کمکم کنید تا زندگی را خوب شروع کنم

سلام به همه
من یک خانم 30 ساله هستم تقریبا ده ماهه که عقد کردم و چهار ماهه که خونه خودمونیم. یک معارفه توسط یکی از همکارانم منجر به ازدواج سنتی من و همسرم شد ما تقریبا بعد از چهار یا پنج جلسه صحبت حضوری در جلسات خواستگاری و یک جلسه قرار نهار در بیرون از خونه با هم ازدواج کردیم خدا رو شکر الان از زندگیم خیلی راضیم.
اما
از همون هفته ابتدای ازدواج متوجه شدم عدم مراجعه من به مشاور برای ازدواج یک اشتباه بزرگ بوده چون با توجه به اینکه من و همسرم رابطه ای با جنس مخالف قبل ازدواج نداشتیم و مدام مشغول درس و کار بودیم تصوراتمون از یک زن و مرد ناقص و گاهی اشتباه البته باید اعتراف که به مرور زمان فهیمیدم این شناخت ناکافی و نادرست تا حدود فوق العاده زیادی از من بوده به محض پی بردن به این موضوع درصدد تلاش برای جبران و کسب مهارتهای لازم برامدم و چند جلسه مشاوره حضوری داشتم که خیلی به من همسرم کمک کرد.
حالا هرچه می گذره من مسائل جدیدی رو تجربه می کنم که به ظاهر بی اهمیت می آید ولی من با مطالعه تجربیات بقیه عزیزان متوجه شدم که عملکرد نامناسب و ناآگاهانه با این مسائل می تونه منجر به چه عواقب بدی بشه پس
تصمیم گرفتم تک تک اونها رو در اینجا مطرح کنم تا بتونم با مشورت درست عمل کنم.
پیشاپیش از حوصله و وقتی که برای من صرف می کنید سپاسگذارم​

اولین مساله :
بی اعتمادی مالی
شنیدن این جمله از همسرم که در زمینه مالی به من اعتماد نداره و نمی تونه برای برنامه ریزی های مالیش رو من حساب کنه چون خیلی ولخرجم و اینکه فکر می کنه من زرنگ بازی در میارم و پولم رو از اون جدا کردم و اینکه خیلی پولکیم واسه من خیلی ناراحت کننده بود و عکس العمل بدی داشتم ولی کمی که با هم حرف زدیم متوجه شدم این ماله نتیجه خیلی از رفتارهای خودم بوده البته این حس متقابل بود ولی من به رفتار اون کاری ندارم اگه بتونم اشکال کار خودم رو بفهمم میتونم به اونم بگم تا هر دو با هم اصلاح کنیم .چون ما هردو کارمن با حقوق و پس انداز خوب بودیم بایستی راجع به این موضوع قبلا با هم به تفاهم می رسیدیم چون به دلایلی این موضوع رو مسکوت گذاشته بودیم منجر به سو تفاهم شده بود حالا از شما عزیزان می خوام من رو در این باب راهنمایی کنید که در صحبت باهمسر تکلیف چه مسائلی در این زمیه باید روشن بشه و اینکه من بایستی چه توقعاتی داشته باشم که معقول و خودخواهانه نباشه و همسرم چه حقوقی داره که من باید رعایت کنم عده ای به من میگن باید حقوقت رو مخفی و جدا کنی یا بعضی ها می گن همه حقوقت رو بده به اون تو و شوهرت ندارین که و ...
البته متوجه شدم این اختلاف مربوط به خیلی خانمها کارمنده ممنون میشم راهنماییم کنید من صحبت با همسرم رو در تعلیق گذاشتم تا نظرات شما رو بشنوم و فکرامو بکنم بعد.

کسی نیست؟

- - - Updated - - -

ممنون میشم راهنماییم کنید.

