بعضی از مشکلاتی که با همسرم دارم

سلام من ۳۰ و همسرم ۳۵ساله و هر دو دانشجوی دکتری هستیم و دوساله ازدواج کردیم و یک بچه هم داریم. من همیشه از رفتارهایی که همسرم توی جمع با من داره اذیت بودم و نمیدونم چه جوری برا حلشون اقدام کنم که نتیجه عکس نده چون همسرم خیلی روحیه لجبازی و انتقادناپذیری داره و نمیتونه منعطف باشه و به راحتی تغیر کنه و به سمت رشدبره. همیشه وقتی میریم شهرستان خونه خانواده اش من این مشکلات رو دارم:
با اینکه من بهش گفتم که خلقیات خانواده اش پتانسیل اینکه من بخوام صمیمی بشم باهاشون رو نداره ولی او همکاری نمیکنه و من هر وقت میریم اونجا مدام از من توقع دارن که صمیمی بشم و بخاطر همین ادب مهمان نوازی رو در موردم رعایت نمیکنن و من خیلی دلم از همسرم این وسط میشکنه که همکاری لازم رو نمیکته و خودش که این وسط باید حلال مسئله باشه همکاری نمیکنه. مثلا فرض کنید من اگر صبحانه عادت دارم حتما چای شیرین بخورم همسرم برام نمیاره و خودم هم نمیخوام یعنی نباید انقدر صمیمی و راحت بشم که برم خودم از خودم پذیرایی کنم... برم سر یخچالشون و ... مثلا بارها شده که اگرم چایی ای به دستم رسیده مثلا قاشقش نبوده یا شکرش یا ..
ولی این وضع باعث میشه که من کلا هر بار که مسافرتهای دو سه روزه میریم خونه اشون اذیت باشم و دلم از همسرم بشکنه که چرا مراعات منو نمیکنه و ادب مهمان نوازی رو در موردم اجرا نمیکنه. البته لازمه بگم که من ادب میزبان داری رو رعایت میکنم و مثلا تو کارهای خونه به شکلی که حریم ها و جایگاهها حفظ بشه کمک میکنم.
یه مورد دیگه هم بحث اختلاف زبانی هست که تو جمعهاشون به زبان ترکی صحبت میکنن در حالیکه مثلا من هم جزیی ازون جمع هستم! واقعا نمیدونم چجوری در عین احترام به خودم و ترک این جمع ها، وجهه خودم رو از دست ندم..
فعلا همین یه مقدار کافیه تا ببینم ارزشی داره بیشتر ازین اینجا وقت گذاشتن یا نه! قبلا از دوستانی که لطف میکنن و راهنمایی میکنن ممنونم

سلام
خانم شما دو تا فرهنگ متفاوت دارین. من و خانمم مثل شما و همسرتون فرهنگمون متفاوته
وقتی با هم ترکی صحبت میکنند روی صحبتشون با شما فارسیه دیگه؟ وقتی با شما به زبان خودتون صحبت میکنند دیگه زیاد ایرادی نداره چون عادت دارند یک عمر به اون زبان حرف زدند .اما رسم مهمان نوازی اینه توی جمع جوری حرف بزنند شما متوجه بشید
اگر شکر یا قاشق دست شما نمیرسه از همسرتون بخواهید به دست شما برسونند یا از میزبان بخواهید
یه مقدار سخت گرفتید ،با رعایت حد و حریم اگه یه کم راحت تر برخورد کنید خودتون آسوده ترید و هر دفعه رفتن و مسافرت واستون تلخ نمیشه

سلام
اولا چرا ترسو؟ چرا نیازمند؟ :72:

نقل قول:

---

همسرم خیلی روحیه لجبازی و انتقادناپذیری داره و نمیتونه منعطف باشه و به راحتی تغیر کنه و به سمت رشدبره

---

دست کم با مثالی که زدی به نظرم میاد شما هم تغییر و انعطاف برات سخته. کمی تغییر در عادات روزانه به جایی بر نمیخوره. به هر حال قوانین و عادات در هر خونه ای متفاوته.

به جز اون شاید بهتر باشه دلخوری‌هات رو عمیق‌تر نگاه کنی. مثلا همسرت برات شکر نمیاره. احتمالا ، پیغامِ پشتش هست که داره آزارت می‌ده، مثلا اینکه فکر میکنی چنین رفتارهایی معناش اینه که به نیازهای شما بی توجهه. در واقع شما خودت این رفتارها رو مقیاس توجه و دوست داشتن تعیین کردی، و وقتی همسرت انجام نمی ده، اینطوری تفسیر می کنی، در حالیکه در ذهن همسرت این موضوع، نشانه هیچی نیست. شاید اصلا تعریفش از "ادب مهمان نوازی" که گفتی این چیزها نیست.
با همسرت در این رابطه یکی دوبار (!) صحبت کن، بگو اصلِ توجه کردنِ اوست که مطلوب توئه، بگو دوست داری این مدل توجه رو ازش ببینی، اگر گوش داد و انجام داد که قبها، اگر نه تازه شده شبیه بقیه مردها و ولکام تو د کلاب d:

و نکته آخر، سعی کن در هر حالتی حال خودت رو خودت خوب نگهداری. حال خوبت رو گره نزن به بقیه و رفتارهاشون یا به شرایط، که اگر نشد و بد پیش رفت، بهت سخت نگذره.
این نکته عمیق‌ترین موضوعی‌ست که تا حالا تو زندگیم یاد گرفتم. :72:

عزیزم وقتی سه روز میری خونه مادرشوهر اینا میمونی به نظرم خیلی عجیبه که چایی شییرینت رو همسرت باید برات بیاره.شما ازدواج کردی و خونه بابا مامان دوستت نرفتی که اینجوری رسمی برخورد میکنی.خونه مادر همسرته!!خودت باید پا شی تو صبحونه اوردن به همسرت کمک کنی نه اینکه بشینی برات بیارن و بعد بگی اینش کم بود اونش نبود

سلام

انقدر خودت رو درگیر رفتارهای همسرت و باید ها و نباید ها نکن تا به سادگی ذهن آزاد و خلاقت برای مسائل ریز و درشت وارد عمل بشه و چاره جویی کنه. اینکه مسائل کوچیک رو یه جوری به مسائل و دغدغه های بزرگتر وصل میکنی شاید خواسته ات شفاف تر بشه( مثال چای شیرین) اما خب اصل موضوع نیست . به نظر می رسه اصل موضوع مهم تر و بزرگتره.
ضمنا به نظر می رسه شما مقداری روحیه انعطاف ناپذیری در خودت هم داری .