با مشکل "فحش دادن" همسرم چکار کنم؟

سلام
من حدود 10 ساله که ازدواج کردم. توی زندگیمون هم مشکلات ریز و درشتی داشتیم و به هر حال با اونا کنار اومدیم. الان هم دو فرزند داریم (دو دختر یکی 7 ساله و یکی هم نوزاد).
یکی از مشکلاتی که همیشه منو خیلی ناراحت کرده اینه که همسرم خیلی از "فحش" توی مکالماتش استفاده می کنه. در واقع من هیچ وقت از یک خانم انتظار نداشتم که اینقدر بد دهن باشه، اما متاسفانه به علت تربیت غلط خانوادگی همسرم، این مساله براش قبح زیادی نداره.
هر چند راجع به این مساله خیلی با هم حرف زدیم و حساسیت منو هم می دونه، اما بازم به صورت ناخودآگاه هر وقت از کسی یا چیزی ناراحته محاله که بدون بد و بیراه گفتن از کنارش بگذره. حتی توی خیابون مثلا وقتی توی رانندگی که از دست راننده یا عابری عصبی میشه؛ با صدای بلند رو به اونا فحش می ده. اینجور مواقع اینقدر ناراحت و شرمنده میشم که کاملا ازش متنفر میشم.
پدر همسرم علی رغم اینکه فرهنگی بوده، متاسفانه روش تربیتی درستی نداشته و استفاده از کلماتی مثل "بی شعور" و "کثافت" یک چیز کاملا عادی توی مکالماتشون هست.
به نظر شما من با این مساله چطور باید کنار بیام؟ مخصوصا دوس ندارم روی بچه ها تاثیری بذاره.

سلام به شما برادر گرامی
من فکر میکنم این ها از مسایلی هستن که در دوران آشنایی قبل از ازدواج و‌دوران عقد باید بهشون توجه ویژه کرد. اما حالا یا از چشم شما مخفی بوده یا توجه نکردین یا ایشون بروز ندادن.
اما چیزی که برای من تعجب برانگیز هست اینه که با وجود این اتفاقات و دغدغه ی حل نشدنی ذهنتون، باز اقدام به بارداری شده و باز فرزندی جدید....
خیلی از خانواده ها اشتباه میکنن، با ازدواج یا بارداری هیچ اخلاقی یا عادتی تغییر نخواهد کرد مگر افرادی که بر اثر حادثه ای در زندگی دچار غم و افسردگی میشن که تغییر رویه براشون مفید هست. مثلا خانمی نزدیکانشون تصادف کردن و کشته شدن، خانم افسردگی گرفت. پیشنهاد شده بود که صاحب فرزند بشن تا از ناراحتی هاشون کاسته بشه و بعد زایمان حالشون خوب شده بود.
اما همسر شما بنا بر عادت و شیوه تربیتی نادرست و علاوه بر اون بخاطر قدرت نمایی، شیوه فحش دادن رو برگزیدن.
اول اینکه بنظر بنده زن و شوهر باید اگر از رفتارها و گفتارهای هم دچار ناراحتی و دلزدگی میشن برای هم در فضایی صمیمی بیان کنن و از طرف مقابل بخوان که ترک کنه. بفرض مثال عزیزم من دوست ندارم شما فحش بدی یا با واژه های نادرست و زشت صحبت کنی ، فکر میکنم این برای تو و من شایسته نیست ، چرا که من تو رو در جایگاه بهتری میبینم .
راه دیگر این هست که تشویقش کنین، یعنی زمانی که درست صحبت میکنه یا قدردانی میکنه تشویقش کنین و بگین من این حرف ها رو دوست دارم همیشه از دهنت بشنوم و برای من لذت بخشه. بهش این تلقین رو بکنین که حرف های قشنگ تو بمن انرژی میده و من تو رو این زمانها بسیار دوست دارم.
میتونین خودتون شروع کنین، در طول روز پیامک های عاشقانه به همسرتون بدین و توی اونها از جملات، دوستت دارم/ تو عزیز دلمی/ تو همسر مهربون منی/ تو زیباترینی/ تو بهترینی و .... استفاده کنین، در واقع طرف مقابلوتونو تحربک میکنین اونم از جملات و کلمات مثبت استفاده کنه. حتی یک مرسی هم ارزشمنده .
به وقتایی بهش بگین عزیزم یک متن زیبا بهم بده میخوام مثلا عید مبعث رو به همکارم یا استادم تبریک بگم یا بذارم تو وبلاگم یا پبجم .... مجبورش میکنین با این کلمات انس بگیره و بازخوردشو ببینه.
ازش بخواین که جملات ادبی بگه یا جملات عاشقانه بگه و تشویقش کنین.. بگین من فکر میکنم که نوشته هات خیلی عالیه و حتما ادامه بده توانایی اینکارو داری و قلمت زیباست.. از غزل های حافظ و اشعار مولوی و ... استفاده کنین و بگین برام بخون با صدای تو دلنشین تره.
با این کارها و تشویقی ها ترغیبش میکنین که در شکل بهتری ظاهر بشه و بپذیره این حالتش دوست داشتنی تره، این روی کلامش هم تأثیر میگذاره و بسیار کمک کننده هست.