک تو ذهنت ایجاد کرد.

در مورد پیدا کردن کار هم میدونم چی میگی، منم تو یه شهر کوچیک زندگی میکنم و واقعا کار خیلی کم پیدا میشه.

در مورد رشته خودم، وای اصلا یادم فروم نبودم، میرم بگردم ببینم چی پیدا میکنم.

ایشالاه خیلی زود یه کاری که لایقش هستی رو پیدا میکنی.

آهان یه چیز دیگه حتما سعی کن زبان انگلیست رو تقویت کنی، حتی اگه میبینی به دردت نمیخوره ، سعی کن دایره لغاتت رو بالا ببری، لامصب یه اعتماد به نفسی میده.

یه فروم چند وقت پیش آقا حمید تو تاپیکم معرفی کرده بود به اسم
Motamem.org
خیلی خوبه، من توش میچرخیدم یه مدت، انگلیسی هم توش یاد میگرفتم، کلا چیزای به درد بخور توش زیاد داره.
دوباره از امروز میخوام چرخیدن توش رو شروع کنم یادم اومدم که به تو هم بگم.

موفق باشی:72::72::43:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Happy.girl.69

در مورد اعتماد به نفس میتونی با جملات تلقینی رو خودت کار کنی.
نقاط قوت خودت رو بشناسی و بهشون افتخار کنی و مدام به خودت یادآوری کنی که این ارزشمندی ها رو داری.
ورزش خیلی خیلی خیلی خیییییلیییییی رو اعتماد به نفس من تاثیر گذاشت.
البته اعتماد به نفس و عزت نفس دو مورد جدا هستن که معمولا باهم اشتباه گرفته میشن.

خیلی خوشحال شدم که پستم شاید یه جرقه کوچیک تو ذهنت ایجاد کرد.

در مورد پیدا کردن کار هم میدونم چی میگی، منم تو یه شهر کوچیک زندگی میکنم و واقعا کار خیلی کم پیدا میشه.

در مورد رشته خودم، وای اصلا یادم فروم نبودم، میرم بگردم ببینم چی پیدا میکنم.

ایشالاه خیلی زود یه کاری که لایقش هستی رو پیدا میکنی.

آهان یه چیز دیگه حتما سعی کن زبان انگلیست رو تقویت کنی، حتی اگه میبینی به دردت نمیخوره ، سعی کن دایره لغاتت رو بالا ببری، لامصب یه اعتماد به نفسی میده.

یه فروم چند وقت پیش آقا حمید تو تاپیکم معرفی کرده بود به اسم
Motamem.org
خیلی خوبه، من توش میچرخیدم یه مدت، انگلیسی هم توش یاد میگرفتم، کلا چیزای به درد بخور توش زیاد داره.
دوباره از امروز میخوام چرخیدن توش رو شروع کنم یادم اومدم که به تو هم بگم.

موفق باشی:72::72::43:

---

سلام دوست عزیزم. ببخشید که دیر جواب پیام خوبتون رو میدم. متاسفانه من از اون روز تا حالا به هر دری زدم ولی نتونستم کاری پیدا کنم، خیلی ناراحتم بابت این موضوع ولی سعی میکنم بهش فک نکنم. با این حال حرف زدن با دوستان عزیزی مثل شما خیلی بهم انگیزه و روحیه داد، باور و دیدگاهم رو نسبت به زندگی عوض کردم، ورزش میکنم و همونطوری که شما هم گفتی نتیجه ش فوق العاده س. حتی اگه نتونم کاری پیدا کنم مهم نیس مهم این دیدگاهم به زندگیه.
بابت اعتماد به نفسم هم باید بگم که همینکاری رو میکنم که شما گفتی: تلقین، تلقین، تلقین. تو بحث اعتماد به نفس پیشرفت زیادی نداشتم ولی همچنان امیدوارم.
ممنونم ازت عزیزم:72::43: