تردید درشروع رابطه

سلام
من مدت زیادی به تالار نیومده بودم. الان هم اومدم مشورت بگیرم.
بیش از یکساله که خانمی می شناسم البته فقط چند بار دیدمشون و دورادور آشنایی دارم . چند برنامه یک روزه و یک سفر دوروزه هم همراه تور با ایشون بودم. چهار سال از من کوچکترند ، به نظرم دختر بسیار خوبی میان و تقریبا تمام معیارهای منو دارند .
اما سه مشکل این میان هست. اول اینکه ایشون تحصیلاتشون خیلی بهتر از منه(کارشناسی در دانشگاه درجه یک ایران و ارشد در انگلستان).مشکل بعدی سطح اقتصادی خانواده اشون هست که بالاتر از ماست. ما هم متوسط محسوب میشیم اما اونا متمول تر اند.
در مورد خودم باید بگم من سال قبل شرکتی تاسیس کردم و با توجه به رکود ساختمان در تهران روند خوبی داشتیم، اما هنوز خیلی کار داره تا به موفقیت برسه. در ضمن 31 ساله هستم و تحصیلاتم کاردانی عمران . تا به حال هیچ رابطه جدی با کسی نداشتم. سال گذشته به مدت 8 ماه با یک مشاوره در ارتباط بودم و خیلی اصرار داشتن حتما با کسی وارد رابطه بشم اما من نتونستم کسیو پیدا کنم.
شاید بد نباشه بگم چند مرتبه شده که مورد توجه خانمهایی قرار گرفتم ولی شخصیت شون برام جذاب نبود. تنها کسی که در این یکسال و نیم اخیر برام جذاب بوده این خانم هستن.
نمیدونم چه تصمیمی درسته. ایا باید ایشونو فراموش کنم؟ اگر پا پیش بگذارم واکنش خانواده اشون چیه؟ با توجه به مطالبی که گفتم اگر ازدواج کنیم چه مشکلاتی در پیشه؟
ممنون میشم منو راهنمایی کنید:72:

سلام آقای نجار، خوشحالم میبینیمتون دوباره و خوشحال تر که با خبر خوبی اومدید.

به نظر من تحصیلات رو شما هم بعدا میتونی بالاتر ببری و موضوع قابل ترمیمی هست به شرط اینکه بقیه چیزا اوکی باشه مثلا اخلاق و روحیاتتون، نظر خود دختر خانم در مورد سطح تحصیلات، شأن اجتماعیتون یا بهتر بگم سواد اجتماعیتون.

در مورد سطح مالی خانواده هم باز بر میگرده به اینکه شما بعد ازدواج میتونی شرایط بهتری براش جور کنی یا نه و اینکه اون خانم تا فراهم شدن این شرایط چه جور باشه. مطمئنا اینها چیزاییه که باید در موردش صحبت کنید صادقانه.
نظر من ، همون امضای پایین پست خودتونه که سعدی خیلی هم زیبا بیان کرده. شما موضوع رو مطرح کن بقیه اش مشخص میشه، ضمن اینکه با هم می تونید مشاوره ازدواج برید و مطمئن تر هم انتخاب میکنید.

برادر گرامی براتون از خدا طلب شادی و خوشبختی دارم. موفق باشید .

سلام آقای نجار ؛

با توجه به متنی که خوندم پاسختون رو میدم :

به نظر من با چند رفت و آمد و آشنایی کوتاه بهتره که زود تصمیم نگیرید،،، من در دانشگاه درس خواندم و دارم تحصیل میکنم ( نمیخوام بدبینانه صحبت کنم ولی دخترانی رو دیدم از نظر حجاب هیچی کم و کسر نداشتند ولی من رفتارشون رو با جنس مخالف نمیتونستم بپذیرم و برای خودم هضم کنم که چطور ظاهر اینگونه ولی ....)

آدم ها در هر موقعیتی نقاب خاصی به صورتشون میزنند بعضی ها ممکنه در بیرون از منزل رفتار خوبی داشته باشند ولی در خانه نه و یا بالعکس در بیرون رفتار جدی و خشک ولی در خانه مهربان،،، بنابر این نمیشه زود قضاوت کرد.

این ها رو نگفتم که نا امید بشید ولی میخوام که بیشتر دقت به خرج بدید ...

دوم اینکه اگه معیار هاتون رو میگفتید شاید بهتر بود،،، ولی دلایلتون خیلی ایرادی نداره برای اینکه قید ازدواج با این خانم رو بزنید مثلا ایشون در بهترین دانشگاه تحصیل کردند ولی شغل شما اگه بهتر باشه این به اون در ،،، و یا اینکه سطح اقتصادی خانواده آنها بالاست ممکنه سطح فرهنگی خانواده شما بالاتر باشه مانند تحصیلات پدر و خانواده ( خدا بیامرزه مادرتون رو ان شاءالله و روحشون قرین رحمت الهی باشه)

و یا اینکه ممکنه شما از نظر چهره و قیافه از دختر خانم بهتر باشید یه جورایی میتونیم اینو جایگزین ویژگی های دیگه ی ایشون که از شما بالاتر هست بکنیم ،،،، امیدوارم تونسته باشم مفهومم رو درست برسونم.

فعلا اینا به ذهن من میرسه،،، به نظرم زود از انتخابتون دست نکشید و همینطور دقت کافی رو هم بخرج بدین که میدونم حتما اینطور هست .

امیدوارم انتخاب درستی داشته باشین ،،، بقیه ی اعضای محترم همدردی هم بیان ببینیم چی میگن،،، اونا تجربه دارن :72:

این رو یادم رفت بگم ، رابطه رو رسمی و با اطلاع خانواده ها شروع کنید و مراقب باشید وارد فاز عاطفه و احساسات و .... نشید چون خودتون میدونید که انتخاب رو ممکنه با اشتباه مواجه کنه و بعدم وابستگی و ..... .

سلام اقای نجار

نمیشه یک نسخه کلی پیچید
ولی یک اصل هست که میتونه خیلی تو زندگی مشترک کلیدی باشه و اون هم اینه که

مرد از لحاظ تحصیلی و مالی بالاتر از خانم باشه در این صورت زندگیشون رو راحت تر میتونن بالانس کنند.

حال ما نمیدونیم شما اصرار دارین به ادامه ارتباط با ایشون یا نه انتخابتون عاقلانه است ؟!

اگه عاقلانه است بهتره که خانومی انتخاب کنی که پیشش به خودت افتخار کنی
وقتی بردین خونتون شرایطش بهتر از خونه پدریش باشه و احساس رضایت کنه .

شما از هر دولحاظ پایین تر ازیشون هستین که خود بالاتر بودن موقعیت مالی انشعابات دیگه ای داره که حتما در صورت ادامه ارتباط متوجه اون تفاوت ها و برتری ها میشین .

در مورد دوستانی که گفتن تحصیل و وضع مالی چیزی نیست و بعدا حتما ادامه میدین و بهش میرسین باید بگم که در انتخابتون شرایط فعلی هردو طرف رو در نظر بگیرین.
موفق باشین:72:

سلام آقای نجار

پس نجار نیستین، بنایین! :311:

به نظر من مستقیم مطرح کنید؛ نیازی نیست اینجا بشینیم پیش بینی کنیم که اونا چه فکری قراره بکنند. ضمن اینکه شرایط شمام بد نیست حتی خوبه.
شرکتی که زدین مسلما داره روش کار میشه و زحمت داره و به نظر میرسه امیدوار هم هستین؛ اونا هم اگر فرضا شک داشته باشند اوضاع مالی شمارو، تلاشتون رو میبینند، اگر نبینند چه بهتر که جواب رد بدند و شما رو بعدا دچار مشکل نکنند.
در خصوص تحصیلاتم انگلیس هزار تا کالج کوچیک داره باید ببینین کجا درس خوندن؛ اگه اکسفورده جای تامل داره در غیر این صورت خودتونو نبازین. این روزام که جایگاه تحصیلات مشخصه!
قصدم تخطئه ی ایشون و خانوادش نبود؛ بیشتر میخوام که شما خودتونو نبازین و اعتماد به نفس داشته باشین که دست کم خواستگاری کنید و عقب نشینید. بعد از خواستگاری اجازه بدین اونا تصمیم بگیرن و کم و زیاد کنن. شاید مثلا با فرهنگ شما به مشکل بخورن تا با تحصیل یا اوضاع مالیتون. اینا مال بعده.
تو ازدواج مجموعه ای از معیارها رو در نظر بگیرین به طوری که نهایتا نمره ی قبولی رو بتونین به فرد انتخاب شده بدید؛ بر اساس یه معیار کلا منصرف نشید. باید باهاشون حرف بزنید ببینید این دو عامل چقدر براشون اهمیت داره و بر اون اساس تصمیم بگیرید. کلا همه ی این صحبتا مال بعد از آشناییه.

دوست عزیز
اگر ایشون مطابق تحصیلاتشون تفکرات متعالی دارن می دونن که در ازدواج تساوی زن و مرد مطرحه نه اینکه مردها باید از نظر موقعیت بالاتر باشن
ازدواج دادوستد نیست که بخوایم یک کالایی رو بندازیم و بهترین فروشنده باشیم
این خانم حکم هندونه دربسته رو برای شما داره اینا همش حدس و گمانه تا مطرح نکنید هیچ چیز مشخص نمیشه
البته احتمال موفقیت شما کمه چون مواردی که خانمها مطرح کردن مثل بالاتر بودن اقایون از خانمها جزو تفکرات امروز خانمهای جامعه ماست که نتایجش طلاقهای گسترده و خاموش و سن بالای ازدواج در جامعه است.امروزه مثل گذشته نیست خانمها موقعیت برابری با اقایون در جامعه دارن پس نمیشه انتظار داشت اقایون باید حتما بالاتر باشن!گو اینکه این نوع تفکرات مال دهه های قبله!
این رو هم بدونیند که دارتون نمی زنه نهایت می گه نه!ارزش امتحان کردن رو داره بخصوص برای شما که تا حالا همچین موردی رو تجربه نکردین!

سلام دوست خوبم:72:

خيلي كم پيدا هستي؟

----------------

تا اونجايي كه من از شما شناخت دارم، آدم سخت كوشي هستين.

بهگذار مثال شركت نوكيا رو بزنم:
يه روز شركتي به اسم نوكيا اكثر سهم بازار گوشي تلفن همراه رو در اختيار داشت. هيچ توجهي هم به نياز جامعه و تحقيق و توسعه نداشت، اين وسط شركت هاي ضعيفي مثل هواوي كه خواب رقابت با نوكيا رو هم نميديدن، با سخت كوشي شروع به كار كردن و الان چيزي كه شاهديم اينه كه هواوي گوشي بيشتري از نوكيا ميفروشه.


پس لزوما اختلاف هاي مادي به زمان بر ميگرده و سطح تلاش شما! من مطمئن هستم شما يه روز اين فاصله رو جبران خواهيد كرد.

ولي مشكلات فرهنگي كه اين اختلاف طبقاتي با خودش به همراه داره، يكم جاي بحث داره! كه خودت بايد به صورت تفصيلي و توصيفي در موردشون بررسي كني!


اما يه نكته:

تا اونجايي كه يادم هست شما تفكرات و اعتقاد هايي داشتي كه ممكنه در اكثريت بانوان جامعه ما فراگير نباشه. پس دايره انتخاب شما خيلي محدود تر از فرد ديگري هست. چون تاثير اختلاف اعتقاد ها و تفكرات فردي بر زندگي خيلي بيشتر از اختلاف هاي ماديه.
مطمئنا اگر از اين منظر به قضيه نگاه كرده باشي و فرد مقابل شما تو اين زمينه هم كفو خودت باشه، من بعيد ميدونم مشكلي براي شروع ارتباط داشته باشه، چون احتمالا ايشون هم استقبال خواهند كرد ( البته اگر پاي چيزاي ديگه در ميون نباشه)

]خانم زلال: سلام ممنون از لطفتون
در مورد تحصیلات خودم هم فکر میکنم با چند ترم درس خواندن و گرفتن کارشناسی میشه حداقلو تامین کرد.
اما قطعا نمیتونم رفاهی که الان دارندو براشون تامین کنم. چه بسا ده سال طول بکشه و باز به این حد نرسیم.
در مورد توصیه اخر، من نمیخوام ایشون احساساتی و بی منطق تصمیمی بگیرن اما به نظرم اگر اول با خودشون وارد صحبت بشم و بعد از مدتی بریم سراغ خانواده بهتر باشه.
ممنون از ارزوی خوبتون. شما هم همیشه شاد و موفق و پیروز باشید<br>

7عزیز: سلام ممنون از لطفی که به مرحوم ‌مادرم داشتین
توصیه اولتون به جا بود و حتما در نظر میگیرم.
راستش من هیچ برتری خاصی در خودم نسبت به ایشون‌نمیبینم. هرچند فکر میکنم اگر اقدام‌کنم در مرحله اول خودشون قبول کنن. اما مشکل خانواده و اینده است...

خانم فرشته اردیبهشت: سلام و تشکر برای صراحتتون
همونطور که گفتم نمیتونم رفاه بیش از چیزی که الان دارنو براشون تامین کنم و حتی خیلی کمتر از اون در توانم هست. برای مثال اونها هر سال یک یا دوبار سفر خارجی میرند و من تا به حال چنین سفری نداشتم و اگر ازدواج کنم تا ۵ سال اینده نخواهم داشت.یا مسکن، من به زندگی در اطراف تهران مثل کرج یا پردیس برای سالهای اول فکر میکنم. ایا برای اونها قابل قبول؟
از توصیه اخرتون هم ممنون

اقا رضای عزیز:سلام تازه خبر ندارین من بیشتر اهنگرم
ممنون از توجهتون و اینکه امیدوارم کردین
من در خودم محاسنی میبینم مثل اینکه ورزشکارم هم کوهنوردی هم دو استقامت. مربیم امیدواره در ۳۵ سالگی بتونم در مسابقات اسیایی پیشکسوتان شرکت کنم. همینطور پروژه‌ای فرهنگی شروع کردم که چند ماه دیگه شروع به انتشار میکنه و حدس میزنم تاثیر زیادی در جایگاه احتماعی من به خصوص در محیط مشترک ما دو نفر بگذاره. از همه مهمتر من یک جوان اینده دارم. واینها باعث شده به خودم اجازه چنین فکری بدم.اما ایا خانواده‌شون میتونن به من اعتماد کنند؟
در نهایت باید بگم خوش به حال دوستان شما که دوستی حمایتگر و مهربان دارند

تماس عزیز: ممنون از نظرتون
راستش گاهی فکر میکنم وظیفه من اینه که پیشنهادمو صادقانه مطرح کنم . اگر قبول نکردن که هیچ ولی اگر قبول کردن فقط باید تمام تلاشمو بکنم . و اگر شکست خوردیم من مقصر نیستم. اونها انتخاب کردن و باید بهاشو بدن...
اما من فرزند طلاقم. نمیخوام باعث ازار کسی چه بچه خودم چه خانواده یا خود اون خانم بشم. در واقع مسئولیتی بیش از ۵۰ درصد دارم.

