نوشته اصلی توسط
moorteza
مدتیه احساس نامیدی و بی انگیزگی و عدم اعتماد به نفس زیادی رو دارم تجربه می کنم.
با دیدن انسانهای موفق و با انگیزه بسیار حسرت می خورم و خودم رو مدام سرزنش می کنم. ولی دست خودم نیست نمی تونم با روحیه و انگیزه زندگی کنم!
در دروان دبیرستان رشته تجربی خوندم ولی با وجود اینکه 2 سال پشت کنکور نشستم موفق به قبولی در رشته های تجربی نشدم و رفتم دانشگاه و رشته مدیریت رو خوندم . چون مدیریت رو دوست نداشتم در کنارش مترجمی زبان رو خوندم و هم زمان 2 تا لیسانس گرفتم. ولی همیشه یک دانشجوی معمولی و متوسط بودم!
در یک شرکت مشغول به کار شدم ولی از شانس من سمتی رو به من دادن که تقریبا هیچ جای رشدی براش وجود نداشت و اگر اونجا تا 10 سال هم می موندم یک کارمند معمولی بودم. اون شرکت تعدادی از نیروهاش رو تعدیل کرد و من به شرکتی رفتم که اونجا مسئولیت فروشش رو بر عهده گرفتم ولی چون هیچ علاقه ای به بحث فروش و بازاریابی نداشتم متاسفانه موفق نشدم و نتونستم کار زیادی رو انجام بدم. باز هم شدم یک کارمند معمولی فروش!
وقتی به گذشته نگاه میکنم فقط تلف کردن عمر و زندگی بوده. الان تقریبا هیچ تخصصی در هیچ زمینه ای ندارم. حتی مدتی در یک مجتمع تجاری با کمک خانواده یک مغازه زدم و به عنوان شغل دوم اونجا می رفتم ولی اون هم فایده نداشت و تقریبا به غیر از اجاره مغازه هیچ سودی ازش در نمیاد!!
الان در زندگی هم مشکلات مالی فراوانی دارم که به سختی فقط می تونم اقساط خونه رو بدم و تقریبا هزینه های زندگی بر عهده همسرم هستش!
از اینکه هنوز بعد از 30 سال واقعا نمی دونم مسیر زندگیم چیه و چه کاره ام و جوونی و وقت و عمرم داره از بین میره حس بسیار بدی دارم. ولی راه حلش رو واقعا نمی دونم.
هر موقع برای هر چیزی تصمیم میگیرم برای اینکه برم تخصص خاصی رو یاد بگیرم متاسفانه از طرفی بودجه اش رو ندارم و از طرفی هم ذهنم بسیار خسته و آشفته است و اون تراوت و که انگیزه لازم رو که بتونم سراغ یادگیری چیزی برم رو هم ندارم
واقعا کسی هست بتونه کمک کنه؟!