سلام دوست عزیز

منم کارمندم و این مساله مالی به دلیل خسیس بودن خانواده همسرم خیلی پررنگ و دردسر ساز بود تا جایی که الان می فهمم تمام بحث ها و دلخوریها تهش به خاطر مساله مالی بود. ما تصمیم گرفتیم هر کدوم نیمی از حقوقمون رو توی یه حساب مشترک بذاریم برای خرج خونه و ... در نهایت هرچقدر موند رو بریم سفر یا خریدهای بزرگتر کنیم. بقیه اش رو هم پس انداز کنیم و همسرم دیگه اصلا کاری به بقیه حقوق من نداشته باشه منم پس انداز می کنم که پشتوانه ای برام باشه. با اینکار اخلاق شوهرم 180 درجه عوض شده و تقریبا بعد از اون مشاجره ای نداشتیم که حدس من اینه که خونوادش دیگه راحتش گذاشتن و توی گوشش نمی خونن که به من بی اعتماد باشه.

در عوض کمک مالی که می کنم کارهای خونه رو تقسیم کردیم آشپزی با منه ظرفها و تمیز کاری با همسرم وقتی هم مهمون داریم هیچ کدوم تقریبا بیکار نمی شینیم و به هم کمک می کنیم.

در ضمن این رو هم عنوان کنم مشاور با شناختی که از من و همسرم داشت این روش رو تائید کرد و به قولی خیالم راحته به اقتدارش و حمایتگریش ضربه نخورده. این از شواهدش هم معلومه که بیشتر از قبل آروم و مهربون شده. برای من جواب داده. شاید راهنمایی باشه برای شما. چون من حدود یه سال در کشمکش بودم با این قضیه.

مریم عزیز
ممنون از پاسخگوییت منم تقریبا همین مشکل رو دارم چون شیوه خرج کردن تو خونواده همسرم خیلی متفاوت از خونواده منه در خونواده آنها هر مبلغی حتی خیلی کم بایستی با دقت خرج بشه و ارزونترین خریدها رو دارن(با اینکه مشکل مالی ندارن) البته این به خودشون مربوطه و من حتی همسرم رو هم برای تغییر روشش تحت فشار نذاشتم ولی ازش خواستم اون هم همین کار رو بکنه و من رو آزاد بگذاره تا حداقل تو خریدهای ریز آنطوری که می خوام خرید کنم ولی آن دائم سعی میکنه من رو تغییر بده مدام بحث میکنه که من خیلی ولخرج و برند پوشم و ... وقتی هم بهش اعتراض میکنم شروع میکنه به تهمت زدن که من خیلی پول دوست و پول پرستم در حالیکه من در خانواده ای بزرگ شدم که همیشه اینطور خرج کرده .
در مواردی مثل اینکه من چقدر باید از حقوقم رو در هزینه ها شریک بشم در ازای اون چه عایدی خواهم داشت همسرم مدام به من میگه باید هر دو با هم مشارکت کنیم هرچیزی خریدیم بخش اطز اون مال تو خواهد بود من خیلی تمایل دارم که بخشی از حقوقم مختص به خودم باشه تا وارد بحثهای خرید نشم در واقع هرجا اون کم خرج کرد خودم جاش بگذارم ولی اون مخالفت میکه یه جورایی عارش میاد من جای اون هزینه کنم.
در باب مسائل مال کلی اظهار نظر میکه و هیچوقت دقیق نمیشه در حالیکه من فکر می کنم لازمه تا جزئی تر بررسی کنیم.این فکرم درسته؟
مریم جان روشی رو که پیشنهاد کردید مشاور بهتون ارائه کرد یا خودتون تصمیم گرفتید و مشاور تایید کرد؟
من مشاوره رفتم یک سری مسایل کلی رو گفت و هیچ روشی ارائه نداد گفت خودتون تصمیم بگیرید.

سلام دوست عزیز

می فهمم منظورتون رو و کاملا درکتون می کنم. راستش همسر من تا حدودی شبیه همسر شما بود و همینطور در خانواده ای که بزرگ شده بود مثل همسر شما بر سر کوچکترین مسائل دو دوتا چهارتا می کردند و حتی برای ازدواج پسرشون انگار می خواستن معامله ملک کنن. هر چند من پدرم حسابدار بود و از پسشون بر اومد . اما در مورد خودمون همسرم از اول می گفت باید مشارکت داشته باشیم که با آموخته های من در مورد اقتدار مرد و کمک نکردن مالی و ... زمین تا آسمون تناقض داشت و حدود یکسال کشمکش داشتیم سر هر چیز کوچیک از رو تختی گرفته تا یخچال جهیزیه ام.