اقا محمدرضا: سلام خیلی مخلصیم قربان. زیر سایه‌تونیم، تلگرام دیگه جای همه فضای مجازیو گرفته و کمتر فرصت میکنم به سایتهای محبوبم سر بزنم.
مثال خوبی بود و ممنون که گفتین از من مطمئنید.
در مورد اختلاف فرهنگی: حدس میزنم از خانواده مذهبی باشن ولی به عنوان نسل جوان ازادترند. به عنوان مثال میتونه عکس بدون روسری بگذاره و خانواده اعتراض نکنن. و با توجه به بحثای شکل گرفته فرد منطقی به نظر میرسن که تحمل عقاید مخالفو داره.
متوجه منظورتون از (پای چیزهای دیگه) نشدم

از همه شما عزیزان‌ممنون برای وقت و توجهتون:72::72::72::72::72::72:

نقل قول:

---

همونطور که گفتم نمیتونم رفاه بیش از چیزی که الان دارنو براشون تامین کنم و حتی خیلی کمتر از اون در توانم هست. برای مثال اونها هر سال یک یا دوبار سفر خارجی میرند و من تا به حال چنین سفری نداشتم و اگر ازدواج کنم تا ۵ سال اینده نخواهم داشت.یا مسکن، من به زندگی در اطراف تهران مثل کرج یا پردیس برای سالهای اول فکر میکنم. ایا برای اونها قابل قبول؟

---

سلام به شخصه من اگر پسر بودم با این شرایط ازدواج نمی کردم

حداقلش با کسی ازدواج میکردم که اگر بالاتر هم نبودم حداقل پایین تر ازشون هم نمی بودم .

چون از همین حالا شما در مقابل اون ها احساس ناتوانی در تامینشون در اون حد دارین، خود این در میزان غرور و اعتماد به نفستون تاثیر خواهد گذاشت ...
همین که اون ها سفر خارجی داشتن و اونجا تحصیلاتی دارن نشونه تفاوت های فرهنگی و سطح مالی شما و ایشون هست .

نقل قول:

---

حدس میزنم از خانواده مذهبی باشن ولی به عنوان نسل جوان ازادترند. به عنوان مثال میتونه عکس بدون روسری بگذاره و خانواده اعتراض نکنن

---

این که شد تناقض ... مذهبی بودن تعریف مشخصی داره حداقل تو مسایل ظاهری قابل تشخیص هست حالا اگه باطن اش قابل تشخیص نباشه .

اقای نجار

به نظر میرسه شما تکلیفتون باخودتون مشخص نیست
معیارهاتون دقیق نیست خط و مشیتون رو مشخص نکردید

انتخاب قبلیتون هم سنش ازشما بیشتر بود .

لازمه در این موضوع هوشیارتر و عاقلانه تر برخورد کنید

درغیر این صورت با تکثر نظرات مواجه میشین:
یکی عقاید فمینیستی داره و اصلا جایگاه خاصی برای مرد قایل نیست از نظرش زندگی بین مرد و زن یه شراکته و فرقی تو نقش هاشون نیست حتی نمیتونه برتری و مدیر بودن مرد رو قبول کنه و شدیدا نسبت به جایگاه مرد جبهه میگیره !!!

یکی دیدگاه اسلامی داره و معتقده مرد تامین کننده زن و مدیر کل خانواده است و زن و بچه هاش رو زیر بال و پرش میگیره پس مسلما بهتره قوی تر و محکم تر باشه و برای خانومش در مقایسه با خانه پدری کم نذاره .

علم روان شناسی هم مسلما بر اساس طبیعت مرد وزن صلاح میدونه که زن و مرد هم کفو هم باشن چه مذهبی چه سیاسی فرهنگی اقتصادی و...


حالا به نظرم بهتره شما معیار های خودتون رو بازیابی کنید و اگر خواستید اینجا بنویسید :

نهایتا اگر اصرار به اشنایی با خانم دارین با حدس و گمان قابل حل نیست باید حضورا و با خانواده باهاشون اشنا بشین و بعد تصمیم بگیرین که ایا هم کفو هستین یا نه چه بسا که خود اون ها نظرشون منفی باشه و یا داستان طور دیگه ای پیش بره .

البته خیلی ها با این شرایط ازدواج کردن چون این یک انتخاب و مساله شخصی هست و مسلما به معنی شکست و منجر شدن به طلاق نیست ولی ماباید بدونیم که اصل چیه و درستش چیه .