احترام به فامیل های طرف مقابل

:305:
چنین نیست که اگر دختر و پسری با هم ازدواج کردند ، دیگر کاری به کار فامیل یکدیگر نداشته باشند و بی اعتنا به اصول معاشرت و دید و بازدید های فامیلی و آداب و سنن خانوادگی و محلی و عرف جامعه ، از همه بریده و سر در لاک خویش ببرند .

:303:
ازدواج ، مایه وصلت دو دودمان و گسترش دایره خویشاوندان و افزایش روابط و توسعه پیوندهاست و بدون الفت خانوادگی (( زندگی شیرین )) فراهم نمی آید.

:160:
بی اعتنایی به فامیل همسر ، یا بی حرمتی و عیبجویی و ناسزاگویی بذر فتنه است که وقتی بارور می شود ، میوه تلخ آن ، اختلاف و قهرها و جدایی ها و عذاب وجدان و تلخی است .

:16:
باید بنا را بر حفظ احترام متقابل ، تقویت روابط فامیلی ، صمیمیت و محبت بین افراد و رفت و آمدهای خانوادگی گذاشت و هر چه بیشتر این رشته های الفت را قوی تر ساخت .

منبع : Lord.Hamed

البته دخالت های بی جا در زندگی زوجین جوان ، از سوی هر دو فامیل بسیار ناپسند است !
ولی
دلسوزی های صادقانه و اضهار نظرهای دلسوزانه و از سر صدق و خیرخواهی ، نه دو به هم زنی و انتقام گیری و تلافی کردن و ... لازم و کارساز است ( حتی اگر کمی هم با زبانی نرم گفته نشود )

سختگیری های بی مورد نسبت به رفت و آمد همسر با فامیل خودش یا تحمیل داشتن رفت و آمد با بستگان شوهر یا بلعکس ، در شرایطی که علاقه نیست مشکل ساز است . باید با تدبیر و دقت و متانت مشکل را حل کرد ، نه با قلدری و تحکم یک جانبه !

اگر مدت ها بگذرد و پدر و مادری علاقه مند باشند که به خانه پسر یا دخترشان بروند ، ولی به دلیل راضی نبودن و مخالفت کردن عروس یا داماد ، این حسرت بر دل هایشان بماند ، معلوم نیست که خورشید سعادت بر این خانواده بتابد و .......

برای رسیدن به این نقطه آرمانی به سه نکته بسیار ارزشمند نیازمندیم :

1. گــذشــت

2. بــزرگــواری

3. به دل نـگــرفــتــن رفــتــار نامنــاســب دیگــران

فک و فامیل اکثراً مایه دردسرند !!!