من حتی با حقوق خودمم می خواستم چیزی بخرم اجازه نمی داد یا جوری حرف می زد که توی ذوقم می خورد و نمی خریدم. اما یه روز نشستیم با جزئیات کامل بحث کردیم حتی توافق کردیم (هنوز نه به باره نه به داره) اگه روزی خونه خریدیم به نام هردومون باشه. در مورد اینکه پول کم اومد هر کدوم چه درصدی کمک کنیم هم شفاف سازی کردیم. و اینکه همسرم قبول کرد کاری به خرج کردن من نداشته باشه هرچند من ولخرجی نمی کردم فقط توی حراج ها چیزی رو می دیدم و می خریدم که بعدها به درد می خورد و شاید همون موقع هم لازم نداشتم و در اصل مشکل ما سر خرج کردن من همین بود که من برای شوهرم توضیح دادم و ماهانه مبلغ مشخصی رو برای این قبیل خرجها کنار کذاشتم. شوهرم خیلی نگران پس انداز بود که مبلغ مشخصی رو هم هر ماه پس انداز می کنم.

ما خودمون به این نتیجه رسیدیم و در واقع پیشنهاد شوهرم بود. واسه همین می گم خیالم راحته اقتدارش به مشکل نمی خوره. اگر خرج بزرگی پیش بیاد درصدی هر کدوم کمک می کنیم که 50 50 هم نیست بیشتر شوهرم می ده و شاید 20 الی 30 درصد از من بگیره.

شوهر شما خوبیش اینه که نمی خواد شما پولی بدید توی مسائل خرید سلایق ما تقریبا یکسانه تقریبا توی خرید اجناس با قیمت مناسب تفاهم داریم.

یه موردی رو به شما بگم فقط یه توصیه خواهرانست. من خودم اجناس برند رو خیلی قبول دارم از نظر کیفیت و طراحی اما سالی دو بار به خودم اجازه می دم چیزهایی که واقعا واجبه مثل کفش یا عینک آفتابی رو برند بخرم. چیزهایی که می خوام زیاد کار کنن واسم. اما چیزهایی که مد می شه مثل روسری مانتو کفشهایی با رنگ خاص که مختص همون ساله و ساعت و دستبند و ... رو برند نمی خرم چون می دونم سال دیگه یا نه دوسال دیگه ازشون خسته می شم و می اندازم دور پس شاید توی این یه مورد حق رو به شوهرتون بدم و از نظر اون این مسائل ولخرجی به جساب بیاد. شما کاری که توی این مورد می تونید انجام بدید اینه که خریدهای گرونتون رو براش زمان بذارید و بگید توی این ماه ها من یه خرید اساسی لباس دارم که برآورد هزینه اش می شه این مقدار.

بقیه ایام سال مثلا کفش سفیدی می بینید به دلتونون می شینه یا شلوار مدل خاصی رو دوست دارید بهتره با قیمت پایین و به قول خودمون fake بخرید که هم به دلتون راه رفته باشید هم دو روز دیگه که از مد افتاد دلتون نسوزه که کلی هزینه کردید.

مطمئنا منطقی به شوهرتون بگید و اقلام ضروریتون رو که دوست دارید برند باشه رو مشخص کنید حتما درک می کنن و شاید خودشون هم با شما همراه شن. برای مثال ساعت رو برند بخرید حدود 4 الی 5 سال دیگه ساعت خوب لازم نخواهید داشت حالا دلتون ساعت به رنگ صورتی می خواد که با کفشتون ست شه خوب لازم نیست برند باشه یه چینی اش هم کارتون رو راه می اندازه. اینجوری شوهرتون هم می فهمه زن زندگی و به فکری هستید.

در مورد وسایل خونه هر چی لازم میدونید بخرید. مخصوصا در مورد لوازم آشپزی فکر نمی کنم آقایون سر رشته ای داشته باشن. اگر گرون بود بگید برای وسایلی که مربوط به غذا و خوردوخوراک می شه باید جنس خوب خرید که با کیفیت باشه چون با سلامتیمون در ارتباطه.

در کل همه اش برنامه ریزی و تقسیم بندی و اولویت دهی هستش . مشکل ما که با همین تقسیم بندی و اولویت دهی برطرف شد الان هم ایشون راضیه هم من. اینم بگم باید با جزئیات باشه شده یه هفته هی یادتون بیاد صحبت کنید حلش کنید یا یه جایی یادداشت کنید.

به من تهمت پولدوست بودن و خسیسی زیاد زدن حالا شوهرم خواستگاری من اومد هیچی نداشت نه خونه نه ماشین. باباشم همینطور بعد یه دری به تخته خورد باباش ماشین خرید دیگه خدارو بنده نبودن. و فکر می کردم همه دنبال پولشونن اونم به خاطر یه ماشین دسته دوم 50 میلیونی :311:. همه چی بر می گرده به مدیریتت و اینکه تعارف نداشته باشی و خیلی واضح همه چی رو مشخص کن. تا دیگه تهمت بهت زده نشه و بدونن واسه پول و حقوقت برنامه داری و کسی براش دندون تیز نکنه.

تنها روش با آدمهای اقتصادی و حسابگر شفاف سازی و برنامه ریزیه. بدون تعارف. من خودم خیلی تعارفی بودم سرم خیلی کلاه رفت شما اینجوری نباش پول خودته حق خودته با صحبت منطقی تکلیفش رو مشخص کن. هزینه پوشاک و خورد و خوراک با همسرته و حواست باشه ما از اون پول مشترک برای من لباس و هزینه آرایشگاه و از این قبیل هم استفاده می کنیم. و صرفا نصف حقوق من پس انداز می شه. یه مقدار برای کادوی تولد همسرم و این قبیل مسائل از پول خودم خرج می کنم وگرنه که اصلا دست نمی زنم.

موفق باشی.

سلام
ممنون مریم عزیز
چقدر خوشحالم از اینکه میبینم یک نفر با مشکل من روبرو بوده و خوشحال تر از اینکه میبینم تونسته با موفقیت حلش کنه:104:
من و همسرم قراره چند روزه دیگه برای حل این مشکل و البته مشکلات جدی تر به مشاور مراجعه کنیم حتماً نتایج رو اینجا می نویسم تا بقیه هم استفاده کنن و نظرات خوب شما دوست عزیزم رو هم داشته باشم به هرحال شما احتمال داره خیلی از آنها رو تجربه کرده باشی.بازم ممنون

سلام خیلییی خوشحالم که این تایپیکو پیدا کردم.. اخه اینجا تایپیک زیاد و بیشتر تایپک های جنجالی تو چشم میان..
منو همسرم هم 6 ماه عقد کردیم. به چند تا مشکل خوردیم که این هم یکی از اوناست قراره این هفته بریم پیش مشاور اما فک نمیکنم این هفته برسیم در مورد مسائل مالی حرف بزنیم.
اما من حتما اینجا رو دنبال میکنم.
من قبل عقد یکی از مورد هایی که بهش توجه میکردم خسیس نبودن شوهرم بود که به نظرم خسیس نیومد. شغلش یه جوریه که حقوقش زیاد نیست یعنی اونقدری دستش باز نیست اما بعد عقد خب دیدم خیلی خانوادش و خودش تو پول خرج کردن حساب کتاب دارن. اینو بگم که خانواده پولداری داره ولی یه هزار تومن هم ازشون کمک نمیگیره و از اون ور به من پولی نمیده.
من تا الان حرفی نزدم.. چون دوست ندارم اصلا از خانوادمم پول بگیرم.. خانواده منم خیلی تو قرضو فشارن.. الان خیلی تحت فشارم.. و همسرم اینجور که فهمیدم فک میکنه قبل عروسی خرج من با خانوادمه.. حس میکنم این وسط گیر کردم. کاش کار خوبی پیدا میکردم اینجوری مجبور نبودم این وضعو تحمل کنم.
البته اگه برم پیش مشاور حرفی هم بزنم نمیگم بهم پول نمیده چون خیلی تو این زمینه ها مغرورم . شاید بگم که ایشون با اینکه خانواده پولداری داره ( 5 تا خونه دارن با یه ویلا ....) میخواد عروسی رو خودش بگیره . خودش که در کل 15 میلیون پس انداز داره!! میخوام بگم پس من که هیچ پولی ندارم هیچ جهیزیه ایی نیارم دیگه!!!
بازم فک نمیکنم گفتن اینا به مشاور کار جالبی باشه:(
من هیچ وقت ادمی نبودم که در مورد این مسائل حتی فک کنم.. ولی الان واقعا میبینم یه عالمه حرف نگفته تو دلم سنگینی میکنه.. حس اصلا خوبی نیست.. نه میتونی این افکارو متوقف کنی نه میتونی حرفی بزنی که سوبرداشت نشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اندیشه000

سلام خیلییی خوشحالم که این تایپیکو پیدا کردم.. اخه اینجا تایپیک زیاد و بیشتر تایپک های جنجالی تو چشم میان..
منو همسرم هم 6 ماه عقد کردیم. به چند تا مشکل خوردیم که این هم یکی از اوناست قراره این هفته بریم پیش مشاور اما فک نمیکنم این هفته برسیم در مورد مسائل مالی حرف بزنیم.
اما من حتما اینجا رو دنبال میکنم.
من قبل عقد یکی از مورد هایی که بهش توجه میکردم خسیس نبودن شوهرم بود که به نظرم خسیس نیومد. شغلش یه جوریه که حقوقش زیاد نیست یعنی اونقدری دستش باز نیست اما بعد عقد خب دیدم خیلی خانوادش و خودش تو پول خرج کردن حساب کتاب دارن. اینو بگم که خانواده پولداری داره ولی یه هزار تومن هم ازشون کمک نمیگیره و از اون ور به من پولی نمیده.
من تا الان حرفی نزدم.. چون دوست ندارم اصلا از خانوادمم پول بگیرم.. خانواده منم خیلی تو قرضو فشارن.. الان خیلی تحت فشارم.. و همسرم اینجور که فهمیدم فک میکنه قبل عروسی خرج من با خانوادمه.. حس میکنم این وسط گیر کردم. کاش کار خوبی پیدا میکردم اینجوری مجبور نبودم این وضعو تحمل کنم.
البته اگه برم پیش مشاور حرفی هم بزنم نمیگم بهم پول نمیده چون خیلی تو این زمینه ها مغرورم . شاید بگم که ایشون با اینکه خانواده پولداری داره ( 5 تا خونه دارن با یه ویلا ....) میخواد عروسی رو خودش بگیره . خودش که در کل 15 میلیون پس انداز داره!! میخوام بگم پس من که هیچ پولی ندارم هیچ جهیزیه ایی نیارم دیگه!!!
بازم فک نمیکنم گفتن اینا به مشاور کار جالبی باشه:(
من هیچ وقت ادمی نبودم که در مورد این مسائل حتی فک کنم.. ولی الان واقعا میبینم یه عالمه حرف نگفته تو دلم سنگینی میکنه.. حس اصلا خوبی نیست.. نه میتونی این افکارو متوقف کنی نه میتونی حرفی بزنی که سوبرداشت نشه.

---

سلام دوست عزیز

بهتر بود برای مشکلتون یه تاپیک چداگانه باز کنید و اجازه بدید دوستان اونجا شمارو راهنمایی کنن چون این تاپیک مخصوص دوست عزیزمون مهارت جو هست و تعداد پستها محدوده . پس واسه اینکه دقیق تر راهنمایی بشید یه تاپیک جدید با موضوع خودتون باز کنید.

در مورد مشاوره هر چیزی که به ذهنت می رسه و آزارت می ده رو بگو. اول اینکه مشاور به صورت تکی با هر کدوم صحبت می کنه پس بهترین فرصته که دغدغه ات رو بگی دیگه خود مشاور بلده چطور به همسرت انتقال بده.

لطفا دیگه اینجا بحث رو ادامه نده . دوستان سعی می کنن توی تاپیک خودت به دقت راهنماییت کنن.

مهارت جوی عزیز عذر می خوام که اینجا جواب دادم . هدفم کمک به دوستمون بود.

موفق و شاد باشی دوست عزیز